Chapter 2: Marina Lasinggera
Hindi pa din siya makamove-on dahil sa kahihiyang pinasok niya. Nasa clinic na siya at hindi pa din makapaniwala sa mga pinaggagawa niya. Suot-suot niya ang pajama at long sleeve ng lalakeng inakala niyang si Anthony. Baliw na baliw kasi siya kapag nakakainom kaya kung sino ang nasa isip niya kapag may tao siyang nakasalubong yung taong nasa isip pa din niya ang kaniyang nakikita.
"Marina, magbago-bago ka naman. Mapapahamak ka ng ginagawa mo eh."
Sermon ng kaibigan niyang si Hasmine. Niyakap niya ito at umatungal na parang bata. Isang Nurse si Hasmin sa club.
"Oy. Ano kaba para kang baka na umaatungal diyan. Ano bang nangyare?".
Tanong nito sa kaniya. Halos hindi na niya napigilan ang sarili na mapaluha ng sobra dahil sa kahihiyan.
" Iyon na nga nagwalwal ako, tapos nagtangkang gawing libangan ang pool tapos nagtrespassing sa pag-aari ng iba. And last nagbold sa harap ng masungit na lalake na nagdala sa akin dito."
Nagulat siya ng bigla siyang hawakan nito sa leeg.
"Best grabe ka. Super sungit ng taong iyon buti hindi ka natuyot sa sermon nun."
Iyon na nga ang nangyare sa kaniya. Natuyot ang kaniyang utak kaya hindi na siya nakapag-isip ng maayos.
"Grabe mukha kong desperada dahil sa ginawa ko."
Maktol niya.
"Ano pa nga ba? Puro kasi kagagahan iyang pinaggagawa mo. Edi sana hindi ka magkakarecord dito. Edi sana hindi ka napahiya, edi sana wala pang nakakakita sa katawan mo. Ang tanga mo din eh. Kahit sabihin mo na desperada kana na magkabalikan kayo ni Anthony sana hindi mo iyon ginawa."
Bigla siyang napaisip. Kung tutuusin mas gwapo pa nga ang binata kaysa kay Anthony. Hindi niya maimagine kung anong klaseng reaksyon ang nasa mukha ng lalake. Dahil bangag pa siya ng sandaling iyon. Ang alam lang niya ay nagulat ito pero hindi niya matandaan ang itsura nito dahil mukha ni Anthony ang nakikita niya.
"Hasmin, ayos na ba siya?".
Nataranta nanaman siya dahil nadinig nanaman niya ang boses nung masungit na binata.
" Best wag ka maingay. Sabihin mo nagpapahinga ako."
Nagtaklob agad siya ng kumot at saka nagtulog-tulugan.
"Sir, nagpapahinga po siya. Tinurukan ko po kasi ng pampakalma. Nagwawala e."
Pasimple niyang kinurot ang kaibigan. Tuluyan nang nakapasok ang lalake. At nakatingin ito sa kaniya.
"Pwede bang dito muna ko Hasmin."
Tumango naman agad ang nurse at umalis na. Hindi niya malaman kung anong klaseng pagpapanggap ang gagawin.
"Maganda ka pala kapag tulog."
Para siyang nahulog sa lupa dahil sa narinig? Bingi na ba siya.
**
"Kamusta na kaya yung babae na iyon? Ang ganda din ng katawan niya.  Parang ang sarap niya yakapin."
Bigla siyang napakamot.
"Ano bang iniisip ko? Hindi ko maintindihan? Ano bang meron sa baliw na babae na iyon. Bakit parang iba ang dating niya? Madami naman babae sa paligid na mas maganda sa kaniya."
Napailing lalo siya. Hindi niya maintindihan ang kaniyang sarili matapos nilang magkaengkwentro ng babaeng lasinggera at bold star.
"Kamusta na kaya iyon. Mapuntahan nga sa clinic."
Isinuot kaagad niya ang jacket na bigay sa kaniyang ng maganda niyang nanay. Agad na tinahak ang landas patungong clinic. Nang makarating agad siyang nagsalita upang malaman ng tao roon na nasa labas siya.
"Hasmin, ayos na ba siya?".
Tanong niya sa Nurse na in charge sa clinic ng Southland.
"Sir, nagpapahinga po siya. Tinurukan ko po kasi ng pampakalma. Nagwawala e."
Tugon nito sa kaniya. Nagwala pala ang dalaga, nakadama siya ng pag-aalala para dito.
"Pwede bang dito muna ko Hasmin."
Tumango naman agad ang nurse at umalis na. Umupo siya sa isang silya na nasa kwarto na iyon. Pinagmasdan ang natutulog na dalaga.
"Maganda ka pala kapag tulog."
Hindi niya alam kung saan galing ang mga salitang lumalabas sa kaniyang bibig. Tila may sariling isip ang kaniyang bibig at kung ano-ano ang lumalabas doon. Napailing nanaman siya dahil sa kaniyang sinabi.
"Facundo Delrosario Gutyerrez ano bang kalokohan ang pinagsasabi mo. Ngayon mo lang siya nakita bakit gandang-ganda ka sa kaniya?".
Bigla siyang napahiya ng namataan niya na gising na ang dalaga.
" Facundo, hahahaha. Nagagandahan ka sa akin? Hahahaha. Baliw ka ba? May boyfriend na ko."
Bulyaw ng dalaga. Nanlaki ang mga mata niya dahil sa sinabi ng dalaga.
