Xam's POV
"Oh, Miss awat na!"
Mabilis na pumagitna sa amin ang kaibigan niyang kanina ay tila ba nanonood lamang. Samantalang ang isa naman sa kanila ay nilayo ako kay Jeydee
Dali-daling tumayo si Jeydee mula sa pagkakahiga. Pabatong inalis niya ang pagkakahawak sa kaniya ng kaibigan. Gayong tinulungan lang naman siyang tumayo.
"Nakaka-dalawa ka na!" Tiim bagang aniya habang masama ang tingin sa akin
Bago pa ako makagawa ng hindi magandang bagay ay tumalikod na ako bitbit ang aking gamit. Napatigil ako sa paghakbang nang maramdamang hindi kumikilos si Jade.
Nang lingunin ko siya ay nanlilisik ang mga mata niya kay Jeydee. "Wag mo ng hintaying pumangatlo pa siya dahil baka hindi mo magustuhan ang magawa niya sa iyo! Kapal ng mukha mo!" Nanggagalaiting duro niya kay Jeydee.
"Iyan ang upuan isaksak niyo sa mga baga niyo! For your information, hindi kayo gwapo mga feelingero, papangit niyo!" sigaw niya bago ako tuluyang hinila paalis.
Ilang mga mata pa ang nilampasan namin bago kami tuluyang nakalabas.
"Pa'no iyan, Xam, ang dungis na natin? Paano tayo papasok mamaya?" Tanong ni Jade na pilit pa ring pinupunasan ang mga dumi sa kaniyang damit.
"Sa bahay nalang tayo dumeretso," Aniko na pilit kinakalimutan ang nangyari.
"Sa bahay niyo?" Paninigurado niya.
"Malamang," Aniko sabay tingin sa kabuuan ng aking damit. Gaya ng kay Jade ay malibag din ito. "Kailangan na rin nating magpalit. May damit sa bahay, doon ka nalang humanap ng gagamitin mo."
"Yes!" She exaggeratedly uttered habang animo'y batang pumapalakpak pa.
"Ang sagwa mo oy!" Natatawa kong usal.
"Bakit? Pati ba ma-excite ngayon masama na?" Nakalabing aniya.
"Ano naman ba kasi ang nakaka-excite sa pagpunta sa bahay namin?" Kunot noong tanong ko.
"Ganito oh," Umunahan siya sa akin saka pinaikot ang leeg. Kasabay nang pagpapatunong niya sa mga daliri na tila ba may kalaban.
"Hiya! Wushu! Ha!" Sigaw niya habang susuntok-suntok sa ere na parang ninja. "Ito pa! Hu—wa!" Sigaw niya na para bang si Bruce Lee. Napapatingin tuloy sa amin ang ibang dumadaang estudyante.
"What the hell Jade? Itigil mo nga iyan nakakahiya ka!" Saway ko sa kaniya saka tuluyan siyang tinulak para maglakad.
"Hahaha iyon lang naman ang dahilan kaya excited ako," Katwiran niya habang papunta kami sa parking Lot. "Ano, Xam, tuturuan mo na ulit ako?" Nag puffy eyes pa siya.
"Hindi tinatamad ako," Mabilisan kong sagot.
"Sige na Xam, kahit saglit lang!" Pangungulit na aniya.
"Matutulog nga ako, di 'ba?"
"Naka! Sige na! Tinatamad kalang, e!"
"Hindi basta."
"Please!" Mahaba niyang pakiusap.
"Ayoko."
Magsasalita pa sana siya ngunit agad ko siyang inunahan. "Kung mangungulit kalang din naman, umuwi kana sa inyo at uuwi ako sa amin." Dire-diretso kong usal.
Natahimik nalang siya pero parang bubuyog. Kung ano-ano ang binubulong. Napapailing nalang akong sumakay sa kotse.
"Oh, bakit kotse ang dala mo?" Takang tanong niya pagkadaka.
"Pinag-papahinga ko lang iyong motor ko." Nakangising aniko.
Nang pumasok siya sa kotse ko ay taka ko siyang tiningnan. "Oh, e nasaan naman ang kotse mo?"
"Pinapagawa pa nasira kasi kahapon." Napatango nalang ako matapos ay pumasok sa kotse.
"Alam mo Xam, that black seeded guy still getting into my nerves." Iritable niyang angal.
Napangiwi ako. Mas mabuti pa kung hindi niya pinaalala. "Pinagsisisihan kong pinuri ko pa sila. Tama ka nga, hindi sila gwapo, duh! May masamang hangin sigurong sumapi sa mata ko kanina para mabulag at hindi makakita ng maayos. Like, duh! Sama ng ugali! Parang lamesa lang makikipag-away pa!" Kunot noo niyang usal.
Ayaw kong masira ang aking mood kaya naman nagbuntong hininga na lamang ako na para bang sa ganoong paraan ko malilimutan ang nangyari kanina.
"Kalmahan mo lang!" Sa kabila ng mga ngisi ko ay naroon ang nakakubli ang aking inis.
"Kalmahan! Kalmahan! E, ang sakit kaya ng ginawa niya kanina sa akin halos hindi ako nakahinga no'n. Sipain ba naman iyong table. Hinayupak! May pagka-abnormal yata!"  Nanggagalaiting anas niya.
