Ipinalibot ko ang aking paningin sa kabuoan nitong Gym kung saan kasalukuyang narito ako. Nasa unahan ang table kung sa'n kami ngayon ni Esther nakaupo at malaya kong napagmamasdan ang sa bandang likod. Kung titingnan sa likod ay halos wala ng bakanteng table pero meron pa namang mga bakanteng silya. Ang dami na talaga tao at bawat table ay may nakaupo ng magagara ang mga damit na suot. Limang tables ang pinakamalapit sa stage na siyang nasa unahan kung saan kami kasalukuyang nakaupo ngayon ni Esther. Siguro ay mga teachers and faculties ang mauupo rito. Sigurado na rin doon ang nasabing Lolo ng Emerald Princesses at siyempre si Mr. Principal.
Bigla na lamang nagkagulo sa labas at maging dito na rin sa loob sa hindi malamang dahilan.
"Girl what's happening outside?"
"God! The Emerald Princesses arrived!"
"What! Really? Let's go, let's have a look!"
"Don't try girls! They're gone, sa backstage sila dumaan!"
"Haist! Sayang,"
"It's OK, we're gonna see them parin naman mamaya e!"
"Yea let's just sit,"
Sa narinig ko ay kinabahan ako na hindi maintindihan. Pumapasok sa utak ko ang mga negatibong kalalabasan ng mga pangyayaring ito. Bahala na talaga kung ano man ang mangyari!
Lumipas pa ang ilang minuto at nagsiupuan na rin ang lahat sa kaniya-kaniyang table at hindi nga ako nagkamali. Naupo roon ang ibang mga teachers and faculties sa mga nauunang table at ngayon ay tanging dadalawang table na lamang ang nababakante. Sa isang table na siyang pinaka nasa gitna at sa katabing table nito. Magsisimula na ang Welcome Party kaya naman wala ng may umimik pa ng pumunta sa harap ang SSG Prisedent na siya 'atang emcee.
Pormal na pormal ang lahat, mapa-suot o kilos man at hindi ko mapigilang hindi manliit. Hindi man halata ay hindi pa rin talaga mawala ang mga masasamang tingin ng mga tao sa 'kin. Siguro'y napapaisip sila kung bakit ako rito nakaupo at alam naman nila at alam ko rin naman sa sarili ko na hindi ako dapat na dito umupo. Kung hindi lang naman kase dahil dito kay Esther ay hindi ako dito mauupo, kahit nga ang pumunta dito ay hindi rin mangyayari kung hindi lang dahil sa kaniya e. Kung may pagpipilian lang sana ako ay ayokong magtiis na makisama at pakisamahan ang mga tao rito gayong alam ko namang hindi ako nababagay rito at hindi ako katanggap-tanggap sa pagtitipong ito.
"Goodmorning Ladies and Gentlemen!" Masiglang bungad ng emcee. "I'm sure you'all goin' to enjoy this whole day for this most awaited especial Welcome Party ever!"
Kasabay ng kaniyang pagtili ay ang pagpalakpakan ng lahat na may kasama pang kaunting sigawan.
"First let's all welcome and have a big round of applause to our dearest Mr Principal! Dean Zacharias Evilord!" Palakpakan ang pumuno sa buong Gym kasabay ng paglabas ng matandang si Mr. Principal.
Nakangiti ngunit ma-awtoridad itong naglakad sa stage at kumaway sa crowd tsaka naupo sa magandang silyang nasa may stage katabi ng iba pang mga nakatayo ngayong mga faculties na nagbibigay galang kay Mr. Principal. Naupo na rin ang mga ito matapos maupo ni Mr. Principal.
"And ofcourse hindi rin mawawala ang pinaka-famous at talaga nga namang nagga-guwapuhan na pinagsisigawan at pinagpapantasyahan ng mga kababaihan, kasama na rin kaming mga kabaklaan! Hellion4 actually, but since absent 'yung isa-Hellion3 everyone!"
Kung kanina ay marami ang nagpalakpakan at kakaunti lamang ang nagsigawan ngayon ay talaga nga namang nakakabingi ang ingay sa palakpakan at sigawan na nilikha ng crowd.
