PAGPASOK pa lang ni Crisanto sa back entrance ng Nexus, sinalubong na siya ng matandang may mahabang bigote, nakasuot ng vueltiao hat at puno ng silver jewelries sa katawan.
“Sir Frido, magandang gabi po!”
“I cannot believe it! You’re finally back!” tuwang-tuwa sa kanya ang matanda habang niyuyugyog ang mga braso niya. “Ang laki na ng pinagbago mo, Crisanto! Lalo ka pang gumuwapo ngayon!”
Natawa naman siya at nagtangkang magmano rito. Pero pinalo lang nito ang kamay niya. “Ano ka ba! Huwag mo `ko gawing matanda!”
“Pero, Sir, 71 years old na po kayo,” natatawa namang sagot niya rito.
“I hate that! Ayoko ‘yun! Huwag mong gawin sa kin ‘yun, ah?” Saka ito humagalpak ng tawa. “By the way, sumunod ka sa kin! I will tour you inside. Para makita mo kung gaano na kalaki itong night club na itinayo mo.”
Sumabay na siya rito sa pagsakay sa elevator.
Si Don Frido ang ama ni Coach Maverick niya. Ito rin ang tumatayong general manager ng Nexus Night Club na pag-aari niya.
Mula nang umasenso siya sa kanyang career sa Deathsport, naisipan niyang magpatayo ng night club business dito sa Maynila at isang mansyon sa Batangas. Mayroon din siyang apartment building sa Makati pero ibang tao rin ang in-assign niyang mag-manage dito.
Halos tumambol ang dibdib niya sa lakas ng tugtugan sa main floor ng Nexus. May mga bar at palaruan sa paligid. May dalawang dancefloor din na isa sa main floor, at isa sa upper floor na parehong dinudumog ng mga tao.
Namangha rin siya sa pag-iiba-iba ng kulay ng mga pader at sahig na yari sa mamahaling glass materials. May tatlong malalaking glamour crystal chandelier sa kisame, at isang 3D screen sa main entrance na naglalabas ng iba’t ibang entertainment videos.
Nababalot ng neon lights ang buong paligid, pati ang hallway entrance patungo sa automatic glass door. May mga mamahaling painting din na nakasabit sa bawat VIP rooms na lalong nakadagdag sa pagiging luxurious ng lugar.
Hindi niya akalaing ganito na kalaki ang night club niya ngayon. Limang taon na ang nakalipas mula nang huli siyang makapunta ng Maynila para ipatayo ito.
Ngayon, ito na ang pinakasikat na night club sa buong bansa at naging center of attraction din sa mga upper-class people, celebrities, businessmen at politicians.
Sunod-sunod din ang pagbati sa kanya ng mga staff at bouncers na nadaanan nila. Kahit ngayon pa lang ulit siya nakatapak sa Nexus, kilala pa rin siya ng mga tao nila dahil lagi raw kasama ang pangalan niya sa orientation na ginagawa sa mga empleyado.
“Ibang klase ka talaga, Sir. Ikaw pala ang may pakana kaya nakilala na nila ako agad,” natatawang sabi niya kay Don Frido habang umaakyat sila patungo sa third-floor kung nasaan ang opisina niya.
“Uh, Crisanto, could you please stop calling me Sir? Parang anak ka na ni Maverick, at parang apo na rin kita. You can call me Abuelo instead. It’s the Spanish term for grandpa,” anito at umakbay sa kaliwang balikat niya.
“Pero sabi n’yo ayaw n’yo pa pong maging matanda.”
“But we are family now. Kaya okay lang sa `kin ‘yon. Kaysa naman sa Sir. Ang lakas maka-outsider!”
Napangiti na lang siya. “Sure po, abuelo!”
Sa loob ng opisina na nila itinuloy ang pag-uusap. Nasa tabi ng glass window si Don Frido habang siya ay magkapatong naman ang mga hita sa sofa at magkadikit ang mga kamay sa harap ng dibdib.
“It’s been a long time since your last visit here. Ang dami nang nangyaring kaguluhan dito na kagagawan mismo ng Kappa Delta Upsilon!” saad sa kanya ni Don Frido, tinutukoy ang pinakamalaking fraternity sa buong Kamaynilaan na pag-aari ng businessman na si Assante 'Machine Gun' Cerino, kilala sa bansag na Master MG Cerino, ang taong nais niyang paghigantihan.
“Kumusta na po si MG Cerino ngayon? Ano na ang balita sa kanya?”
