Nagnining-ning between pilit kong tanawin mata koy masakit at hindi kaakit-akit  Palaging Nasaktan at Laging Iniwan'
Humagul-gul nanginginig Umiiyak si Antonieta Habang nakayakap sa Kaba-ong NG kanyang Mahal na Lolo Bonifacio Siya ay Namatay dahil na lunod sa Dagat tanging Lolo lamang Ang bumuhay sa kanila NG Lola Colasa Niya matapos mawala rin Ang magulang niya.Ngayon Tila parang sinakluban siya ng langit at Lupa dahil sa subrang Lungkot na nadarama Ang Lola naman Niya ay Walang Ginagawa Kong hindi ang patahanin siya.
"Oh akıng Apo Sanay matanggap mo ang paglisan ng iyong Mahal na Lolo Alam Kung masakit ngunit kailangan nating magpakatatag at labanan ang subrang Lungkot na nadarama natin ngayon alam Kong nagluluksa Ka pero Ako rin kaya tanging hiling kolang ay tumahan kana," wika ng kanyang Lola Habang Niyakap siya ng mahigpit.
Siya ay tumango Lamang at tahimik na umiiyak para sundin Ang hiling ng kanyang Lolo Colasa."Naway masaya Ka sa bago mong mundo aking Esposo," wika ng kanyang Lola Habang hinahaplos Ang Kaba-ong NG kanyang Lolo.Matapos ang libing ng Kanyang Lolo sılay ay nagtongo sa kanilang maliit na kobo.Siya ay tahimik na naupo sa kanilang maliit na bamboo couch Habang nakatingin sa malayo.
Bigla nalang tumulo Ang kanyang Luha ng maalala Niya Ang kanyang Lolo siya ay Tumayo Huminga ng Malalim para pakalmahin Ang kanyang sarılı.Siya ay naglakad lakad muna to take a fresh air. Siya ay napahinto ng napagtantong nasa Dagat na siya.
"Sabi ng akıng Lolo Kahit Saang Lugar Merong Mababait na nilalang bakıt niyo pinabayaan ang Lolo ko Hinayaan niyo siyang malunod at Mamatay mga wala Kayong kwentang nilalang,!" malakas at Punong Puno ng galit Niyang wika Habang yumuyuko sa malinaw na tubig. Siya'y Tumahimik at unti unting Tumingin sa Langit dahil naisip niyang isang malaking Kasalanan ang mang sisi sa mga innocence creatures ni God.pero Hindi paren siya  makatingin ng Maayos dahil Masakit ang Kanyang mata.
"Oh bukod Tanging maykapal alam Kong lahat ng iyong ginagawa ay Meron Purpose lahat ng mahirap na pinag daanan ay malalapasan nais kolang sanang magtanong Bakit Ang Lolo kopa alam Kong hindi k
Ho kayo karapatdapat na Questionen Ang iyong mga ginagawa pero Hindi ko mapigilan ngayon Pakiramdam ko ako ay makasalanan dahil sinisisi ko Ang iyong Magandang Nilalang here in the ocean Sanay mapatawad nila ako," wika Niya Habang unti-unting napaluhod sa tubig.
"Oh aking Apo Nandito Kalang pala akoy nag-alala ng bigla kanalang nawala sa ating munting tahanan Halikana wala kang kasalanan," wika ng Kanyang Lola Colasa."Patawad po Aking Lola na ikaw ay aking pinag alala hayaan mo magiging okay rin ako Salamat sa pág alala," wika Niya at Napangiti naman ang Kanyang Lola at Bumalik na sa kanilang tahanan.
Pagkararating nila sa Kanilang tahanan agad na sılang naupo sa mesa para kumain ng tanghali an.
Anyway Siya ay si Antonieta De marasigan Isang Mabait masunuring Apo siya ay 17 Years old now at scholar Highschool students.
Pagsapit ng Dilim siya ay nagtongo sa kanilang alagang Kambing para itoy pakainin."Magandang Gabie sayo Kandila pág pasınyahan mona-muna tong pagkain mo sapagkat akoy hindi pa nakahanap ng iyong makakain dahil sa nangyare wag kanalang magtanong batid Kong alam mona iyon," wika Niya at naupo sa Kahoy.
Pagkatapos pakainin ang kanyang Kambing nagtongo na siya sa Kanyang silid para magpahinga na nahiga siya sa Kanyang maliit na Kama Habang nakatingin sa Taas.
"Lolo ko Kong nasaan kanaman ngayon Sanay masaya Ka sa iyong paglisan akoy pilit magpakatatag para sa iyo," wika Niya at pinikit na kanyang mata.
Kinabukasan ay maagang gumising si Antonieta para Maghanda na sa school niya.
Siya ay nag luto muna ng kanilang makakain Tşaka kumuha ng pagkain para sa  Kanilang alagang Kambing.Habang papalapit SA isang makahoy na lugar bigla na Lamang siyang Nakaramdam ng kakaibang takot.
