'Anong pagkaintindi mo sa Circular love?'
Well guys,kung pakikinggan ang circular love ay tumutukoy sa pag-ibig na walang katapusan. Like a wheel or a cycle diagram. Parang Infinity kumbaga.
May mga iba't ibang klase naman talaga ang pag-ibig. Ang pag-ibig na walang katapusan ay isa na roon. Unfortunately,ang mga ganyang klase ng pag-ibig ay rare lamang. We couldn't just find it anywhere or anytime. Ang mga tao na biniyayaan na mabigyan ng pagkakataong maranasan ang ganitong pag-ibig ay napakaswerte dahil... Hindi lahat.. sabihin nating pili lamang ang nakararanas niyon.
That's the perception of others 'bout that word. Well for me,it's different.
Unang basa ko pa lang sa two words na 'yon may nabuo na agad na definition sa utak ko. It just my own perception,in other words my opinion.
Well,lahat naman tayo may sari-sariling meaning sa bawat salita o bagay. Anywaaaysss.. so ayun,I'll tell my understanding 'bout 'circular love'.
Gaya nga ng gulong o ng cycle diagram,ang circular love ay parang pag-ibig na pinaiikot lamang ang dalawang taong nag-iibigan. Parang magulo kumbaga.
Parang paghahabulan ng dalawang tao na pinaglalaruan ng tadhana.Halimbawa,mahal ng babae ang isang lalake pero hindi siya nito mahal. Later on, marerealize ng lalake na mahal niya pala talaga ang babae pero 'di na same ang feelings... Sakit 'diba?Tagos sa bones!Then rupokness ng babae ay aandar at mamahalin niya nanaman ang lalake pero sumuko ng isa and so on. Literally na habulan HAHAHA... Saket!
Well,that was just my perception guys like what I've said earlier.
So here's my advice if you're trap in that circular love.
Alam natin na hindi marunong sumuko ang tadhana,kaya kayo na lang mismo ang sumuko. Kung iyon naman ang ikabubuti 'diba?Kasi kung patuloy lang kayo sa paghahabulan there's a tendency na mahulog ka at walang sumalo. That's hard and of course sad!
Huwag ng pahirapan pa ang sarili. Gumawa na agad ng paraan para hindi na magpatuloy pa ang pag-ikot niyo at pakikipaglaro ng tadhana sainyo.
Huwag ng sumugal at makipaglaro pa dahil si tadhana,siya mismo ang alas niya at walang makatatalo sakaniya. So don't let yourself trap in that so called circular love,prevent it!
-Sammysaav
° • ° • ° • °
Dahil sa boredom ay sampu na agad ang natapos kong basahin. Wala na talaga kasi akong magawa. Tinatamad na rin naman akong gumala nang mag-isa LANG!Kaya inumpisahan ko na ang magbasa.
Pumasok ako sa isang pinto rito sa kwarto ko. It's my safe place. Pagbukas ko ay tumambad sa'kin ang mga book shelves na punong-puno ng mga libro. Libo-libong libro ang laman nito.
Yeah,mahilig talaga akong magbasa. It's my stress reliever kaya ilang libong libro na siguro ang nabili't nabasa ko. Actually, nabawasan na rin naman ito dahil nadonate ko na sa mga foundations. Ilang kahon din ng libro 'yon pero mukhang 'di man lang nabawasan.
Lahat ng nakalagay dito ay halos nabasa ko na. Syempre, pili na lang talaga ang naaalala ko ang nakasulat sa mga librong naririto.
Duh?4GB lang ang utak ko. Hindi ko na maaalala pa ang lahat-lahat. Sa dinami-rami ba naman.
Nilagay ko na sa isang empty shelf ang bagong librong natapos ko ng basahin. Maganda rin ang story nito.
Sobra!
Maya-maya ay tumunog ang cellphone ko. Tiningnan ko muna kung sino ang tumawag.
Ah si Yhast!
"Oh.. Yhast?Napatawag ka?Anong balita?Kamusta ka?"Natawa Naman siya sa'kin.
["Ayos naman ako,ikaw?"]
"Okay na okay naman,sadyang bored lang HAHAHAHA.."
["Uy sakto!Punta tayo ngayon sa Infinity Island,ipakilala ko na ang fiance ko."]Wow!Sanaol mapera.
Makapag-aya akala walking distance lang eh?HAHAHAHA...
"Sige ba!Saan tayo magkikita?"Dali-dali na'kong lumabas at kumuha ng maleta.
["Sa.. saan ba pwede?"]Humagikhik pa siya.
