Sa mga Alfanta? Magkikita na kami ng mapapangasawa ko? We were just talking earlier who would it be and now, I'm finally meeting him!
Natawa ako sa sarili. Mukha pa akong naeexcite ngayon sa kaniya.
"Natatae ka ba o ano?" Natatawang tanong ni Olivia nang makapasok kami sa subdivision kung saan nakatira ang mga Alfanta.
The familiar five huge houses came into my view. The huge circular driveway that accomodates the houses have trees along the way that gives shade to it.
"Hindi naman" sagot ko at pasimpleng tinignan ang sarili sa salamin. Bumaba na sila Mommy kaya sumunod na rin kami.
Kumapit sa akin si Olivia at sabay kaming pumasok sa bahay ng mga Alfanta specifically, Mary Jane and Roger Alfanta. May mga kasambahay na naglilinis ng paligid na napatingin sa amin. They all bowed at us and continue to watch us walk into their house.
"My favorite family is here!"
Mula sa paglilibot ng mata sa paligid ay napatingin kami sa babaeng pamilyar na nasa labas ng engrandeng pinto at nakaabang sa amin. Nang makilala ay agad din akong ngumiti rito. It's Tita Jane.
"'Yan ang future Mommy mo?" Ani Olivia na ikina-init ng pisngi ko. Future agad?
Nakipagbeso si Tita kay Mommy at nakipagbatian kay Daddy. Agad namang nalipat sa akin ang kaniyang tingin na mabilis na nagningning.
"Jane! My younger me!"
Nakangiti ko naman itong sinalubong nang yakapin ako. I hugged her back at nang humiwalay ay tsaka ko siya binati.
"Hi, Tita" I said that made her pout cutely and frown.
"Don't call me tita! I'll be your mom soon!" Aniya at humagikgik. Nang bumaling kay Oli ay yumakap na rin ito sa kaniya.
"Eva and Andrew's youngest!"
Nilingon ko si Olivia na nakatingin lang din sa akin na para bang nagtataka kung bakit siya kilala nito.
Tita Jane is very energetic and friendly. Hindi ko pa yata siya nakikitang hindi nakangiti.
Nagtungo na kami sa loob. The receiving area was huge. Maliwanag, dahil sa cool lighting ng bahay. Halatang hindi mahilig sa madidilim or dark shades si Tita Jane dahil karamihan din ng furniture ay either cool tones or white.
Sa sala kami nagtungo. Sa sofa sa kanan nila Mommy ako nagtungo.  Tumabi rin na sa akin si Olivia at hinawakan ang kamay ko. She squeezed it.
She was smiling teasingly at me, making me frown.
"Hmm... Loyal ka naman kay kuya, 'di ba? Pati sa akin?" Aniya at nahimigan pa ang pagseseryoso niya.
Kumunot lalo ang noo ko sa kaniya ngunit natawa rin kalaunan. Ano na naman ba ang iniisip nito?
"Akuin mo na lang kaya si Rian—""Oli! Stop! Baliw ka na" Bulong kong putol at nangingiti siyang inilingan.
Umismid lamang siya at patuloy ang paglalaro sa kamay ko.
Sabay pa kaming napalingon nang may tumikhim na kadarating lamang. It was Tito Roger.
I felt intimidated because of his serious look and manly built. Para siyang galit pero hindi naman. Siguro dahil lang sa kaniyang matang masungit tumingin. Yumuko ito kay Tita Jane na naka-upo sa isang sofa. Dahil doon, naudlot ang pinag-uusapan ni Mommy at Tita Jane.
May apat na kasambahay na nagsidating na may dalang mga meryenda. Pati ang mga baso at juice ay sila ang naglagay. I thanked them and they just bowed in appreciation. Bago sila umalis ay tinawag ni Tito Roger ang isa sa kanila.
"Pakitawag si Crane" anito sa seryosong boses. His eyes suddenly met mine that made me flinched a bit. He's too intimidating!
"You're already in 3rd year, right?" Aniya na agad kong ikinatango. I smiled at him to lessen my nervousness. I don't know why I feel like this!
"Yes po" habol ko. Bumaba ang tingin ni Tito kay Tita Jane na hinampas siya at ngumuso.
"You're scaring her!" si Tita.
