Mas maaga pa sa maaga akong nagising pagkakinaumagahan. Kahit anong aga pa akong magising, sigurado talagang late ako nito. Ang tagal naman kaseng lutuin ng biko, lagot ako sa lalaking 'yun kapag wala akong bikong dala. Magluluto rin naman ako ng biko, dadamihan ko na. Hindi lang para sa kaniya, kun 'di para na rin sa 'kin. Kulang kaya sa 'kin 'yung kinain ko kagabi- kanina pala, umaga na kaya ang 1am!
Halos takbuhin ko na ang room ko pagkapasok at pagkapasok ko ng HHU. Maglilimang minuto na akong late. Diyos ko! Sana naman hindi pa ako huli sa quiz ni Prof. Sakto naman kaseng Friday ngayon e!
Dahan-dahan akong naglakad papunta sa may desk ko sa pinakalikod at wala naman sigurong nakapansin. Nilibot ko ang tingin ko sa buong silid at lahat sila busy na sa pagsagot sa kaniya-kaniya nilang mga testpapers. Huli na talaga ako!
"Go get your quizpad and test questionnare that you we're goin' to answer infront. Ask it to the Prof." Aniya ng Classroom Prisedent naming si Von Rupa. "Quick!"
Awtomatikong napatayo na lamang ako sa sigaw niyang iyon. Nagsilingunan kaagad sa 'kin ang iba kong kaklase pero hindi ko na iyon masiyadong pinansin pa at dumiretso na lamang sa harap.
"Excuse me po, Prof." Hindi nito napansin ang presensya ko at ng magsalita ako ay tsaka 'ko nito tinapunan ng tingin.
"Pwede pa po bang makahabol sa test, sorry po nalate ako." Itinungo ko na lamang ang ulo ko at hindi rin naman ako makatingin sa kaniya ng diretso.
"Aware ka naman sigurong ikaw ang pinamatalino sa section na 'to Ms Del Rey."
"Sorry po Prof," mukhang wala na talagang pag-asa. Kilala siyang estriktong tao at kapag late ay mas mabuting hindi ka na lang pumasok sa subject niya. Absent ka na rin naman na e, tsaka wala kang aasahan sa kaniya kung gusto mong makapag take ng quiz dahil malabo talagang pumayag siya.
Kung hindi lang talaga ako sinabihan ni President Rupa at hindi ko na sana ipagpipilitan at ipapahiya ang sarili ko rito sa harap ni Prof at ng mga kaklase ko.
"Nah, forget it. Here's your test questionnare and your Quizpad, you can start answering now Ms Del Rey." Umangat ang pang-ibabang labi ko sa gulat sa sinabi niya at pagkatapos maibigay sa 'kin ang quizpad ko at testpaper na sasagutan ko.
Narinig ko siyang tumikhim na nakapagpabawi sa aking pagkatulala.
"You can now go back to your sit, Ms Del Rey."
"Auh, yes po Prof." Mabilis akong naglakad papunta sa desk ko ng hindi pa rin makapaniwala.
Kahit ang nga kaklase ko, nagbubulong-bulungan na. Hindi rin makapaniwala sa naging tugon ni Prof. Alam naman ng lahat kung ga'no niya kaayaw ang mga estudyanteng late at hindi man lang niya 'ko pinagalitan. Kesa na mag-isip ay sinagutan ko na lamang ang test questionnare ko.
"Ok class, finish or unfinish pass now infront your quizpad together with the test questionnare.
"By the way Ms Del Rey, please head to the admins conference room right after class Ok?"
"O-Ok po prof,"
"That's all, I'll go ahead students. Be quiet 'till your next lecturer arrived."
Naglakad na si Prof palabas at tsaka naman umugong bigla ang mga bulungan. Kesyo bakit daw ako pinapapunta sa admins conference room, kung ano daw ang gagawin ko don. Gustuhin ko mang sagutin ang mga tanong nila ay hindi ko magawa, dahil hindi ko din naman alam.
"I heard may meeting daw mamaya do'n!"
"Your right I heard it rin kanina and that's not just a meeting as well, 'cause they're choosing na daw a student who will also goin' to be our representative for the forthcoming National Intelligence Olympia-"
"Ay oo nga pala, nakalimutan ko!"
"I thought matagal pa 'yun?!"
"No, I think mga next month na rin 'ata 'yun."
