Sa loob ng silid ni Reyna Reshi.
"Nasaan naba ang paborito kong kwentas." Bulong ni Reyna Reshi habang naghahanap sa loob ng isang malaking kabinet.
"Mahal na Reyna, kami nalang po ang maghahanap." Sabi ng isang dama.
"Dito ko lang yon nilagay, paano niyo mahahanap yon kung ako nga na naglagay dito ay hindi makita ang kwentas." Sagot ng Reyna habang nilalabas ang mga kahon ng iba't-ibang alahas.
"Kung ganun ay tutulungan nalang po namin kayo para mabilis. Kami na po ang lalabas at bubukas ng mga kahon para mabilis niyo itong makita." Mungkahi ng isa pang dama.
"Sige at baka mahuli pa tayo, magsisimula na ang pagdidiriwang mamaya." Sagot ng Reyna.
Habang naghahanp sila, "Aklat? Bakit may aklat dito sa Kabinet ng mga alahas ko?" Tanong ng Reyna.
"Hindi po namin alam Mahal na Reyna." Sagot ng isang dama.
"Kayo lang po ang naglalagay at kumukuha ng mga alahas niyo dito Mahal na Reyna." Sagot ng ikalawang dama.
Sa kabilang dako, "huwag kang malikot Mahal na Prinsepe." Sabi ng isang dama habang inaayos ang damit ni Da.
"Tama na yan dama. Marwu, ano ba! Ayos na ito." Sabi ng Prinsepe dahil naka-ilang palit na siya ng damit.
"Mhmm. Maganda! Hindi na masyadong maluwag o masikip." Sabi ni Marwu. Hindi kasi nila napahanapan ng damit ang Prinsepe noong mga nakaraang araw dahil hindi nila ito mahagilap. Kung ang Prinsepe lang naman ay kahit ano lang ay gusto niyang suotin.
"Perpekto." Bungad ni Reyna Reshi ng makapasok sa silid at makita ang anak. "Napakapogi mo anak." Dagdag pa niya sabay pisil ng mahina sa pesngi ni Da.
"Hehe! Salamat ina." Sagot ni Da.
"Halika na at magsisimula na ang pagdidiriwang.
Ang isang napakalawak na espasyo sa harap ng trono, ngayon ay puno na ng mga dekorasyon, lamesa na may iba't-ibang pagkain at inumin, mga dugong bughaw galing sa iba't-ibang kaharian. Maririnig mo ang magandang musika at pag-uusap ng mga panauhin na tila'y nananabik sa isa't-isa.
"Haring Sia." Sambit ni Reyna Reshi at yumuko sila ni Prinsepe Da sa Hari ng Rasua.
Yumuko din si Haring Sia bilang tanda ng paggalang nila sa isa't-isa.
"Ahaha, matagal-tagal na din na hindi tayo nagkita Mahal na Reyna Reshi. Hindi maipagkaka-ilang napakaganda mo pa din." Pagpupuri ng Hari kaya napangiti si Reyna Reshi.
"Salamat sa iyong puri Haring Sia, ito pala ang aming anak ni Haring Meliu." Pagpakilala ng Reyna sa anak.
"Matipuno at poging bata, napakakisig ahaha. Maligayang kaarawan Prinsepe Da." Sabi ni Haring Sia habang nakangiti kay Prinsepe Da at nakahawak sa kanyang balbas.
"Salamat po." Sabi ni Da at yumuko sa Hari. "Ina, maaari bang mag-ikot ikot muna ako, hahanapin ko lang po si Su?" Tanong ni Da.
"Sige anak." Sagot ng Reyna at umalis na nga ang anak.
"Saan na kaya si Su, siguro tumatago nanaman yun at kumakain ng mga kendi." Sabi ni Da sa kanyang isip habang umiikot sa loob ng palasyo.
"Aray ko." Sabi ng isang magandang bata ng mabangga ito ni Da.
"Patawad munting binibini, hindi ko sinasadya." Sabi ni Da.