"Huh? Parang nagkakalibangan yata tayo. Hindi ba't ikaw ang naghubad at nagconfess sa harapan ko? FYI... Facundo Gutyerrez ang ngalan ko hindi ANTHONY."
Nililihis niya ang usapan upang malimutan nito ang kahunghangan niya. Pero wala siyang ligtas.
"Hindi ba't mas gandang-ganda ka sa akin. And FYI. May sakit kasi ko kapag nakakainom. Kung sino nasa utak ko yun lang ang nakikita ko kaya sorry kung napagkamalan kita."
Biglang natameme ito dahil napagtanto nitong mali ang ginawa.
"Sorry Mr. Facundo Gutyerrez, I'm so deadly in love in that man name Anthony kaya halos mabaliw ako ng maghiwalay kami. I'm sorry."
Nagtalukbong ito ng kumot. At sinabing.
"Thank you for you kindness at sa pag-intindi sa kagagahan ko at hindi mo ko nirape kahit naghubad na ko sa harap mo. Sorry ulit."
Naawa naman siya sa dalaga. Broken hearted pala ito. Hindi niya alam ang nararamdaman ng dalaga since never pa siyang nagkagirl friend. And never pa din siyang nakaranas ng heart break. Never pa siyang nainlove sa babae.
"Magpahinga kana. Ayos lang sakin. Naiintindihan ko na ngayon kung bakit ganoon ang inasal mo."
Umalis na siya sa clinic at dumiretso sa Southland Bar. Agad siyang umorder at umupo sa isa sa hilerang upaan sa harap ng counter. Nandoon lahat ng members. Maging ang mga soon to be members. Naiisip niya pa din ang dalaga.
"Ano bang iniisip mo Cundo."
Inisang lagok niya ang kaniyang iniinom.
"Tama na. May lalake pa din sa puso niya. Wag ka mag-emote."
Saway niya sa sarili dahil patuloy niya din iniisip ang dalaga. Hindi niya namalayan na patuloy ang kaniyang pag-inom hanggang sa manghina na siya. Agad na siyang tumayo at lumabas pumasok na sa kaniyang bungalow. Hanggang sa unti-unti na siyang nilamon ng antok dala na din ng sobrang kalasingan. Walang ibang nasa isip niya kung paano niya makukuha si Marina.
"Magiging sa akin ka din. At hinding-hindi kita paiiyakin!".
At tuluyan na siyang inantok dahil sa sobrang kalasingan.
**
Nasa bahay na siya at halos hindi pa din makapaniwala sa mga nangyayare sa kaniyang buhay. Hindi niya makalimutan yung kalambingan ng boses ng binata.
"Nak, lalim yata ng iniisip mo."
Puna ng inay niya.
"Inay, may lalake kasi nakaagaw ng atensiyon sakin. At hindi ko makalimutan ang mukha niya. Parang biglang nawala sa isip ko si Anthony."
Natawa bigla ang kaniyang inay.
"Inlove kana. Nako anak, itulog mo na iyan may flight ka ngayong araw. Kailangan mo nang ihanda yung bagahe mo. Tumawag sa akin yung boss niyo di ka daw kasi sumasagot. Mahaba-habang byahe yun. Germany anak ang flight. Kailangan mo kong bilhan ng pasalubong."
Natawa naman siya sa inasta ng kaniyang inay Natty isa itong retiradong Pilot. Maniniwala kabang iisa lamang ang daliring tumubo sa dalawang kamay nito at thumbs lang iyon. Kaya tuwang-tuwa siya kapag napupuri siya nito dahil iangat lang nito ang thumbs nito alam niyang papuri na iyon para sa kaniya.
"Sige inay. Huwag kang mag-alala dadalhan na din kita ng lalake."
Grabe ang ngiti ng kaniyang inay. Lokohan lang nila pero sobrang galak niya kapag nakikitang nakangiti ang kaniyang nanay Natty.
"I love you nay. Alam kong masayang-masaya na ngayon si Itay. Dahil kahit wala na siya at pinalaki, dinamitan, pinaaral at pinakain mo ko kahit na nag-iisa ka lang. Alam kong proud na proud sayu si Itay.."
Niyakap siya ng inay at hinalikan sa ulo.
"Kahit na 20 years nang wala si Itay. Alam kong hangad pa din na maging maligaya ka inay."
Natawa lalo ang kaniyang inay.
"Ano kaba matanda na ako."
Siniko niya ito bahagya. Yung way na parang kinikilig.
"Nay makakadalawang anak ka pa."
Siniko din siya ng kaniyang inay.
" Bigyan mo nalang ako ng madaming apo. Ayoko na mag-asawa. Nangako na ako sa itay mo na hinding-hindi ko siya ipagpapalit kahit matagal na siyang wala. Kahit pinilit niya ko na asawahin ang kumpare niya hindi ko ginawa dahil sobrang mahal ko ang papa mo kahit na may cancer siya. Minahal ko ang papa mo dahil nangako kami sa Diyos na kamatayan lang ang maghihiwalay sa amin pero hindi ang pagibig namin para sa isa't-isa."
Napaiyak siya.
"Nay huhuhu sana makatagpo din ako ng tulad mo yung hindi ako iiwan. Yung walang titibag samin kundi kamatayan lang yun tulad mo din na hindi nagkukupas ang kulay ng pagibig para kay tatay..huhu tay namiss na kita. Bantayan mo si Inay habang nasa Flight ako."
Kinuha niya ang larawan ng ama at ginawaran iyon ng halik.
END OF Part 2