Kinausap ni Lando ang kanyang asawa na si Mila upang payagan na ang anak na si Beatrice na magtrabaho sa Maynila. Subalit lubos na tutol dito ang asawa dahil baka makilala ni Beatrice ang tunay niyang mga magulang.
Si Beatrice ay ang sanggol na nakita ni Lando habang siya ay nangingisda. Napakalakas ng bagyo noon ay hindi niya na tinangkang hanapin pa ang magulang ng sanggol. Sakto naman na napakatagal na nilang nangangarap ng anak ng kanyang asawa kaya itinuring na lang nilang Anak si Beatrice. Suot ng sanggol ang isang kuwintas na may pangalan nito na Beatrice Acosta sa pendant upang maitago ang katauhan ng bata ay tinago nila ang kuwintas sa isang baul .
" Hindi ko kakayanin na mawala sa atin si Beatrice. Paano na lang kung makilala niya ang magulang nyang tunay ? Tiyak na mawawala na siya sa atin" lumuluhang sabi ni Mila.
" Anu nay ? Hindi niyo ako tunay na anak ? " Tanong ni Beatrice na nangingilid na ang luha.
" Magpapaliwanag kami anak , patawad. " Pakiusap ng Tatay niya.
Tumakbo si Beatrice sa tabing dagat doon siya umiyak ng umiyak . Binuhos niya lahat ng sama ng loob sa tinuring na magulang. Hindi niya matanggap na ang napamahal sa kanyang magulang ay hindi naman pala niya kadugo. Hinanap ng mag asawa si Beatrice. Nagtanong ito sa mga kaibigan niya subalit hindi din nila alam kung nasaan ang Dalaga . Hanggang sa napadaan sila sa tabing dagat doon nila nakita ang umiiyak na Dalaga . Sinubukan nilang yakapin ang anak ngunit dahil sa sama ng loob nito ay nagpupumiglas ang Dalaga. Inalo nila ito ang nangakong sasabihin nila ang buong katotohanan sa anak.
Umuwi sila sa bahay , kinuha nila ang baul na naglalaman ng kuwintas. Binigay nila ito kay Beatrice at kinuwento ang buong pangyayari. Subalit hindi pa din nawala ang tampo ng Dalaga . Pumasok na lamang ito sa kuwarto at nagmuni muni. Kaya pala minsan pakiramdam niya ay parang may kulang sa pagkatao niya. Sinubukan niyang hanapin ang mga ito sa Facebook subalit madaming lumalabas na may apelyidong Acosta kung kaya nagdesisyon na lang muna siya na matulog.
Dumalaw sa bahay nila ang kanyang nobyong si Harvey . Subalit nag yaya na lamang ang Dalaga na pumunta sila ng tabing dagat para makapagusap. Kinuwento niya dito ang mga nalaman niya. Pinakita niya din ang kuwintas kay Harvey. Tinitigan itong maigi ni Harvey dahil mistulang pamilyar ang kuwintas sa kanya subalit hindi niya na maalala kung saan niya ito nakita. Pinagaan niya ang loob ng kasintahan sa pangakong tutulungan niya ito na mahanap ang tunay na magulang.
Dahil sa ayaw munang umuwi ng dalaga sa kanyang mga kinilalang magulang ay nagyaya na lang siya kay Harvey na magala sa iba't ibang lugar sa Batangas. Hindi naman siya nabigo kasi pinagbigyan siya ng binata. Tinuro niya ang iba't ibang lugar na magaganda sa Batangas at pinagmaneho naman siya ng nobyo. Nagpakuha din siya dito ng mga litrato na ilalagay niya sa kanyang Facebook. Aliw na aliw ang Dalaga. Sa sandaling pagkakataon ay nakalimutan niya ang mga iniisip niya.
Hinatid na sya ng binata sa kanilang tahanan. Kinausap uli siya nina Lando at Mila. Huminigi ito uli ng tawad sa tinuring na anak. Nagpasya na din ang mag asawa na payagan ang anak upang hanapin ang kanyang tunay na magulang at magtrabaho sa Maynila. Kinasaya ito ni Beatrice. Niyakap niya ang magulang at nangakong hinding hindi niya kakalimutan ang mga tinuring na magulang at uuwi pa din siya sa Batangas .
Binalita niya ito sa kanyang nobyo . Natuwa ito sa kanyang balita. Inayos niya ang paglipat ng kasintahan sa Maynila. Inasikaso niya ang condominium na tutuluyan nito. Tiniyak niya na magiging komportable ang Dalaga sa tutuluyan niya habang hinahanap nito ang tunay na mga magulang. Sabik na sabik si Harvey dahil mas madali niya ng makakasama ang Dalaga.
Sinulit na ni Beatrice ang mga araw na kasama niya ang pamilya . Dahil sa isang linggo ay susunduin na siya ni Harvey papuntang Maynila. Tiyak na mamimiss niya ang kanyang mga magulang , si Carla , mga kaibigan niya at ang buhay probinsya pero ganunpaman ay tiyak naman niya na hindi siya makakalimot na dumalaw sa mag anak.
Lumipas ang ilang araw at kinabukasan na ang kanyang pag alis. Tinulungan sya ni Linda na ayusin ang kanyang mga damit. mangiyak ngiyak ito habang tinutupi ang damit ng anak. Napayakap na din sa kanya si Carla. Niyakap niya ang mga ito at nangakong tutuparin ang pangakong dadalawdalawin pa din sila ng Dalaga. Pati na din ang kanyang Tatay ay nakiyakap na din.
Mahirap para sa kanya ang mawalay sa mga tinuring na magulang subalit kailangan niyang mahanap ang nawawalang pagkatao at kanyang mga magulang. Hindi man siya nagkulang sa pagmamahal sa mga itinuring nyang mga magulang ay hindi pa din mawawa na may kulang pa sa pagkatao niya hangga't hindi niya nakikita ang mga magulang na tunay.
Dumating na ang Linggo. Maaga siyang sinundo ni Harvey. Napakadaming bilin ng mga ito kay Harvey. Laking tuwa ng mag asawa sa surpresa na binigay sa kanila no Harvey ng isang cellphone para matawagan nila si Beatrice sa Maynila. Sa paraang yun ay mababawasan ang pagkamiss nila sa tinuring na anak. Isang mahigpit na yakap ang pinabaon ng mag anak kay Beatrice.
Maluha luhang pumasok si Beatrice sa sasakyan. Lubos siyang nagpasalamat sa binigay ng nobyo sa kanyang mga magulang. Halos apat na oras din ang binyahe ng dalawa papuntang Maynila. Dinala ni Harvey si Beatrice sa kanyang condominium. Napakalaki nito , may sarili pa syang sala at kusina. Lubos siyang nagpasalamat kay Harvey sa lahat ng tulong nito. Napayakap siya sa nobyo at hinalikan siya nito sa noo. Hinawakan niya ang kamay ni Beatrice sabay sabing.
" You deserve all of this." nakangiting sinabi ni Harvey sa kasintahan.
Pinagpahinga muna niya sa kuwarto si Beatrice habang nagpadeliver ito ng kanilang pagkain. Sabik na sabik na tinawagan ni Beatrice ang kanyang mga magulang at kinuwento na nasa komportable siyang lagay at pinakita nito ang ganda ng kanyang tinutuluyan. Tuwang tuwa si Harvey na nagustuhan ng kasintahan ang kanyang tinutuluyan.