Nakangising yumakap ang batang babae kay Crane na nalukot na ang mukha pero bakas pa rin ang pagkalugod. May kasunod pa pala itong lalaki. Napabaling siya sa akin at tila ba'y gulat sa nakita.
Mukhang ako pa yata ang mas nagulat sa kaniya. He's tall and handsome. Like, really handsome! Mukha siyang prinsipe in a sense of it. His dominant feature is his plump lips who look so kissable.
But he looks snob. Nang makita naman ang binigay nitong maliit na ngiti ay napagtanto kong I judged him quickly. Hindi naman pala. Poging mabait!
Nang maka-ayos si Crane at ang batang babae ay sabay pa silang lumingon sa akin. Napatakip pa ng bibig ang babae na ikinalabas na ng ngiti ko. She's so cute!
"Kaya pala dito ka na nakatira! You have a girlfriend already!" May accent pa nitong sabi at lumapit sa akin. "Hi, Ate! I'm Annie!"
"I'm Euna" pakilala ko naman.
Sumulyap ako sa mga lalaki na nagkukumustahan at nang mahagip ang mata ng kausap ni Crane ay kumindat pa ito sa akin. My cheeks burned. Mabait na maharot?
"You know, Ate. I have a sister but she's not here nga lang at nasa kanila. Her name is Ashery by the way! I don't know why she doesn't live with me" pagkwekwento niya sa malungkot na boses.
Natigilan naman ako at nawala pa sa isip ang tungkol sa aming pamilya.
Oo nga pala, she's Nicole's step-sister. Tito Joshua's step daughter. Noong nakaburol na si Tito Joshua sa bahay nila ay siya 'yung batang nakita ko noon. Sabi naman nila Mommy, alam daw ni Tita Cristina, ang asawa ni Tito Joshua, ang tungkol sa... anak nito sa labas. And remembering how Nicole looks confused but curious that time, I still feel bad for her and Tita Cristina.
"Oh really? I know her" sabi ko na ikinamangha niya.
"Really? You do? How?" Sunod-sunod niyang sabi.
Napansin ko lang din. Hindi siya madalas magtagalog at may accent din ang pagsasalita niya. I wonder where she learnt that.
"She's my cousin" I said, smiling.
"Really? So basically, I'm your cousin too?" She's mesmerized to what she just learned.
Naalangan naman ako sa pagsagot. I mean, oo pinsan ko siya dahil anak siya ni Tito Joshua but I don't think she knows the reason of all of this. Alam kong bata pa siya at baka hindi pa sinabi sa kaniya noon na gano'n ang sitwasyon nila but I can't say that she's not my cousin. My Mom and her Dad are siblings so technically, she is my cousin.
"Yes, we're cousin" sabi ko at hinagod ang kaniyang ulo.
Nagtungo naman na ang dalawang lalaki sa sofa'ng katabi ng amin. I immediately found Crane's eyes and just like the first time, it was cold.
"Kuya Gab! Ate Euna is also my cousin! Isn't that cool?" Si Annie at lumapit pa rito. Gab nodded and held her arm.
Napatitig ako sa maamo niyang mukha. He really is the definition of perfect. From those beautiful eyes, pointed nose, flawless skin, and kissable lips. I wonder how it tastes like...
Euna, what were you thinking! Gosh! Hindi ka naman ganyan!
Uminit ang pisngi ko sa naisip. Respeto naman...
"But you're my cousins too, right? But why are you together po?" Annie said innocently.
Umawang ang aking labi at nahirapang humanap ng salita. Lumingon naman ako kay Crane para magpatulong sa isasagot at pasalamat ko naman nang si Gab na ang sumagot.
"Both side of parents Annie. At hindi ba sinabi ko sa'yo na magtagalog ka para masanay?" Si Gab na pinaningkitan pa ng mata itong si Annie.
"I'm trying naman po, 'di ba!" Sumimangot si Annie. Hindi ko maiwasang matuwa sa kaniya. The way she said the words with an accent is so cute.
They stayed for a while lalo na't may pinag-uusapan sina Crane at Gab. Si Annie naman ay nagrequest na manood daw kami ng Disney movies. She said that she already watched it many times and I ask her why she wanted to watch it again. She just answered that the princesses are pretty.