"Sa bahay na lang HAHAHAA.."Sakto dahil hindi pa'ko nakapag-aayos. Atleast dito sila sa bahay maghihintay 'di ko na kailangan pang bumyahe.
Umuo na siya kaya pinatay ko na ang tawag.
Hindi na'ko nagpakahirap pang pumili ng damit dahil lahat ng natipuhan ko ay dinala ko na lamang. Lahat ng importante ay check na!
Gora na!
Nagpalit na ako ng damit ko. Denim shorts with white sleeveless croptop for my top. Nipartner ko lang ang sketches ko at nilagyan ng long summer blazer.
Tadah!OOTD na!
Bumaba na'ko at doon na naghintay sakanila. Wala naman dito sina Mom and Dad. Si yaya Ula lang ang naiwan dito.
Hindi naman na dito nakatira si kuya Bryan dahil nga may asawa na siya. Dalawa lang naman kaming magkapatid kaya ang ending ako palaging naiiwan dito.
"Saan ang punta be?"Tanong ni Yaya Ula.
"Sa isla ya,pakisabi na lang din po kina mom na kasama ko naman ang barkada."Tumango lang si yaya at nagprepare na ng pwedeng baunin namin.
They text me na on the way na daw sila.
Tumulong na lang muna ako kay Yaya para hindi na siya mahirapan at mapabilis na ang paggawa.
May isang oras siguro ang dumaan bago ako may narinig na kararating na kotse.
Sila na iyan!
"Grabe,nagugutom na talaga ako!"Narinig ko ang boses ni Benj. Nagpaparinig ang mokong!
"Lagi naman!Lalo na kapag nasa ibang bahay Benj..."Natatawang sabi ni Yhast.
Lumabas na'ko sa kusina.
"Uy... Kain na muna.."Aya ko sa kanila.
"Ah sige..."Hindi pa si Benj nakahahakbang ay hinila na ni Alex ang damit niya.
"Sa daan ka na lang kumain.. salamat Sam pero busog pa kaming lahat maliban sa isang 'to."Sabi ni Kevin at ang tinutukoy ay walang iba kundi si Benj!Napasimangot tuloy ang isa. Natawa na lang kami.
"Let's go.. gagabihin tayo 'pag nagtagal pa tayo.."
Inihatid na sa'min ni Yaya ang mga pagkaing babaunin namin.
"Ingat kayo.."Habilin sa'min ni Yaya.
"Yes Po.."
"Opo.."
"Ikaw din po dito ya.."Nagpaalam na kami at sumakay na sa van.
Si Alex ang nagdala ng maleta ko.
I looked at him and say thank you. Tumango lang siya nang hindi na lumilingon pa sa'kin.
Hay,ano pa ba ang aasahan ko kay Alex?Ngingiti sa'kin at magsasabing welcome?Lalapitan ako at hahalikan sa noo?Duh!Hindi kami!
That's the sad part,hindi niya 'ko gusto kaya malabong maging kami.
Sobrang labo talaga!
Look,how many years na ba ako nagmamahal ng patago sakaniya?10.. 15 years!
Fifteen years for goodness!
Well, hindi naman ganoon katago. Pinararamdam ko naman,wala lang talaga siyang pake dahil wala siyang gusto sa'kin. Kaibigan lang talaga ang tingin niya sa'kin!KAIBIGAN!Hindi ka ibigan huhu!
Lahat naman sila alam na si Alex ang gusto ko. Na siya lang talaga. Pero syempre hindi sila nakikialam sa'min. Suportado nila ako para sa kaniya pero ayaw nilang pilitin lang si Alex na gustuhin ako. Dapat sariling desisyon 'yun.
Gusto nilang ito mismo ang makarealize.
Sumakay na lang ako sa van.
Walo lang kami ngayon dahil nga naghoneymoon pa ang bagong kasal. Kaya ayun hindi sila makasasama. Hinayaan na namin, moment nila 'yun eh.
Hindi kasama ni Yhast ang fiance niya dito dahil na una raw sa isla.
Tiningnan ko siya. Masayang masaya siya na natupad na nga ang pinakagoal niya. Dati kasi ang hinihiling niya lang talaga ay makasal sa taong mahal niya.
Wala na raw siyang mahihiling pa kun'di yun lang.
Sabagay,wala naman na talaga siyang mahihiling pa. Kumpleto na ang buhay niya. Mayaman na at may mga business na siya kahit nang bata pa lang siya.
Mapapasanaol ka na lang nga talaga.
Hindi ko katabi si Yhast kasi nauna na si Stella at Kev sa tabi niya. Kaya ang ending sa pinakalikod ako. Katabi si Benj na nilalantakan na ang baon namin.
