"Nadiscuss ko naman na sa inyo ang lesson, 'diba? Kayo na bahalang mamili kung ano ang gusto niyong gawin. You can draw or paint. Basta kayo ang gagawa!"
Everyone agreed with that. We all have our own books kaya nagsimula na kami.
Inilabas ko rin ang mga art materials ko at nilagay sa mesa naming dalawa ni Leticia. I didn't know that her surname is Miravalles. I just knew it now.
"So... you're good in arts right," I said while arranging the materials.
"Hindi naman" mahina niyang sabi. Napalingon ako sa kaniya at napataas ng kilay.
"Tsk. Pahumble ka pa. Oh, ano dito ang gagawin natin?" Binuklat ko ang book namin. Nang hindi niya ako sagutin ay nilingon ko uli siya. Nakatingin siya sa materials. Magsasalita na sana ako nang magsalita siya.
"Bago lahat 'to?" She said while touching them.
Tumango ako kahit alam kong hindi niya nakita dahil abala siya sa pagtingin doon. Nang mag angat siya ay tumango ulit ako.
"So... ano ang gagawin na'tin?" Ulit ko. Para bang bigla siyang natauhan at kinuha ang libro.
"Expressionism na lang" aniya at tinignan ako
"Hirap no'n ah? Sabagay ikaw naman ang gagawa... " sabi ko at nag iwas ng tingin. Nang mapagtanto ang sinabi ay tumikhim ako. "I mean ikaw ang magli-lead since ikaw ang mas may alam" nang tumingin ako sa kaniya ay nagskesketch na siya. Napasimangot ako. Hindi man lang nakinig.
Pinanood ko siya. I can say that she's very good and very passionate about it. Kahit na sketch pa lamang ay kita mong maganda ang kalalabasan. Mukhang tataas ang grades ko sa arts ah.
"Okay class, since magta-time na, ipapa-assignment ko na lang sa inyo. Paalala, kayo ang gagawa ha? Kapag nalaman kong nagpadrawing or nagpagawa kayo 75 kayo sa akin" ani Ma'am Janine at nagpaalam na.
I glanced at Leticia who's very busy cleaning our work. Well, let's say her work coz' I didn't really help.
"Are you busy later?" Tanong ko sa kaniya pagkatapos niyang ayusin 'yon. Maingat niyang inilagay sa mga lalagyan ang mga materyales na ginamit niya.
"Uh, hindi naman" sagot niya.
"Let's finish it in my house" sabi ko at iniligpit ang mga gamit ko.
"Sige, anong oras?"
"Uh, after class?" I said and she nodded.
Okay. That was easy. Akala ko magrereklamo pa siya or mag sasuggest na sa kung saan na lang gumawa tulad sa café.
"Guys, habang wala pa si Ma'am Filipino, may a-announce lang ako" napabaling kaming lahat sa president namin. Si Lina.
"Ano na naman 'yan!" Sigaw ng kaklase naming si Jill.
"Manahimik ka" Lina spatted at him. Everyone "ooh"ed.
"Nagtatanong lang eh" napakamot si Jill pero halata ang pang aasar sa tono. Inirapan lang siya ni Lina.
"So, napagusapan naman last Friday tungkol sa foundation day, 'di ba? Next week na din kasi 'yon at 'diba magpapatatak tayo ng T-Shirt? Para may pagkakakilanlan man lang ang section natin" paliwanag niya.
Everyone is listening intently to her. She's a great president of our class. Since grade 7, siya na ang class president namin at may tiwala na ang lahat sa kaniya.
"Bukas magdala kayo ng 250 dahil bukas din kami mamimili ng t-shirts. And our color is blue, right? Napag usapan naming light blue para makita ang design na itatatak. Medyo mahal kapag colored at magpapatatak pa tayo." Tuloy niya.
"Eh ano ba design ng T-shirt!?" Si Jill ulit. Agad siyang sinamaan ng tingin ni Lina.
"Ano ba name ng section natin?" Mataray nitong sabi. Saming magkakalase, kay Jill lang siya ganiyan. Well, naiintindihan ko siya dahil nakakabwisit din kasi si Jill. Ang hilig mangbwisit.
Ipinakita niya sa amin ang design. Since our section name is Diamond, diamond din ang design. Maganda ang pagkakadesign. It has a gold crown on top and some linings on the bottom. It was simple pero talaga ni-highlight ang diamond.
"Sino gumawa niyan!?" Hindi ba siya titigil sa kakasigaw?
Hindi siya pinansin ni Lina at patuloy ang pagpapakita sa lahat ng design.
"Sino kako gumawa niyan!" Ani Jill ulit.