“As usual, siya pa rin ang pinakamayaman dito. Sila ng frat niya ang pinakakinatatakutan. May unico hijo siya na laging nasasangkot sa mga gulo, pero hindi nakukulong dahil sa impluwesnya ng magaling na ama. May asawa rin siyang nasa ibang bansa at may sarili namang sorority na hinahawakan doon.”
“So, buong buhay pala nila, puro fraternity ang dumadaloy sa dugo nila,” sagot niya rito habang malalim ang iniisip.
“Tama ka d’yan, nieto,” sagot nito sa Kastila na ang ibig sabihin ay apo.
“Kumusta naman po ang ‘patibong’ natin?” aniya sa tinig na silang dalawa lang ang nakakaunawa.
Muli namang humalakhak ang matanda. “It is working well, my man! I can’t wait for you to do something about it.”
“Hindi pa ito ang tamang panahon, abuelo. Marami pa akong gustong mangyari ngayon bago tayo dumating doon.” Saka siya tumayo sa sofa at dinungaw sa glass window ang makukulay na mga landscape sa labas.
“Pero, Crisanto, I just want to remind you na hindi basta-basta ang taong babanggain mo. Sila lang naman ang pinakamalaking frat dito na may 500,000 members nationwide. Paano mo itutumba ang ganoon karaming tribo?”
“Wala naman po akong sinabi na itutumba ko silang lahat. Naniniwala ako na hindi naman lahat ng chapter nila ay masama. Si MG Cerino lang ang target ko pati ang iba niyang miyembro na kasama sa pagpatay sa tatay ko.”
“Pero ibang tao si MG. Hindi siya katulad ng mga nakakalaban mong fighter na kamao lang ang ginagamit sa pananakit. Siya, lahat ng illegal na paraan ay ginagamit niya para manakit ng tao! Sa tingin mo may laban ka roon?”
“Hindi lang po ako marunong sumuntok, abuelo. Marunong din akong makipagsabayan sa mga paraang alam nila. Hindi ako magiging champion ng Deathsport MMA kung hindi ko kayang gawin ‘yon.”
“Pero aware ka naman siguro kung gaano kadelikado ang pagkalaban sa kanya, hindi ba? Baka nakakalimutan mo, sila ang frat na may pinakamaraming kaso ng hazing deaths dito. Pero ni minsan, wala pang nakulong sa kanila kahit isa dahil sa mga opisyales ng gobyerno na member din nila! Kaya kung nagbabalak kang gamitin ang awtoridad at gobyerno sa kanila, sinasabi ko sa `yo, magsasayang ka lang ng panahon.”
“Alam ko po ang tungkol doon. Kaya nga wala rin akong balak gamitin ang batas laban sa kanila, dahil noon pa man palpak na ang justice system dito sa atin. Lalabanan ko sila gamit ang sarili nilang batas at lenguwahe.” Saka siya nagbitaw ng makahulugang titig sa matanda na nagpabago naman sa timpla ng mukha nito.
“Pero, Crisanto, alam na ba ito ni Maverick? Lalo lang mag-aalala ‘yon sa `yo. Hindi ‘yon papayag na pumasok ka sa ganyang gulo!”
“Kaya nga po humihingi ako ng pabor sa inyo, na sana huwag na itong makarating sa kanya. Para wala na ring makasagabal sa mga plano ko. Hindi ko naman ito ginagawa para lang sa sarili ko. Kundi para din sa tatay ko na walang awa nilang pinatay!”
Bata pa lang siya nang mamulat na ang kaisipan niya sa mundo ng kapatiran. Ang tatay kasi niyang si Alberto Rugon ay may sarili ring fraternity na binuo nito sa dating unibersidad na pinasukan. Iyon ay ang Zeta Alpha Omicron.
Sa murang edad ay sinanay na siya nitong tumulong sa kapwa at mag-volunteer sa mga humanitarian aid na siyang layunin ng karamihan sa mga kapatiran noon.
Tinuruan din siya nito sa ilang mga basics ng pakikipaglaban at pagprotekta sa sarili upang mapalakas ang kanyang katawan. Pagdating daw kasi ng panahon, sa kanya nito ipapasa ang pangangalaga sa Zeta Alpha Omicron. Siya raw ang gagawin nitong susunod na founder niyon kaya kinakailangan niyang maging malakas, physically and mentally.
Ngunit habang lumalaki siya, napapansin niya ang namumuong conflict sa bawat mga kapatiran sa lugar nila. Unti-unting nauso ang mga frat war, rumble, saksakan, at barilan. At ang lagi namang nakakabangga na tribo ng kanyang ama ay ang Kappa Delta Upsilon na pag-aari naman ng matalik nitong kaibigan na si MG Cerino.
