Aerah Pov
“Can I talk to you outside ?”- tanong ni Paolo
“Ah… sure”- sabi ko nakaramdam naman ako nang kaunting kaba kung ano ba yong paguusapan namin at kailangan pa naming lumabas, dito kami pumunta sa parang garden nang hotel na ito na hindi naman kalayuan sa entrance , makikit namin yung mga nagsisilabas na tao mula sa loob saka hindi lang kami ang nandito , kaya nawala yung kaba ko
“Ano pala yung paguusapan natin”- ako
“Ahh.. Sashi I want to know you more”- sabi nya, hindi ko naman magets yung sinabi nya, kanina si Harold yung parang baliw tapos eto na naman
“What do you mean?”- tanong ko
“ It may sounds weird but yeah, I think I started to like you now”- sabi nya, bahagya akong natigilan sa sinabi nya, is he confessing?
“Ah, parang ang dali naman yata”- wika ko
“ Love isn’t required length of time to know that you really love that person Sashi, minsan mararamdaman mo nalang ito kaagad o di kaya hindi mo alam na gusto mo na pala yung tao, naging denial ka, but I believe hindi required yung time para magustuhan kita, I just realized it now, pero ayaw kitang madaliin , alam mo yun”- sabi nya sakin, gosh, I feel that my cheeks starts to burning dahil sa pinagsasabi nang isang to, siguro tama yung sinabi nya hindi required yung time para magustuhan mo yung tao, siguro may feelings na din ako sa taong ito kaso dinideny ko lang pero bakit parang may pumipigil
“ Sashi, I want to date you?”- diretsong sabi nya sakin, hindi naman ako makatingin sa kanya dahil hindi ko alam ang isasagot , ayaw ko rin na makita nya yung mukha ko na namumula dahil sa kilig
“Hey, Sashi will you allow me to date you?”- tanong nya ulit
“Uhm..ahh”- napakagat ko yung labi ko dahil sa di ko nga alam yung isasagot sa tanong nya mas mahirap pa sa oral recitation
“Ah okay, just forget it, alam kong nagulat ka sa biglaan kong confess, sorry’- sabi nya
“Ahh hahaha okay lang , medyo nagulat nga ako kasi its my first time na may nag confess sa akin”- ako
“Talaga”- sabi nya na di makapaniwala “ sa gandang mo yan , walang naglakas loob na mag confess sayo”- sabi nya
“ Siguro wala namang nagkakagusto sa akin kaya walang nag coconfess, at oo ikaw yung nauna”- sabi ko ,tiningnan ko sya at nakita ko syang tumawa, ang cute din ang isang to ei, kung di ka lang fictional character umoo na ako kanina, pero wala namang masama siguro kung makikipagdate ako sa isang fictional character diba
“ Nakakahiya, di ko inasahan yun ha, by the way bakit nursing yung kinuha mog course?”- tanong nya
“ Kasii.. gusto ko sumunod sa hakbang ni Papa, kaso ayaw ko namang maging doctor katulad nya , gusto ko lang talaga na mag alaga nang taong may sakit”- sabi ko sa kanya
Habang sya namn yung nagkwekwento tungkol sa pagiging doctor nya, which is naniwala na talaga ako na isang syang fictional character sa story ko kasi yun yung kinuwento nya sa akin ei, I just can’t imagine bakit nagkatotoo sila , nang ituon ko ang paningin ko sa may entrance sa hotel, parang dinikitan nang glue yung mata ko nang makita ko ang nagyari sa harap ko I saw Rhea and Zauren kissing, kailngan ba talaga na sa harap ko sila maghahalikan , tinakpan naman ni Paolo yung mata ko nang makita rin nya yung scene na yun , nakakhiya nahuli nya ako tinitingnan nyong partner na naghahalikan
“Sorry, nagulat lang ako don”- sabi ko
“ Hahaha, next time when you see couple kissing just close your eyes”- wika nya
“Okay”- sabi ko
“So lets go back inside”- sabi nya, nag nod naman ako at nang nauna syang maglakad sa akin ay hinawakan ko yung balikat nya napatingin naman sya sa akin, I’ve just made up my mind na bigyan yung chance sa amin
“Paolo, lets date”- sabi ko sa kanya, natulala naman sya na para bang hindi sya makapaniwala sa sinabi ko
“Re..really pumapayag ka na?”- paninigurado nya