"I'm so exited! I'm sure marami na namang mahahakot na trophys ang HHU sa nalalapit na NIO!"
"Sure na 'yan gurl! Hellion4 pa nga lang ang dami na agad e!"
"Sino naman kaya ang iba pa na magiging junior varsity representative natin,"
"Ewan.. maybe sa Monday pa 'ata natin malalaman girls."
Hindi na natuloy ang pakikinig ko sa mga kaklase kong marites ng biglang dumating ang lecturer namin para sa second class.
Friday ngayon, kaya paquiz na kaagad ang ginawa nito. Ilang minuto na ang lumilipas pero hindi pa rin mawala sa isip ko ang mga narinig ko. Ano kaya iyong sinasabi nilang NIO, tsaka nay kinalaman kaya ito sa pagpapapunta sa 'kin ni Prof sa Admins Conference Room-
"Ms Del Rey, is there a problem? Are you done answering?"
"Auh, hindi pa po Ma'am!" Agaran ko namang sagot. Tumawa na naman ang ilan sa mga kaklase ko.
"Your being inattentive at this moment, something bothering on your mind?" Mahinhing aniya.
"Auh sorry po Ma'am," tanging tugon ko na lamang at sabay yuko sa nararamdaman kong hiya.
Gano'n lang ang nangyari buong umaga. Sunod-sunod na mga quizess, recitations, activities at kung ano-ano pa. Habang naglalakad patungong cafeteria ay sumalubong naman sa 'kin ang dalawang prinsesa tsaka si Esther.
"Huy! Bakit mag-isa kang pumupuntang cafeteria? Ayaw mo ba kaming kasabay?" Nagtatampong panimula ni Raila.
Sinulyapan ko ng tingin ang dalawa at gano'n ring nagtatampo ang mga mukha.
"Pero-"
"I don't want to hear your buts, starting from now samin kana-"
"Huy! Nerdo!" Naagaw ang atensiyon naming apat sa sigaw na iyon.
Tumalikod ako para sulyapan kung sino ang may-ari ng pamilyar na boses na 'yun at napakurap-kurap ako ng makita siya 'di kalayuan sa likod ko ng nakataas ang kilay. Nasa likod rin nito ang dalawa sa Hellion3 na sina Chad at Cai.
Hindi pa man ako nakakagalaw sa kinatatayuan ko ay humakbang na si Cai palapit kay Laira at nakita ko naman si Esther na lumapit kay Chad.
"What do you want?" Malamig na boses ni Chad ng makalapit si Esther.
Hindi na natuloy pa ang sasabihin ko ng may pasimpleng humawak ng baba ko at dahan-dahan iyong iginiya paharap. Paharap sa napakalapit na niya ngayong mukha.
"Ako ang nasa harap mo kaya sa 'kin lang dapat ang atensiyon mo not the other way around." Nakataas pa rin ang kilay niya at napakurap-kurap na naman ako. Kinabahan ako bigla.
"P-Pasensiya na," nauutal kong sagot rito. Kinakabahan talaga ako, ang lapit lapit ng mukha niya. At ayaw ko mang aminin, pero mas lalo lang talaga siyang gumagwapo sa ganito kalapit kong napagmamasdan.
"Tss! Let's go," hinawakan niya ang palapusunan ko at humakbang palayo.
"Sandali, nando'n ang mga kaibigan ko at 'yung mga kaibigan mo din! Ang sama naman natin kung iiwan natin sila don!" Hila-hila niya pa din ang kamay ko at hindi man lang nag-abalang sagutin ang tanong ko.
Nahinto lang kami sa isang bench, sa likod ng isa sa mga main buildings rito sa HHU. Kung hindi ako nagkakamali ay dito din ako tumambay noon na bigla siyang sumulpot at inabala ang pagre-review ko. Hindi na rin ako bumalik pa rito ng malaman kong tambayan niya pala 'to. Kaya pala walang masyadong tao sa likod ng building na 'to.
"Diba tambayan mo 'to at ayaw mo 'kong pumupunta rito? Pero bakit nandito tayo ngayon tsaka anong gagawin natin rito?" Sunod-sunod kong tanong.