Nilingon ako ni Jade. "Buti nga ikaw nakaganti ka, ako maski pektus hindi ko man lang nagawa!"
Nagyayabang ko siyang nginisihan. "Weak." Pang-aasar ko kay Jade.
Sinamaan niya ako ng tingin kaya lalo ko lang siyang nginisihan. "Weak agad? Hindi lang talaga ako naka kuha ng tyempo. Baka nga kung ano ang abutin no'n sa akin!" Asik niya bago tila napa-isip.
"Pero alam mo ba kanina nang sapakin mo sya? Ang epic ng itsura niya Hahahaha!" Pagtutukoy niya kay Jeydee. "Hindi maipinta ang mukha niya sa sobrang inis! Sagana lang siya sa yabang. Bakla siguro yon 'no? Ano sa tingin mo?" Agad na umasim ang itsura ko.
"Hindi ako interesado sa kaniya." Tiningnan ko si Jade ng may nasusuyang tingin. Agad ko ring inalis ang paningin ko sa kaniya dahil nagmamaneho ako.
"Oh bakit?" Taas kilay niyang tanong.
"Alam mo Jade kung type mo 'yong lalaking 'yon, umamin ka na. Hindi iyang naggagalit-galitan ka pa!" Natatawa kong usal. Puno ng pang-aasar. "Gwapo nga 'di ba? Hahahaha!" Nakita kong dali-dali siyang humarap sa akin na may nandidiring tingin.
"What?" Hindi makapaniwala niyang tanong.
"Sus! Gusto lang ulitin!" Tuluyan na akong natawa.
"Like yuck, ew! Kadiri," Para talagang nandidiri ang tono niya. "Hindi gano'n ang tipo ko 'no! Psh! attitude pa lang walang wala na." Natatawang nginisihan ko siya. "Baka nga pag naging kami 'non, lagi kaming war." Nagulat ako sa sinabi niya. Kaya naman nangisi ulit ako. Handa na sa pang-aasar.
"In-imagine pa nga. Ibang klase!" Tatawa-tawa akong napailing.
"Ini-imagine! Aba'y hindi kaya! Naisip ko lang!" Pikon niya akong inirapan.
"Kita mo na? iniisip mo pa!"
"Xam! Ano ba! Tumigil ka na nga diyan! Hindi ko siya type! Period! Tapos ang usapan!" Naiirita niyang asik kaya natatawa kong tinikom ang bibig.
Wala pang fifteen minutes nang tuluyan kaming nakarating sa bahay. Nagtaka ako dahil nakakarami na ako ng busina ngunit hindi pa rin binubuksan ng guard ang gate. Sunod-sunod pa muli akong bumusina subalit wala pa ring nagbabago.
"Bakit walang nagbubukas?" Takang tanong ni Jade.
Nagtatakang nagkibit-balikat lang ako matapos ay bumaba para tingnan kung nasaan na ba ang mga guard. Napasiring din ako sa katotohanang parehas lang kaming narito tapos sa akin pa itatanong, malamang na hindi ko rin alam.
"Saglit lang! Intay!" Habol ni Jade habang dali-daling bumaba ng kotse.
Sinilip ko muna ang bahay namin. Tahimik iyon at walang katao-tao. Kaya tukuyin ko nang binuksan ang gate ng maingat. Sinisigurong hindi makagagawa ng kahit ano mang tunog upang hindi maalarma ang mga gwardiyang dapat ay nagbabantay ngayon dito.
Humanda sila! Nararapat lang nila akong bigyan ng magandang paliwanag kung bakit hindi sila nagbabantay ng maayos dito.
Nang sandaling mapagmasdan ko ang labas ng amimg bahay ay halos mabibingi ka sa sobrang katahimikan. Tanging tunog ng mga nagbabanggaang mga dahon dulot ng malakas na hangin ang maririnig.
Bigla ay sumama ang aking kutob. Marahil ay ni minsan hindi pumalya ang mga security guard ni daddy na magbantay dito, umulan man o bumagyo. Tapos ang ayos ng panahon wala sila? Masyado iyong katakataka.
"Bumalik ka sa loob ng kotse!" Pabulong na utos ko kay Jade.
"Huh? Bakit?" Taka niyang tanong.
"Basta!" Ani ko habang nakalagay sa may labi ko ang hintuturo. Hindi inaalis ang tingin sa bahay.
"Pero 'di ba sabi mo—"
"Oo! basta pumasok ka nalang muna!"
Sumunod naman siya agad. Bago ako tuluyang pumasok sa loob ng bahay siniguro kong nasa loob na si Jade ng kotse para kung ano't anoman, makakaalis agad siya.
Dahan-dahan akong naglakad na para bang ninja ng konoha. Siniguro kong walang tunog na maidudulot ang bawat paghakbang ko. Sinimulan ko nang pumasok.
Pagbukas ko ng pinto ay sumalubong sa akin ang mga body guard at mga katulong namin. Nakagapos sila at may piring ang kanilang mga mata, pati na rin ang kanilang bibig.
Wala silang malay.
Subalit ang nakapukaw ng atensyon ko ay ang papel na nakadikit sa pader. Nakatusok doon ang dalawang patalim. Napakunot ng matindi ang aking noo habang pinagmamasdang mabuti ang nakasulat dito.
THIS IS HOW I INTRODUCE MYSELF
Bigboss