“ Oo… I think tama ka sa sinabi mo kanina ei , and…. I just want to give it a chance yung nararamdaman mo sa akin baka kasi mag work”- sabi ko sa kanya, then he suddenly grab my hand and he pull my body closer to him and I feel his embraced, I feel my heart bounding so hard when he did this to me, all I thought that I could only feel this kind of weird feeling to Him but I was wrong nararamdaman ko din pala to kay Paolo
After nun, bumalik na kami sa loob , doon kami pumwesto ulit kung nasan sina Ynnah, kaso paglapit namin don sa pwesto nila, nandun din pala sina Zauren at Rhea. Si Director Jang na pala yung nagsasalita sa taas nang stage and he saying his closed remarks na puro kaplastikan
Pagkatapos nang closing remark ng director agad naman nagpaalam yung ibang healthworkers dito, hindi naman kami nagtagal at napagpasyahan narin naming umalis pati sina Rhea, lumabas na kami sa hotel at nagsipunta sa parking lot
“ Marami pong salamat po sa gabi na ito”- sabi ni Reign at Hannah
“Welcome I hope guys that we were going to see you in our hospital ang saya nyo pala kasama, lalo ka Sha”- sabi ni Rhea “I’m sorry sa naging trato ko sayo this past few days ha, sorry talaga”- panghihingi nya nang tawad
“Ahh okay lang iyon, ang importante ay nagenjoy po tayong lahat”- sabi ko, pero mukhang except sa isang to na kanina pa hindi kumikibo
“By the way, I saw two of you kanina, sana mapatuloy nyo yan “- wika ni Rhea, nakaramdam naman ako nang hiya saka binigyan ako nang kakaibang tingin nitong tatlo kong kaibigan, napakamot naman si Paolo sa kanyang ulo na para bang nahihiya
“ Actually, she aggreed to have a date with me so that I could know her better, hinihingi ko lang ang permisso sa kanyang mga sisters”- I gasp nang sabihin nya yun sa harap nila , gosh nahihiya na talaga ako, tapos di ko sinadya na mapatingin ako kay Harold, hindi naman sya napatingin sakin pero nakita ko yung pagkagulat nya
“ Seryoso Sashi pumayag ka hindi joke?”- Reign
“ Omaygad Sashi, for real pumayag ka na? Sabi ko na nga ba ei crush mo si Dr. Paolo”- Ynnah, binigyan ko naman sya nang killer look dahil sa kung ano ano na naman ang pinagsasabi
“ Hoy Paolo, ingatan mo yang ate namin ha , pag yan nasaktan masisira yang mukha mo”- Hannah
“ First time mainlove ni Sashi kaya wag mong dudurugin yan”- Reign, jusko ano bang pinagsasabi nang mga to
“Tsaka you know … bawal yung toot toot ha, patapusin mo muna yan saka bago nyo gawin yon”- Hannah, nakakaloka para sila yungmga magulang ko
“Pwede naman sila gumamit nang condom in case”- Dexter , binatukan naman sya ni Ynnah sa sinabi nyang iyon “Aray, sorry”- sabi nya
“Pinagsasabi mo ei”- Ynnah
“ Hahaha, ang cute nyong lahat sige na mauna na kami ni Harold , see you again ladies”- pagpaalam ni Rhea sa amin, nag nod lang naman si Harold sign na aalis na sila pero di man lang ako sinulyapan, aishh! Bakit ko ba sya iniisip
“Ah thank you ha sa pagpayag nyo sa akin na idate tung friend nyo, pramis I will handle her with care”- Paolo
“ Dapat lang tsaka, Mauna na din kami, ihahatid kami ni Dexter “- Ynnah
“ Sumabay ka nalang sakin Sashi”- wika ni Paolo, alam kong maaga pa ang duty nito bukas kaya tumanggi muna ako sa alok nya para makapagpahinga
“Ahh.. wag na , alam kong pagod ka na ei , sa susunod nalang”- wika ko
“ Okay, see you tomorrow, bye “- sabi nya , lumapit sya nang kaunti sa akin at hinalikan nya ako sa noo , nagpaalam na din sya sa iba
“ Okay so girls, lets go inside”- sabi ni dexter, nasa driver seat naman si Ynnah at kaming tatlo sa back seat, I can’t stop but to smile kasi sobrang sweet ni Paolo, I can’t believe na magiging busy na rin ako sa wakas sa lovelife ko
Kinabukasan
Natataranta kami pareho ni Reign dahil late kaming nagising, wala kaming duty ngayon , pero kailngan naming bumalik sa hospital na pinagdudtyhan namin kasi we need to do our case study yung case ko ngayon is tungkol don sa mommy na may Rhd yung kulang nalang sa akin kasi ay kailangan kong matanong yung Doctor na nag opera sa mommy nayun, para matibay yung evidences ko kapag tinanong ako ni Ma’am , mas mabuti ko wala syang matanong dahil naunawaan nya lahat.
