A text message from William's phone, "Sir, nandito ako sa labas para order ninyo," he smiled.
"Okay, okay! mamaya na ulit 'yan. I know gutom na kayo maupo muna at kakain tayo."
Tinawag niya sina Yui and Sky para magpatulong sa orders na manggagaling pa sa labas, "Sky, ikaw ano gusto mo sa year end celebration?" he asked while his hands inside of his pockets.
Tinignan niya ito, "Oh, I think! Wala ka pang gusto makuha this year end? Sayang naman."
"No, is not that what you think! May mga bagay lang siguro na hindi puwede sabihin because it's consider as my personal wants not yours." Medyo lumakas ang pagsagot nito sa tanong ni William.
"Chill! Hindi kita inaaway, take it easy!" he jokingly said.
"Kuya, ikaw ano gusto mo makuha this year end?" Yui asked.
"Wala, wala akong inaasahan at wala rin ako balak umasa. Waste of time kung gano'n, I guess?" he replied unsurely.
Tinitigan siya ni Yui like asking why, "Makatitig ka naman wagas, I just don't like this kind of celebration that's why hindi rin ako humihiling o umaasa for special gift but if the world insist it, sino ako para tanggihan iyon?" At pagngisi ng pilit habang nakapamulsa.
Sky thoughts that William is a type of person na futurustic and materialistic, "Ganito ba talaga siya? Hindi ko malaman kung anong klase siya ng tao. I was thinking na hindi gano'n ang thoughts niya in one occassion. I mean, is it necessary ba na hindi ka umasa just because you don't want? I don't get it!" he stop walking and get back inside the shop.
William attempt to stop him but he just let him go. "It looks like ayaw niya sa mga sinabi ko."
"Ano nangyari ro'n? Is it something wrong with him?" Yui asked habang inaasikaso na ang orders.
They ended up getting the foods unfortunately William go outside again and let the others finish the meeting.
"Surprisingly I got this kind of chills after hundred of days for a year." Nakatayo at nakapamulsa habang nakatitig sa kalangitan.
"Hindi ko nga ba talaga hinihiling o sadyang ayaw ko lang din aminin? That there's something in my chest na sumisigaw ng real happiness, freedom, and acceptance from those people I wanted." Tumawa siya ng bahagya nang bigla siyang hawakan sa balikat ng Kuys niya.
"Ang lalim naman nang iniisip mo, may gumugulo ba sa isipan at kalooban mo?" Ngumiti naman ito ng pilit habang akbay-akbay siya ng Kuya niya.
"Alam ko na kung nasaan man sila Mama at Papa ngayon gaya ko proud sila sa 'yo, Bunso!" Hinagod ni Russu ang balikat ni William para ipaalam na ayos lang ang lahat.
"Kuya, is it being okay na ma-curious or ma-confuse ako sa sarili ko? Is it normal or something went wrong to me?" Malalim at puno ng sakali ang pagbuntong-hininga nito.
"Be specific, Bunso! Looks like kasi na parang 'yan ang rason why you became so flirtious and talkative in some strangers, I guess so?" he silently laughs at him.
"Nevermind, you're kidding me!" Hinawakan nito ang kamay ng kanyang Kuya at hinigpitan ang pagkakahawak rito.
"You're son of a bitch! Masakit!" Kumaripas nang takbo si William papaloob.
Russu sighs deeply and look to his brother having fun inside the shop. "He's grown up but a childish type! What a headache of mine!"
"Sir Russu, nasaan pala si Ma'am Giselle?" Anthony asked while drinking some juice.
"Bakit hinahanap mo bebe ko? Gusto mo ba siya? Aysus!" Russu jokingly replied
"Sir Russu, she's not my type pero kung ikaw, oo!" Anthony replied.
"Seriously mahilig ka rin sa hotdog?" Tyler said.
Binatukan siya ni Anthony habang umiinom ng juice. "Alam mo minsan lang magbiro yung katropa mo ginagag* mo pa!" Tinignan niya si Anthony ng masama. "Malay ko ba, Babe!" Pabiro nitong sabi.
"Hindi talaga makakapunta si Ma'am Giselle ninyo rito dahil out of the country siya ngayon for Business matters. Kaya walang magsusungit sa inyo, biro lamang!" Sabay kagat na malaki sa Pizza.
"Nasaan pala si Kalangitan? May nakakita ba sa kanya?" William asked habang hinahanap kung nasaan si Sky.
"Sir William nasa coffee maker are siya may pagkain na rin siya ro'n." Anicka said.
"Gan'yan talaga si Sky! Focus masyado sa pag-aaral kaya nakakatuwa." Tyler said while smirking.
"Yui, palabasin mo nga para dito siya gumawa ng homeworks niya para naman nag-eenjoy siya kahit papaano. Mahirap nang masanay sa pagiging tutok sa pag-aaral minsan nakakabaliw 'yan. Minsan if you have a chance to enjoy, just enjoy!" William said while the others are making some fun.
Pinuntahan ni Yui si Sky para palabasin pero ayaw nito kaya si William na ang sumundo rito. "Ikaw na bata ka, kapag sinabing lumabas at mag-enjoy iyon muna unahin. Hindi ako magtataka kung mabaliw ka sa pag-aaral. Estudyante rin ako pero hindi gan'yan! Just do your best in all subjects hindi yung isusubsob mo ang sarili mo diyaan. Hindi ka naman robot na hindi nakararamdam ng pagod, hindi ba?" Kinuha nito ang kamay ni Sky at hinila papalabas.
"Bu—," itinikom ni William ang pagtangkang pagkontra nito. "Kasi deadline mamaya yung ginagawa ko." Bumitaw ito sa pagkakahawak, "Listen, hindi porket may deadline hahabulin mo na 'yan kaya ka nakararamdam ng pressure kasi you always thinking na dapat nandoon ka sa part na sobra." Muling hinawakan ni William ito pero mga balikat na. "Just enjoy! Look at them, halos lahat kayo estudyante pa pero nag-eenjoy sila for this night kasi maaaring matagalan pa ulit bago mangyari ito." Tumitig ito nang diretso sa mga mata ni Sky na nagsasabing, "Okay, trust me!" At naglakad ang dalawa patungo sa iba.
"Sinundo mo pala ang kalangitan ng shop natin." Russu said habang nakatingin kung papaano akbayan ni William si Sky.
"Pinagsabihan ko lang medyo bata pa ang isipan niya sa mga bagay-bagay. He needs more lesson, ako na lang kaya magturo sa kanya. What do you think guys?" William asked them then they said, "Yes!" sabay tawanan.
Lumalalim na ang gabi at nanatiling bukas ang shop pero nagsisiuwian na ang mga trabahador. Samantalang nasa loob pa rin si Sky at hinahabol ang requirments na dapat maipasa niya.
"Kasalanan ito ng William na 'yon! I curse him, what's the essence of enjoying kung mapupurwisyo ka rin sa huli."
Pinatay na ang mga ilaw at na isarado na ang shop pero nasa loob siya. Hindi niya namalayan ito dahil sa pagpokus niya ng lubos ng sa ginagawa.