FREDDIE'S POV
NAPAHAWAK ako sa Mukha ko. Iba na nga ako ngayon. Ako na si Prinsipe Ephraim pansamantala. Iyon ay dahil sa mahikang ginawa ni Punong Diwata.
Kumuha ako ng mga Ubas sa Lalagyan saka kinain iyon. Maraming bantay sa labas kaya dapat di ako malingat bilang si Prinsipe Ephraim. Isang pagkakamali ko lang ay tiyak na pagdududahan na nila ako.
"Homa. Nasaan si Ama?" Tanong ko sa kanya. Naglalaro siya sa Hangin kasama ang Dalawa pang Lambana.
"Umalis raw, Freddie. Sa tingin ko'y sinundan niya si Prinsipe Ephraim."
Napatango ako. Siguro nga. Tapat talaga ang aking ama. Di nito kayang mawala sa paningin ang kaibigan kong Prinsipe.
Gulat na natigilan ako ng may mga Usok na nabuo sa harapan ko ilang sandali pa. Dalawang Masamang Diwata ang Lumabas.
"Kunin na natin ang Prinsipe." Anang mga ito saka itinaas ako sa Hangin. Di ako makagalaw. Maski ang Espada sa Tabi'y diko maabot.
Ilang sandali pa'y naglaho na kami doon. Naiwan naman ang nagkatinginang mga Lambana na di agad nakaimik.
PETER'S POV
KINUHA ko ang Espada't Kalasag na nakita ko sa isang Tabi. Isa lang ang alam ko, di akin ang mukhang taglay ko ngayon. Isinuot ko ang mga iyon.
"Samahan mo ako sa Palasyo, Yahub."
"Pero ang sabi mo'y dika isang Prinsipe-"
"Doon ko malalaman ang Sagot. Sasamahan moba ako?"
"Siyempre naman." Aniya saka pumatong sa Balikat ko.
Naglalakad kami sa Kagubatan ng makasalubong ng mga nagsasalitang Kuneho.
"Magandang umaga, Mahal na Prinsipe Ephraim!"
"M-magandang umaga." Sabi ko na sinundan ng tingin ang mga ito. Napapalatak naman si Yahub.
"Sabi ko na nga ba, Kaya pamilyar ka sakin dahil ikaw si Prinsipe Ephraim."
"Anong sinasabi mo diyan, Yahub? Diko katawan tu ano."
"Pero dahil dala mo iyan, Katawan mo padin. Kaya Halikana. Dapat na tayong makarating sa Palasyo."
"Hayst!"
"Oh bakit?"
"Kung totoo kang Hari ng mga Duwende. Bakit dimo agad ako nakilala bilang Prinsipe?"
Napapalatak naman siya. "Dalhin ngayon lang naging Kulot ang buhok mo!"
"Huh?" Gulat akong napahawak sa buhok ko. Tama nga ito. Diko na naramdaman ang Plantsadong buhok ko. Nanlaki ang mga mata kong nakatitig kay Yahub. Tinawanan lang niya ako saka tinuruan kung saan dapat dumaan.
ELANA'S POV
"MAHAL na Reyna Elana, wala po si Freddie sa Silid nilang mag-ama."
Napabaling ako sa Kawal saka tumango. "Puntahan mo si Ephraim sa Silid niya. May dapat siyang malaman-"
"Mahal na Reyna, Mahal na Reyna!" Humahangos na nagtakbuhan ang Dalawang Aliping nagsisilbi sa Prinsipe. "Si Prinsipe Ephraim! Dinukot siya nina Wennie at Wendy!"
Napatayo ako sa Truno. "Ano bang nangyayari sa Kaharian? Nawawala si Freddie at Jevru. Ngayon naman ay ang aking anak? Ihanda ang mga Salamangkero. Babawiin ko siya."
"Mahal na Reyna, sa tingin ko'y may mga Lambana sa Silid ng Prinsipe. May mga ilaw kasi roon na parang kinakausap siya kanina bago makuha-"
"Kailan pa nagkaroon ng Kaibigang Lambana si Ephraim?"
"Di po namin alam-"
"Sige na. Umalis na kayo sa Harapan ko." Galit na sabi ko. Agad naman nagsipulasan ang mga ito.
Agad akong nagtungo sa isang magaling na salamangkero.
"Hanapin mo ang anak kong si Ephraim."
"Huwag kang mag-alala, mahal na Reyna. Wala sa panganib ang Prinsipe."
"Pero ang sabi ng mga Tagasilbi ay kinuha siya nina Wennie-"
"Hindi ko alam ang sagot sa gusto mong itanong, mahal na Reyna. Ang alam ko lang ay wala kang dapat ipangamba. Babalik din ang Prinsipe."
Napatango ako saka bumalik sa Truno ko. Nawala ang agam agam kong baka napahamak na si Ephraim.
HOMA'S POV
MABILIS ang Lipad ng mga Lambanang pinamumunuan ko. Nakarating kami sa Batis.
"Punong Diwata! Nasaan ka?" Lumabas naman siya mula sa isang malaking Bato.