Nang matapos kami sa morning routine namin ay naghiwalay na kami nang landas ni Reign, nauna syang sumakay nang jeep kesa sa akin, mga ilang minuto lang din ay nakasakay na din ako, mabuti nalang at mabilis yung takbo nang jeep at walang masyadong traffic nakarating agad ako sa hospital na ito, mga limang minuto lang din naman yung ikinalate ko, pagpasok ko sa hospital nakita ko si Ynnah pero we don’t have time na magusap kasi nagsisimula na sya sa kanyang interview, ghad ako nalang yung nahuli
Hinanap ko si Nurse Jane dahil alam ko na alam nya yung Doctor na nag opera don sa babae na pinaanak namin kahapn, nang makarating ako sa nurses station, agad ako nagtanong kong nasan si Nurse Jane
“Oh sis hinahanap mo ko? Bakkit may problema ba?”- tanong nya
“Wala naman, I just want to ask kung kilala mo ba yung doctor na nag opera doon sa babae na nanganak kahapon na may RHD?”- ako
“ Ahh, si Dr.Villafuerte , yung nag opera kahapon, bakit?’- sabi nya , I was stunned nang malaman ko na maghaharap na naman kami, bakit parating pinag cocross lage yung landas namin
“Nasa office na ba sya ngayon, kailangan ko kasi syang mainterview para sa case study ko ei, kulang pa ako nang information “- wika ko
“Wait tatawagan ko sya “- sabi nya at pumunta naman sya don sa telephone, at nakinig sa kanilang pinagusapan
“Goodmorning Dr. Villafuerte, hinahanap po kayo ni Ms. Montereal…. ahh kailngan nya po kasing mainterview ka, para sa case report nya bukas… okay po sige po”- binaba na ni Nurse Jane yung tawag saka pinuntahan ako
“Pumunta ka lang daw sa office nya hintayin mo lang daw sya doon, may opeartion pa daw kasi sya ei”- sabi nya
“Okay, salamat”-nagpaalam naman ako sa kanya, at papunta na ako sa kanyang office, ngayon lang ako nakaramdam nang kaba sa paghaharap namin , hindi ko alam kung bakit, nalaman ko din na nagiba na pala nang office si Rhea , I wonder kung sino yung secretary nya ngayon
Nag-antay lang ako sa labas nang office nya , umupo ako sa isa sa mga long wooden chair doon, walang masyadong pasyente si Zauren ngayon, tsaka hindi rin busy yung mga tao dito siguro napagod sa party kahapon, while waiting binuksan ko muna yung cellphone ko at kinuha yung earphone ko para makinig nang music tapos binuksan ko ang I-read para sana basahin yung di ko pa natapos kaso napindot ko yung story ni black at nagbukas ito nang bagong chapter , napanganga ako anng makita ang laman nito , yung nangyari kahapon sa party nung sinayaw ako ni Zauren, then nung nag scroll pa ako na next part na iyon nakita ko yung sarili ko at si Paolo sa garden kagabi, tapos nakita ko rin si Zauren at Rhea nung hinalikan nya sa Rhea at sa likuran nila andun ako nashock sa harap nila, ano ba yung role ko sa story na yun? why is this happening? Bakit nalalagay sa story na yun ang nagyayari bawat eksena na nagyayari sa akin? Pero ang mas ikinagulat ko nakita ko ulit yung sarili ko na nagiglitch, kung nung una nagsimula lang sa kamay ko ngayon umabot na sa balikat ko
“Anong nangyayari?”- tanong ko sa sarili ko
“ Sashi?”- may tumawag sa pangalan ko ngunit natulala parin ako , bakit parang dahan dahan akong nalulusaw
“Ms. Montereal?”- tawag nya ulit sa akin this time kinalabit nya ako, nakita ko si Dr. Villafuerte , I was still in shock dahilan para di ako makapagsalita
“ Look may pupuntahan pa ako pagkatapos nito, ano ba yung mga iinterview mo sa akin?”- sya
