“Criza, anak. Pinapatawag ka ni ma'am Eunice...” Pinunasan ko kaagad ang kamay ko dahil naghuhugas ako. Binigay ko muna kay nanay ang gawain.
Dumiretso kaagad ako sa office ni ma'am Eunice. Hindi ko na nga pinansin si sir Kiyan dahil sa kakamadali ko. Hindi ko alam anong nangyayari at kinakabahan ako.
Kumatok muna sa opisina niya bago ako pinapasok. “Maupo ka, ija.” Umupo naman sa katapat niyang upuan. “Ice always requesting na maging yaya ka. Is it okay with you? Since sabi ng mama mo ay two months ka lang naman dito,” paliwanag niya.
Kapag pumayag ako mas madagdagan ang gawain ko. Hindi ko na 'ata kakayanin, kailangan ko rin kasing pangalagaan ang katawan ko.
“Don't worry, you just take care of my son. Everything about him. Wala ka nang gagawin sa mansion basta ang anak ko lang ang aalagaan mo. Is that okay?”
“Yes, ma'am. I'll accept that.” Ngumiti naman siya sa'kin at nagsalita ulit, “Can I ask you something?” bigla niyang pag-iiba sa usapan.
Bigla na naman akong kinabahan. Wala naman akong ginawang mali pero ang mga tingin niya ay parang inaakusahan kaagad ako. “Ano po 'yon?”
“Do you have a relationship with my son Kiyan?”
Ha? Bakit naman niya natanong 'yon. Amo nga lang ang turing ko do'n. Halah baka nakita niya 'yong paghiga ni sir Kiyan sa balikat ko no'ng isang gabi kaya akala niya ay may namamagitan sa'min.
“No, ma'am.” Tumango naman siya. “That's good. Better to distance yourself from him.”
“Yes, ma'am. I understand.”
Tumayo naman siya. “Alright, you may go. You can start tomorrow.”
“Okay po, ma'am. Thank you po.” Lumabas na ako at ibinalita kaagad kay nanay ang mangyayari sa susunod na araw.
“Kaya mo bang alagaan ang bata? Pasaway pa naman 'yon.”
“Kaya ko po. 'Wag na po kayong mag-aalala sa'kin.”
Katulad nga nang napag-usapan ay ngayon ko sisimulan ang pag-aalaga ko kay Ice. Maaga akong gumising dahil kailangan daw maagang nagigising si Ice for a good habit. Lagi ko namang nakasalubong si sir Kiyan pero dahil sa sinabi ni ma'am Eunice ay iniiwasan ko na lang ito at hindi masiyadong kinakausap.
Ayokong magkaroon ng problema sa trabaho ko. Kaya hangga't maari ay gagawin ko ang lahat para makapag-stay ako nang matagal dito.
Dala-dala ko ngayon ang gatas ni Ice paakyat sa kwarto niya. Papaakyat pa lang ako nang masalubong ko si sir Kiyan, nakalagay ang kaniyang mga kamay sa bulsa. “Good morning,” bati niya.
“Good morning po,” bati ko at kaagad na ipinagpatuloy ang pag-akyat sa hagdan. Dumiretso ako kaagad sa kwarto ni Ice. Pagkabukas ko ay natutulog pa ito.
Alas-siete ang gising ng bata kaya kailangan ko na siyang gisingin. “Ice? Wake up,” sabi ko habang hinahaplos ang kaniyang buhok. He's just a 5 years old ngunit sobrang maalam na sa mga bagay.
“Ate Criza?” sambit niya nang imulat niya ang mga mata niya. “Good morning, baby. Wake up na, it's time to drink your milk,” ani ko.
Dahan-dahan naman siyang bumangon at tinulungan ko siya kaagad. Pinainom ko muna siya nang kaunting tubig bago iabot ang gatas at saka niya ininom. Niliguan ko muna siya at binihisan bago ibaba. 'Yon kasi ang utos ni ma'am Eunice.
Inalalayan ko naman siya pababa. “Ate, you're my yaya na ba?” tanong niya habang pababa kami. “Yes, from now on I'll be your yaya for almost 2 months.”
“Yey!” Pagkababa namin ay dumiretso kami sa dining area. Kumakain na ang mag-anak. Nasa center si sir August at nasa magkabilaan namang upuan sina Ma'am Eunice at sir Kiyan.
Tahimik lang silang kumakain. Tumakbo naman papalapit si Ice sa daddy niya. “Good morning po. Ate Criza is already my yaya, dad.”
“Really? How's her first day?”
“She's really good.”
Pinaupo ko siya sa tabi ni ma'am Eunice at tinabihan ko naman siya dahil ako ang magpapakain sa kaniya. Si manang Azul kasi ang madalas na nagsusubo sa kaniya noon. Kaya niya naman pero kapag nasa ganitong set-up ay medyo makalat pa siya kaya kailangang bantayan at hindi kumakain nang maayos.
“Ate, I don't wanna eat vegetables,” reklamo niya kaagad. “Pero, you need it to keeps you healthy. 'Di ba gusto mo 'yon?” tanong ko.