Hindi na Lamang Niya ito pinapansin at Nagpatuloy sa pág kuha ng mga Pwedeng Kainin ng alaga Niyang Kambing agad siyang napaupo ng merong hindi kanais nais na lalaki na bigla lamang sumulpot sa harapan Niya.Siya'y Nagtaka at hindi Kaagad naka kilos.
"Magandang Umaga sayo binibini Hindi kaba natatakot na Pumasok sa kuta namin hindi Moba naisip na Pwede Ka naming ikulong dito dahil nagnanakaw ka ng mga halaman namin," wika ng Lalaki agad siyang tumayo at humingi ng Tawad ng napagtantong hindi ito isang ordinaryong lalaki.
"Patawad Ginoo Kong nagnakaw at na istorbo ko Ang inyong pagpahinga Nais ko lamang kumuha ng pang pakain sa alaga Kong Kambing," nakayuko niyang Paumanhin."Okay lang Hito para sayo dalhin moyan at umuwi na Bago kapa Makita ng mga kasamahan ko," wika ng Binata at agad Naman niyang tinanggap iyon at nagtongo na pauwi sa tahanan nila.
Siya'y nagmadaling Pumasok at pinakain ang Kanyang alagang Kambing.
Napailing-iling na nakatayo si Ginoong Allápien Habang pinag masdan Ang magandang binibini na nagpakain sa kanyang alagang Kambing siya ay Napangiti Habang Tiningnan ang mala dyosa niyang ganda at ang mata nitong kakaiba.Alam niyang isang malaking kasalanan Ang umiibig sa isang taga lupa pero hanggang kaya niyang pigilan ang nararamdaman niya pinigilan niya.
Pagkatapos ng lahat ng gawain si Antonieta ay Madaling nagbihis para Pumasok na sa kanyang paaralan siya ay mag-isang naglakad patongo sa paaralan niya.
Pagkararating niya sa Kanyang silid paaralan ay Nagtaka ng nagkumpolan Ang kanyang ka klase siya ay Tumayo muna sa gilid para Hintayin sila matapos.Ng makaupo na Ang kanyang mga Ka klase agad siyang nagtongo sa Bulletin board Tiningnan listahan lang pala sa nga nanalo sa competition.
Environmental science ang sinalihan Niya since mahilig siya sa Nature.Siya ay Napangiti Habang pinag masdan Ang Kanyang pangalan siya ay nag champion sa competition.
"Magandang Araw everyone," batí ng Kanyang Magtuturo na si Ginang Elizabeth siya at nagtongo na sa Kanyang Umupoan.
"Lahat ng nanalo sa competition ay Pwede ng Pumunta sa
gymnasium," wika ng Kanilang Magtuturo at siya ay Tumayo na at nagtongo sa gymnasium wala siyang kaibigan sa paaralan na ito.
Siya ay naupo sa gilid Habang nakatingin lang sa mga Ibang students na Binigyan ng parangal.
"Miss De marasigan ikaw ay Pwede ng Umakyat dito at kunin Ang iyong parangal at trophy congratulations ikaw ay napaka husay na environmental ipagpatuloy molang Ang iyong nasimulan," sabi ng Dean at Tinanggap Niya ang Kanyang isang medalya at trophy  Siya'y Ngumiti ng tipid at nagtongo na sa Kanyang silid aralan.
Siya ay tahimik lamang na naupo sa kanyang Upuan Habang nakinig sa discussion ng kanyang Proffesor.Matapos ang class since Meron naman sıyang dalang pagkain nagtongo siya sa hindi mataong lugar para kumain ng pananghalian.Excited na siyang ipaalam sa kanya g Lola Ang natanggap niyang Bleesings now.
Pagkatapos niyang Kumain at nagtongo siya pabalik sa Silid aralan since hindi pa dumating ang proffesor Niya siya ay nagbassa bassa muna about the lesson.Siyay tahimik na nagbassa ng merong bumulong sa tinga Niya.Siyay Natigilan at Napatingin sa paligid.
Hindi na Lamang Niya pinansin at Nagpatuloy sa Kanyang pagbabasa.Ng Dumating na Ang kanilang Proffesor umayos siya ng Upo at nakinig na lamang....
Pagkatapos ng klase ay nagtongo pauwi sa kanilang tahanan.
"Lola,!" masiglang sigaw Niya at ağarang pumasok sa Kanilang maliit na tahanan. Naabutan Niya Ang Kanyang Lola na gumagawa ng walis. "Oh akıng Magandang Apo kumuxta na Ang araw mo,?" tanong ng Kanyang Lola siya ay Ngumiti at Niyakap ang Kanyang Lola. "Lola pág masdan mo Ang Bleesings na tanggap ko ngayon," masaya niyang wika Habang pinakita ang Medalya at trophy at parangal Niya.
Napangiti naman ang Kanyang Lola."Napakahusay Mo talaga apo cge na magbihis kana para pumunta na Tayo sa simbahan malapit na Ang mahal na araw," wika ng Kanyang Lola at agaran naman siyang nagtongo sa Kanyang Silid
TO BE CONTINUED...