Ashton's POV
Halos lahat kami ay nalilito. What happened to Ma'am Baribad? Hindi man lang kami nainform na iba na pala ang English teacher namin.
Mrs. Cuentory isn't that nice.
We just met her today and she already gave us a surprise quiz. Wala 'ata siyang concept ng 'First Day' sa buhay guro niya. Kahit papaano ay I got a passing score naman. I was surprised when Fovi got a perfect score. Well he was reading a book the whole freaking time. Alam ba niyang may quiz? Whatever. Why am I even thinking about him.
I'm already off to class.
I rejected Maria's invitation for dinner. Ayaw kong maging third wheel dahil date nila ni Voughn 'yon.
Hindi naman gano'n kalawak ang school kaya hindi ako mahihirapan lakarin ang dorm site though some prefer to have bicycles. Yep, we have dorms here. I made sure talaga na may dorm na ang school na papasukan ko dahil ayaw kong mag-rent ng apartment. Y'all know naman na siguro na I'm an orphan, right? Pinangunahan pa 'ko ng lalaking 'yon.
I casually grabbed my earphones in my bag and listened to lofi music while walking. Kulay kahel na ang langit dahil palubog na ang araw. Marami akong estudyanteng kasabay sa paglalakad.
I honestly have no idea about my past. I remember waking up on the hospital wondering what happened to me. I didn't even know my own name. The nurse told me na she saw me outside the hospital. Nakahandusay at walang malay. I was only 13 years old that time according to the journal I have inside my bag.
Ang journal na 'yun lang ang pinanghahawakan ko. Pero hindi naging sapat 'yon para malaman ko ang totoong pagkatao ko. Ang pamilya ko. At kung ano'ng nangyari sa'kin. Minsan biglang sumasakit ang ulo ko at may ilang memories akong naaalala na agad ko ring nakakalimutan.
I see a man.
His butterfly tattoo.
And his demonic laugh.
Other than that, wala na.
Minsan napapaginipan ko pa pero nasanay na rin ako. Inside the journal was a credit card. With lots of zeros inside. I technically have money. I don't even know kung kanino nanggaling 'yun.
How can a thirteen year old junior high school student like me 3 years ago have that much money in the bank? Minsan tuloy naiisip ko kung anak ba 'ko ni Bill Gates.
Financially, I'm doing very fine. Mentally? Let's talk some other time. Even if I'm sitting on a throne made of gold, it can never replace the longing I have for my parents. I don't even know their face. Their voice. Their name.
I'm clueless.
Unang apak ko pa lang sa building ay pinagtinginan na agad ako ng mga lalaki. Tinarayan ko lang sila. Ilang years na ako dito pero 'yung iba kinakantiyawan pa rin ako. Hindi sila makamove on sa thought na may kasama silang gay sa boy's dormitory. Well I'm still a male. Psh.
"Look who's here," a monkey snickered. I rolled my eyes in annoyance and turned to look at him.
"You got a problem?" mataray na tanong ko.
Kinantiyawan naman siya ng mga kasama niyang ulopong dahil sa naging tugon ko. He's my ex-roommate. Pero dahil hindi niya raw matiis ang pagpapantasya ko raw 'kuno' sa kanya ay lumipat siya ng ibang room. Kapal ng mukha.
Siya nga ang nagpapakita ng motibo sa'kin.
Hindi na siya sumagot kaya tumalikod na ako pero napatigil ako nang hawakan niya ang shoulder bag ko. "Don't touch my bag!" inis na sigaw ko at pilit na inagaw ang bag ko.
"Napakaarte mo namang bakla ka. Pasalamat ka nga at tinanggap ka namin dito sa boy's dorm kahit na pinagpapantasyan mo kami diyan sa kokote mo," he mocked. His wearing an insulting expression that made me more frantic.
But I chose to smirk at him. "Pantasya? Ikaw? Hahaha. What a joke." Bakas ang pagtataka sa mata niya dahil sa amused na sagot ko. Unti-unting nabura ang ngiti ko at napalitan 'yon nang nagbabantang tingin.
"Mukhang gusto mong sumikat?" I smiled diabolically at him. Hindi nakaligtas sa mata ko ang takot sa mata niya. Nabitawan niya ang shoulder bag ko dahil sa sinabi ko.
I turned my back at him and started walking away like nothing happened. Rinig ko pa ang pagtatanong ng mga kasama niya kung ano'ng problema at kung bakit daw niya ako hinayaang umalis. Naiiling na lang akong napatawa.
I have a video kasi while he's making out with Mrs. Fuentello, the school's librarian.
Hindi ko rin alam kung ano'ng meron sa kanilang dalawa and I really don't care. Basta ang alam ko lang lagi niya akong tinitigilan kapag nababanggit ko ang bagay na 'yon. He's dead once na malaman 'yon ng Dad niya na nagwo-work sa ARMY.
I unlocked my room and dropped my bag on my study chair.
What a tiring day.
Iba talaga ang epekto ng surprise quiz sa'kin. I suddenly remembered about the prom. Wala nga pala akong isusuot. Should I buy a suit?
I lay flat on the bed and close my eyes. I just need 5 minutes. I'm so lucky to have this room all by myself. I get to do whatever I want. I don't need to be tidy dahil wala namang magrereklamo sa kalat ko. Wala kasing may gustong maging roommate ko. Well okay lang. Mas gusto ko nga 'yon eh.
At least, I'm an independent hooman and I have the chores on the palm of my han-
*Click*
Automatic na nagmulat ang mata ko nang tumunog ang doorknob sa banyo ng k'warto ko. Kumunot ang noo ko. What the hell?
Pinagmasdan ko ang unti-unting pagbukas ng pinto at ang paglabas ng isang hubad na lalaki mula sa banyo. Nagkukuskos pa siya ng buhok habang naglalakad palapit sa bakanteng cabinet na puno na pala ng mga damit niya ngayon.
OMG.
Unti-unting nanlaki ang mata ko habang pinagmamasdan ang basang katawan niya. The drops of water from his wet hair is falling directly on his half naked body. Uminit ang mukha ko nang tumigil ang mata ko sa gitnang bahagi ng katawan niya.
Goodness gracious...
Kakasabi ko lang na hindi ako nagpapantasya sa mga kalalakihan. Erase! Erase!
"W-Wh-" hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang putulin niya 'ko.
"Yes, I'm your roommate."
T-That voice...
Tinanggal niya ang towel sa ulo niya at humarap sa'kin. His eyeglasses flashes before my eyes. "Nice to meet you again, Mister Dieúr."
Ilang beses akong napapikit.
Oh no...
No. No. No!
Bumangon ako mula sa pagkakahiga. Bakit hindi ako nasabihan magkakaro'n pala 'ko ng roommate?! Nilibot ko ang tingin ko sa k'warto at napapikit ako nang makita ko ang mga kalat ko.
Nakakahiya. Argh!
"You should have told me earlier that you're my roommate!" inis na sabi ko sa kanya.
"You never asked," he sarcastically answered. Bumaba ang tingin ko sa hubad na katawan niya. Unti-unti kong naramdaman ang pag-init ng mukha ko.
Are those abs?!
"M-Mamaya tayo mag-usap!" I mentally smacked myself in the head dahil sa pagkautal ko. Baka isipin niyang naapektuhan ako sa kanya!
Teka totoo naman eh.
Pero kahit na!
Nakakahiya talaga!! Padabog kong binuksan ang pinto at malakas itong sinara. Napasandal ako sa pinto at dahan-dahang nagpadulas paupo sa sahig. Napahawak ako sa tumatambol kong dibdib.
"My eyes..." Namumulang bulong ko.