“Ahh sorry , I would just like you to ask a question tungkol doon sa pasyente na inoperahan mo kahapon, yun kasi ang ginawan ko nang case study at irereport ko bukas, and… Im here nagbabasakali na mabigyan mo ako nang further information about sa pasyente na yun”- sabi ko , pero di parin ako makapag focus , its been awhile nang makita ko yung sarili ko na ganun pero nung una kamay ko lang ang nakita ko but ngayon umakyat na mula sa balikat ko , I was slowly fading
“Her operation was sucessful, its a good thing na nagdesisyon kami agad nang obstetrics na I cesarean section yung mommy, pero yung bata kailngan sumailalim sa further investigation because theres a chance na madevelop rin nung bata yung sakit “- wika nya, napatingin naman ako sa kanya ulit nang matapos sya magsalita, now im out of words sa susunod kong itatanong, napagpraktisan ko na to kanina pero bakit na mental block ako, napasapo ko ang noo ko dahil don
“Okay ka ba?”- tanong nya
“ Ah yes, so-sorry… so anong sakit ang maaring madevelop nang bata mula sa mommy nya?”- tanong ko, sinabihan nya ako nang maraming informaation about doon, tiningnan nya ako pero iniiwasan ko yung mga titig nya, nirecord ko yung boses nya para ma point out ko lag yung mga facts na kailangan ko sa study ko , but still my mind is still occupied sa nangyari sa akin, nang matapos sya ay tumayo ako at nagpasalamat sa kanya , then lalabas na sana ako nang bigla nyang hinawkan yung braso ko at napatingin naman ako dito, nakita ko ulit na naglitch ito kaya agad ko kinuha yung kamay ko
“Ahh.. ma-may sasabihin ka pa ba?”- ako, nakaguhit sa mukha nya yung pagtataka sa nangyayari sa akin
“Ms. Montereal, is there something bothering you?”- tanong nya
“ Wa-wala, bakit?”- alam kong halata ako na nagsisinungaling
“Okay, I was just want to---”- hindi nya naituloy yung sasabihin nya nang may biglang tumawag sa telephone “ano! Yung baby?.. okay okay papunta na “- sabi nya sa kabilang linya
“Bakit po daw doc?”- taranta kong tanong
“Yung Ina nang bata khapon na inooperahan ko, shes awake but something bad happen , I gotta go now”- sabi nya, nang lumabas sya sa office nya ay sinundan ko naman sya kung saan sya pumuunta, habang sinunsundan ko sya bigla akong nakaramdam nang sakit sa may left arm ko and I saw it again, binalewala ko lang iyon at pilit ko na sinundan si Harold, tumigil ako sa room 204 , nakita ko rin si Ynnah don at may scratch sa leeg nya
“Anong nagyari sa leeg mo? Anong nangyari dito?”- tanong ko
“Yung mommy parang nabaliw , gusto nyang patayin yung baby nya, kaya pilit kong kinuha sa kanya yun tapos sinakal nya ako “- sabi ni Ynnah
Tiningnan ko ang nangyari sa loob at nakita ko don na nakikiusap si Harold sa babae nayun
“Misis please ibigay nyo sa amin yung bata”- pagmamakaawa ni Harold
“ Hindi! Dapat pinatay nyo tong bata nato , hindi dapat sya nabuhay!”- sabi nung babae
“ Misis, di pwede gawin iyon, kasalanan yon”- wika ni Nurse Jane
“Bakit nyo binuhay tung bata to, mamatay din sya !”- sigaw nya habang umiiyak , hawak nya yung bata napansin ko na parang hindi na yun humihinga kaya lumapit ako don
“Ang sanggol hindi na humihinga “- sabi ko napatingin naman sila sa akin at sa bata, tiningnan naman nung nanay ang anak nya at umiiyak nang makita nya na hindi na nga humihinga
“ Ang anak kooo!!!!”- sigaw nya habang umiiyak, lumapit naman ako sa kanya para pakiusapan sya nang mabuti
“Sha? Wag kang lumapit!”- sigaw ni Nurse Jane, pero hindi ko sya pinakinggan
“Mommy ibigay mo sa akin yung baby mo please?”- wika ko, dahan dahan naman nya tong binigay sa akin habang umiiyak, hinawakan ko ang bata , tiningnan ko ito may chance pa tong mabuhay kaya binigay ko kay Zauren yung bata
