At twelve o'clock in the evening, Aynna was startled when she heard a faint crack coming from the living room. Slowly she got up from the bed and picked up a stick that was always next to her. Wearing pajamas with a doraemon design and a white sando, she left the room barefoot. She no longer turned on the light and slowly opened the door.
Kinakabahan siya, ito ang unang beses na nangyare ito. Isang linggo na siyang nagbabantay sa bahay at sa loob ng isang linggo ay hindi niya pa nakikilala ang magiging Amo niya. Kaya ganun nalang ang kaba niya dahil sa naggising siya sa mahinang ingay.
Walang nabanggit si Althea na may darating ng ganitong oras sa Pent house kung saan siya nakikitira. Ang pent house na pag mamay-ari daw ng kanyang Amo.
Hindi na naging problema sa kanya ng salubungin siya ng dilim. Sa loob ng isang linggong paninirahan dito, alam niya na kung saan bawat naka pwesto ang gamit dito. Sinigurado niyang wala siyang ingay na magagawa. Pagdating sa sala ay nahagip ng kanyang mata ang isang anino. Lalake. Isang lalake ang nakapasok sa pent house.
Magnanakaw? Hindi pa siya nito napapansin dahil sa dilim ng paligid at dahil sa naka upo ito patalikod sa kanya. Unti-unti siyang lumapit. Hawak na mahigpit ang kahoy na mahaba. Nang ihahampas niya na ito, bigla nalang bumagsak ang katawan ng lalaki sa sofa na kinauupuan nito. Nanlalaking mata na mabilis siyang lumapit dito.
"Who are you? How did you get in here?" But she got no answer from the stranger lying on the sofa. Using the stick in her hand, she slowly poked it, but nothing happened. It did not move in the sofa.
Aynna was annoyed that her hair was pulled back. Who is this man?!
Aynna didn't want to leave the man, she had to go back to the room to get her cellphone. She must have called someone. She did not know the man who suddenly appeared in the wee hours of the night. Returning to the room, she picked up her cellphone next to her pillow and called the person who could answer her question. Althea.
Hindi na pumasok sa isip ni Aynna kung mahimbing na ba ang tulog ng dalaga dahil sa sobrang pagmamadali. Papasok paba sa isip niya ang bagay na iyon kung meron lalaking nakahiga sa sala na hindi niya kakilala?
"Hmm... Sino ba 'to? Alam mo ba kung anong oras na? Nakakasira ka ng tulog!" Bakas sa boses ang inis sa sumagot na dalaga.
"Althea! May lalake dito sa sala! Kilala mo ba 'to? Anong gagawin ko? Wala ka naman binanggit sakin na may darating ngayon!" Tarantang sabi ni Aynna. Mas lalong humigpit ang kamay niya sa hawak na kahoy. Hindi niya ito kayang bitawan dahil sa sitwasyon niya.
"Ano?! Sinong nandyan? Walang sinabi si Mr. Velecua na may bisita siyang darating! Tumawag ka ng pulis. Dali, Aynna!" Sa salita ni Aynna ay pawang nawala ang antok ni Althea. Malalagot siya sa kanyang Amo kapag may nakapasok sa pent house.
"Teka! pumunta ka dito! Hindi ko alam anong gagawin ko. Paano kung maglaban to! Wala kang sinabi sa akin na ngayong gabi ako mamamatay!" Inis na sabi ni Aynna. Pinatay niya ang tawag na hindi hinihintay ang sagot ni Althea.
'911' Repeatedly running through her brain. She had to call the police. Sh never dreamed of dying early. She called the police in a daze, she couldn't even understand what they were saying as long as all she had in mind was to escape and get rid of the man who was sleeping in the living room.
-----
"Hindi ko gusto ang mga narinig ko. Hindi porke mahirap ay sa patalim na lahat kumakapit, marami parin naman ang nagsusumikap na makahanap ng maayos na trabaho." Inis na paliwanag niya. Iyon naman talaga ang totoong dahilan kung bakit niya tinulungan ang ginang na makuha ang bag.
"Hindi mo naman sila Sissy girl masisisi. Yah know, mayaman sila, hindi nila alam ang hiram ng mga katulad natin na nagsusumikap magkaroon lang ng maayos na pamumuhay." Seryoso na sabi ng kanyang kaibigan. Napabuntong hininga siya.
Alam niya naman. "Mayayaman sila kaya hindi nila alam ang pakeramdam na iyon. Simula ng isilang sila sa magulong mundong ito ay may nakasalampak na nagintong kutsura sa kanilang bunganga. Ang akin lang, sila naman itong nakakaluwag sa buhay bakit hindi nila tulungan ang mga nasa baba, hindi yung sila pa ang mas lalong nanghihila pababa sa mga katulad nilang tao. Mag mayabang sila kung ang kayamanan nila ay maisasama nila sa langit, kaso hindi naman. Sabagay, hindi pa naman sila sigurado kung sa langit nga ba sila mapupunta." Masama ang loob niya. Sa katulad niyang ginagawa ang lahat mabigyan lang ng maayos na pamumuhay ang pamilya ay masakit sa kanya ang kanyang mga narinig. Naka angat lang sa buhay, akala na kung sinong makahusga. Kung hindi rin naman dahil sa mahihirap na nagsusumikap ay hindi sila yayaman.