Umakyat sa stage ang tatlong hindi nga maitatangging nagga-gwapuhang kalalakihan. Sa totoo lang ay gustuhin ko mang ituon ang atensiyon at mga mata kay Cairo at kay Chad ay hindi ko magawa. Sa kanila ko lang dapat na ituon ang mga mata ko dahil sila lang namang dalawa ang kaibigan ko. Pero bakit ganito bawat segundo ay nahuhuli ko na lamang ang sarili kong nasa kaniya ang tingin, hindi na nga lang 'ata nakatingin e, mukang nakatulala pa 'ko sa kaniya. Hindi ko talaga maisipang hindi siya purihin sa isip. Napakagwapo niya sa suot niyang black suit. Ang lakas manghugot ng atensiyon ang kaguwapuhang taglay niya at hindi ko matanggap na isa nga ako sa napakaraming mga babaeng nahuhumaling sa kaniya. Siya pa talaga ang nasa gitna huh.
Nananatili lamang silang nakatayo malapit-lapit ng kaunti sa kinauupuan ni Mr Principal.
Napakurap-kurap ako ng sa gitna ng isang segundo ay napagtanto kong na sa 'kin na ang mga mata nito. Diretso ang mga mata niya sa 'kin, kanina pa 'kong nakatingin sa kaniya kaya naman mabilis na nagtama ang mga mata namin ng balingan niya 'ko ng tingin. Ilang segundo kaming nagtitigan at babawiin ko na sana ang mga mata ko sa kadahilanang hindi ko na kaya ay bigla itong tahimik na napangisi. Hindi 'yun 'yung ngising dapat na ipagsaya, dahil 'yun 'yung ngising hindi ko na ulit gugustuhing makita. Para may kakaiba kase sa ngisi niyang 'yun, para iyong nagbabanta na may mangyayaring masama. Ewan ko! Hindi ko maintindihan basta't talagang nakakakaba.
"So!" Pasigaw na paunang sabi ng Emcee na siyang gumising sa mga tulalang mga tao rito na nasa Hellion3 lang ang tingin. Isa na nga 'ata ako don e. "Please welcome, the retired Professor here in HHU, our Mr Principal's bestfriend, also one of the stockholders of this University and ofcourse, the Grandfather of our Emerald Princesses-let's us all hear his very significant and most essential speech-Mr Emmanuel Emerald!"
Marami ang nagpalakpakan, hindi man katulad ng kanina kalakas ay meron pa ding nagsigawan sa paglabas ng isang matandang lalakeng halos kasing edad lang 'ata ni Mr Principal. Tumayo ang lahat habang nagpapalakpakan, gano'n na rin ang bilang lang na faculties na nakaupo sa silyang nasa stage at si Mr Principal na talagang napakagandang pagmasdan ng mukha dahil sa namumutawi ritong kasiyahan lalo na sa mga mata na talaga nga namang walang kakayahang maitago ang sayang nararamdaman. Katulad ng ginawa kanina ni Mr Principal ay naglakad ito ng maawtoridad at nakangiting kumakaway sa crowd.
Walang kahit anong ingay ang maririnig dito sa buong Gym ngayong, nakaharap na ang kagalang-galang na na si Mr. Emerald sa mikropono sa stage. Hindi na mapalis ang ngiti ko habang pinagmamasdan siya na nakaharap. Ang mga ngiti niya, talagang sobrang nagagandahan ako kahit medyo may katandaan na siya. Nakakagaan sa loob at para bang kaya niyong burahin ang kasalukuyang sakit na nararamdaman ko ngayon sa puso ko sa isang ngiti lang niya.
"Goodmorning everyone," bakas ang sayang paunang sabi niya at hindi na nga maitatangging naaapektohan na ang pananalita nito sa kaniyang katandaan.
Pilitin man kase niyang pasiglahin ang tono ng kaniyang pananalita ay halatang hindi na talaga niya magawa at sa tingin ko'y dahil 'yun sa kaniyang katandaan.
"I just want to thanks to all of you that are here right now. To all of you who come and attend this Welcome Party for me and ofcourse, my two loving grand daughter. Thank you everyone, especially to my bestfriend," napalingon ito ng may ngiti sa mga labi sa nakaupong si Mr. Principal na nasa medyo likuran niya. Ginantihan din ito ng ngiti ni Mr. Principal.
"Auh... Our former Principal of this University, I missed you my fellow man!" Pabirong aniya at nagtawanan naman ang iba. Hindi ako kasama dahil sa tingin ko'y wala namang nakakatawa.