Laking Australia nga pala siya kaya rin bulol pa siya magtagalog.
May dumating ulit na lalaki at gaya ni Gab, matangkad at gwapo ito ngunit matulis ang mga mata. He's very tall and manly. Nagulat pa siya nang makita ako.
"Wow, natuloy na ang naudlot na kasalan?" Aniya at ngumisi sa amin. He's nice naman din pala.
Natawa lang ako habang si Crane ay masama na ang tingin sa kaniya. The tall guy went to me.
"I'm Shan Alfanta" aniya at sumulyap pa sa gawi nila Crane.
"Euna" pagpapakilala ko at tinanggap ang kamay niya.
Naramdaman ko agad ang presensya ng kung sino sa gilid ko at hinawi agad ang kamay ni Shan sa akin.
Nilingon ko si Crane na seryoso lang na nakatingin kay Shan. Napalabi ako dahil sa nararamdamang panlalambot na naman tuwing malapit siya.
His effects on me is just too much! Wala pa nga kaming isang araw na magkasama nagkakaganito na agad ako!
"Tss, I have a girl" si Shan at nginisihan pa kami. I heard Gab snorted and laugh.
"Literal na girl kasi bata" panunuya ni Gab. Binalibag lang siya ng small pillow ni Shan at inaya na silang umuwi.
Natahimik muli ang bahay nang kami na lang dalawa ni Crane ang naiwan. Ang mga kasambahay ay natutulog na yata lalo na't alas dies y media na. Hindi pa ako inaantok lalo na't gising pa ang kasama ko ngayon. Nakakahiya naman kung tutulugan ko siya.
"Uh, do you have school tomorrow?" Tanong ko.
Nasa tabi ko na siya at nakahilig siya sa sofa. We are about a meter apart from each other; sitting at the both end of the sofa. Tahimik lang siyang nanonood ngunit naputol nang tanongin ko.
"Anong oras first class mo?" Aniya at bahagyang lumapit sa akin. Naglalaro naman ang mata ko sa distansyang natitira sa amin.
"Oh! Um, 8:30 A.M." sagot ko. Tumango naman siya at nanatiling halos isang dangkal ang lapit sa akin.
I want to kill time so I decide to ask him more questions. Hindi pa kami nagkakakilala...
"How 'bout you? Same program ba tayo?"
"Yeah, we're classmates"
Hindi ko maiwasang magulat. Classmates?
Hindi ko alam na magkaklase pala kami! Parang hindi ko naman din kasi siya nakikita sa classroom. Kilala ko naman ang mga kaklase ko pero hindi ko pa siya nakikita. Paanong...?
"Talaga ba? Bakit hindi kita nakikita?" Naguguluhan kong tanong.
Bahagya akong lumapit at naging interesado sa aming pag-uusapan.
"Nagpalipat ako" simple niyang sagot at binalik ang tingin sa TV.
Umukit lalo ang gulo at gulat sa akin.
"Really? Why tho?"
"Para mabantayan kita. We'll get married soon and I don't want my wife to have other boys than me" he said lazily as if it doesn't fail to make me stunned and frozen!
So... 'yung sinabi ni Oli na naririnig niyang clingy ang mga Alfanta ay totoo? Eh hindi naman kami ah!
Wait. Kami pala sa mata ng mga magulang namin. But...
Does that mean we will always be together in school? Like, every time? Sa bahay magkasama na kami, sa school din? Oh my gosh. Now, I don't even know how to contradict it because I always feel weak even just being stared at by him or we're talking!
I felt my cheeks burned with his words and my thoughts. Mabuti na lang at hindi siya sa akin nakatingin ngayon kundi kitang-kita niya ang pamumula ko!
Tahimik na rin akong nanonood sa tabi niya. National Geographic ang pinapanood namin at tungkol na sa mga hayop iyon. Nahook na rin ako sa pinapanood at talagang hindi ko maitago ang pagkamangha sa mga hayop.
The cheetah was drinking by the lake, it was obvious that he was aware of his surroundings. Pero madiskarte ang alligator at hindi siya agad napansin ng cheetah at sinunggaban ito.
"Grabe" komento ko at napangiti. Mabilis siyang nalingon sa akin. "Funny how cheetah was the fastest mammal yet one of the weakests" komento ko muli.
