I've never been committed in the relationship. But, I experienced love. At 'yon ang pinagsisihan ko dahil hindi ko kaagad inamin ang tunay kong nararamdaman. Pero it's fine maayos naman ang naging buhay niya nang umalis ako.
“Criza, pinapatawag ka ni Mrs. Farrah sa office niya…” Kaagad akong tumayo dahil sa sinabi ni Serafina, dumiretso kaagad ako sa office ni Mrs. Farrah.
“Good morning, Mrs. Farrah.”
Tumingin siya sa'kin at binigyan ako ng ngiti. Sumenyas siya na umupo ako. Lumapit ako sa table at prenteng nakaupo. Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan? Wala pa akong 1 year na nagtatrabaho rito. Mga 6 months pa lang kaya hindi ko alam kung bakit ganito nararamdaman ko.
“I want you to take my project.” Gulat akong napatingin sa kaniya. Hindi namimigay ng projects si Mrs. Farrah kani-kanino dahil alam kong siya ang pinakamagaling.
“Po?”
“Easy. I have many project to handle, and this last one, I can't go with it. I'm so busy and besides, I trust you.”
Parang kumawala ang puso ko dahil sa sinabi niya. Legit ba? Sobra akong kinikilig sa sinabi niya.
“This is a wedding. Big event to be exact. The wedding planner will be Khaleesi, and you're the event organizer for the reception. You can talk to her about the details. Do you want to accept it or not?” She playfully smiled at me, and she extends her hand.
Kaagad kong inabot 'yon at nakipag kamay. “Of course, ma'am. It's a pleasure to handle a project coming from you.”
Madalas kasi mga birthdays lang ang hawak ko, or anniversary na hindi naman masyadong engrande ang celebration simple but elegant. This is the first big event na that I'll manage kapag nagkataon.
“Alright. You may leave now.”
Pagtapos kong lumabas doon ay nakipag-usap ako kay Khaleesi na magkita kami mamaya sa coffee shop para malaman ko ang ibang detalye.
Bumalik na ako sa cubicle ko at inayos na muli ang ginagawa ko. May inaayos pa kasi akong birthday party para sa isang bata at ang gusto ng mommy ay Frozen ang theme. Inihanda na 'yon ng team ko.
Ako ang head sa team namin, at si Mrs. Farrah ang pinaka-head sa office. Kumbaga leader namin siya, and there are 5 teams. Kinausap ko na rin si Patricia para ayusin ang magiging venue. Si Zaina naman ang pinaayos ko sa costumes.
Pagkatapos no'n ay dumiretso na ako kaagad sa coffee shop malapit lang ito sa office, at maganda rin naman dahil sobrang nakaka-relax ng place. Hinintay ko muna si Khaleesi dahil may tatapusin lang daw siyang presentation.
Sobrang layo na nang narating ko. I'm so proud of myself. Hindi ko alam na aabot pala ako sa ganitong punto. So happy!
Nakita ko na kaagad si Khaleesi mula sa malayo at nakangiti sa'kin. “I'm really sorry, I'm late. Sobrang kailangan lang kasi 'yong presentation. Omyghad I'm so stress.”
“It's okay, ganiyan din naman ako minsan. Can we order first?” Kaagad naman siyang tumango. Ibinaba niya ang small bag niya sa tabing seat. Nag-order lang kami ng cappuccino at sa'kin ay frappé sinamahan na rin namin ng tig-isang slice of cake.
“So, ang venue ay gaganapin sa Jadaroez Mansion kasi isa sa Jadaroez Cousin's ang ikakasal.” Biglang nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.
Ang dami kong memories doon hindi nga lang maganda. Medyo malayo itong Gregorio sa San Antonio pa'no sila nakahanap ng organizer na sobrang layo sa kanila.
“Sa San Antonio pa 'yon, 'di ba?”
Tumango naman siya. “Medyo malayo nga ang kaso ay matagal nang nag-oorganize ng event sa kanila si Mrs. Farrah kaya pinagkakatiwalaan na nila. Kaya we need to stay sa San Antonio.”
“What?!" napatanong ata ako nang malakas kaya nagtinginan ang ibang costumers. Humingi naman ako kaagad ng paumanhin.
“Oo, gulat na gulat ka naman. We need to check the place. Para malaman natin ang mga kakailanganin natin sa place, and the materials we needed. Don't worry two weeks ang preparation then after that wedding na kaagad.”
