Chapter 7: Aalagaan kita
"Tita ako na po bahala kay Marina."
Paalam ng kaibigan si Hasmin sa Inay Natty niya.
"Inay mamimiss kita."
Sabay yakap sa kaniyang ina. Hindi na niya mapigilan ang mga luhang kanina pang gustong bumagsak.
"Sana gumaling kana anak. Sana tumigil na si Mariana at huwag nang idamay si Maia. Pati na ikaw. Hindi ko na kakayanin pa kapag pati ikaw ay mawawala sa akin."
Nagpaalam na siya sa ina. At saka sumakay sa kotse na service mismo ng Southland Club nakita niya si Mika sa loob ng service.
"Kamusta na mahal kong kaibigan?".
Bati nito sa kaniya. Napapikit nalang siya at huminga ng malalim.
" Magiging okay din ako sa ngayon hindi pa ako maayos. Sana mapagpasensyahan niyo akong dalawa. Salamat nandiyan parin kayo."
**
Hindi mapakali si Facundo dahil nakita niya si Marina sa Paradise Church. Nakita niyang malaki ang ipinayat ng dalaga. Hindi niya nagustuhan ang sinabi ni Hasmin na pasyente ito ng clinic nila.
Bilang kaibigan ni Hasmin at inaanak ng owner ng SC allowed si Marina maging pasyente ng clinic.
"Who's this girl Xiao, kahit inaanak siya ng papa mo alam mo ba ang rules na kailangan may boyfriend siya dito na member din."
Nadinig niyang sabi ng tiyahin ni Xiao Mendez ang bunsong anak ng owner ng Southland Club.
"I know Tita Megan. But still she's my kinakapatid. Napakawalang kwenta ko naman kung pababayaan ko siya."
Lumapit siya sa dalawa.
"I'm his boyfriend. For 5 months."
Nanlaki naman ang mata ni Xiao sa kaniyang sinabi.
"Oh! You're boyfriend hah. So you can handle all hospital bill for Marina....-".
Hindi na nito natapos ang sinasabi dahil inilapag niya ang 1 million na nakacheke.
" I think it's enough. So I hope accept my girlfriend. This is good image for your company. This is great place for the patient like her. Hindi lamang para sa mga gustong maglaro ng golf, mangabayo, tumira sa lugar na ito. Kundi para din sa may mga taong under of depression or mentally problem."
Sabi niya.
"But this isn't rehabilitation."
Sabi naman ni Megan.
"I know. But it can helps to heal her mind."
Pagkasabi niyon ay umalis na siya. Pinuntahan ang malungkot na dalaga.
"God I know you give every thing to me. My knowledge, my Beauty, my wealth. But God this case I think I can't accept.. This blessings you give to me I really hate it. I really hate my two sister still on me. Sorry."
Nilapitan niya pa ang dalaga at inalo ito. Halata ang pagkabigla ng dalaga pero umiyak nalamang ito.
"Shhhh. It's enough. Don't cry to much. Hindi na natutuwa ang panginoon kapag sobra-sobra tayong nasasaktan."
Nakikinig lamang sa kaniya ang dalaga.
"Hindi kita papabayaan. Tandaan mo iyan. Special ka sa akin. Kahit iilang beses pa lamang tayong nagkikita at hindi pa gaanong nagkakausap. May gusto sana kong sabihin sayo kaso lagi mo lang akong iniiwasan. Aaminin ko sana saiyo ngunit bigla kang nagbabago."
Sinamyo niya ang amoy ng buhok nito at dahan-dahang sinabi ang katagang;
"Mahal na yata kita."
Sabi niya. Ngunit laking dismaya niya ng makitang nakapikit na ang dalaga. Nakatulog dahil sa kakaiyak.
"Dati hindi mo ko narinig dahil nakaheadset ka. Ngayon naman sinabi ko na tulog ka naman. Marina bakit mo ba ko ginaganito."
Naisip niya. Siguro hindi pa ito ang tamang panahon.
"Aalagaan kita, mamahalin na parang tunay na girlfriend ko. You're my first girl and you change my unidentified self. Ngayon alam ko na kung saan tumitibok ang puso ko. Thank you Marina."
**
Hindi na niya alam kung kaya niya pa magpanggap na tulog.
"Totoo ang nararamdaman ko Marina. Sayang lang hindi mo naririnig ang unang pagkakataon na nag-confess sa babae. I think I feel in love noong una palang tayong nagkita. Iba talaga yung sipa. Parang redhorse. Ganun ka kalakas sa akin Marina."
Pigil na pigil siya sa pagtawa. Ang pangit kasi ng punch line nito. Napakorni. Pero kinikilig siya.
"Akala ko naattract lang ako kasi you show everything to me. Pero hindi pala. I attract with your smile, and your voice it's very lunatic. It's change everytime we meet."
WHAT.
"Kakaiba ka Marina. You're queen of Emperador take note long neck and very sexy in every page of magazine. Pinaplano ko na ngang patigilin ka at sa akin ka nalang magtrabaho. Pero natatakot ako na baka magalit ka."
Iyon lang at wala nang sumunod na linya pagtapos niyon. Naramdaman niyang binuhat siya nito. Papunta sila ng clinic, naaninag niya iyon dahil nagpapanggap lamang siyang tulog.