"Kaibigan ko! Ano masaya ka na?! Ang kulit kase!" Ani Lina at hindi na nawala ang kunot sa noo. Lalong umingay ang klase. I scowled at rolled my eyes to myself. Goodness, gracious.
"Manahimik kayo!" Ang tinis ng boses niya napapikit ako. Buti na lang at dumating na din ang susunod naming teacher at natahimik ang lahat.
Just like a normal subject. Discussion and assignment. Last subject na namin kaya naglilinis na ang cleaners. Lumilipat kasi kami ng room kapag last subject na namin which is cookery.
Walis at ayos lang naman ng upuan kapag regular day ang ginagawa namin. Pero every month we always do general cleaning. Same as the other sections and year level. Para raw hindi tinatamad ang mga estudyante sa gawaing bahay.
Ang seating arrangement namin ngayon ay magkakasama ang magkakagrupo meaning katabi ko sila Leticia. Binigyan niya na rin ng topic ang bawat grupo na kung ano ang irereport.
"Bakit parang siya na lang din ang magtuturo?" Ani Shane.
"Hindi, ganiyan daw talaga si Ma'am. Sabi rin ng ate ko, ipapareport daw niya yung lesson pero magdididscuss din siya. Para bang kapag daw may mali ay itatama niya at ipapaliwanag ng maayos. Gano'n daw siya sabi ni ate, para daw mas maintindihan ng lahat" si Sam.
Ang dami nilang alam sa mga teachers. Samantalang ako, apelyido lang ng kaklase, hindi pa alam. Bumaling ulit ako sa harap pagkatapos.
"Uh, so saan niyo gusto tayong gumawa ng report?" Ani Sam ulit.
"Hindi ba't pang apat pa tayo?" Tanong ko na ikinatango nila.
"Matagal pa pala..."
" Mas maganda nang handa tayo" napakunot ang noo ko. Baka naman gusto lang nitong gumala.
"Kung balak niyo mamaya, hindi ako pwede. May gagawin ako" I said and glanced at Leticia.
"Uh, hindi naman agad-agad ngayon" Ani Shane.
Oh, hindi ko naman alam! E 'di wow!
Tumikhim ako at isiniryoso lalo ang mukha. "Sinabi ko lang" Sabi ko na nagpalala pa yata ng sitwasyon ko.
Nahuli ko pang natatawa si Leticia nang patago kaya tinaasan ko siya ng kilay. Agad naman siyang tumikhim at nag-iwas ng tingin.
Nang matapos ang klase ay sumama na sa'kin si Leticia. Gaya ng nakasanayan, pumunta muna kami sa bilihan ng takoyaki. Malayo pa lang ay tanaw ko na ang imahe ng isang pamilyar na matangkad na lalaki.
Pagkadating namin doon ay agad akong umorder at hindi iyon pinansin. Napansin ko ang pag-estatwa ni Leticia sa aking tabi kaya nilingon ko siya.
"Gusto mo ba?" Tanong ko sa kaniya. Napunta naman sakin ang kaniyang tingin at lumipat sa niluluto sa harap.
"Uh, magkano ba 'yan?" Aniya habang sinusuri iyon.
"Ang sabi ko, gusto mo ba?" Napatingin siya sakin at napahawak sa kaniyang kamay.
"Uh, ngayon palang ako makakatikim niyan at hindi naman ako mahilig magkakain. Tsaka wala rin akong—" she started blabbering.
"Gusto mo ba?" Mas may diin kong sabi. She pursed her lips and nodded. Ang daming pinagsasabi sasagot din naman!
"Kuya, padagdag po ng dalawa"
I heard a deep chuckle beside me kaya nilingon ko ito. He's already looking at me kaya tinaasan ko ng kilay.
"What?" Mataray kong sabi. He smirked and looked at the person beside me.
"Oh. Hi" sabi niya at kumaway. Nilingon ko naman itong sa Leticia na nagulat pa ata at kumaway na din.
"Uh, hello" aniya at lumapit sakin.
Wow, friends.
I ignore them and watch what's in front of me. The vendor gave the other one to Randell. From what I remember, that was his name.
"So... You're best friends now?" Anito na ikinaubo ko.
"Uh, friends lang"
"No"
Nagkatinginan kami ni Leticia. Ngumiti siya nang tipid at nag-iwas ng tingin.
"Uh yes, we're friends" sabi ko at inabala ang sarili.
Medyo napilitan ako roon ah. Does she already treat me as her friend that fast? Can't remember being like that...
"Saan ang punta niyo?" Ani Randell pero hindi ko pinansin. Nang hindi ako sumagot ay naramdaman ko si Leticia.
"Uh, gagawa lang kami ng project sa arts kila A-ayessa" aniya.
"Woah, Can I join? I also have a project in arts. Pwede akong sumabay?" Now he got my attention.
