KABANATA 7
Sa mansyon nang City Lord kung saan nagkalat ang mga kawal at mataas ang seguridad ay mayroong lumitaw na isang batang babae.
Biglaan na lamang itong lumitaw sa mismong silid kung nasaan si Lon at ang City Lord. Mayroon pang pumalibot na mga dahon sa katawan nito bago ito tuluyang lumitaw sa lugar na iyon.
Napakarahas nang aura na inilalabas nito at mararamdaman ang matinding galit sa kanyang aura. Tila sinasabi nitong lumuhod silang lahat at magbigay galang sa kanyang presensya.
"I--isang Planthera!"
Ang mga kawal na nasa tabi ng City Lord ay agad naalerto at pinigilan nila ang kanilang nangangatog na tuhod upang harapin ang katakot-takot na nilalang na nasa kanilang harapan.
Ang batang babae ay seryosong nakatingin sa kanila ngunit inilipat niya ang kanyang tingin kay Lon na nakahilata parin sa kama.
Inalala nito ang mukha nang binata at ilang mga senaryo ang lumitaw sa kanyang isip. Ang binatang ito ay isa sa mga walang habas na sumira sa kanyang mga inaalagaang halamang gamot sa katabing kagubatan.
Nadaplisan lamang niya ito noon at hinayaang makatakas dahil hindi naman ito gumawa nang aksyon noong sinisira ng kanyang mga kasama ang mga halamang gamot.
Ang marahas na enerhiya na inilalabas kanina ng batang Planthera ay huminahon at hindi na muling naramdaman ang kanyang presensya.
"Maswerte ka dahil nakatagpo ka nang isang talentadong Alchemist sa maliit na bayang ito."
Matapos itong sambitin nang batang Planthera ay napatingin ito sa labas ng bintana at makahulugang tumingin sa dalawang binatang naglalakad palayo sa mansyon.
Mayroong namuong ngiti sa kanyang labi at ilang segundo pa ay tuluyan na itong naglaho sa silid na iyon. Mayroon pang mga dahon na lumulutang sa kanyang katawan bago ito tuluyang naglaho na parang bula.
Ang mga kawal sa loob nang silid ay agad na napayuko at maging ang City Lord ay nangatog ang kanyang tuhod.
"Isang Planthera..."
Halos hindi makapaniwala ang mga kawal dahil sa pangyayaring ito. Maituturing nang napaka swerte ang bayang ito dahil hindi ito nabura sa mapa matapos lumitaw ang isang Planthera.
Sa mga lumang aklat kung saan nakatala ang mga naganap sa nakaraan ay mayroong ulat na ang isang buong bayan ay sinira nang isang Planthera.
Ito ay alam nang mga tao sa buong kontinente. Sinasabing ang Plantherang iyon ay namatayan nang anak dahil sa kagagawan nang mga tao sa bayan malapit sa kanyang tinitirhang kagubatan.
Sa matinding galit nang isang ina na nawalan nang anak ay sinugod nito ang bayan nang mag-isa lamang siya. Pinatay niya lahat nang kawal at ang mga matataas na opisyales nang bayang iyon ay namatay rin kasama siya.
Ibinuwis niya ang kanyang buhay upang mabigyang katarungan lamang ang pagkamatay nang kanyang anak. Sinigurado niyang ang bayang iyon ay hindi na lilitaw pa sa mapa at iyon ang lugar na nagsilbing libingan nang ilang daang libong katao kasama na ang isang Planthera.
Marami pang naitalang mga pangyayari sa mga aklat kaya ang mga Planthera ay isa sa mga mapanganib na nilalang na naninirahan sa kontinente.
_ _ _
Samantala si Ginoong Viro na nasa loob nang kanyang silid ay agad na nakaramdam ng matinding kaba.
Naramdaman niya ang marahas na enerhiyang iyon at hindi siya maaaring magkamali. Isa iyong Planthera.
Agad siyang lumabas nang silid at hinawakan ang kanyang Tamer Ring. Ang Tamer Ring ay lagayan nang mga buhay na Vicious Beast na maaaring makatulong sa isang mago.
Mayroong lumitaw na napakalaking Vicious Beast na panghimpapawid sa harapan ni Ginoong Viro at agad siyang sumakay sa likuran nito. Ang mga malalaking pakpak nang Vicious Beast ay pumagaspas at mabilis na nagtungo sa lugar kung saan pumunta si Owen at Rin.
Napakabilis ng paglipad nito at ilang segundo lamang ay natanaw na ni Ginoong Viro ang dalawang binatilyong naglalakad. Natural at tila walang problemang naglalakad lamang ang mga ito.
Naramdaman rin ni Ginoong Viro na unti-unti nang nawawala ang marahas na awrang naramdaman niya kanina. Napahinga na lamang siya ng malalim at agad na lumapag ang malaking ibon sa harapan nina Owen at Rin.