"Hinay lang Benj..."Tiningnan ko siya na sarap na sarap sa kinakain.
"Excuse Sam HAHAHAHA..sarap eh."Natatawang sabi niya. May laman pa ang bibig nang magsalita.
"Hay nako Benj... Gutom talaga?"Pangangasar ni Carl. Lumingon sila sa'min. Specifically kay Benj.
Nakita kong tumingin sa rare view mirror si Alex. Nagtama ang mata namin kaya biglang bumilis ang puso ko. Why I still feeling like this?Meron pa rin talaga siguro siyang epekto sa'kin. Kunsabagay never namang nawala. Habang tumatagal pa nga ay mas lalong lumalala.
Kinuha niya naman ang tingin niya. Nanatili pa rin doon ang mga mata ko. Umaasang ibabalik niya ang tingin at muling magtatama ang mga mata namin.
Narinig ko ang tawanan nila kaya parang bumalik na'ko sa diwa ko.
Tiningnan ko ang mukha ni Benj. Puno ng mga dumi na akala mo ay batang paslit na kumakain. Anong nangyari?
"Grabe Benj!Sobrang kalat mong kumain!"Natatawang sabi ni Yhast.
"Benj,magpahid ka oh.."Binigay ni Stella ang tissue. Kinuha naman nito ni Benj at pinahid sa mukha.
"Ganyan kumain ang gwapo..."Pagyayabang niya. Sus!HAHAHA...
"Tss.."Reaction ni Vernon na tahimik lang na nagmamasid sa tawanan ng lahat. 'Yung iba naman ay siguradong nag-iisip ng pangcounterback.
"Dugyot kamo!"Sigaw ni Carl na sinundan ng tawa ng iba. Nakisabay na ako sa kanila. Relate na'ko e,ba't ba?
"Oy,ano ba naman kayo?Pinagtitripan niyo nanaman si Benj..."Kaya tuloy nagpigil na lamang sila ng tawa.
"Salamat sa suporta Sam.."Tinapik-tapik niya pa'ko sa balikat.
"Gan'yan naman talaga kasi kumain ang...feelingero!HAHAHA.."Tawang tawa kong sabi. Epic eh!HAHAHAA... Ikinahagalpak din nila iyon ng tawa. Sumimangot nalang ang pinagkakaisahan namin. Aww sorry Benj,ikaw na nga talaga siguro ang happiness namin HAHAHAHA!
Ipinagpatuloy niya na lamang ang pagkain at sinamaan kami ng tingin.
"Huwag kayo.. sus kumakain pa'ko e,hintayin niyo lang talagang makatapos ako!"Pagbabanta niya sa'min.
Umusod naman ako malapit sa may bintana para magkaroon Ng space sa pagitan namin. Kung sakali mang may binabalak siya e malayo ako.
Nagtawan lang ulit sila.
Maya-maya lang ay may kaniya-kaniya na silang usapan. Napagod na sigurong asarin ang isa.
Nawili kasi ako sa panonood sa may bintan---tinitingnan ang dinaraanan namin. Kahit palagi na kaming pumupunta rito ay 'di ko pa rin talaga matandaan ang daan. Siguro dahil na rin sa 'di ko naman talaga kasi ito tinitingnan. Ako kasi madalas ang nangunguna sa pag-iingay kaya siguro hindi ko na tanda.
Pusulyap-sulyap din ako sa gawi ni Alex. Dahil siya talaga ang mapagkakatiwalaan sa pagmamaneho kaya siya lagi ang nakatoka roon.
Siguro minuminuto akong napapatingin doon. Ewan ko ba. Siguro umaasang mapapatingin ulit siya sa rare view mirror at magkasasalubong muli ang mga mata namin.
But that's impossible!Dahil nga nagmamaneho siya,okay?!Sam naman!Tigil-tigilan mo na ang pag-aasume!
Tiningnan ko siya muli. For the nth time pero hindi talaga siya tumingin.
Hay suko na!Char!
Sanaol marunong sumuko. Ang puso ko kasi masyadong pursigido. Ayaw e.
Nakarating naman kami ng maayos sa lugar kung saan tambayan ng mga tricycle.
Nagmadali na agad silang bumaba. Medyo nagpahuli lang ako. Hindi pa man din bumababa si Alex. Nakahawak pa rin siya sa manibela. Hindi ko alam pero kusa na lamang akong napatingin sa rare view mirror.
Sa hindi ko inaasahan,nagtama ang mga mata namin sa ikalawang pagkakataon.