“SWERTE na sana pero parang minalas ako sa lalaking iyon!” Napabuntong-hininga si Tiffany habang naglalakad palabas ng university. “Naku! Tiyak na gaganti sakin ‘yun!” Naihilamos niya ang kamay sa mukha. Naramdaman ng nag-vibrate ang mobile phone niya sa bulsa ng pantalon niyang suot.
“Hello, Cheska!”
“Frenny, nasaan ka na?”
“Papunta na ako diyan. Tapos na akong kausapin sa admin office.”
“Kumusta naman?”
“Okay naman. I-kwento ko na lang sayo diyan mamaya.”
“Okay. Ingat ka.’
Natigil siya sa paghakbang nang may biglang humarang sa daraanan niya. Tatlong matatangkad na lalaki ang kanyang nasa harapan. Napakunot-noo siya ng makilala ang mga ito lalong-lalo ang nasa sentro ng mga ito na diretsong nakatingin sa kanya. Tinapunan lang niya ng saglit na tingin ang mga ito at agad na lumakad muli upang tuluyang makalabas ng gate.
“Ooppss…” Mariin na hinawakan ni Dion ang balikat niya. “I think we still have unfinished business,” dagdag pa nito.
“Ano bang problema mo?” asik niya. Pilit niyang nilalabanan ang nangingibabaw nitong awra.
“Hindi mo alam ang problema ko?” pagak na tumawa ito. “Sa pagkakaalam ko, ikaw ang may problema sa akin.”
“Kung di naman importante ang sasabihin mo at hindi rin related dito sa university, mas magandang huwag mo ng ituloy.” Hinawi niya ang kamay nito sa balikat niya at humakbang na muli. Ngunit sa isang hakbang pa lamang ay agad na hinila nito ang back pack niya.
“At sino ka para talikuran na lang ako basta-basta?”galit nitong sabi. “Hindi mo ba ako kilala?”
“Wala akong pakialam kung sino ka. Pwede bitawan mo ang bag ko!” sigaw niyang sabi. Nagdulot iyon ng pansin sa ibang estudyante. Dumarami na ang mga tao sa paligid nila.
“And you’re talking back at me!” Lalo nitong hinigpitan ang hawak na bag at sa isang iglap lang ay nahila siya nito. Ang mga mukha nila ay sobrang malapit na isa”t isa. “Kung gusto mong maging maayos ang pagpasok mo dito sa university, you better know your place.” Marahas siyang binitawan nito at walang ano-ano ay iniwan siyang pinag-uusapan ng ibang mga students doon.
“Dion, mukha yatang naging harsh ka kanina sa bago mong progress checker ah,” sabi ni Tyron habang lulan sila ng sasakyan at patungo sa mansion ng mga Wang.
“She deserve that! Sinabihan niya ako ng mayabang kanina,” aniya habang nagmamaneho.
“She’s still a newbie. Dapat sana ay kinausap mo ng maayos,” sambit ni Zack habang abala sa pagbabasa ng isang libro.
“I don’t care. Ganyan naman ‘yan sa una pero bandang huli parang maamong tuta na susunod na sa akin.” Pumalatak siya.
“Alam niyo mga Dude, kakaiba ‘yang Tiffany ni iyan. Mukhang palaban,” si Tyron.
“Tingnan natin kung hanggang kailan siya tatagal.” Ngumisi si Dion.
NAKARATING na si Tiffany sa bahay ni Cheska. Sa gate pa lang ay nakita na niya itong nakatayo sa labas ng pinto, waring hinihintay siya. Tumakbo agad ito nang makita siya at masaya siyang niyakap.
“Frenny, okay ka lang ba?” Sinipat siya nitong mabuti. Bumuntong-hininga muna siya bago sumagot.
“Okay lang naman ako.”
“Tara sa loob. Doon na lang tayo mag-usap,” yakag nito sa kanya.”Maupo ka muna diyan at ikukuha kita ng maiinom.”
Tumango siya. “Salamat Frenny. “
“May nangyari ba sa university na pinuntahan mo?”
“Okay naman ‘yung sa scholarship ko kaya lang…”
“Kaya lang may nakilala akong napakayabang na lalaki na akala mo pagmamay-ari ang buong university!”
Tumaas ang boses niya ng maalala ang Dion na iyon.
“Ah, kaya pala bad mood ka. Ano bang ginawa sayo?”
Ikinuwento niya ang buong pangyayari. Halos nanlaki naman ang mga mata ng kaibigan.
“You mean ‘yung naka-assign sa iyo ay si Dion Wang?” Ramdam ang excitement sa boses ng kaibigan.
“Sinabi mo pa.”
“Frenny, alam mo bang isa siya sa popular student sa W University?”
“Ha? Bakit parang di ko yata alam.”
“Kilala mo ba ‘yung tinatawag na Wang Family?”
Napakunot-noo siy. “Naririnig ko lang pero imposible naman na kamag-anak niya ang mga Wang,” nakasimangot niyang sabi.
“Ahm. Yes.”
“Anong yes?”
“Yes. Isa siya sa Wang Family.”
Napasigaw siya. “What!”
THE WANG FAMILY is the richest family in China. Marami silang mga business establisments sa iba’t ibang panig ng mundo. Kilala sila sa kahusayan sa pagmamanage ng kanilang negosyo kaya’t ang kanilang mga future generation ay hinahasa ng mabuti kung saang bansa sila madedestino. Tinuturuan din sila kung paano dapat pahalagahan ang kanilang pakikisalamuha sa iba”t ibang tao ngunit mahigpit sila pagdating sa pagbibigay ng tiwala. Lahat ng kanilang lahi ang makakalaban sa oras na masira ng isang tao ang pinakaiingatan nilang tiwala.
“Magandang araw po, Sir Dion!” bati ng isa sa kasambahay. Papasok na sila sa loob ng bahay.
“Good morning, dumating na ba ang Grandpa?”
“Nasa sala po Sir. Kanina pa po kayo hinihintay.”
“Sige, salamat.” Tumuloy na sila sa sala at nadatnan ang matanda na nagbabasa ng diyaryo. Ibinaba nito ang binabasa ng makita sila.
“Kumusta mga iho?” nakangiting sabi nito.
“Grandpa!” magkapanabay na sabi ng tatlo at isa-isa lang niyakap ito.
“Galing ba kayo ng university?” tanong nito.
“Opo at nakilala na ni Dion ang magiging checker niya,” pang-aasar ni Tyron.
“Mabuti naman kung ganun. Sa tingin ko makakatulong ng husto iyon sa apo ko.”
“Sana nga po Grandpa,” nakangiting sabi ni Zack.
“Oo nga pala. Next week ipakilala mo sa akin ang napiling progress checker mo. It’s our tradition to give value to the people who will work for us. Don’t forget that.”
“Pero Grandpa…”
“It’s a must, iho.” Napabuntong-hininga na lamang siya habang nakatingin sa mga nakakalokong ngiti ng mga kaibigan.