"Your efforts, from students to teachers and faculties and ofcourse our former principal, it's all deeply appreciated from the bottom of my and surely my granddaughter's heart too! You've all welcome us in such a glad, polite and delightful way and you've just made me and my two grand daughter grateful and no one knows how much this meant to us. So again, thank you very much everyone!"
Marami ang nagpalakpakan ng ngumiti siya ng pagkaganda-ganda, matapos niyang magsalita at sa sobrang ganda pa ng pagkakangiti niya ay hindi ko maiwasang hindi mapatulala. Hindi din niya alam kung pa 'nong napapagaan ng ngiti niya ang mabigat kong nararamdaman.
"Your very welcome, Mr Emerald! You've been very kind to us eversince you've become our proffesor and teacher to some students here. And this welcome party isn't enough for saying thank you for teaching us not only lessons that are connected to your subject but also to become a better person. Even you doesn't really mind, we can't deny the fact that you've once become our inspiration and it is such an honor to us for making this welcome party for you and of the emerald Princess-right everyone?" Malakas ang boses na tanong nito sa madla.
Nagsitanguan at nagsigawan pa ang iba, tanda ng pagsang-ayon sa SSG President. Nginitian siya ng pagkaganda-ganda ni Mr Emerald bilang tugon sa kaniyang tinuran, tsaka ito tinalikuran at naupo sa silyang para talaga sa kaniya na nasa tabi ni Mr. Principal. Nagyakapan ang dalawa ng sa unang pagkakataong magkalapit sila at nagpalitan ng mga salitang hindi ko na alam dahil hindi ko naman marinig.
May ngiti na masaya lang sana akong pinagmamasdan ang dalawang matanda, ng biglang hinila pabalik ang mga mata ko ng Zach na iyon na kanina pa palang nakatingin sa 'kin-ng masama. Wala naman akong ginagawang masama sa kaniya ah, pero kung makatingin parang malala ang napinsala ko sa kaniya. Siguro sinasaktan ko na naman ang mga mata niya ngayon tulad ng sinabi niya no'ng una. Wala pa 'kong ginagawa pero nananakit na ang mga mata niya. Bahala siya, hindi niya dapat ako tinitingnan o kahit balingan lang ng tingin gayong hindi naman ako gusto ng mga mata niya. Gano'n lang naman kadali 'yun e, pero bakit ganito? Binabalingan ako ng tingin? Titingnan na nga lang niya ako, masama pa!
Nag-iwas na lamang ako ng tingin sa kaniya bago pa ko madala at tuluyang matakot rito. Binalingan ko na lamang ng tingin si Esther na kasalukuyan namang wala sa sariling nakangiti na nakatulala kay Chad na nasa tabi lang ng Zach na iyon na kanina pa tingin ng tingin sa 'kin ng masama. Konti nalang talaga, iisipin ko ng interesado siya sa 'kin diyan sa kakatingin niya e.
"Now, the most awaited everyone! The Emerald Princess!" Kasabay ng kaniyang pagsigaw ay ang sigawan rin ng crowd at ang paglabas mula sa backstage ng dalawang napakagandang babae.
Sabay silang naglakad at parehong nahinto sa harap ng Hellion3 na hindi ko namamalayang dalawa sa tatlong ito ay may hawak na ngayong bouquet at 'yun ay sina Cairo at ang Zach na iyon. Ngunit wala nga rito ang kabuoan ng atensiyon ko dahil mabilis iyong nabawi ng dalawang magandang babae. Halos magkaparehas lang ang dalawang ito ng height, mahaba ang buhok ng isa samantalang maigsi naman ang isa. Ngunit halos magkakapantay lang silang pareho kung kagandahan lang naman ang pag-uusapan. Singkitin ang isang may mahabang buhok at masasabi kong sakto lang ang laki naman ng isang may maigsing buhok. Talagang maganda sila, ngunit sa magkaibang paraan. Ang gaganda ng katawan nila, parehong makukurba na mas lalo pang gumaganda na nagpapadagdag sa kanilang kagandahan ang suot suot nilang dresses na medyo may kahabaan rin at pareho pang kulay green. Dark green ang isang may maigsing buhok samantalang lightgreen naman ang isang may mahabang buhok. Ang gaganda ng suot nilang damit at kakulay ko pa. Napatingin ako dahan-dahan sa damit ko at unti-unti ngang napagtatanto na purong kulay green ang kulay nito. Hindi light at hindi rin dark, talagang saktong green lang ang kulay niya. Magkaganoon man kahit napakadali lang ay hindi ko magawang mai-picture ang sarili ko na nakapagitna sa kanila dahil talagang malabo hindi lang sa paningin ko, dahil malabo talaga siyang mangyari.