Tumayo na si Crane at humarang sa pinapanood ko. Tiningala ko siya. "Matulog ka na at baka mapuyat ka pa" aniya at humalukipkip.
Ngumuso naman ako at tumayo na rin.
"Ikaw ba?" Tanong ko na ikina-iling lang niya.
Tumango na lamang ako kahit na gusto pa siyang makausap pa para naman makilala pa siya. Nagdadalawang isip pa ako kung aayain ko siya o hindi na. I don't want to just leave him here alone.
Bumalik siya sa kaninang kinauupuan at binalik ang tingin sa TV. Tumigil ako sa pag-ambang pag-alis para tanongin siya.
"Ayos ka lang ba mag-isa d'yan?"
Dinala niya sa akin ang mga mata at nanatili pa nang ilang segundo. I pursed my lips and hugged my arms.
Bumuntong hininga siya at tumayo kalaunan. Nilapitan ako at nilebel sa akin ang tangkad. Nagwala na naman ang dibdib ko sa lapit namin.
"I can manage" bulong niya.
I blinked. "Sure ka? Okay" sabi ko at ngumiti sa kaniya. Unti-unting nag-init ang pisngi dahil sa tagal ng paninitig niya sa akin.
Hilig niya ba 'yon?
He titled his head and arched his eyebrow at me. "Kinikilig ka ba?" Bigla niyang sabi.
Nanlaki naman ang mata ko at mabilis na umiling. Lalo kong naramdaman ang pag-init ng pisngi ko sa hiya.
"H-huh? Bakit naman?" I tried to save myself from embarrassment but failed because my cheeks continue to burn.
"Alam mong maputi ka kaya kitang-kita 'yang pamumula mo" aniya na para bang ang tanga ko para hindi makuha 'yon.
"Porket namumula, kinikilig agad?" Depensa ko naman.
Tumango siya na ikinaismid ko lang at iniwas ang tingin. Palihim akong ngumuso nang talikuran siya. Dumeretso ako sa kwarto at humiga sa kama.
Bakit ba kasi ganito ang epekto niya sa akin? At grabe rin kasi siya tumitig!
That should be normal between us! Later on we'll be closer together as we will be husband and wife soon. This shouldn't be a big deal...
"Eu!" Tawag ni Oli sa akin na tumatakbo galing sa kanilang sasakyan nang magkita kami sa parking lot.
Nginitian ko siya ngunit nang mapansin niya kung sino ang lumabas sa driver's seat ay napawi ang tuwa niya. Agad ko naman siyang sinalubong ng yakap.
"Magkasama na talaga kayo?" Aniya na ikinatango ko.
Nang makalapit sa amin si Crane ay agad na tumabi sa aking gilid si Oli at kumapit sa kamay ko. Hanggang sa makapasok kami sa school ay may mga estudyanteng nakatingin sa amin. Maybe because of Crane becauae he's an Alfanta. They're known.
Buti nga ay mukhang sanay na sila at hindi naiilang! Nakakailang kaya kapag lahat ng atensyon ng tao ay nasa'yo.
"Hala, kaklase natin siya?" Hindi makapaniwalang sabi ni Oli nang makitang kasama pa rin namin si Crane sa loob ng classroom.
Since Oli's surname is Miramonte, magkatabi kami. Ganoon na lamang ang gulat ko nang tumabi si Crane sa kaliwa ko. Nasa kanan ko si Oli.
"Hala, bakit mo katabi?" Olivia hissed.
Nagkibit-balikat naman ako. I moved a bit closer to Crane to ask.
"Why are you beside me?" Bulong ko.
Tamad niyang dinala sa akin ang mata. "Bakit? Masama?" Suplado niyang sabi.
Ngumuso naman ako at umiling. I was just asking...
"Hindi naman, pero alphabetically arranged kasi tayo sa subject na 'to" Sabi ko. Nagkibit-balikat lang siya at nangalumbaba. Bumalik naman ako sa pag-uusap namin ni Oli.
"Nakaka-awkward kapag nand'yan ang asawa mo!" Reklamo ni Oli na ikinalingon ng iba naming kaklase. Nanlaki naman ang mata ko at tinakpan ang bibig niya.
We're not yet married and it may cause rumors about it!
"No, hindi naman siya nangangailam sa atin" bulong ko.