“ I cpr mo ang bata bilis”- utos ko sa kanya , kinuha naman nya agad yung bata sa akin at inilapag doon sa mesa , gamit nung dalawang hintuturo nya pinupush nya ito nakatingin lang yung Nanay, hindi na sya umiiyak at tinitingnan nya lang si Zauren
“Anong ginagawa nyo sa anak ko ,anong ginagawa nyo sa anak ko”- paulit ulit nyang sabi hanggang sa makita ko na nilabas nya yung gunting, itinaas nya iyon para saksakin si Zauren , mabilis kong pinigilan yung kamay nang nanay
“Sashi! jusko!”- sigaw nung nurse
“Tumawag kayo nang pulis bilis, Sha pleaseee!”- sigaw ni Ynnah , hawak ko parin ang pulso nang babae at nakipagawan ako sa kanya sa gunting
“Sashi!”- sigaw ni Harold
“ Ipagpatuloy mo yung pag cpr , ahh!”- impit ko dahil ang lakas nitong babae, pilit ko syang itinutulak palayo doon sa bata
“Sashi! don’t do that!”- sigaw nang pamilyar na boses , nakita ko si Paolo at akmang lalapit sana sya nang maglabas pa sya nang isang maliit na kutsilyo , nanlaki naman ang mata ko don
“ Sige pag lumapit ka sasaksakin ko tung babae na to “- sabi nya ,nakikipagagawan padin ako sa gunting na yun, and when I saw my hands na nagiglitch ulit , lumuwag yung pagkahawak ko sa kanya kaya nagkataon sya na ibalibag ako at tumama yung ulo ko sa matigas na bagay
“Sashi!!!”- sigaw ni Paolo, ramdam kong lumapit sya sa akin
“ Why you have to do that”- tanging narinig ko sa kanya , and it all went black
Zauren’s Pov
Di ako makapaniwala na nagawa nyang pakiusapan yung ginang, binigay sa kanya yung bata at nakikita ko na di na ito humihinga, nagulat naman ako nang ilapit nya sa akin ito
“ I cpr mo ang bata bilis”- wika nya, kinuha ko naman agad ang bata tsaka nilapag sa table, at nirurucitate ko, habang ginagawa ko iyon nagulat ako anng bigla pumunta sa likod ko si Sashi at hinawkan nya yung kamay nung Ginang na may hawak na gunting , pilit syang nakikipag agawan dito
“Sashi jusko!”- sigaw nung nurse
“Tumawag kayo nang pulis bilis, Sha pleaseee!”- sigaw nung kaibigan nya
Hindi ko naman maipagpatuloy yung pag ccpr sa bata dahil nagalala ako sa sitwasyon nya
“Ms. Montereal!”- sigaw ko
“ Ipagpatuloy mo yung pag cpr , ahh!”-napaimpit sya nang lumalaban itong ginang, napatingin ako sa bata , saka kay Aerah , iiwan ko na sana yung bata nang biglang dumating si Paolo
“Sashi! don’t do that!”- sigaw nya, lalapit sana sya nang maglabas pa nang isang maliit na kutsilyo ang ginang, saan ba sya galing nang kutsilyo na yan
“ Sige pag lumapit ka sasaksakin ko tung babae na to “- sigaw nung ginang, hindi naman nakalapit si Paolo , tiningnan nya ako at para bang inutusan nya ako na ipagpatuloy ang ginagawa ko, hindi ko na yata kailangan na mag alala pa, pero nung ibabalik ko na sana ang atensyon ko sa bata , nakita ko na nagiglitch ulit si Sashi, alam ko na natatakot sya tungkol dito, nakita ko rin iyon nung naghihintay sya sa akin sa opisina, abot hanggang braso yung pagiglitch nya, lumuwag yung pagkahawak nya sa kamay nung ginang at nagkataon yung ginang na ibalibag si Sashi natapon naman si Sashi at tumama yung ulo nya sa side rails nang kama at dumugo naman yung ulo nya , at nahimatay, aisshhh! Palagi nya talagang pinapahamak yung sarili nya
“Sashi!”- sabay sigaw namin ni Paolo lalapit sana ako ngunit sinigawan ako ni Paolo
“Ano ba ipagpatuloy mo yung pag cpr sa bata, ako na ang bahala sa kanya!!” - sigaw nya sa akin , wala naman akong nagawa , binuhat ni Paolo si Sashi palabas. I never see him to become serious like that.