Tito Roger just took a swift kiss on Tita and smiled at me after. Nakahinga naman ako nang maluwag.
"Si Ben rin ah, ganoon din lagi ang itsura" ani Tito at lumingon kay Daddy na tumaas lang ang isang kilay. Humilig si Daddy sa sofa at umiling.
Tama rin si Tito Roger. They both have the same vibes and attitude. Syempre, he's my dad kaya sanay na ako sa kaniya.
"I'm his dad, of course" si Daddy.
"I will be his dad soon, too" ani Tito at nilingon ulit ako. Nagulantang ako sa sinabi at bahagyang natuyuan ng lalamunan.
Grabe. They really expect us to be in a good condition, huh? Maybe, they trust their son so much that he can handle us lightly.
I mean, hindi naman ako mahirap pakisamahan.
Nakaramdam ako ng kurot sa tagiliran ko at nang lingunin si Olivia ay may nginunguso na ito. Sinundan ko ang kaniyang tingin at natigilan sa kung sino ang pumasok.
A cold and snob expression plastered on his white fair face as his eyes found mine. Bigla akong nakaramdam ng panlalambot na hindi ko mawari. His cold stare can give you chill.
He looks like those popular snob guy in school. But they way his eyes bore into me, it feels like he's making me feel that he doesn't want this. He doesn't like me.
Nang mag-iwas siya nang tingin at dumeretso sa kaniyang magulang ay doon lamang ako natauhan.
I was staring at him! What do I look like when I was staring at him? Do I look good? Baka mukha akong nakakita ng multo! Baka ma-turn off!
Napakunot noo ako. Turn off? Bakit naman? Tsaka sandali, siya ba si Crane? Iyong sinasabi nila Mommy?
Tinawag ako ni Mommy. Nilingon ko sila at namula nang mapansing pinagmamasdan pala nila kami.
"Do you know him, Hon?" Ani Mommy.
Sumulyap muli ako sa lalaking nasa gilid na ni Tito Roger. Nagulat pa ako nang bahagya nang mapansing sa akin na rin pala ito nakatingin.
Sinubukan ko siyang alalahanin kung nakita na ba o hindi. But he's in college na rin. Pero hindi ko talaga maalalang nakita ko na siya.
"Siya po ba? I don't really know him..." Sabi ko na ikinataas ng kilay ni Mommy, tila'y hindi natuwa sa sinagot ko.
"You didn't know? Kilala sila, anak, and a family friend! You could've at least have an idea about him?" Mommy questioned me. I was left unable to answer her question.
She said that we will be living in a same house? Bakit kailangan ko pang alamin ang tungkol sa kaniya kung magsasama rin naman kami sa iisang bahay? Doon pa lang ay magkakakilala na kami.
May bagong dating at ibang-iba ang dating nito kay Crane. Nakangisi hindi tulad ni Crane na malamig ang ekspresyon. Lumapit ito sa ina at humalik sa pisngi. May sinabi sa kaniya si Tita Jane na naging dahilan ng pagtingin niya sa akin. He's already wearing a teasing smile so I just smiled at him too. I don't want to give a bad impression. Kapatid pa yata ito ni Crane.
"Mukhang may matutuloy na naudlot?" Panunuya nito na ikinatawa ni Tita Jane at kinurot siya.
"Clane Nathan, behave." Si Tito Roger kaya naman natutop ang bibig nito at nagpigil ng ngisi.
Bumaling si Tita kay Crane na ganoon pa rin ang itsura. Naramdaman ko ulit ang pagpiga ni Oli sa aking kamay ngunit masyadong okupado ang isip ko sa lalaking ipapakilala sa akin ngayon.
"Crane, I want you to meet Euna Jane Meija" maligalig na ani Tita Jane at inilihad ako sa kaniyang anak na nakatingin na sa akin ngayon. Tinatakpan ang kabang nararamdaman, ngumiti ako sa kaniya.
"Your fiancée" dugtong ni Tita, sanhi para gumalaw ang ekspresyon nito. Nagulantang kasabay ang pagdudugtong ng mga kilau.
Bakit ganiyan siya makatingin? Don't tell me hindi niya alam?
"Future pala!" Biro ni Tita at humagikgik, pinapagaan ang pagbabago ng timpla ng kaniyang anak.
