❝Paraiso❞
Iyon na sa tingin ko ang susi nang paghanap namin sa sagot. Nang sumunod na araw, maaga ulit kaming nagtipon sa silid aklatan ng Akademya at puspusang naghanap ng datos tungkol kay Eldomor Veu Dorzan. Lahat ay nagsaliksik.
Mabuti at hindi kami obligadong pumasok at hinayaang bigyan nang solusyon ang binigay sa aming misyon. Ganoon din ang ginagawa ng iba naming kaklase na sa ibang departamento ng akademya nag-aaral. Buong araw kaming nagbabad para maghanap nang kasagutan.
Nang sumunod na araw, nagtaka ako nang makita ang tatlong bagong mukha na nakaupo sa mesa namin kasama ang aking kasamahan.
"Magandang umaga, Arza," bati sa akin ni Gihon. Kumpleto na ang pangkat sa pabilog na mesa at mukhang ako na lang ang kanilang hinihintay.
Pinasadahan ko sila nang tingin. Si Prudence at Akhira ay nasa ikalawang palapag nang aklatan para maghanap ng librong babasahin namin ngayong araw, sila'y nakasalubong ko kanina nang papasok ako.
Si Khione ay prenteng nakahalukipkip at masungit na naman paningin. Agad kong nalaman ang possibleng dahilan. Mukhang nag-away na naman sila ni Akhira.
Si Gihon ay nakaupo habang nasa malayong parte na naman si Rithius at seryosong nagbabasa sa librong hawak. Naningkit ang aking mata. Sa tingin ko'y wala itong kinalaman sa misyon namin dahil ibang pamagat ang nabasa ko.
Ang tatlong baguhan naman ay nakilala kong taga ibang seksiyon. Si Dare, Leviticus at Darius. Sila ang mga nangunguna sa kabila at ang matatalino at magaling sa paggagamot.
Bakit sila nandito?
Napansin siguro ni Khione ang aking pagtataka kaya tumikhim siya at umiba ng upo. Hinarap niya ako. Hindi siya kumportable sa bago naming kasamahan. Si Dare naman ay napansin ang paninitig ko.
"Dinagdag sila ni Guro sa pangkat natin kaya mula ngayon, isasama na natin sila sa pagpa-plano. Kasama na rin sila sa misyon." Si Gihon ang sumagot sa tanong ko sa isipan.
Dinagdag? Akala ko ang seksiyon lang namin ang binigyan ng misyon ni Guro. Hindi ko alam na pati rin pala sila. Huli lang ba sila sinabihan ni Guro? Siguro. Maaari nga.
"Magandang araw, ako si Dare. Siya naman si Darius, at ang kambal niya, si Leviticus." Tumayo si Dare at tinuro ang kasamahan niyang lalake na kambal pala. Naglahad siya ng kamay. Tipid akong ngumiti at tinanggap ang kamay niya.
"Magandang araw rin. Ako naman si Arza. Isang kagalakan ang makasama kayo sa aming pangkat," pakilala ko sa sarili at binaba na ang kamay. Bumungisngis siya.
"Hope we could hang more together. Mukha kang mabait. I like you." Aniya. Sa dulo nang mata ko, nakita ko kung paano nasira ang mukha ni Ione at may kung anong binulong sa sarili.
Naalala ko tuloy ang pagiging conyo ni Ione sa kaniya. Siguro may dugo rin siyang Nor. Nagkalap na rin kase ang mga lahi ng mga Norm sa iba't-ibang kaharian at lalo na sa Ludemier. Naging uso kase ang barteran nang mga pinunong angkan noon na siyang naglatag nang pilit na pagpapakasal sa dalawang lahi isang daan taon na ang nakalilipas. Kaya ako na wala namang dugong Nor ay nakaka-adapt na nang mga modernong salita dahil sa ilang taon na pakikipaghalubilo sa kanila.
Hindi ako sumagot kay Dare. Mabait ba talaga ako? Siguro. Ang aking pisikal na anyo ay hindi mo masasabing mabait dahil sa aking medyo singkit na mga mata pero ang ugali ko'y mahinhin at tahimik.
Dumating din naman agad si Prudence at Akhira dala ang mga librong babasahin namin at tumulong pa sina Leviticus at Darius sa paghakot dito.
Sa unang tingin, hindi mo aakalaing kambal sila dahil hindi naman identical. May resemblance lang. Badboy looking pero mukha naman silang mabait dahil palangiti at magaan ang bawat galaw.