"Ehh?" Sagot ng batang babae sabay turo kay Da. "Humihingi kaba talaga ng tawad o inaasar mo ako ha?" Dugtong ng bata.
"Patawad!" Sambit ulit ni Da.
"Sige, pero hindi ako maliit para tawagin mo na MUNTING binibini." Sabi ng bata pero sobrang cute at maliit naman talaga siya.
"Sige binibini. Oo nga pala, ako si Prinsepe Darre." Pagpapakilala ni Da.
"Prinsepe.. ahh.. ehh.. ikaw ang.." utal-utal na sagot ng bata.
"Oo." Pagputol ni Da.
"Patawad Mahal na Prinsepe Da." Sabay yuko ng bata.
"Ayos lang, ano pala ang pangalan mo binibini?" Tanong ni Da.
"Aa ee ii.." Sabi ng nakatulala na bata.
"Da, nandito ka pala." Bungad ni Su ng makita ang pinsan. "Magandang araw para sa isang napakagandang binibini." Agad na sambit ni Su ng makita ang batang babae sa tabi ni Da.
Napangiti naman ang bata, "Ako nga pala si Prinsesa Jin, galing sa kaharian ng Rasua.
"Ako naman si Chansu, pinsan ni Prinsepe Da." Pagpapakilala ni Su.
"Nais ko sanang maging magkaibigan tayo, kung maari magandang Prinsesa?" Tanong ng babaerong si Su.
"Oo naman, simula ngayon ay magkakaibigan na tayong tatlo." Nakangiting sagot ni Jin.
"Aa hehe." Ngisi ni Chansu. "Sabi ko TAYO lng eh, nasali pa si Da." Bulong ni Su, sabay kamot sa batok.
"Mahal na Prinsepe, halika na. Magsisimula na ang pagdiriwang." Sabi ni Marwu na kanina pa pala naghahanap kay Da.
"Sige dito kana muna Su, doon yata sa tabi namin yung upuan nina Prinsesa Jin at ng kanyang Ama." Sabi ni Da sabay hila kay Jin.
"Aa eh." Sambit ng inis na si Su sabay turo kina Jin at Da na magkahawak kamay na naghahanap ng madaanan sa gitna ng maraming panauhin.
Nagulat si Jin sa ginawa ni Da ngunit sumunod nalang siya sa Prinsepe at napangiti. "Ang lambot ng kamay niya." Sa isip ni Jin.
Agad na binitawan ni Da si Jin ng makalapit na sila sa unahan. "Ayun si Haring Sia oh. Ikaw nalang ang lumapit sa kanya." Sabi ni Da at umalis na papunta sa kanyang Ama at Ina na nasa harapan.
Agad na tumayo ang lahat pagdating ni Da sa gitna at yumuko. Nagsimula na ang pagdiriwang, may mga paligsahan sa pagsasayaw, pag-aawit at pagalingan sa paggamit ng sandata ng mga kilalang hangaway at opisyal. Pagkatapus ng paligsahan ay buong gabi ng nagsayawan na ang mga panauhin.
Samantala, sina Da, Su at Jin naman ay nasa labas ng palasyo.
"Jin, nais ko sanang maging asawa ka paglaki ko." Sabi ni Su.
"Hahaha, hindi ka lang pala magaling na makata Su. Magaling ka din palang magbiro." Sabi ni Jin.
"Hoy Su, ang dami mo ng sinabihan niyan ha.." Pamboboking ni Da.
"Ehh." Nanlaki ang mata ni Su sa inis.
"HAHAHA!" Tawa naman ni Jin.
"Totoo na ito Da, iba si Jin sa kanilang lahat." Seryusong sabi ni Su.
"Pagsinaktan mo si Jin, ako talaga makakalaban mo." Sabi ni Da.
"Hahaha, nakakatuwa naman kayo." Sabi ni Jin. "Pero may gusto na akong lalaki." Dagdag pa niya na may napakatamis na ngiti habang tumitingin sa mga bituin.