"We've already talked about this" malamig na pagsingit ni Tito Roger.
Kinalabit ako ni Olivia na ikinabaling ko na sa kaniya. She talked to me through eyes like she was asking what is happening. Nagkibit-balikat ako at bumaling kina Mommy na nakikipag-usap na kay Tita Jane tungkol kay Crane.
Itong si Crane ay malayo ang tingin at tila nag-iisip. Nakapatong ang kamay sa hitang nakabuka. Napatitig ulit ako sa kaniya. He's handsome but he looks snob. Magkakaayos kaya kami nito?
Ako, I'm willing to adjust. To please my parents, I'll everything to make them. Tsaka mabait naman ako. Ewan ko lang rito.
"Dad." Nagsalita siya kaya mabilis kong inalis ang mata sa kaniya. "Ginawa ko na ang gusto niyo, hindi ba?" Aniya na ikinatingin naming lahat sa kaniya.
He didn't mind giving us an eye. Hr remained looking up to his father.
Tito didn't even budge. "Yes, but this isn't mine. It's your mom's"
Hinilamos ni Crane ang mukha at para bang hirap ilabas ang gustong sabihin.
So, he doesn't agree with this too? Parehas pala kami pero ako, noon lang. Ayaw na ayaw ko dahil panigurado magugulo at magbabago ang takbo ng buhay ko.
But as I grew up, I realized that I could also benefit from it. I could gain a friend in him if we get along. At desisyon na rin ng magulang ko at ako kaya hindi naman siguro masama ang kalalabasan.
"Mom..." tawag nito sa kaniyang ina. Hilaw na ngumiti si Tita Jane.
"Look at Clane! He's got a girlfriend already! I'm helping you out, Son! And Euna is a great woman! Wala ka namang girlfriend!" Ani Tita na ikina-init ng pisngi ko. Her compliment is just so sudden...
I saw how Clane looks meaningfully at Crane when her mom said the last sentence.
Agad namang nalukot ang mukha ni Crane na tila ba'y nainis sa minungkahi ng kaniyang ina. "You don't have to, Mom. I will have my own soon but not now" ani Crane ngunit hindi 'yon pinansin ni Tita Jane.
"I'm not getting any younger, Crane! I want a grandchild already!"
Nasamid naman ako sa sinabi ni Tita. Grandchild! Ang bata ko pa para magkaanak!
Si Olivia ay agad namang hinimas ang likod ko. The awkwardness that I'm feeling doubled when I heard Crane's brother chuckle.
"Sa kaniya ka manghingi, Ma. Siya naman itong may girlfriend na" ani Crane at tinuro pa ang kapatid niya na tinawanan siya. Natawa sila mommy.
"Matagal pa siya gagraduate!" Tita Jane complained cutely. Si Tito Roger naman ay may multong ngiti sa labi habang tinitignan ang kaniyang asawa at mga anak na nagtatalo tungkol sa apo.
"Ako rin naman, Ma, pero sa kaniya, kahit ngayon ay pwede ka niyang bigyan" si Crane ulit na ikinatawa ko nang mahina.
His brother defended himself. "Grabe! Safe naman ako!" Anito.
"Clane! Marriage first!" Si Tita Jane na lalong ikinatawa noong Clane.
"Ma! Joke lang 'yon!" Anito at nakahawak na sa tiyan habang tumatawa. Muntik pa itong matumba kung hindi lang siya hinawakan ni Tito Roger.
"Lumalayo na sa topic ang pinag-uusapan niyo" ani Tito Roger.
Bumuntong hininga itong si Crane at nangalumbabang tumingin sa akin. I suddenly felt conscious. Tumikhim ako at umayos ng upo. Bahagyang kinagat ang labi at pilit na iniiwas ang tingin sa kaniya.
"What if... we don't work out?"
Mabilis ang paglingon ko sa kaniya.
Iyon ba ang pinapangamba niya?
Napagtanto ko tuloy. May punto siya. Paano kung hindi kami magwork out? Lalo na't hindi naman kami ikakasal dahil mahal namin ang isa't isa kun'di ito ang gusto ng aming mga magulang.
Pero kaya nga kami pagsasamahin sa isang bahay, 'di ba? Hindi ko lang maintindihan kung bakit gustong-gusto ng aming mga magulang na pagsamahin kami agad. Para bang kailangan ay hindi kami mapunta sa iba.