“Okay po, I'll eat.”
Napatingin ako kay sir Kiyan, nakatingin ito sa'kin. Iba ang paraan ng pagtitig niya. Para bang may ginawa akong mali sa kaniya.
Umiwas na ako ng tingin. Sinubuan ko na si Ice at hindi naman siya nagreklamo. Maya-maya pa ay biglang tumayo si sir Kiyan. “Thanks for the food,” sabi niya at tumayo. Naglakad naman na siya paalis. Sinundan iyon ng tingin nina Ma'am Eunice at sir August.
“What happened to him?” rinig kong tanong ni sir August sa asawa.
“He likes someone. Unbelievable.” Mukhang nasstress pa si ma'am Eunice. “Then, who? Why you can't make him happy?”
“We will talk about this, later,” sabi ni ma'am Eunice at tumayo na rin at lumabas ng dining area. Sir August gave me apologetic smile. “I'm sorry,” paghingi niya ng paumanhin.
“Okay lang po,” sabi ko at sinubuan ko ulit si Ice. Umalis na rin si sir August dahil may trabaho pa raw ito.
“You okay, baby?” tanong ko kay Ice.
“I think, they're fighting again,” malungkot niyang sabi. “Don't worry about them. They can handle those problem, soon.” I tap his head. Pinatayo ko na siya at ibinalik sa kwarto niya. Magbabasa raw kasi siya ng aklat. Kaya pala sobrang genius nitong bata dahil nagbabasa na ng aklat.
Habang nasa table siyang maliit at nagbabasa. Nililigpit ko naman ang mga laruan niyang nakakalat sa sahig. Maya-maya ay bumukas ang pinto at pumasok si sir Kiyan. Seryoso ang mukha niya pero mukhang naiinis na hindi mo maintindihan.
Tiningnan ko naman si Ice na nakatingin din sa kaniya. Ibinaling ko ang tingin ko kay sir Kiyan na nakatingin na sa'kin ngayon. Ang sama na ng tingin sa'kin. Ano na namang ginawa kong mali?
Sinenyasan niya ang kapatid niya na ipagpatuloy ang pagbabasa ng aklat. Lumapit naman siya sa'kin at naka-crossed arms na. Yumuko pa siya para salubungin ang tingin ko.
“Iniiwasan mo ba ako?”
Kaagad kong iniwas ang tingin ko at dinampot ang ibang laruan. “Hindi po, sir.”
“Really? Bakit parang oo?”
“Busy po ako, sir. Kaya po siguro gano'n.”
“F*ck! Stop that!” Natigilan ako sa biglang pagsigaw niya. Nakita ko naman si Ice na biglang tumingin sa'min. “A-are you fighting?” tanong nito. Halata sa mukha niya ang pag-aalala at takot.
Kaagad akong lumapit sa kaniya at tinakpan ang kaniyang mga tainga. Tiningnan ko naman si sir Kiyan na nando'n pa rin sa pwesto ko kanina.
“Sir Kiyan, please calm down,” pagmamakaawa ko. Natatakot na rin ako sa kaniya. Dahil nagagalit siya at hindi ko naman alam kung bakit?
Bigla siyang lumabas ng pinto nang walang sabi-sabi. Kinakabahan na tuloy ako sa mga susunod na mangyayari. Bigla namang pumasok si manang Azul. “Anong nangyari?” nag-aalala niyang tanong.
“Wala naman po, manang. Okay lang po ang lahat,” sagot ko. Ibinaling ko ang tingin kay Ice. “Ice, you can read na. Don't mind what happened earlier, okay?”
“Yes po, ate.”
Tumayo naman ako para kausapin sa labas ng kwarto si manang. “Ano bang nangyari?”
“Mukhang simulang kaninang umaga pa po hindi maganda ang gising ni sir Kiyan, manang.”
Napabuntong-hininga naman siya. “Hindi ko nga rin maintindihan ang bata. Wala namang naii-kwento sa'kin...” Tumingin naman sa'kin si madam Azul. “Nag-away ba kayo?”
“Po?”
“Alam kong may problema sa inyong dalawa. Ano ba 'yon?” Hindi ako makasagot agad. Sasabihin ko ba ang totoo? Sabagay, mapagkakatiwalaan naman itong si manang.
“Wala naman po. Sinusunod ko lang po ang sinabi ni Ma'am Eunice na i-distansya ko ang sarili ko kay sir Kiyan,” paliwanag ko.
“Mukha bang natutuwa si Kiyan sa ginagawa mo?”
Anong ibig niyang sabihin?
“Ang alam ko naman po dapat na wala siyang pakialam sa'kin, dahil maid lang naman po ako rito. Ano namang point do'n kung iniiwasan ko po siya?”
Tama naman, 'di ba? Kahit wala ang presensya ko dapat wala na siyang pakialam do'n. Yaya ako ni Ice, noon ay taga-linis ako ng mansiyon. Minsan ay nagkakasama naman kami pero...
Tinapik-tapik niya ang balikat ko at umiling. “Sa lahat ng babae na nakilala ko, ikaw ang pinakamanhid sa lahat.”