“So, it means we're going to stay there for two weeks?”
Sobrang haba ng binigay na panahon sobrang laki talaga ng event. Kung anu-anong pumapasok sa utak ko. Hindi naman possible na hindi kami magkita since nasa bahay nila mismo gaganapin ang event. Oh my God!
“You're weird, ano bang inaalala mo? Don't worry, wala tayong babayaran dahil sa Jadaroez Mansion tayo mag-sstay.” Gusto ko nang matumba sa kinauupuan ko. Seryoso ba 'to o pinaglalaruan lang nila ako?
Sino bang ikakasal? Kung sa Jadaroez Mansion malamang ay siya. Pero bakit? Hindi naman naging kami pero ang awkward naman kung ako pa magiging event organizer nila. Gosh.
Sa mga sumunod na araw ay tinapos ko na kaagad ang mga maliliit kong event na hinawakan. Si Patricia na ang sinabi kong maging leader habang wala ako. Tapos na rin naman na 'yon at event day na lang ang hinihintay.
Ngayon ay inaayos ko ang mga gamit ko at mga dadalhin for 2 weeks stay sa San Antonio. Pinaglalaruan ba talaga ako ng universe. Kung oo, mukhang talo na naman ako.
Kinabukasan ay bumiyahe kami kaagad papuntang San Antonio. Habang nasa van ay hindi ako mapakali. Babalik na naman ako kung saan ang dami kong pinagdaanan.
3 hrs. din ang biyahe papunta roon. Dalawa ang driver namin para may kapalitan din dahil medyo mahaba at hindi naman kaya ang tuloy-tuloy na pagmamaneho. Van ang sinakyan namin 3 kami sa next seats at tatlo rin sa likod nasa unahan ang dalawang driver.
“Okay ka lang ba, Criza? Kanina ka pa hindi mapakali sa upuan mo,” puna ni Khaleesi. Napatingin tuloy ang apat pa naming kasama.
“Baka naeexcite rin siya katulad namin. Bibihira lang daw kasi ang nakakapasok sa Jadaroez Mansion,” sabi ni Renz.
“O-oo na-e-excite lang ako. Don't worry about me.” Bumalik na kaagad sila sa pinag-uusapan nila at ako ngayon ay nakatingin na lang sa bintana. Bigla naman akong inantok. Kaya isinandal ko ang ulo ko sa bintana at pumikit.
Nagising ako sa ingay. Nasa harap na pala kami ng Jadaroez Mansion hindi man lang ako ginising! Tinanong muna ng guard ang driver. Sinilip ang loob ng van nang makita ako ay ngumiti ang guard.
“Kayo pala, ma'am Criza. Pasok na po...” Napalingon ang iba naming kasama sa'kin. “Kilala ka nila?” tanong ni Mark.
“Mahabang kwento.” Hinayaan na lamang nila ako at nakahinga ako nang maluwag. Bakit hindi ko magalaw mga paa ko? Kailangan kong umakto bilang professional. Huminga muna ako nang malalim. Ako na lang ang nasa loob ng van. Maya-maya ay bumaba na rin ako.
Sinuot ko ang shade ko dahil masilaw 'tsaka feeling rich na rin para halatang mayaman. Char.
Nakita ko naman ang hilera ng mga yaya. Ganito talaga sila mag-welcome. Nakikita ko tuloy sa kanila ang dating ako. Lumabas sa malaking pintuan si Kiyan. Seryoso siyang sumalubong sa'min.
“Welcome to Jadaroez Mansion, visitors!” sabay-sabay na sabi ng mga maids. Maharan akong kinurot ni Khaleesi sa tagiliran. “Ang g'wapo! Sayang ikakasal na.”
Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko sa mga oras na 'yon. “Good afternoon, sir. I'm Khaleesi Realonda. I'm the assistant of Mrs. Farrah. I'm here to take care of the wedding.”
Ngumiti naman ito. “Nice to meet you…” Inilahad pa niya ang kamay niya. Kaagad 'yong iniabot ni Khaleesi. Tumingin sa'kin si Kiyan. “Siya po si Crizaleen Rius,” pakilala pa ni Khaleesi.
“Yeah. I know her. She's—”
“I'm an event organizer. Nice to meet you, sir...” Kaagad kong iniabot ang kamay ko at nakipag-kamay. Parang Deja Vu lang.
Lahat ng past ay gusto ko nang kalimutan. Trabaho lang walang personalan.