Khashirra’s POV:
Hays! Another tiring day again. Isang araw na namang pagpapanggap kailan ba kase ako sasaya genuinely? Nakakasawa din naman kahit nakasanayan ko na talaga.
HAHA! Ito na naman ako sa kadramahan wala namang magbabago, nakakapagod lang kaya bago pa tumulo ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan habang nag-iisip at uumpisahan ko na lang ang morning routine ko dahil maaga pasok ko ngayon para sa madugong sabak ng practice.
“Xielle bangon na at magsaing ka! Jusqng batang ‘to tanghali na ano ba may balak ka bang pumasok o Wala‽” sigaw ni mama na nasa kusina siguro well araw-araw namang gan’yan pero ang totoo alas singko pa lang din tskk!
Minsan ‘di ko rin talaga maintindihan magulang ko, alam mo ‘yong minsan sobrang aga mo lalo ‘pag may praktis gano’n ta’s sasabihin "sige ang aga-aga pa bakit ikaw ba  nagbubukas ng school edi sana dun ka na tumira blahblahblah" HAHAHA!
Kaya bago pa magtransform si mudra sa pagiging armalite ay lumabas na akong kwarto tutal tapos na rin naman ako maligo and all ‘tsaka paniguradong nakaluto na yun nung tinatawag ako magsaing kaya kakain na lang for sure.
“Ma! Anong ulam?”   tanong ko kahit kita naman kung ano yung nasa mesa HAHAHA.
Minsan kase ang sarap lang inisin ni mama✌️ actually ‘di ako sobrang close sa parents ko after what happened to us years ago. Oo mukha kaming okay pero hindi talaga.
Hayyys, kung dati lahat kinukwento ko sa kanila ngayon kahit anong emosyon tinatago ko na sa lahat. Oo, malungkot pero keri lang wala namang magbabago, pero kahit tainted na yung samahan naming pamilya.. Mahal ko pa rin naman sila kahit papa’no, you know kahit anong gawin ko at kahit gaano pa kasakit in the end sila parin ‘yong pamilyang makakasama ko and I believe na kahit ano pa man ang pinagdadaanan niyo sa huli sila parin at sila ang pwede mong takbuhan it’s just that sobrang hirap lang talagang buo-in ‘yong tiwalang nasira na.
I’m walking on the school corridor na ngayon, actually kararating ko pa lang naman at wala pa masyadong tao. Since napaaga naman ako kailangan ko pang maghintay ng mga kasama ko na paniguradong mga late na naman.
Wala talagang klase ngayon pero may pasok pa rin kaya pakalat-kalat mga estudyante sa kung saan-saan. Iyong iba nagkwekwentuhan, naglalaro, well iba-iba depende sa mga trip nila. Ako andito sa stage kasama sila kuya Cyie, Gelo at Hajayn.
“Kash may kamukha ka,” biglang wika ni kuya Gelo na nag-iisip kung sino man iyong naalala niya.
“Ay eh? Meron ba, rare kaya ‘yang si Kash ‘di ba panget?” biglang sabat ni kuya Hajayn na nang-aasar panigurado halata naman sa tono at tingin niya, papansin talaga ‘to.🙄
“G*go mero’n nga, sa isang movie pramis kamukha niya.” putol ulit ni kuya Gelo sa pang-aasar sa ‘kin ni kuya Hajayn, ang totoo sa kanilang tatlo siya lang matino kase ‘yong dalawa mga sira*lo na HAHAHAHA pero magaan sila kasama. ‘Di nila pinaparamdam na di ka belong gano’n kaya naman hindi ka talaga maa-awkward kasama sila.
“Ah...baka iyong nasa train to busan?” saad ni kuya Cyie na parang nag-iisip pa.
“Oo! Yung zombie!” dugtong  pa niya sabay hagalpak ng tawa.
“Ay oo nga ‘no, kaso iyakin ‘yan sabagay ‘pag laging naiyak nagmumukhang zombie HAHAHA.”  sabat pa ni kuya Hajayn na kunwari seryoso.
Iyan diyan sila magaling! ‘tong dalawang ‘to talaga ‘di kumpleto araw ‘pag hindi ako inaasar, mga ewan lang kaya tinatawanan ko na lang din sila minsan lalo at sanay na naman ako ‘di na nga ata kumpleto ang araw ko ‘pag walang asarang nagaganap eh HAHAHA! Crush ko talaga si kuya Hajayn pero shhhh lang kayo ‘di niya alam tas ‘di pa ‘yan nakakamove on do’n sa ex niya kaya ‘wag niyo na lang sabihin HAHAHA.
Our day continues na puro practice, tawanan kain kaya kahit papano ‘di halatang pagod kami.
Lunch na and palabas na kami para kumain since mukhang puno at ubos na ang pagkain sa school cafe at canteen kaya no choice.