"Wuhh! We miss you Emerald Princesses!"
"There's no changes back then! Your both still are beautiful, Emerald Princesses!"
"Ang ganda mo Laira!"
"Ang ganda mo Raila!"
At marami pa ngang sigaw ng crowd na hindi pa nakuntento at napatayo pa sa kanilang kinauupuan at talaga nga namang naging agresibo pa. Dahan dahan 'kong kinalabit ang katabi kong si Esther na kanina pang hindi mawala ang ngiti sa mukha.
"Hmm?"
"Saan diyan 'yung Laira at Raila?" Tanong ko sa kaniya.
Mas lalo naman siyang lumapit sa 'kin at inginuso ang isa sa kanila na siya 'atang may maigsing buhok.
"That girl with a short hair is Laira, half Thai siya and that girl on the other side naman-with a long hair is Raila. Half Chinese naman siya, that's why her eyes are kinda narrow like that."
"Auh,"
Wala ng nakapagsalita pa sa aming dalawa at itinoon na lamang sa harap ang mga mata. Naupo ang sa Laira daw, maigsi kase ang buhok nito at base rito kay Esther ay 'yun daw ang Laira habang dumiretso naman sa may mikropono sa harap ang Raila naman na may mahabang buhok.
"Thank you so much everyone for this precious welcome party you have made for us. We really appreciate it and I'm so much happy to finally come back here. I really missed you everyone especially to our bestfriend here, miss you Esther!" Kinawayan niya ng may malapad na ngiti at panggigigil sa mukha si Esther at naghiyawan naman ang iba.
Medyo nagulat din ako, Esther din pala ang tawag nila rito kay Esther. Ako lang kase ang alam kong tumatawag sa kaniya non dahil lahat Charity ang tawag rito sa kaniya.
Napangiti naman si Esther ng kawayan siya nito at pati na rin ako ay nahawa na. Ang cute kase nilang tingnan.
"And ofcourse, also a special thank you to our Mr Principal here. Alam ko pong ikaw ang Mastermind sa welcome party pong ito, Ninong," tumawa lang si Mr. Principal sa kaniyang sinabi at may iilan-ilan ring natawa rito sa mga audiences.
Ninong pala niya si Mr. Principal at mukang close din ang dalawa.
Nagpalitan ang dalawang Emerald Princesses. Ang isang si Laira naman ang tumayo para nag-speech habang naupo naman ang isang may mahabang buhok na si Raila.
"Hello everyone!" Nagsitilian kaagad ang crowd sa paunang sabi nito. "It's just a small speech, so don't worry and we can start having fun after this. First! I also want to thank you to Ninong Emman, the honorable former Principal of this HHU." Nagpalitan ng ngiti ang dalawa tsaka ito muling humarap sa crowd. "Students, I owe you a lot for making this Welcome Party beautiful but ofcourse I'm more than beautiful. Right?"
Tinanggal niya ang mic tsaka iniharap iyon sa crowd. Walang ano-anong nagsigawan naman ang crowd ng pagsang-ayon.
"Yea, right!"
"Wohh! Ang ganda mo Princess Laira!"
"Ang ganda mo rin Princess Raila!"
"'Buti alam mong sobra mong ganda Prinsesa!"
"OK, OK.." pinakalma muna nito ang crowd at dahan-dahan naman iyong sumunod. "I know, I know.. Alam kong maganda ako. No need to tell it in a loud voice 'cause they can see this reaks beauty I have."
Tama nga 'tong si Esther. Mas malala 'tong Princess Laira na ito. Halong malditang maarte. Ang gandang kombinasyon, siya ang labas.
"I miss you all students lalo kana Esther!" Nagsitilian na naman ang mga estudyante at nahihiyang ngumiti naman itong si Esther. Kumindat pa talaga ang Prinsesa kay Esther ng balingan siya nito ng tingin. "That's all, hope you all have a great day!"
Nagpalakpakan ang crowd at ng tumalikod na ito ay sumunod namang bumalik ang baklang SSG President ng may napakalapad na ngiti sa mga labi.
"Thank you so much for that wonderful speech of you both Emerald Princesses," matamis na aniya sa dalawang prinsesa at pagkatapos ay tsaka naman ito humarap. "Ready yourself students 'cause the dancefloor now is currently ready to fight!"