"Marina anong nangyare sayo."
Sinenyasan niya ang kaibigan na tumahimik. Tumikom naman ang bibig nito. At nagpanggap na hindi siya nakitang nakadilat.
"Anong nangyare sa kaibigan ko sir cundo?".
Tanong ng kaibigan. Inihiga na siya nito sa kama.
" Napagod kakaiyak. Hindi niya na nga narinig ang confession ko e. Nung nakaraan ganoon din dahil bigla nalang siyang nagbago. Yung para bang hindi kami magkakilala."
Narinig niya ang pagsinghap ng kaibigan.
"Nagtapat kana? Gusto mo ba sabihin sa kaniya kapag nagising na uli siya?"
Tanong ng kaniyang kaibigan.
"Natatakot akong mareject ng kaibigan mo Hasmin."
Narinig niya ang tawa ng kaibigan.
"Hahahaha".
Sabay punas ng luha.
" Tigang din iyan, mabilis magkagusto iyan si Marina. Lalo pa kung super bait mo sa kaniya. Mabilis siyang mafall. Pero mabilis din masaktan. Kaya please be sure sa nararamdaman mo."
Hindi niya alam kung maawa siya sa kaniyang sarili, dahil mismong si Hasmin na ang nakapuna ng kahinaan niya.
"This is my first time na nagkagusto sa babae. I hope hindi naman mangyareng masaktan ko ang feelings niya pagdating ng araw. I will try everything to make her smile."
Tumulo nalang ang luha niya. Hindi niya kasi narinig kay Anthony ang ganoong klaseng salita. Tila pumapalakpak dalawang tainga at nagtatalon ang kaniyang puso nang maramdaman ang init ng labi nito na dumampi sa kaniyang luhaang pisngi.
"I promise I will take care of you. I will protect you."
Lalo siyang naiyak. Kung hindi sa tunay na kaibigan ay sa kaniyang inay lamang niya naririnig ang mga nakakaantig na mensahe tulad niyon. Akmang aalis na si Facundo nang magsalita siya.
"Thanks for loving me since first my medicine."
Iyan ang kaniyang sinabi. Hindi niya napigilan ang pagluha. Tumayo siya at niyakap ng mahigpit si Facundo. Humarap ito sa kaniya at tiningnan pa ang kaniyang mukha kung talagang gising siya.
"Totoo ba. Aish nakakahiya."
Bigla nitong tinanggal ang pagkakayakap niya at kumaripas ng takbo. Bigla nalang silang natawa ni Hasmin dahil sa inasal ng binata.
"My goodness ang cute ni Sir Facundo. Diyosmiyo, parang batang napahiya sa crush niya. Hahaha cute cute."
Hinampas niya ng mahina sa braso ang kaniyang kaibigan. Pagod na pagod sila kakatawa hanggang sa mapagpasyahan niyang puntahan si Facundo para makipag-inuman.
"Hasmin. Yayain ko lang siya mag-inum."
Ngising-ngisi naman si Hasmin dahil sa kaniyang sinabi.
"Breezy mo din e nu. Mga galawang iyan kabisado ko na iyan."
Nang marealize niya kung anong klaseng pag-iisip ang meron si Hasmin, agad-agad siyang umiling at pinaghahampas ang kaibigan.
"Samahan mo nalang ako para hindi mo ko pinagdududahan malisyosa ka Hasmin."
Lalo pa siyang inasar ng kaibigan. Ang ending silang dalawa nalang ang naglasing.
"Hasmin, wala ka ba talagang kapatid?".
Once in a blue moon ay natanong niya ang kaibigan. Ang alam lang niya kaibigan niya ito, the rest wala na siyang alam.
" Actually isang dosena kami. Bunso ako. Sa isang dosena na iyon walang natira. Matapos ang naganap na sunog sa Navotas. It's 10 years ago."
Nanlumo siya. Ganun niya na katagal kaibigan si Hasmin, pero ni isang impormasyon patungkol sa kaibigan ay wala siyang kaalam-alam.
"Nung panahon na iyon college day natin, super lasing ako sa bahay nila Alredge kaschool mate namin ni Mika sa Spain. All information tungkol sa pamilya ko sa internet lahat yun fake. Patay na sila 10 years ago pa. And Mika help me para hindi malaman ng mga kamag-anak namin."
Napayakap siya sa kaibigan.
"I'm sorry Hasmin hindi ko alam na ganiyan pala kabigat ang kalungkutan at problema na pinapasan mo."
Iyak lamang ng iyak si Hasmin hanggang sa dumating si Mika.
"Mika, bakit nandito ka?".
Nanlaki naman ang mata ni Mika.
" Hoy bakit nainom kayo? Hindi mo alam na ako ang guardian ni Hasmin. Siyempre kung kelan ko gustong pumunta pupuntahan ko siya."
Napaismid siya.
"Ano naman gagawin mo dito?".
Tanong niya sa kaibigan.
" Babantayan si Hasmin habang natutulog siya. Ano ba Marina hindi na ko bata, alam ko na kung san ako lulugar."
Lalo siyang napaismid.
"Defensive mo."
Natawa nalang siya sa inasta ni Mika. At si Hasmin ay nakatulog na. Inalalayan ni Mika ito at nagkwentuhan na lamang sila ng kung ano-ano.
--End of Part 7--