"Ang dami mong tanong!" Bakas ang inis sa tono ng kaniyang pananalita. "Haven't you forget? Asan nang biko ko? Don't you dare sayin' you haven't cooked that biko for me, lagot ka talaga-"
"Heto na, heto na!" Mabilis kong kinuha 'yung bikong niluto ko kaninang umagang-umaga at iniharap iyon sa kaniya. Medyo malaki-laki rin 'yung lalagyan ko non dahil para sa 'kin 'yung iba don.
Kaagad na may gumuhit na ngiti sa mga labi niya ng sulyapan ko siya ng tingin.
"Good!" Zach.
Kinuha niya 'yun sa mga kamay ko at kaagad na binuksan.
"Hoy, hindi lang para sa 'yo-"
"Alam ko! Mas malaki pa 'ata sa tiyan ko 'to e!"
"Ang payat mo kase e!" Pabulong kong sabi.
"What did you say?" Nagsisimula na naman siyang mairita.
"Wala, may dala akong dalawang maliit na plato rito."
"Dalawa? You mean expected mo ng sabay tayong kakain?" Lumapit biglang ang mukha niya sa 'kin. Naramdaman ko naman ang biglang pag-init ng pisngi ko.
Hindi ko talaga mawari ang kakaibang nararamdaman kong 'to. Sa kaniya ko lang 'to nararamdaman lalo na t'wing sobrang lapit ng mukha niya.
Umiwas kaagad ako ng tingin at bahagyang inilayo ang mukha ko sa mukha niya.
"Hindi 'yun, alam ko na kase 'yang ugali mo, baka hindi na naman ako makatikim nitong sariling luto ko at ikaw lang ang umubos!"
"Tss! Whatever," nagsimula na rin siyang kumain at gano'n din ako.
"Auh, may bibingka nga pala ako rito. Konti lang 'tong gawa ko, gusto mo?" Alok ko at hindi naman niya ko pinansin.
Paborito ko rin 'to, habang ginagawa ang ilan kaninang umaga ay kumakain na rin ako, kaya busog na busog na 'ko nito.
"Ayaw mo?" Ulit ko pero pumaswit lang ulit siya at nagpatuloy lang sa pagkain ng biko. "Ok!" Sagot ko sa hangin. "Ibibigay ko nalang siguro 'to kena Esther at sa dalawang Prinsesa.
Itatago ko nalang ulit sana iyon sa totebag ko ng kuhanin na naman niya bigla sa kamay ko.
"Akin na, kakainin ko mamaya!" Napipilitan pa 'ata siya.
"Ok! Bukas ko na lang siguro sila bibigya-"
"No! Don't you ever give them something like this.. ever! Ako lang dapat."
"H-Huh?!" Naguguluhan kong tanong.
"Narinig mo ang sinabi ko, nerdo! Wala kang bibigyan nito kun 'di ako, understood?"
Napatango-tango na lamang ako habang pinakatitigan niya ang mukha ko. Sobra na namang lapit ng mukha niya at sa ngayon ay wala na 'kong kawala dahil nakaupo siya sa mesa habang ako ay nakaupo lang dito sa may bench at pinakatitigan niya.
"Don't you ever try to fail my words, nerdo. Or else your-"
"Oo na! Oo na!" Sabat ko kaagad. Nakakatakot talaga siya!
Ngumiti lang siya ng malademonyo at sa wakas ay inilayo rin ang mukha. "Good!"
Alam kong mas weird ako sa kaniya, pero minsan talaga naiisip kong mas weird pa siya sa 'kin. Hindi rin kase siya minsan maintindihan, tulad nalang nito. Hindi ko maintindihan kung bakit ayaw niyang bigyan ang mga kaibigan ko ng pagkain at ang nakapagtataka pa don ay siya lang dapat ang bibigyan ko at wala ng iba!
Lumipas ang ilang minuto at tapos na rin akong kumain. Sa totoo lang ay gusto ko ng umalis rito, hindi naman siya aware pero awkward sa 'kin ang lahat tsaka hindi talaga normal ang tibok ng puso ko sa ganitong nasa malapit lang siya. Nananatili lang siyang nakaupo sa may mesa habang nakatapak ang paa sa may bench kung sa'n ako nakaupo at parang wala lang na kumakain ng bibingka.
Grabe talaga siya, ang payat-payat ng katawan pero ang lakas-lakas kumain. Hindi 'ata siya nabubusog e, hanggang ngayon, kain pa rin talaga siya ng kain! Sa'n kaya napupunta ang mga kinakain niya?