Nagsitayuan na ang ibang mga mahahalagang teachers and faculties na kanina pang nakaupo sa stage. Magkasabay ring tumayo ang kanina pang nag-uusap na si Mr. Principal at Mr. Emerald at tsaka ito bumaba ng stage at dumiretso sa may nasa pinakagitnang table sa unahan kasabay ng ilang mga mahahalagang guro. Sabi na nga ba't sila ang mauupo sa banda ro'n e. Bumaba rin ang dalawang Emerald Princess na inaalalayan ng Hellion3 makababa sa maliit na hagdan.
Dumiretso ang mga ito sa table namin at ng makalapit nga ay sabik na sabik itong lumapit kay Esther na ngayon at nakatayo na sa harap nila. Nagyakapan ang tatlo ng makalapit sa isa't isa at napatalon-talon pa talaga habang nagyayakapan. Napangiti nalang ako sa sobrang ganda at cute nilang tingnan. Halatang namiss ang isa't isa.
"Yey! We really miss you Esther, mas lalo kang gumanda?!" Aniya ng Prinsesa Raila ng maghiwa-hiwalay sila ng yakap.
"Tsk! Nambola pa ang mas siyang MAS lalong gumanda!"
"Shut up Esther! Ako dapat ang MAS LALONG gumanda!" Saway ng isang si prinsesa Laira.
"Hay.. pagbigyan mo na Esther!" Pabirong inirapan ni Prinsesa Raila si Prinsesa Laira.
"Ikaw rin naman, hindi ko na 'yun kailangang sabihin pa 'cause I know that you already know that," nginitian lang siya nito ng medyo hindi parin talaga mawala ang katarayan sa mukha.
Ang saya nilang tingnan, talagang magbe-bestfriend.
"Esther?" Aniya Prinsesa Laira ng may pagtataray sa tono ng pananalita.
"Huh?"
"Mind telling us who's this girl sitting on our table now?"
Napakurap-kurap ako ng balingan ako nitong tingin. Kinabahan ako, medyo nakakatakot kase ang tingin niya at hindi parang, dahil talagang nanunuri ang mga mata nitong nakatingin sa 'kin.
"Auh! I'm sorry Yeri! I've lost my mind on you!" Agad niya 'kong nilapitan at nginitian ko naman kaagad ito.
"Wala 'yun ano kaba, naiintindihan ko," nagpapasalamat itong ngumiti sa 'kin at tsaka ako nito iniharap sa dalawang prinsesa.
"Auhm, this is Yeri.. my friend," walang may tumugon sa kanilang dalawa at parang naging awkward na ang lahat. "S-She's kind, generous, selfless kind of girl. Auh.. hindi siya masamang tao guys, mabait talaga siya at magugus-" hindi na niya natuloy pa ang sasabihin niya ng lumapit si prinsesa Raila sa 'kin at yinakap ako ng medyo mahigpit. "-tuhan niyo siya,"
"Nice to meet you, Yeri." Binigyan ako nito ng matamis na ngiti pagkatapos ako nitong yakapin.
Dalawa kaming nagulat ni Esther pagkatapos niya kong yakapin at sabihin ang mga katagang 'yun.
Nagulat na naman ako ng sumunod akong yakapin ng maarteng si prinsesa Laira. Naestatwa ako at hindi ako makagalaw.
"Nice to meet you too Yeri,"
"H-Hindi kayo nandidiri sa 'kin?" Hindi ko mapigilang tugon.
Nakakapagtaka naman kase, hindi lang ako at si Esther ang nagulat dahil gano'n rin ang mga tao sa paligid ng yakapin nila ako.
"Of course not!" Pagalit na sambit ng prinsesa Laira.
"I thought.. I thought-nevermind! I'm so happy you like her!" Hindi makapaniwalang sabi ni Esther.
"Once in a blue moon lang magkaroon ng kaibigan 'tong si Esther, well me and Laira doesn't counted. I know Esther's taste on people she's being friend's with. Alam kong mabait ka. Besides, unang impression ko palang naman sa 'yo alam ko nang mabait ka."
"Well, Even your not that beautiful like me. I trust Esther. And Coz is maybe right, your that kind of kind girl and honestly I like you-a bit! I know the reason why your being introduced to us, so welcome to our friendship Yeri! Let's have a sit now," diretsahang sambit nito at walang pakialam na naupo.
Hindi naman 'ata siya napipilitan??