Nagtipon agad ang lahat sa pabilog na mesa. Ukupado ang mga upuan at bawat isa'y may hawak na makapal na libro. Ang layunin namin ay maghanap ng datos tungkol sa buhay ni Elmodor. Kahapon pa namin ginagawa ang paghahanap pero wala naman kaming mahanap sa mga librong kinuha na para bang limitado lang ang impormasyon sa kaniya. Hindi rin siya gaanong kilala at hindi namin narinig sa mga aralin. Kaya hindi siya pamilyar.
Pribado ang taong hinahanap namin. Sa pagsisimula pa lang, mahihirapan na kaming maghanap. But thanks to the information Rithius gave, atleast alam na naming buhay pa rin siya at maaring nagtatago lang.
Pero saan?
Iyon ang pakay namin. Ang hanapin ang maaaring palatandaan kung nasaan siya ngayon.
Walang tigil sa pagtunog ang binubuklat na mga aklat. Ako man ay seryosong naghahanap nang impormasyon hanggang sa marating ko ang pahina ng librong mga listahan ng taong may ambag sa kasaysayan ng buong Nervana.
Pinasadan ko ito at agad natigilan nang makita ang pangalang hinahanap ko. Dali-dali kong hinanap ang pahina kung nasaan siya at hindi nga ako nabigo. Sa ika-isang libo't dalawampung pahina ng aklat, nahanap ko siya.
"Elmodor Veu Dorzan," basa ko.
"Mula sa angkan ng mga Dorzan. Ang angkang isa sa may malaking ambag sa sa kasaysayan ng Nervana El Rius. Sila ang unang angkan na tumanggap at nagsilbi bilang magiting na tagabalita ng mga diyos noong unang panahon."
Tumayo ang aking balahibo. Kung ganoon, isa sila sa mga nanatiling tapat sa mga diyos sa kabila nang mahigpit na utos ng Hari ng mga tao. Ibig ba nito sabihin na naging magkakampi ang aming angkan at sila sa pagtulong sa mga diyos?
Ibinaba ko ang tingin at nakita ang isang litratong naka-lakip sa pahina. Litrato ito ng isang binatang nasa dalawampu pataas ang edad. Nakasuot ito ng pang-maharlikang kasuotan habang may asul na sintas pababa sa dibdib niya at may limang ginintuang crest dito. Sa ilalim, ay ang sanaysay tungkol sa kaniya.
"Sa edad na dalawampu't tatlo, naging kanang kamay ng Pinakamataas na diyos si Elmodor at ang siyang naging tagapangasiwa nang pangkalahatang kalakalan sa buong Nervana nang siya'y dalawampu't pito. Bilang kanang kamay ng Pinakamataas na diyos, siya'y palaging wala sa palasyo dahil madalas dinadalaw niya ang iba't-ibang kaharian."
Noon, may mga kaharian na pero iisa lang ang hari. Ang tawag sa mga namumuno sa bawat kaharian ay tinatawag na Heneral. Sa pagkakaalam ko, mayroong apat na kaharian ang Nervana at bawat Kaharian ay may malawak sa sakop at sangay. Ang isang kaharian ay nagtataglay nang sobra sa limang siyudad. Malaking tulong ang mga kinikwento sa akin ni Lola. Hindi ko naisip na magagamit ko pala ito pagdating ng araw.
"Dahil na rin sa kaniyang trabaho, napamahal na ang binata sa paglilibot sa buong Nervana El Rius. Sa katunayan, kinagigiliwan nito ang pagtuklas sa mga bagong lugar at isa sa mga paborito niyang natuklaasan ay ang kaniyang tinawag na Paraiso sa gitna ng kagubatan," sa ilalim nakalakip ang pinta ng isang makulay na bulaklakan sa gitna nang makapal at masukal na kagubatan. Para nga itong paraiso sa gitna nang masukal na kagubatan.
"Sa tuwing nagpapahinga ang Pinakamataas na diyos sa kaharian niya, dito naman palaging tumutungo si Elmodor para magpahinga."
Parang bugso nang tubig ang mga ideyang pumasok sa aking utak. May ideya na ako kung saan siya maari. Pinagpatuloy ko ang pagbabasa at nabitin dahil wala na palang kasunod na sanaysay maliban sa dalawang pangungusap.
"Hanggang ngayon, walang tao ang nakakaalam kung saan ang lugar na ito. Ang paraiso sa gitna ng kagubatan ay nanatili sa likod nang misteryoso nitong ganda."