"Auh, a-aalis muna ako." Pormal na pagpapaalam ko. Hindi yata niya 'ko narinig kaya dahan-dahan kong kinuha ang totebag ko at hahakbang na sana paalis ng-
"Where do you think you're going?" Naestatwa bigla ang katawan ko ng marinig ko ang boses nito.
Dahan-dahan ko siyang binalingan ng tingin at 'yun na nga siyang nakataas lang ang kilay na nakatingin sa direksiyon ko.
"Auhm-"
"Sit back,"
"Pero-"
"Aren't you gonna follow what I've said?"
"Kasi naman e!" Padabog na lamang akong bumalik at naupo ulit sa may bench.
"So, where are going?" Panimula nito ng makaupo ako.
Naiinis ko siyang tiningnan, "kailangan mo pa bang malaman 'yun? Sa tingin ko kase hindi na, hindi mo naman kase ako pinapaalis e!"
"Spit it out, malay mo paalisin kita," aniya habang kumakain pa rin ng bibingka.
Hindi na lamang ako nagsalita pa at napangiti na lamang sa sariling naisip.
Habang kumakain siya ay tahimik kong hinarap at inilapit ang mukha ko sa kaniya. Hindi naman gaanong kalapit pero sapat na rin para mabilis niyang makita ang mukha kong pinandidirian niya.
"What?" Nakataas lang ang kilay na aniya. Hindi ako sumagot at nananatili lamang nakatitig sa kaniya.
"I said what?" Bakas na ang pagkairita niya pero pinilit ko pa rin ang sarili kong hindi magpadala sa takot sa kaniya. Medyo malapit pa rin ang mukha ko sa kaniya at pinakatitigan lang siya.
Hindi ko alam pero kinabahan ako ng parang malademonyo itong ngumiti.
"So your not responding huh?"
Wala pa rin akong emosyon na nakatitig sa kaniya pero paatras ng paatras ang mukha ko ng dahan-dahang niyang inilalapit ang mukha niya sa 'kin.
Ng wala na 'kong maatrasan sa hangin ay ilang segundo kaming nagtitigan. Pero hindi ko kayang makipagtitigan sa kaniya ng matagal. Hindi pa man ako nakakaiwas ng tingin ay mas lalo lang niyang inilapit ang mukha niya sa 'kin. Mas lalo lang akong kinabahan. Ilang dangkal nalang talaga ang layo ng ilong naming pareho..
Diyos ko, nagsisisi na po akong tinitigan ko pa siya gayong hindi ko naman pala kaya.
"I'm asking you?" Hindi ko alam pero parang nang-aakit ang tono ng kaniyang pananalita. Tulungan niyo po ako sa lalaking 'to, Diyos ko!
Ano bang pwedeng sabihin ko para maiwasan ko 'to?! Hindi ko naman kase alam kung sa'n ako pupunta e! Gusto ko lang umalis dahil sa kaniya.
"S-Sa l-library- tama sa library ako pupunta!" Kasabay non ay ang marahang pagtulak ko sa dibdib niya. Grabe, ang payat naman niya pero parang ang dami niyang muscles at.. abs kaya meron siya? "Mag rereview ako, marami kaseng quizess tsaka recitations mamaya e."
Lumayo naman na siya sa wakas pero hindi pa rin mawala sa 'kin ang mga tingin niya.
"Dito ka mag-review." Parang wala lang pakialam na aniya.
"P-Pero nasa library ang mga librong-"
Hindi na 'ko natuloy sa pagsasalita ko ng kuhanin niya ang totebag ko at nilabas roon ang napakaraming libro na rereviewhin ko. Lagot na..
"So what's the use of this huh?" Aniya ng nakataas ang kilay.
"P-Pero-"
"No buts, dito ka magreview."
"B-Bakit ba ayaw mo akong paalisin?" Inis kong tanong pero parang wala lang siya! Kainis! "Kanina tinititigan kita ng harap-harapan at malapitan para mairita ka na naman sa mukha ko at paalisin mo na 'ko, pero-"
Napugto ko ang sarili kong hininga ng ilapit na naman niya bigla ang mukha niya sa mukha ko. Mas malapit pa kesa kanina Diyos ko!
Hindi ako makagalaw, ni hindi ko magawang magsalita at parang nahipnotismo lang sa mga mata niyang napakalapit talaga sa 'kin.