Habang naglalakad kami with the whole team biglang sumulpot sa daan sila Paul. Ewan kung anong trip nila, kitang andami-dami na nga namin dito sa side na ito dito pa sila dumaan din. Actually I feel awkward dun sa nangyari kahapon kaya ayaw ko sana siyang makasalubong ngayon. I feel relieved nga kanina eh kase ‘di ko pa siya nakikita pero ngayon nandito naman siya at talagang tumabi pa sila sa’kin bigla kasi akong iniwan nila Kuya Cyie, ang sasama talaga no’ng mga ‘yon.
Nandito na kami sa karinderya malapit lang din sa school at paupo na sana ako sa table ng mga kateam ko when someone spoke..
“Khashirra pwede sabay tayo maglunch?”  nahihiyang aniya habang nakatingin sa mga kasama ko.
“Oh Khassiee do’n ka na, shuppiiie!” may  tonong pang-aasar ni kuya Hajayn tsk!
“Yeah right Xielle alis ka na, wala ka na upuan here! Halla layas HAHAHA!” gatong naman ni kuya Cyie tapos inalis pa talaga ang upuan sa tabi niya, sira*lo talaga.
“Huy! ‘Wag naman kayo gan’yan kay Khash...” pagpigil ni kuya Gelo
I’m about to do the happy dance sa sobrang saya na pinagtanggol ako ni kuya pero naputol ang pag ngiti ko dahil...
“Pero mas maayos nga kung do’n ka na bebe Khash para makapag boy talk kami hehe,” dugtong niya sa sinabi kanina at nagpeace sign.
Napapairap na lang talaga ako sa mga ‘to. Haysss kainis halata namang iba plano nila mga eng-*ng
“Hindi naman halatang ayaw niyo ako kasama ‘no? Tsk! ‘Di niyo na lang sinabing sawa na kayo kasama ako,”  kunwaring tampo ko with teary eyed para effective HAHA
Susuyuin na sana nila ako pero I walk out na sa table nila habang nakasunod si Paul papunta sa isang table.
Ang awkward talaga kaharap nito ta’s dadalawa lang kami dito sa table kaya naman tahimik lang ako at pasimpleng nakatingin kila kuya Hajayn na nakangiti at peace sign sa’kin.
Tuwing magsasalubong mga mata namin do’n sa kanilang table na ‘di naman kalayuan dito e iniirapan ko lang sila, duhh kasalanan kaya nila kung bakit ‘di ako makapag-ingay dito tch!
Ayan tuloy tahimik lang ako dito na kumakain. ‘Wag na kayo magtaka kung bakit kumakain na ako e hindi naman ako nag-order, kasi pagkaupo namin saktong dating nung in-order niya na may food din ako, ewan ko nga kung pa’no niya nalamang gan’tong pagkain gusto ko eh. Pero kahit pa antahimik din naman niya kaya mas feel ko ung awkwardness sa paligid namin.
“Hmmm..” panimula niya na parang nahihirapan pa humanap ng salitang sasabihin kaya tinitigan ko lang siya.
Ewan ko kung bakit sinumpong ako ng kawalang hiyaan at harap-harapan akong nakatitig sa kanya ngayon HAHAHA! Buang na ata ako shems.
“About yesterday, k-kasi ano kaya kalang naman hinalikan kasi do’n sa dare sorry huh....”
Magsasalita na sana ako pero inunahan ulit niya ako kaya ayon naiwan akong nakanganga charot...
“Pero a-ano ‘di ako ‘yong nagkissed sayo ah si Khime ‘yon...” saad niya nang nakalabi parang nahihiya sa mga pinagsasabi niya, yieeeeee ang cute niyang tignan.
“Ahh? Okay? I mean bakit?”  naguguluhang wika ko ‘di ko kase magets eh pasensya. Medyo ‘di nagana utak ng bruha ngayon sorry na maganda lang HAHAHA!
Nalilito talaga ako dito sa lalaking ‘to kasi naman ‘di ba bakit kailangan niya pang mag-explain e si Khime lang na’n pala ‘yon. Pero dahil sa nalaman ko nabawasan ‘yong awkwardness na nararamdaman ko towards him.
“Alam mo ‘yaan mo na yun, no big deal kain na lang tayo..” pambalubag loob ko kase parang kinakabahan parin siya, ewan ko sa isang ito kung bakit, ay bahala nga siya basta kakain na ako.
Patapos na ako kumain at ganoon din naman siya then tatayo na sana ako at magpapaalam sakanya kasi tapos na rin naman sila kuya Cyie, na naglalakad na papunta dito pero natigilan ako bigla nang magsalita siya.. and I didn’t expect what he just said.
“Khashirra a-ahhhm crush kita matagal na...... I’ll court you kung okay lang sana, ” umaasang saad niya at deretsong nakatingin sa mga mata ko
Minutes had passed pero ‘di pa rin ako nagsasalita because I was really stunned hanggang sa hinila na ako nila kuya Gelo pasama sa kanila... Huh buti na lang sh*t pahiya ako dunnakatayo lang, mukha akong tsngs but thanks to them.
—End of Chapter 3:To be continued..