"Oh, Homa. Naparito ka-"
"Si Freddie! Mapapahamak siya!"
"Hindi..."
"Tiyak na wala ng magpapanggap na Prinsipe!"
"Nandito na ang sugo ng Kapangyarihan ko, Homa. Kinuha na ang Karapat dapat pumalit sa Prinsipe ngayon. Si Freddie ay pansamantala lamang. Narito na siya sa Mundo natin-"
"Anong ibig mong sabihin, Punong Diwata? Isang tao ang dapat pumalit sa Prinsipe?"
"Hindi. Isang Engkantadong lumaki sa mundo ng mga tao."
"Pero paano si Freddie? Mapapahamak siya-"
"Ilang sandali lang ay babalik na ang tunay na Katauhan niya. Walang makukuha ang Dalawang Masamang Diwatang iyon sa kanya kaya pababayaan nila siya."
"Mabuti kung ganun. Pero ang Prinsipeng sinasabi mo, nasaan siya?"
"Naglalakbay na siya patungo sa Palasyo. Madaming pagsubok, Homa. Madaming pagsubok na di natin puwedeng Pigilin. Hayaan natin siyang labanan ang mga iyon." Aniyo bago nawala sa harap namin. Napabuntong hininga naman ako. Di paman ay nag-aalala na ako sa Bagong Prinsipe.
MARILOU'S POV
BINIGYAN ko ng masamang tingin ang Dalawang lalaking nasa loob ng Rehas.
"Sigurado kabang di sabog ang mga iyan, Fernandez?" Tanong ko sa kasamahan kong pulis. Tumango ito.
"Salvador naman. Ako pa ba? Palayain mona ang mga iyan. May pupuntahan pa ako." Tumango ako. Agad nadin itong Lumabas. Binuksan ko naman ang Rehas saka tiningnan ang dalawang may Cosplay pa atang pupuntahan. Ang isa'y pangPrinsipe pa tapos parang kawal yung sa isa. Parang sa Disney ba.
Nakita raw ito ng kasamahang Pulis sa Kuweba habang nagsusurvey ito. Nakatulog raw ang nga ito doon kaya isinama na sa Presinto.
Inihatid ko ang mga ito sa may labas. Nagulat pa ako ng biglang hawakan nito ang kamay ko.
"Puwede bang sa'yo ako makitira?"
"Ano?!" Pinanlakihan ko sila ng mga mata. Saka kinuha ang kamay. "Sabog nga kayo!"
"Eh, wala kaming matitirhan ngayon eh-"
"Aba't! Di lang kayo sabog, ang kapal pa ng mukha niyo! Gusto niyo pa atang problemahin kopa kayo?"
"Sige na, Binibini. Babayaran ka namin." Anang nakapang-kawal na suot. Nasilaw naman ako sa Gintong ipinakita nito sakin. Maliit lang iyon pero alam kong totoong ginto iyon. Ilang ulit nadin akong nakakita ng Ginto.
"Aba'y Tara na. Paamog na oh." Sabi ko saka hinila ang lalaki papunta sa Paupahang bahay namin. Mahirap na, baka may makakita pa't mag-alok ng bahay. Sayang ang Ginto. Tiyak na magagamit ko iyon sa ipapatayo kong Coffee Shop.
FREDDIE'S POV
NAGISING ako sa ingay ng mga uwak. Inilibot ko ang tingin, nasa isang Puno kami. Kami. Kasama ko ang isang babae na abala sa pagpulot sa mga dahon.
"Teka."
Dahil sa pagtawag ko, lumingon siya't nginitian ako. "Gising kana pala." Diko inaasahan ang ngiting iyon kaya napatulala ako. Isa pa'y pamilyar sa akin ang mga mata niya.
"Oo, paano ako nandito?"
"Nakita kong dagit kanang isang malaking uwak kanina. Binato ko siya ng nakita kong Plato doon sa tabi. Naihulog ka niya kaya dinala kita dito. Alam mo iyon? Diko inaasahang makakarating ako sa lugar na ganito. Feeling ko'y nanaginip ako pero ramdam ko namang hindi. I mean napapanaginipan ko ang lugar na ito eh." Napatunganga ako sa kanya. Tila natigilan naman siya. "Masyado naba akong maingay? Diko rin maintindihan eh. Sa mundo namin, eh halos di ako umimik."
Ngumiti nalang ako saka tumayo. "Ang pangalan ko'y Freddie." Sabi ko saka iniabot ang kamay dito.
"Masaya akong makilala ka, Mr. Freddie. Ako nga pala si Lucy." Aniya na inabot naman ang kamay ko.
PETER'S POV
KASAMA si Yahub, patuloy kami sa pagallakad. Dama ko nga ang pagbabago sa Sarili ko. Naging kulot ang palaging ginigelan kong buhok.
May mga Hayop na yumuyuko't nagbibigay galang. Nasanay nadin ako.