"Halina kayo kailangan na nating magpahinga dahil bukas ay maglalakbay muli tayo patungo sa lungsod ng Agriseth."
Kalmadong wika ni Ginoong Viro at sumakay narin sina Owen at Rin sa likod ng malaking Vicious Beast.
_ _ _
Samantala...
Sa pinakamataas na palapag sa isang malaking palasyo. Ang palasyong ito ay gawa sa mga matitibay na materyales at napapalibutan ito ng patong-patong na Defensive Array.
Bukod sa mga nakapalibot na Defensive Array mayroon ding barrier na gawa sa purong kapangyarihan. Ibig sabihin ang palasyong ito ay ginawan ng matibay na pananggalang na tila handa sa anumang uri ng pag-atake.
"Elbim, mananahimik nalang ba tayo sa panggigipit sa atin ng ibang pwersa. Alam mong wala tayong kasalanan at hindi natin prinoprotektahan ang iyong kapatid.
Labing anim na taon na ang lumipas at hanggang ngayon ay patuloy parin tayong pinipiga ng Magic Council at ng ibang naglalakasang pwersa. Hindi naman natin itinatago si Huria sa ating kaharian at maging tayo ay wala nang balita sa kanya."
Wika ng isang lalaki na nakasuot ng pormal na kasuotan. Kitang-kita ang kaseryosohan sa kanyang mga mata at mayroon ding mababakas na galit at pagtitimpi dahil matagal na siyang nagtitimpi sa mga pwersang patuloy silang pinagbabantaan at ginigipit.
"Wala na tayong magagawa Gimyu. Halos lahat ng pwersa ay nagalit ni Huria at ng kanyang asawa. Kahit pa sabihin nating wala tayong alam kung nasaan man ngayon si Huria hindi maipagkakailang kapatid ko parin siya. Ang kaharian ng Rintoria ay ang siyang makakapitan lamang ni Huria at iyon ang alam ng maraming pwersa."
Mababakas ang malalim na expresyon sa mga mata ni Elbim. Hindi man niya pinapahalata ngunit umaasa siyang balang araw ay magpapakita muli ang kanyang kapatid.
Bukod sa kanyang dalawang anak ay ang kanyang kapatid na lamang ang natitira sa kanya. Ang kaharian ng Rintoria ay pinalago ng kanilang mga ninuno at dapat lang na magkasama sila ng kaniyang kapatid sa pagtaguyod nito.
"Si Huria ay matagal nang hindi nagpaparamdam kahit alam kong malakas siya hindi parin maipagkakailang malalakas din ang kanyang mga nakaaway. Sana lamang ay maging ligtas siya."
Sambit ni Gimyu at taimtim na nananalangin sa kalangitan.
"Wag kang mag-alala Gimyu dahil sigurado akong kung nasaan man ngayon si Huria ay magiging ligtas siya. Pipiliin niyang mabuhay para sa kanyang anak. Hindi niya hahayaang mamatay siya dahil dinadala niya noon ang bunga ng pagmamahalan nila ni Sardo."
Siguradong turan ni Elbim. Maging siya ay umaasang ligtas ang kanyang kapatid.
Ngunit ang hindi nila alam ay matagal nang patay si Huria. Namatay ito nang isilang niya ang kanyang anak.
Noong gabing iyon labing anim na taon na ang nakararaan ay napakalakas ng pilantik ng kidlat at paghampas ng hangin sa kagubatan. Sinamahan pa ng malakas na ulan.
"Kung ito na ang aking katapusan sana ay maging ligtas ang aking anak."
Nanghihinang wika ng babae sa maliit na kubo sa kagubatan. Maraming galos at malalim na sugat sa katawan nito. Ang iba ay sariwa pa at ang iba naman ay halatang matagal na ngunit hindi nalapatan ng gamot.
Dumaan sa matinding pakikipaglaban ang babae ngunit umaasa itong hindi naapektuhan ang kanyang anak.
Sa malakas niyang paghiyaw ay siya ring pag-iyak ng isang malusog na sanggol.
"Uwaahh! Uwaahh!"
Sa oras na iyon ay mayroon siyang naramdamang presensya sa labas ng kubo na bigla na lamang lumitaw.
Hindi niya alam kung sino ito ngunit sa aurang inilalabas ng tao sa labas ay sigurado siyang malakas na experto ang taong iyon.
Hindi siya pamilyar sa aurang inilalabas nito kaya napangiti na lamang siya dahil hindi isa sa kanyang mga kaaway ang unang nakatagpo sa kanila.
Ilang saglit lamang ay tuluyan ng pumikit ang mga mata nito. Tuluyan na siyang namahinga panghabambuhay.