Magkapatid ang turingan nina Alberto at MG Cerino noong wala pang mga frat wars. Ngunit dahil sa namuong mga conflict sa kanilang tribo, pati ang matibay nilang pagkakaibigan ay nasira na rin.
Dahil sa ego at pride na pinanghahawakan ng bawat tribo nila, naging mortal silang magkaaway. Halos araw-araw silang nagkakaroon ng riot sa iba’t ibang lugar hanggang sa umabot na sa sukdulan ang tensyon sa kanilang dalawa.
Isang gabi iyon nang mabulabog sila ng ama sa mga putok ng baril na pumasok sa loob ng kanilang tahanan.
Kahit kailan talaga, marumi makipaglaban ang Kappa Delta Upsilon. Ayaw nilang magpatalo. Gusto nila, sila lang ang laging nakaaangat sa lahat. Kaya naman napilitan na silang gumamit ng dahas at armas para patumbahin ang fraternity ng kanyang ama.
Dumaan sila sa likod ng bahay at sinubukan siyang itakas ng ama. Pero nagawa pa rin silang sundan at si MG Cerino mismo ang nakaharap nila. Nakita pa niya kung paano nag-hand-to-hand combat ang dalawa sa kanyang harapan.
Malapit na sanang matalo ni Alberto si MG Cerino. Ngunit bigla namang umepal ang mga kasamahan nito at pinagtulungan itong gulpihin gamit ang kanilang mga armas. Tuluyan nilang nadaig ang kanyang ama hanggang sa maligo ito sa sariling dugo.
Pagkatapos nga nila itong bugbugin, nakita pa niyang dumukot ng baril sa bulsa si MG Cerino at pinatamaan sa ulo ang kanyang ama. Tatlong bala ang pumutok sa ulo nito na naging dahilan ng mabilis na pagkasawi nito. Ni hindi na siya nabigyan ng pagkakataong makausap ang ama sa mga huling sandali nito.
Labis ang pagtangis na pinakawalan niya. Sa sobrang galit ay sinubukan pa niyang manlaban pero bugbog lang din ang inabot niya sa mga miyembro nito.
Bago sila umalis, nakuha pa siyang paglaruan ni MG Cerino. Pagkatapos siya nitong pagtawanan sa pagkamatay ng tatay niya, binuhat pa siya nito at isinilid sa isang sako. Saka siya nito dinala sa isang ilog at itinapon doon na parang basura.
Dahil bata lang naman siya, inisip nitong mamamatay rin siya sa lunod doon kaya hindi na ito nag-abalang paputukan siya ng baril.
Doon niya ginamit ang lahat ng itinuro sa kanya ng ama. Gamit ang kanyang angking lakas ay sinira niya ang sako at lumangoy pabalik sa lupa. Saka siya tumakbo at nagpakalayu-layo sa lugar na iyon.
Kung saan-saan na siya dinala ng kanyang mga paa. Naranasan niyang tumira sa lansangan, sa ilalim ng tulay, at sa gilid ng simbahan. Naranasan din niyang mamulot ng tira-tirang pagkain sa basurahan para lang malabanan ang gutom sa pang-araw-araw. Sobrang paghihirap ang dinanas niya sa murang edad dahil sa fraternity na pumatay sa kanyang ama at nagtangka sa buhay niya.
Hanggang sa makatagpo siya ng isang mabuting lalaki sa kalagitnaan ng pamamalimos niya. Nag-alok ito ng tulong sa kanya at hindi naman siya nag-atubiling sumama rito. Ang lalaking iyon ay walang iba kundi si Coach Maverick niya.
The rest was history.
Naputol lang ang pagbabalik-tanaw niya nang marinig ang boses ni Don Frido. “Huwag kang mag-alala, nieto. Makukuha mo rin ang hustisya para sa iyong ama at sa ginawa nila sa `yo noong bata ka pa. Ngayong nandito ka na, mukhang hindi na si MG Cerino ang maghahari dito.” Saka ito naglabas ng pilyong ngiti at tumapik-tapik sa balikat niya.
“Nice words, abuelo. Gusto ko ‘yang sinabi mo. Hindi na siya ang maghahari dito dahil nandito na ako,” turan niya sabay angat ng mga labi.
LIVE na binalita sa TV ang pagkamatay ng radio reporter na si Agapito Lopez. Natagpuan na lang daw itong walang buhay sa loob ng sasakyan nito at tadtad ng bala ang mukha.