"Mag-gym kayo" singit ng kapatid niya na mabilis nakakuha ng naninimbang na tingin mula kay Tito Roger.
"You will both work out! I can feel it!" Pagpupumilit ni tita Jane at ngumiti nang matamis.
Nilingon ko si Mommy na lumingon sa akin. "Me and your Dad worked out, right? And so to the both of you" ani Mommy.
Lumingon ako kay Olivia na tahimik na nag-oobserba sa nangyayari. I can feel her confusion, too.
"Paano kung hindi nga, Ma? Ni hindi nga kami magkakilala" Si Crane ulit at sumulyap sa akin.
I can't help but frown slightly. Ayaw niya ba talaga? Why does he say it like he doesn't really like the idea? Kung ayaw niya, pwede naman niyang sabihin?
"That's why we already built a house for the both of you to live in!"
Sa sinabi ni Tita Jane, lalong nagsalubong ang kilay ni Crane na para bang lahat ng sinasabi ng kaniyang magulang ay kakaiba sa kaniya. Para bang hirap na hirap siyang tanggapin.
Wala ba talaga siyang alam tungkol dito?
"Ma, that's too much..." si Crane at nahimigan ko pa ang inis doon. Sumulyap pa sa akin sa malamig na paraan.
"It is needed! For you both..." tinuro niya kaming dalawa. "...To know each other!" Si Tita Jane na lumapit na sa kaniyang anak. "Please..." Nakangusong turan ni Tita.
Tahimik naman akong natawa sa inasal ni Tita na kahit si Olivia ay humilig pa sa akin at bumulong.
"Grabe rin si Tita, noh? 'Yon siguro kahinaan ng asawa't anak niya" ani Olivia na tahimik kong ikinahagikgik kasama siya.
Isang tikhim ang nakapagpabaling sa aming dalawa. They were looking at us like we're doing something suspicious. Tumikhim din ako at hilaw silang nginitian.
"Pwede naman naming makilala ang isa't isa kung pinakilala mo agad kami, hindi ba, Ma?" Si Crane na ikinawala ng nguso ni Tita. Nagkatinginan silang mag-ina at nang parang may napagtanto ay tumikhim itong si Crane at bumuntong hininga ulit.
"Euna is a fine woman, Crane. She'd be a great wife and a mother to your kids" ani Daddy na ikinalaglag ng panga ko.
Bakit ba iyon agad ang nasa isip nila? I'm still too young to have a child! Ni wala pa nga sa isip ko iyon eh! Kahit boyfriend, hindi pa sumagi sa isip ko!
"I can see that tito, but my point is..." Bumaling siya sa akin at malamig niya akong tinignan. Hindi ko alam kung ganoon ba talaga siya tumingin o hindi. "We're still in college, masyado pa kaming bata"
Sumang-ayon naman ang isip ko.
"Same year, hindi ba? Mas maganda nga iyon, pwede kayong magkakilala kapag madalas kayong magkasama. Sa bahay or sa school. You can also help each other with schoolworks!" Ani Mommy na agad ikinatango ni tita Jane.
"That's brilliant, Ana!" Pagsang-ayon ni Tita Jane.
Napalunok ako sa umiigting nilang kagustuhan na pagsamahin talaga kami ni Crane. I mean, wala namang kaso sa akin 'yon pero kay Crane, kulang na lang ay sabihin niya talagang ayaw niya.
Iyon na talaga ang desisyon nila? Kasi ako, madali lang para sa akin ang mag-adjust. I don't know about him.
Bumaling ako kay Crane na tahimik na nag-iisip. Kung titignan silang magkapatid, mas cold at snob siya kasi si Clane, parang ang carefree niya. Hindi ganoong kaseryoso lagi ang mukha at madalas ay kalmado lang at ngumingisi.
Nang mag-angat ito nang tingin ay saktong nagtama ang tingin namin. It's like he can feel that I am staring at him. Sa tagal ng titig niya sa akin, para niya akong binabasa.
Sabay rin kaming nag-iwas ng tingin at sa paghiwalay ng pagtatagpo ng aming mga mata, doon na pala siya sasang-ayon na rin.
"Kailan kami lilipat, Ma?"