Oh God! Kung sanay na sa kaniya si manang. Siyempre ako hindi, 'no. Mukhang ayaw niya pang sumunod sa'kin. Nakakailang kaya buti sana kung boyfriend ko ang naka-ganiyan kaso hindi! He's my boss!
Unti-unti akong humarap at hindi na lang tumingin kung saan siya nakapwesto at dumiretso sa may bed. Nasa side naman siya at medyo malayo sa kama. Kaagad kong tinanggal ang lumang bed sheet at mga punda ng unan. Grabe! Limang unan.
Naiilang talaga ako! Dahil alam kong nakatingin siya rito at mukhang natutuwa sa nakikita niya. Binilisan ko na lang ang pagpapalit at pag-aayos ng higaan. Nang mapalitan na ay nag-vacuum muna ako palibot sa bed.
Itinabi ko na ang vacuum at kinuha ang mga labahin na sheets, pillowcase at blanket. “Okay na po,” sabi ko pero hindi pa rin ako tumitingin.
“You can clean the mess, too. Can you hand me a white shirt, please?” Pumunta ako sa cabinet at kumuha ng isang shirt. Gara ang ayos ng cabinet pero 'yong mga nasa lapag, ang kalat.
Pagilid akong lumapit sa kaniya at hindi siya tinitingnan. Kaagad ko iyong iniabot sa kaniya pero hindi ko inaasahang hihilahin niya pati ang kamay ko! Napasalpak tuloy ako sa sahig. Nabitawan ko pati ang labahan.
“Aray!” reklamo ko. Nakita ko naman siyang isinuot ang kaniyang shirt. “You're weak,” pang-aasar niya pa.
Ngumiti lang ako sa kaniya kaya ang ngiti sa labi niya ay nawala rin. Tumayo ako at nagsimula nang maglinis. Habang siya ay nakaharap sa computer set at may ginagawa.
Itinabi ko naman ang mga labahan. Ang sabi niya ang mga nakakalat daw ay malilinis pa at nasa basket ang mga labahan. Inayos ko ang nakakalat at isinabit sa cabinet. Halah saan ko ilalagay 'tong suit? Eh wala namang suit sa cabinet.
“You can put that on my walking closet.” Halah nababasa niya ba iniisip ko? Do'n ko lang napansin na may pintuan pala sa tabi ng cabinet. Binuksan ko iyon at mas bumungad pa ang napakaraming gamit! Kasama na ang shoes and bags! May mga ilang cabinet din doon.
Paglabas ko ay nag-vacuum na ulit ako. Dumiretso na ako sa cr at nilinis ko na rin. Hindi naman gaanong madumi. Nilagyan ko na rin ng freshener. Pinanusan ko pa ang mga displays and frame at ang lamp table sa gilid ng kama at sa kaniyang mini sala.
Inayos ko na rin ang mga unan sa sofa. Mas nakakapagod pa 'to sa gawain sa baba, ah. Ilang buwan ba 'tong hindi nalinis?
Napasilip naman ako sa ginagawa niya. Nag-eedit siya ng mga vids and photos. “Ano po 'yan?” tanong ko.
Nagulat pa siya dahil medyo malapit ako kaya napalayo rin ako kaagad. “I'm editing videos and photos from events. This is my job,” paliwanag niya. Tumango-tango naman ako. Ang gaganda ng gawa niya pati ang transitions and effects.
“Gaganda naman po. Kapag kinasal po ako, gusto ko ikaw kuhanin kong taga-video tapos picture. Galing, ah,” sabi ko. Sinamaan niya naman ako nang tingin. Lah, siya na nga pinuri.
“Bakit ako?” tanong niya pa. “Bakit hindi po? Ang gaganda po kaya ng kuha mo. Tingnan mo, oh. P'wede na pong pang-international.”
May ibinulong siya pero hindi ko naman naintindihan. “May sinasabi ka po ba?” tanong ko.
“Wala, hindi ako papayag. Tinatangihan ko offer mo,” sabi niya pa. Napaayos na ako ng tayo at kinuha ang basket na may lamang mga labahan.
“Edi don't po!” sabi ko at lumabas na ng kwarto. Ano ba kasing problema? Bakit ayaw niya? Aish matagal pa naman 'yon bakit ko ba iniisip. Ano kayang feeling ng ikakasal? Omg!
Pagkababa ko ay dumaan muna ako sa kusina para uminom ng tubig. “Oh, nilinis mo 'yong kwarto ni Kiyan?” tanong ni Manang Azul.
Inubos ko naman ang iniinom kong tubig. “Opo, ang sabi niya linisin ko rin daw po, e. Ginawa ko na lang.”
Kumunot naman ang noo nito. “Sure ka siya nagsabi? Hindi kasi no'n gusto ang pinapalinis ang kwarto niya. Gusto niya laging siya.”
“Siya po nagsabi. Ilalagay ko po muna 'to sa laundry area.” Naglakad na ako papunta sa likod ng mansion. Pumunta akong silong at pumasok sa kwarto doon at inilagay ang mga labahan.
Mabilis na lumipas ang oras at alas-quatro na. Nagpapahinga ngayon si Madam Azul, si ate Zoey at ate Lea naman ay nasa garden at inaayos ang mga halaman.