Labis naman ang pagtangis ng leave-in partner nitong si Wilma habang naglulumpasay sa gilid ng kalsada. Sa tindi ng emosyon ay nahimatay pa ito at nakuhanan sa camera ang pagbagsak ng katawan nito na agad namang nasalo ng mga tao sa paligid.
Ayon sa panayam ng babae bago ito mawalan ng ulirat, nagkausap pa raw sila ng lalaki sa tawag mga bandang alas nuebe y media. Ngunit hindi nito inakalang iyon na ang huli nilang pag-uusap.
Base sa mga gamit na nakita sa loob ng sasakyan nito, may isang kahon na natagpuan doon at naglalaman ng engagement ring. Mukhang balak na rin nitong mag-propose sa babae sa mismong araw ng birthday nito. Ngunit ang matinding kasiyahang iyon ay nasira dahil nga sa malagim na pangyayari.
Halos hingalin si MG Cerino sa sariling halakhak habang pinapanood ang balita. Nasa tabi niya ang anak na si Logan Cerino habang nasa paanan naman ang alaga niyang tigre na Sparta ang pangalan. Nakapalibot naman sa silid nila ang iba pang mga officer. Lahat sila ay tuwang-tuwa sa balita.
“Finally, tapos na ang problema natin sa madaldal na reporter na ‘yan! Kahit ako inis na inis din sa gagong ‘yan, eh! Ilang beses nang binangga ang tribo natin! Dapat noon pa lang natuluyan na ‘yang animal na ‘yan, eh!” komento ni Logan habang gigil na gigil ang tinig.
“Relax, anak. Ang mahalaga nabawasan na ang mabigat nating kalaban. Teka, matawagan nga si Senator.” Kinuha ni MG Cerino ang cellphone sa mesa at tinawagan ang isa sa mga senador na kapanalig ng kanilang grupo.
“Good evening, Senator Basco! Have you seen the news tonight?”
“Oh, yes! Grabe kayo, ah! Sinira n’yo talaga ang magandang moment ng lalaking ‘yon? Magpo-propose na sana, eh!” Sabay halakhak ng nasa kabilang linya.
“Paanong hindi ko sisirain, Senator, eh, sinisiraan ka rin naman niya. Ilang beses ka na ba niyang kinall-out sa programa niya? Akala yata ng kumag na ‘yan, porque nakukuha niya ang simpatya ng taumbayan, magagawa na niya tayong pabagsakin!”
“Ang mahalaga tapos na. Wala na siya sa buhay natin. That’s why I’m very thankful to all of you my Spaterion brothers. Nailigtas n’yo akong muli sa kapahamakan at kahihiyan. Sa totoo lang, hindi ko na talaga alam ang gagawin ko for the past few weeks. Sobra niya akong tinakot at pinag-alala sa mga banta niya sa radyo! Pero teka, nakakasigurado ka rin bang nakuha n’yo ang mga ebidensyang hawak niya sa loob ng sasakyan niya?”
“Aba, tapos na ring trinabaho ng mga tao ko ‘yan, Senator! Malinis na ang kotse niya. Wala na silang makikitang kahit anong bakas ng ebidensya roon. Kaya wala ka nang dapat ipag-alala, kapatid. Ligtas ka na, for the second time.”
“Maraming salamat, kapatid na MG Cerino! Hindi ako nagsisising maging bahagi ng kapatirang ito. Salamat sa inyong pagtutulungan para protektahan ako. Sinisigurado ko sa inyo, patuloy ko rin kayong poprotektahan sa lahat ng paraan.”
“Oh, no worries, Senator! We are brothers after all. Lahat tayo isang magiting na Spaterion! Sama-sama nating gagamitin ang ating mga bisig para protektahan ang isa’t isa sa anumang delubyo at pagsubok.”
“Arribah, Spaterion, Arribah!” sigaw pa nito sa kabilang linya.
Sumagot din ng malakas na “arribah” si MG Cerino. Nang magwakas ang pag-uusap nila, ibinaba na niya ang tawag at muling tumitig sa telebisyon.
Lalo pang lumawak ang malademonyo niyang ngiti habang pinapanood ang balita na tungkol pa rin sa pagkamatay ng radio broadcaster na kumakalaban sa kanila.
Ilang sandali pa, tumayo ang alaga niyang tigre at nagpakawala ng mabangis na ungol. Hinawakan niya itong muli sa ulo at pinaupo sa kanyang harapan.
TO BE CONTINUED…