“Dr. Villafuerte iresucitate mo na yung bata “- sabi ni Nurse Jane
Pinagpatuloy ko na ang pag cpr ngunit, wala na talaga yung bata patay na, iyak lang nang iyak yung Ginang nya sa nagyari, dumating naman yung asawa nya
“Anong nangyari dito?”- tanong nya si Nurse Jane ang sumagot sa kanya
“ Mister , tinatangka pong patayin nang asawa nyo yung anak nyo po kaya pinipigilan po naminnsya ngunit, nasaktan nya po ang dalawa sa student nurse namin dito”- sabi ni Nurse Jane
“ Mister ikina lulungkot ko ngunit wala nang buhay yung bata, nakita ko na may pasa yung bata sa leeg sanhi nang pagkakasakal nung asawa mo “- sabi ko
“Ano patay na yung anak ko?”- hindi nyang makapaniwalang tanong “Hon, bakit mo nagawa yun?”- tanong nya don sa asawa nya
“Mamamatay din namn yung batang yun, kaya pinatay ko nalang din , mamatay lang din sya, mamatay lang din sya “- sabi nya
“Doc, anong nagyare sa asawa ko?”- tanong nya
“I think may Postpartum Distress ang asawa mo mister, alam nya ang tungkol sa sakit nya at alam din nya ang tungkol sa mangyayari sa bata kaya, naguguluhan sya at nababahala, kaya nagawa nyang patayin yung bata”- sagot ko
Nakita ko lang umiyak yung asawa, at sinabi ni Nurse Jane na sya na daw ang bahala doon, nakita ko naman si Dexter at Ynnah sa labas nang emergency room
“Dexter, nag aalala ako kay Sashi”- sabi nya
“Anong nangyayari sa loob?”- tanong ko
“ Ginagamot ni Paolo yung sugat ni Sashi sa ulo, tapos sabi nya ipapahanda yung ct scan baka kasi daw may complication sa loob nang skull ni Sashi, sobrang alala ako sa kanya, bakit kailangan pa kasing magpakahero ni Sashi ei, ilang beses na nya ginagawa yun, lapitin talaga sya nang disgrasya ei “- iyak ni Ynnah, di na ako magtataka kung naobserbahan rin yun nang mga kaibigan nya, lapitin talaga sya nang gusot
“Dexter, can I talk to you in private?”- ako
Nagpaalam muna sya kay Ynnah bago sumama sa akin, nais kolang sana itanong sa kanya ang tungkol don sa nakita kong pagiglitch ni Sashi.
