logo text
Tambahkan
logo
logo-text

Unduh buku ini di dalam aplikasi

Chapter 04.2

"Ate Fierra!" yes, it was him!
It was Ciyano. The first year who pleased me to join their practice match yesterday.
Aren't they tired? yesterday, was exhausted and tiring.
Tiningnan ko lang ang mga ito bago ituon ang tingin kay Ciyano. "Where's my Skateboard, first year?"- I asked him.
Hindi ko na pinansin ang iba na busy sa pag aayos ng lamesa na idudugtong nila sa lamesa ko. They are all here, yes, all the boys volleyball team. I hated it because the eye's of chismosa are everywhere. Pero kung titingnan parang wala rin naman pakealam ang mga ito sa sasabihin ng iba. Its just me.
"Here's your skateboard, ate. Pinunasan ko yan ng sobra kagabi linagyan ko din ng pampakintab." Proud na saad nito sa akin. Itinaas pa nito ang skateboard ko para ipagmayabang na kumintab nga ito bago iabot sa akin.
My skateboard looks like a glass because of how clean it is. well, handing it to him is worth it after all. Dahil sobrang kintab na nito ready na para mamayang gabi.
"Uhm... I also put my name under the board ate pampasuwerte" turo nito sa likod ng board ko.
Binaliktad ko naman ito para makita ang ilalim nito at nakita ko nga ang medyo magulong sulat dito.
"Ciyano the charm"
Binasa ko ito ng medyo may kalakasan kaya naman nabilaukan sina Lucious lalo na si Rahzel. Hindi naman halatang nagulat sila.
"Hey, first year! badluck kamo." pang-aasar ni Rahzel dito pagkatapos uminom ng tubig mula sa kanyang baso.
Halos maging kamatis na ang mukha ni Ciyano nang mapuno ng tawanan ang lamesa namin, at oo kasali ako doon.
Tinutulungan ko din silang asarin si Trion at Rahzel since sila palagi ang may sama ng loob.
Hindi ko alam kung anong meron sakanila kung bakit nila napa-paliwanag ang mood ko. I never experienced this in my school days in highschool.
"Btw, why are you all here? Practice match? Well if that's it, sorry to say, but I refuse. I have some plan tonight."
"No, that's not it. Where here to invite you for dinner tonight."
Saad ni captain Hiyato.
"Nabalitaan kasi namin na may skatebording mamaya sa may middle forest." pag-tutuloy naman ni Lucious. Kaya naman nagpabaling baling ang tingin ko sa mga ito.
"Oh, great! isa ako sa mag-iiskate mamaya. Well then, see you tonight." I give them a smirk before leaving the table, dahil tapos na ako kumain.
*******
"Ladies and gentlemen, we are now calling the attentions of Skaterboarders to prepare their selves. 10 minutes from now, the battle will begin." someone from the speaker said with a joyful and cheerful sound.
Pinampag ko ang suot kung sapatos bago tumayo ng matuwid mula sa kinaroroonan ko.
I was already prepared, kaya nagtungo nako sa Start ground ng arena. This place was called middle forest because this arena was placed "In the middle of the forest". It was an arena for skateboarders.
Madaming tao pero hindi ganun ang ilang ko dahil bawat isa ay nakasuot ng mask. Same with us, na maglalaro.
Nakahanda na kami ngayon, nasa anim kami at naghihintay nalang sa putok ng baril senyales para magsimula.
Everyone was silent when the someone in the speaker finally speak again for the second time.
"Eto na ang pinakahihintay natin. Ang mananalo ang siyang makakakuha ng ating napakalaking pa premyo. Hindi pera ngunit napakahalaga." The announcer shouted with excitement na naging dahilan ng paglakas ng boses ng mga tao.
Wala akong nararamdamang kaba ngayon, kaya naman ay kampante akong makatungtong ako sa kahit anong place.
I never got 1st for some reasons I'm lack of practices. Ikatatlong beses ko palang ito na sumali.
"At the count of three, one, two, and three, go!" kasabay ng pagsigaw nang announcer ay ang siyang pagputok ng baril senyales na nagsimula na.
Huminga muna ako ng malalim bago inapakan ang harapang bahagi ng skateboard ko saka binalance ang katawan ko, pacurva ang mga daanan, normal ang banggaan at iisa lang ang Rules, kailangan mong mauna sa hangganan.
This was not a ordinary skate play. It's  a race. Kung saan, kung gusto mo manalo kailangan ikaw ang mauna sa finish line.
I bent my knees before concentrating my foot and jump to the hums. Wala akong pake alam sa mga kalaban ko ngayon dahil i-isa lang ang nasa utak ko "Ang mag-enjoy".
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Fierra knows that it will be dangerous if she close her eyes but she still did.
For certain reason, it seems that she's really enjoying it.
While the other participant is doing their jump to win their hunger for the price making them to be so reckless.
The two who had the number of four and six crushed to each other.
Agad namang nagsikilos ang mga emergency teams para i-rescue ang mga nainjured.
The boys whose silently watching Fierra, got worried. As they watch how the two racers crushed to each other. That's why they start shouting Fierra's name.
-Mysteriaan-

Komentar Buku (46)

  • avatar
    Aljur Roxas

    wow greatly

    23/07

      0
  • avatar
    Kulangsa Mwamwamwa

    ganda

    13/07

      0
  • avatar
    Romeo Celso

    okg ppppp

    10/06

      0
  • Lihat Semua

Bab-bab Terkait

Bab Terbaru