"'Yan ang titigan ng harap-harapan at malapitan," nag-iwas siya ng tingin at napakurap-kurap lang ako. "Magreview kana!"
Wala na lamang akong nagawa kun 'di ang magpuot at sa huli ay nagsimula na lamang magreview. Habang siya naman ay wala pa ring tigil kakakain ng bibingka. Saludo na talaga ako sa tiyan niya!
Siya kaya, hindi ba siya magrereview? Napapaisip tuloy ako kung matalino ba siya o hindi. Sa tingin ko hindi 'ata- sa tingin ko lang naman. Hindi ko kase siya minsan maintindihan, childish din siya, tsaka minsan immature pa, hindi ko pa rin siya nakitang nagbasa o kahit humawak man lang ng libro. Hay bahala na nga siya, buhay naman niya 'yan e, tsaka isasama ko nalang rin siya na sana mapagtanto niya balang araw ang kahalagahan ng pag-aaral kahit mayaman pa siya, sa mga dasal ko bago ako ako matulog sa gabi.
Nagsimula na rin ang afternoon classes, wala pa ring pagbabago sa araw ng friday. Katulad pa rin iyon ng inaasahan. Naging busy ang lahat, ng matapos na ay dumiretso kaagad ako sa ACR katulad ng bilin ni Prof. Wala naman siguro akong ginawang masama dahil kung meron man hindi sa ACR ang punta ko non kun 'di sa Principal's Office. May kinalaman kaya 'to sa narinig ko kaninang.. NIO 'ata 'yun- ewan ko! Malalaman ko na lang rin 'yun do'n sa pupuntahan ko.
"Auhm, excuse po Ma'am.."
"Yes?" Mataray na sagot ng nakasalubong kong Teacher. Hindi pa 'ko nag-under sa kaniya kaya hindi ko siya kilala.
Pinasadahan pa muna niya ako ng tingin habang nakataas ang isang kilay.
"Maari ko po bang malaman kung nasa'n ang Admins Conference Room?" Magalang na tanong ko sa kaniya.
"Are you Del Rey?"
"A-Ano p-po?" Nagtataka kong tanong.
"Yeri Miel Del Rey?"
"Auh o-opo,"
"Your late! Mr Principal and the other respectable Faculties including your Prof are all getting annoyed waiting for you there!"
"S-Sorry po," nakatungo kong paghingi ng tawad rito.
"Whatever, reserve that word to the ACR. Follow me, I'll lead you the way to get there." Naglakad na ito at sumunod naman ako sa likod nito.
Mahaba pa ang nilakad namin, ilang elevators din ang sinakyan namin at sa wakas nahinto rin kami rito sa tapat ng isang pinto, sa may pinakamataas na floor ng isa sa mga main buildings dito sa HHU.
Nagsisimula na rin akong kabahan, ano naman kaya ang dahilan at sinadya pa 'ko ng isang magandang Miss papunta rito at hinihintay pa daw ng mga kagalang galang na guro pati na rin si Mr Principal.
"Ms Del Rey is here everyone." Aniya at pumasok naman ako sa loob.
Nilibot ko ang tingin ko at nando'n nakaupo ang lahat sa mga silyang nakapalibot sa council table. Tama nga si Miss, nando'n ang ilan sa mga kilala kong kagalang-galang na mga guro at si Mr Principal naman na nasa may pinakadulo, nandito rin pala sina Esther at ang dalawang prinsesa. Pero hindi do'n nahinto ang mga mata ko, kun 'di sa Hellion3 na nakaupo rin don at nasa 'kin lang ang tingin- actually lahat talaga sila na sa 'kin ang tingin.
"G-Good A-Afternoon po." Magalang na halos nakatungo ko ng tugon.
"Is this your all sayin' Ms Del Rey, the bright girl in section Molave?" Si Mr Principal na may kaunting ngiti sa mga labi.
"Auh.. Yes Mr Principal, she's Ms Del Rey." Si Prof naman na biglang tumayo.
"Auh.. sorry po nalate po ako."
"No it's Ok, you can sit to that vacant chair, next to Ms Felices now." Aniya at sumunod naman ako. Dahan-dahan akong nag-angat ng tingin at 'yun na nga ang nakataas ang kilay na si Zach, na nasa harap ko lang. Nakapagitan siyempre sa 'min ang conference table. Nag-iwas na lang kaagad ako ng tingin.