“Dexter, nakita ko kanina na nagiglitch si Sashi, nung una na makita ko yun sa kamay nya lang iyon ngunit nagulat ako nung makita ko kanina na umabot iyon hanggang sa balikat nya”- ako
“ Anong ibig sabihin nun boss?”- tanong nya
“ Sa pagkakaalam ko nangyayari lang yun sa aming mga fiction character”- ako
“Di kaya boss simula nung masali si Sashi sa story mo doon nagsimula yung paggiglitch nya, di kaya isa narin syang Fiction character?”- wika ni Dexter, yun din ang naisip ko, pero bakit kailangan mangyari yun sa aming mga fiction chracter anong ibig sabihin nun
“Oo pero di ko alam kung anong ibig sabihin nun?”- wika ko, pero alam ko kung sino ang makakasagot sa mga katanungan ko
Nang lumabas na si Paolo mula sa emergency room, agad naman sya nilapitan ni Ynnah
“Paolo, kamusta na si Ms. Montereal?”- tanong ni Ynnah
“She’s stable now pero kailngan natin ipa ct scan yung skull nya baka nasa loob yung complication at mas delikado , pero don’t worry I know she will be okay, excuse me”- Paolo
Umalis na si Paolo at sinundan ko naman ito hanggang sa makarating kami sa likuran nang emergency room , hinablot ko naman yung balikta nya at pinaharap ko sya
“Zauren? Anong kailngan mo?”- tanong nya
“Alam kong alam mo ang sagot sa katanungan ko , bakit nag giglitch si Sashi?”- tanong ko sa kanya, nanlaki naman yung mata nya sa nalaman nya
“Nagiglitch si Aerah?”-Paolo
“ Oo , tinatanong kita kung bakit nangyayari yun?”- ako
“ Naalala mo ba nung binuhay mo ako ulit sa story mo tapos unti unti mo akong binubura sa story mo , yun din ang nangyari sa akin Zauren habang unti unti ako nawawala sa story mo unti unti rin akong nalulusaw hanggang sa tuluyan akong nawala nang parang bula masakit yun parang unting unting sinusunog yung katawan mo, bakit nangyayari kay Sashi yon? May ginawa ka ba? Ginawa mo lang din ba sya?”- sabi nya sa akin, halata ko yung galit nya sa boses
“ May ginawa akong story para sana maghigante sa lahat,sa kanilang lahat na pinagpipyestahan ang buhay ko, para sana ipadama sa kanila rin yug hinagpis na ginawa nila sa akin, pero hindi ko sinali si Sashi don, until such one day nag cross yung landas namin tapos pagkatapos nung pagkikita namin , pagbukas ko sa story ko may iba nang kumukontrol sa story Paolo, nandun na si Sashi at tuwing magkasama kami nalalagay don sa story ko ang nangyayari sa pagitan naming dalawa, hanggang sa bumalik ka ulit, hindi ko alam kung anong sadya nung kumukontrol sa story ko kung bakit pinabalik ka nya “- Ako
“ So ibig sabihin nito may naglalaro sa buhay nating tatlo?apat? Kasama si Rhea, at ang nagyayari kay Sashi, unti unti syang mawawala sa storya nato Zauren ,kapag hindi natin nahanap yung kumukontrol dyan sa ginawa mo, habnag buhay syang mawawala “- sabi nya at bigla nyang hinila ang kuwelyo ko at sinandal sa pader, nakikita ko sa mata nya ang galit
“Ayusin mo ang gusot na to Zauren, kung hindi dahil sa story na ginawa mo, wala sana ako rito, at hindi sana nadamay si Sashi, ayusin mong lahat na ito kundi mauna kang mawawala sa story mo mismo”- sabi nya at marahas nyang binitawan ang kwelyo ko
Nakatayo lang ako, wala akong ideya kong saan ko mahahanap yung kumukontrol nang story ko, hindi ko alam kung paano sulosyonan ito, bakit naging ganito ang takbo nang storya , bumalik ako sa emergency room kung saan dinala si Sashi, pero nabalitaan ko na inilipat na ito nang room, pinuntahan ko yung room na pinaglipatan ni Sashi at nakita ko yung tatlo nyang kaibigan na nagbabantay sa kanya don , may isang lalaki din na hindi ko kilala , pero paalis na din ito
“Sige Jason alam kong marami ka pang gagawin, salamat sa pagdalaw mo kay Sashi”- Ynnah
“Hindi, ako nga ang dapat na magbantay sa kanya kasi ako yung natitirang guardian nya, kaso marami pa talaga akong gagawin , kaya nagpapasalamat din ako sa inyo, bukas babalik ako dito para magbantay sa kanya, salamat sa inyo”- sabi nung nagngangalang Jason , lumabas sya sa room na iyon at nagkasalubong kami , nang mapansin nya ako ay nagulat ito nang makita ako kaya tinitigan ko lang ito