Samantalang ako ay nagwawalis dito sa likod ng mansiyon. Nilinis ko kasi kanina 'yong mga pakalat-kalat na gamit para magmukhang organisado.
“Hey!” muntik pa akong matumba dahil sa tumawag na 'yon kaya lumingon ako. Si sir Kiyan, mukhang nasstress na. Infairness ang g'wapo, ah nakasuot ito ng white longsleeves polo at blue trousers.
“Wala po kaming yelo, sir,” pang-aasar ko sa kaniya na kinakunot ng noo niya.
“What?” naguguluhan niyang tanong. Umayos ako ng tayo 'tsaka tumawa.
“Charot lang po. Ano po 'yon?” tanong ko.
“Si Yaya Azul nasa'n? I need her.”
“Nagpapahinga po, sir. Gusto niyo po bang gisingin ko?”
Umiling naman siya. “No, need. I just need someone...” Tumigil siya saglit. Someone na ano? Ayaw pang diretsuhin, e.
“Ha?”
“Someone that can do my necktie.”
“Ahh, omg! You can't po? Charot. Fine, I'll call ate Lea or ate Zoey po.” Hahakbang na sana ako nang hawakan niya ang braso ko. “You can't do that, too?” tanong nito.
Lumingon naman ako sa kaniya at tiningnan ang pagkakahawak niya sa braso ko. Agad niya ring tinanggal iyon. “I can po. Pero may ginagawa pa po ako.”
“Tinatanggihan mo ba ang utos ng amo mo, Ms. Criza?” inis niyang tanong. “Sabi ko nga po ako na ang gagawa. Baka ma-late ka pa sa lakad mo kung matatagalan ka pa. Let's go na—”
Bigla naman siyang naglakad pabalik sa loob ng mansiyon kaya sinundan ko siya. Umakyat siya sa taas at pumasok sa kwarto niya. Pumasok din ako baka mapagalitan pa. Kinuha niya ang necktie na nakalagay sa kama niya. Iba't ibang design ang nando'n.
“Which one is the best fit?” tanong niya. Ako ba pinapapili niya? Tiningnan ko naman ang mga neckties. Since blue naman ang magiging suit niya siguro 'yong simple lang walang design.
“The plain one...” Kinuha ko iyon at isinuot sa kaniya. Mabuti na lang at matangkad siya hindi na ako mahihirapang ayusin iyon. Hanggang baba niya nga lang ako e. Inaayos ko na 'yon. Nang bigla naman siyang tumikhim.
Tumingala ako para makita siya, ang tingin niya lang ay nasa malayo. “Bakit po?”
“Nothing. Just do it...” Ipinagpatuloy ko naman ang pag-aayos. Nang matatapos na ako ay tumikhim na naman siya. “Ano na naman po? Matatapos na, oh.” Tinapos ko na 'yon at lumayo sa kaniya. Pagkatapos no'n ay kumuha siya ng pabango at ini-spray 'yon sa sarili.
“Ayan okay na, g'wapo sir, ah. Baba na po ako marami pa po akong gagawin sa labas,” paalam ko sa kaniya bago lumabas ng kwarto niya.
Para akong sinasakal sa loob ng kwarto. Ang bigat ng atmosphere. 'Di mo maintindihan kung anytime p'wede kang mahimatay. Pababa na ako nang hagdan ngayon. Sa'n kaya siya pupunta? Pakialam ko ba. Sana all may lakad. 5 days pa bago day off ko. Ano kayang magandang gawin sa sunday? Puntahan ko kaya si Elliz.
“Ay anak ng palaka!” sigaw ko dahil sa gulat. Jusko si Ice pala. Hindi ko siya napansin dahil nasa likod siya ng dingding. “You're so bad, ate Criza. I'm not the son of frog. I'll tell mommy,” sabi niya.
“No, baby. I'm sorry, I'm just startled.”
Nakita ko naman ang suot niya naka-suit din siya kagaya sa kuya niya. Blue rin ito. Nakita ko naman na pababa na rin si Mr. and Mrs. Jadaroez. Naka-blue nga sila. Family party 'ata ang mayroon.
“Good afternoon po,” bati ko sa kanila at ngumiti. “Good afternoon. Nasa'n si Yaya Azul?” tanong ni Ma'am Eunice.
Nakita ko naman kaagad si manang Azul na papalapit na sa'min kaya hindi ko na siya nasagot. Si Ice ay nasa tapat ko at tahimik lang. Pababa na rin si Sir Kiyan. Tumingin muna siya sa'kin bago iyon iniwas.
“Aalis na ho kayo? Mag-iingat po kayo,” sabi ni manang.
“Manang, please take care the mansion, ha, while we’re not around. You can cook whatever you want for dinner. Gabi na kami makakauwi,” bilin ni Mrs. Jadaroez.
Tumango-tango naman si manang Azul. “Yes po.”
“Ate Criza, can you come with us?” tanong ni Ice. I knelt down. “No po, baby,” simple kong sagot.
“Sayang po. Ingat ka po rito, ate.” I tap his head and smile. “I do. You too, okay?” tumango naman siya.
“Let's go, Ice,” yaya ni Sir August sa bata. Lumapit na sa kaniya ito at kinarga niya. Tumingin naman si sir Kiyan sa'kin. “Bakit po?” tanong ko.
"Be a good girl."
Huh? For what?