Duda siyang tumingin sa akin. "Kapag ikaw nalayo sa akin, nako! Nauna ako sa'yo!" Aniya.
Natawa naman ako sa kabaliwan na naman niya. Akala mo mamamatay siya kapag naghiwalay kami ng landas!
The class started and everything is just normal as it is. Discussion lang naman ngayon since bukas pa ang assessment nito.
At akala ko pa naman ay maiilang ako kay Crane pero hindi. Tahimik lang din siyang nakikinig sa aming prof at kapag kinakausap ko ay sasagot lang din. Si Oli naman ay walang tigil ang pagdaldal sa akin.
Nang magkavacant time ay nagpasya naming lumabas. Agad ring tumayo si Crane at sumunod sa amin. Ang mga kamay ni Olivia ay nakakawit na sa braso ko at masama ang tingin kay Crane.
"Lagi na ba natin 'yan kasama?" May inis na bulong ni Olivia.
Binalingan ko si Crane na tahimik lang na nakapamulsa sa gilid ko. Binalik ko kay Oli ang tingin at ngumiti.
"See? Hindi naman siya nangangailam." I said that made her scowl more and almost pissed.
"Baka mamaya pinagtatakpan mo lang. Baka may ginagawa 'yan sa'yo, ha?" Si Oli at naningkit pa ang mata sa akin. Umiling ako para putulin ang naglilibot na isip ng kaibigan sa mga maling bagay.
Crane wouldn't do such a thing. Kahit na hindi pa kami ganoon magkakilala, nakikita ko namang mabait siya at gentleman.
Papalabas na sana kami ng gate para pumunta sa garden na lagi naming pinupuntahan ni Oli nang tumigil siya. Pati si Crane ay napatingin sa kaniya. Naguluhan din ako sa inasta ni Oli.
Hinatak niya pa ako palapit sa kaniya. "Huwag na sa puwesto natin! Sa ating dalawa lang 'yon! Baka ipagkalat niya pa" may diin niyang bulong at tinapunan ulit ng masamang tingin si Crane.
Nagsalubong ang kilay ko. "Hindi naman siguro..." Bulong ko pabalik ngunit hindi ito kumbinsido.
"Hindi natin alam..." lalong naningkit ang mata niya.
Bumuntong hininga lamang ako. I know that place is special to both of us and I understand her stand for it.
"Magbubulungan na lang ba kayo d'yan? Saan ba ang punta niyo talaga?" Malamig na turan ni Crane, dahilan ng paglingon ko sa kaniya.
Ngumiti naman ako at umiling. "Cafeteria na lang tayo then library" sabi ko. Tumaas ang isa niyang kilay.
"Eh bakit tayo nandito sa gate?" Masungit niyang tanong.
Ngumuso naman ako at magsasalita sana nang bulungan ako ni Oli.
"Huwag mong sabihin sa kaniya!"
Bumagsak naman ang balikat ko at naguluhan sa dalawa. Kunot na ang noo ni Crane at seryosong nakatingin sa akin.
May mga estudyante ring napapatingin sa amin, mostly, kay Crane. Hindi bagay sa kaniya ang maging estudyante dahil ang lakas masyado ng dating niya. Ni halos lahat ng estudyante, lalo na ang mga babaez ay napapatingin sa kaniya.
Pa'no ba naman para siyang umiilaw sa puti! At gwapo pa. Crush siguro nila ai Crane? Hindi ko naman sila masisisi.
Talagang naisisingit mo pa 'yan, Euna Jane!
"Cafeteria na lang tayo, okay?" Nakangiti kong sabi kay Crane.
He only nodded and clenched his jaw. Ganoon na lamang ang gulat ko nang kunin niya ang isang kamay ko at ikinawit sa braso niya. At sa pagdikit ko sa kaniya, naamoy ko agad ang subtle na bango niya.
Hindi ko na nabigyang pansin ang pagrereklamo ni Oli dahil ang aking puso ay masyadong apektado sa munting paglalapit namin ni Crane.
Ganito ba talaga siya? Mukhang may paninindigan talaga siya sa mga salita niya.
But lagi naman akong mamumula sa mga inaasta niya! Lalo na ngayong nakakapit ako sa kaniyang brasong may bahagyang katigasan.
Calm down, heart. This is just the beginning!