“A-ah Good afternoon po doc”- wika nya, saka nagmamadaling umalis anong problema nun, pumasok naman ako sa room na iyon at tiningnan ko ang condition ni Sashi, tulog pa din sya ngayon, halos 1 week na kami nagkakilala nitong si Sashi pero wala pa din akong nalalaman tungkol sa buhay nya, nang titigan ko sya , nararamdaman ko rin na malungkot ang buhay nya
“Ahh doc, bakit po hindi pa gumigising si Sashi?”- tanong nung babae na nagngangalang Reign sa kanyang nameplate sa uniform nya , I think hindi sya dito na hospital na assign
“ Si Paolo yung nakakaalam, hindi ako ang nagdala sa kanya dito”- sagot ko
“ Minsan sarap talagang batukin ni Sashi, hilig nya talagang nilalagay nya yung sarili nya sa panganib”- wika nung Hannah
“ Ahh pwede magtanong?”- tanong ko , dahil pinagtataka ko lang kung bakit hindi man lang nagpapakita yung magulang ni Sashi
“ Ano po yun?”- wika ni Ynnah
“Nasan ang mga magulang ni Sashi , diba dapat sila yung nandito?”- tanong ko
Nagkatinginan naman silang tatlo, na para bang naguusap yung mga mata nila na sasabihin ba nila ang tungkol sa magulang ni Sashi
“ Ahh kasi nangako kami kay Sashi na tikom yung bibig namin tungkol sa kanyang magulang, kayo nalang po ang magtanong sa kanya baka sakali sabihin nya “- Reign
“Ah okay sige aalis muna ako”- wika ko, siguro napakalaking issue tungkol sa magulang ni Sashi kaya ayaw nyang pinagsasabi ito kahit kanino, bumalik ako sa opisina at kinuha yung laptop ko, binuksan ko yung iniedit kong story , nagbukas ako nang bagong chapter pero ganun parin binubura ito , sinubukan kong magtype at tinanong ko kung sino sya ang kumukontrol sa story ko, pero nabura ulit yun di ako nakakuha nang sagot kaya minura ko yung laptop at napasuntok ako sa mesa , sa inis at galit na nararamdaman ko ngayon, nagagalit ako sa gulo na sinimulan ko, at naiinis dahil hinayaan kong mangyari sa kanya yun, naiinis ako dahil inaalala ko sya , anong bang meron sayo Sashi, nang masimulang magtagpo ang mga landas natin naging ganito a ka kumplikado ang buhay natin
May bigla namang kumatok sa pintuan ko at agad ko binuksan , nakita ko si Rhea na bakas din sa mukha nya ang pag alala sa nangyari
“Mabuti at okay ka lang Babe, nabalitaan ko ang nagyari kanina “- wika nya at niyakap ako
“ Kamusta si Ms. Montereal nalaman ko na nabagok yung ulo nya, at ipapa ct scan ni Paolo yung ulo nya ngayon “- sabi nya
“ Sinong may sabi sayo nyan”- di ko maiwasang mairita sa inaakto nya halata naman na wala talaga syang pake kay Sashi
“ Sa mga nurse kanina na nagchichismisan”- sagot nya
“ Alam ko naman na magiging okay si Sashi”- wika ko
“ Nag-alala ka na naman sa kanya diba?”- tnong nya
“Rhea please wag mong painitin lalo yung ulo ko ”- ako
“ Okay,alam ko naman ang sagot Harold ei, hindi ka magkakaganyan kung okay lang si Sashi”- wika nya, wala ako sa mood para patulan si Rhea kaya mas pinili ko na umalis muna sa office nayun at makipagkita kay Dexter
“Boss, okay ka lang?”- tanong nya
“ Kasalanan ko Dexter kung bakit nagkaganun si Sashi, kung hindi ko sana ginawa yung story na yun wala sanang madadamay na iba na namumuhay nang normal”- ako
“Anong ibig sabihin mo boss?”- Dexter
“ Sa story na yun , kaya nagiglitch si Sashi kasi unti unti na syang mabubura sa story nayun at kung natuluyan , mawawala din sya na parang bula, nakakainis dahil hindi ko alam kung paano sya iligtas don sa story nayun , hindi na ako ang kumukontrol nun Dexter, ni wala tayong clue kung sino ang kumukontrol”- ako
“ Alam mo boss hindi ko lang alam kung narerealize mo ha, sa tuwing magkasama kayo ni Sashi, nalalagay don yung nangyayari sa inyo diba yun yung sabi mo, what if dumikit ka pa lalo kay Sashi, gumawa ka nang paraan para mapasali parin si Sashi sa story nayun, kahit hindi mo nakokontrol yung story mo by your imagination, nakokontrol mo ito by your action, di bale sa story na ginawa mo ikaw yung naging bida”-wika ni Dexter, may point ang sinabi ni Dexter, para di mawala si Sashi sa story dapat ay nagkakasama pa rin kami , nabuhayan ako sa suhestyon ni Dexter kaya I started to made my plan.
To be continued….