"Bakit? Hindi mo ba kaya mag-isa? Ang tanda mo na, hindi mo pa kaya?" Hindi ko mapigilan ang pagtataray.
Halata ang gulat sa mukha niya at napatikhim siya. I also glanced at Leticia and she's mirroring his reaction too.
"Uh, I'm not good at arts so kung pwede ay magpaturo ako? I can drive you both" aniya nang walang pag aalangan sa boses.
"You can get a help from her. Siya ang magaling" sabi ko at tumalikod na at kinuha ang order. Ibinigay ko kay Leticia ang isang styro. Medyo nagulantang pa siya sa pagkabigay ko.
"Tara na" sabi ko at naglakad papuntang paradahan ng tricycles. Nang tumingin ako ay wala na akong kasabay kaya napatingin ako sa likod.
"Isama na natin siya. Isasabay niya naman tayo eh" ani Leticia na ikinataas ng kilay ko.
"I can pay for the both of us if that's what you're thinking" sabi ko nang makalapit-lapit.
"Nagpapatulong din kasi s-siya" aniya at sumulyap kay Randell.
Napairap naman ako. Hindi porket tinulungan ka na ay kaibigan mo na!
"Bakit ba gusto mo pa siyang isama? Eh tayo lang naman dalawa ang gagawa!" May diin kong sabi dahil nabu-bwisit na ako.
"Nagpapatulong nga siya. Sige na, Ayessa"
Why can't she just say no?!
"E 'di tulungan mo! Ikaw naman ang magaling sa arts ah!" I can't help but to spat.
"Hey chill, fine, hindi na ako sasama." Ani Randell at umayos ng tayo. Napatingin ako sa kaniya at napairap. Nang mapagtanto ang ginawa ay dinalaw ako ng aking konsensya.
Am I too harsh? Bakit ba kasi kailangan pa niyang sumama? Napatingin ako sa relo at nang makitang late na ay bumunting hininga na ako.
"Fine, let's go. Where's your car?" Mapait kong sabi.
Nagliwanag ang mukha ni Leticia at lumapit sa akin. "Thank you" aniya habang sinusundan namin si Randell kung saan nakapark ang kaniyang sasakyan.
Nauna na akong pumasok sa backseat dahil baka paupuin na naman niya ako sa harap. Napatingin siya sa salamin at nagtama ang aming mga mata. Tinaasan ko siya ng kilay at inirapan. I heard him chuckle and saw him smirked. Fuck him.
"Why the fuck do you want to help him?" Bulong ko kay Leticia. Nagulat pa siya nang harapin ako.
"Grabe ka magmura ha" aniya kaya inirapan ko. I don't care.
"Eh sayang din kasi pamasahe" napataas ako ng kilay sa sagot niya.
"I told you I can pay for us" bulong ko nang may diin.
"Ayoko namang magka-utang na loob sayo" aniya na ikinataas ng kilay ko. "I mean, ulit" habol at tumawa.
"So, sa kaniya, okay lang na magka-utang na loob ka kahit pangalawa na?" Sabi ko na ikinatitig niya. I stared back at her. Kala mo ha.
"Eh... Magpapatulong din naman siya sa project niya eh! 'Diba sabi niya" pagrarason niya. Napairap ako. Hindi ko maintindihan ang babaeng 'to. Ano ba takbo ng isip niya? Pagkadating sa apartment ko ay binigyan ko sila ng panloob ng tsinelas. Hindi naman sa pag iinarte pero ayokong madumi ang paligid. Ang sakit sa mata.
Pinaupo ko sila sa sofa at pumunta naman ako sa kusina para ayusin ang biniling pagkain. Nagtimpla na rin ako ng juice at dinala sa center table.
"Wow, magmemeryenda ba muna tayo?" Ani Leticia at nagsalin ng juice.
"Kayo bahala" sabi ko at umakyat sa kwarto ko para magpalit ng pang bahay. Pagkababa ko ay inilabas na ni Leticia ang mga art materials ko. Napatingin siya sa'kin at nagpeace sign.
"Sorry nangialam ako, kinuha ko lang yung mga materials" aniya at pinakita pa sakin ang gamit.
Nagkibit balikat lang ako. Siya naman ang gagawa at tutulong lang ako kaya ayos lang. Siya naman ang mas may alam gamitin ang mga iyon. Umupo ako sa tabi ni Leticia at kumuha ng juice at tumingin kay Randell na nililibot ang tingin sa apartment ko.
"Hey, juice?" Alok ko. Tumango naman ito. Pagkaabot ko ay nakatingin pa rin ito sa'kin kaya tinaasan ko ng kilay. He just chuckled and shook his head.
Okay, what was that?