Pumasok kami sa isang Kuweba. Habang papalapit kami doon ay naglabasan naman ang Pitong malalaking lobo! Handang lapain kami ni Yahub. Napakapit naman si Yahub sa akin habang inihanda ko ang Espada.
EPHRAIM'S POV
INILIBOT ko ang paningin ko. Nasa bahay na kami ng babaeng Police na tumulong sa amin.
Sinalubong kami ng isang matandang babae.
"Ang inay ko nga pala, Si Nanay Ruzz. Nang, sina Ephraim at ang Kaibigan niya. Mangungupahan sila dito sa atin." Tumango lang ang matandang Ginang.
Inihatid kamibni Marilou sa silid namin. Umalis din ito agad dahil may Duty pa raw.
"Naku!"
Nilingon ko si jevru. Nakatitig ito sa Kuwintas niya habang di maipinta ang Ekspresyon sa mukha. Lumapit ako sa kanya.
"Bakit, Jevru?"
"Prinsipe Ephraim! Ang Kuwintas, Umiilaw! Isa lang ang ibig sabihin nito. Nanganganib si Zafe."
"Kung ganun, kailangan natin siyang balikan-"
"Ako nalang, mahal na Prinsipe. Kailangan ko lang ang Makapangyarihang Pulseras na pambukas sa Lagusan."
Agad ko namang ibinigay iyon sa kanya. "Bilisan mo, Jevru. Iligtas mo siya."
"Patawad Prinsipe, maiiwan muna kita. Diko natupad ang hiling ng iyong Ama-"
"Okay lang ako, Jevru. Sige na."
Tumango lang siya saka dali daling tumakbo palabas ng Bahay. Nag-aalang sinundan ko siya ng Tingin. Kapatid niya si Zafe, isang magaling na mamamana. Nakilala ko nadin siya, mabait at halos kaedad lang din namin ni Freddie. Hindi nga lang gaanong nasa Palasyo kaya madalas ko lang nakikita.
Nang bumalik si Manang Ruzz ay napansin ko ang Kuwintas na suot niiya. Agad akong lumapit.
"Isa kang Lambana."
Napalingon siya sa akin. Bakas ang pagkabigla sa mukha. "Paano mong— isa kang tunay na Prinsipe!"
"Prinsipe Ephraim ang aking ngalan. Siguro'y dimo ako kilala-"
"Kilala kita. Paano kita makakalimutan? Ikaw ang Prinsepeng inaalagaan ko. Ang Kuya ni Lucy."
"Teka, Ruzz. Ruzzibel. Ikaw nga, Ruzzibel. Pero—Lucy? Sinong Lucy?"
"Si Prinsesa Eloisha-"
"Nasaan siya? Nandito ako para hanapin siya."
"Sa tingin ko'y sasama siya kela Peter sa—Hindi!"
"Bakit?"
"Ang lagusan kahapon, binuksan moba?"
"O-oo."
"May mga tao ba doon?"
"O-oo. Pero diko alam kung anong nangyari. Basta biglang lumakas ang Hangin na nagpatulog samin ni Jevru. Nang magising kami'y agad kong isinara ang Lagusan. Pero wala nang tao doon."
"Kung tama ako'y nasa Mundo na natin ang Kapatid mo, Ephraim-"
"Ganun ba? Halikana, puntahan na natin-"
"Nasaan ang mahiwagang Pulseras?"
Natigilan ako. Ibinigay ko iyon kay Jevru. Natitiyak kong nakaalis na ito at nasa mundo na namin
Napaupo ako sa higaan ko. "Mukhang kailangan nating maghintay sa muling pagbukas ng Lagusan, Ruzzibel."
WENNIE'S POV
SA KUWEBA namin, palakad lakad ako samantalang kalmante lang na nakaupo si Wendy na kakambal ko.
"Diko alam kong anong nagtulak saiyo para pakawalan ang Prinsipe!" Sigaw ko sa Kakambal.
"Mahina talaga ang ulo mo, Wennie."
"Ha? Anong ibig mong sabihin?"
"Tapos na ang kailangan natin sa Prinsipe. Nakakuha na ako ng mga Buhok niya na siyang gagamitin ko sa Mahikang gagawin ko."
"Anong ibig mong sabihin, Wendy?"
"Simple lang, Wennie. Ang Prinsipe mismo ang Papatay sa Inang Reyna." Napapalakpak naman ako.
"Perfect! Pero parang may mali."
"Anong mali?"
"Sister. Ang buhok, hindi na naging kulot!"
"Huh?" Agad napalingon ang kakambal sa tinitingnan ko.
"Di kaya di isang Prinsipe ang nakuha natin?"
Umiling ang kakambal. Itinaas nito ang buhok saka inalam kung kanino ang buhok na iyon. "Kay Freddie!"
"Pero paanong?"
"Dina mahalaga. Ganun padin naman. Pinagkakatiwalaan ng Reyna si Freddie kaya ikakasira ng lahat ang mangyayari." Anito saka tumawa ng malakas.
Malakas din akong tumawa saka itinaas ang kamay dito na Parang nag-aapir.
PUNONG DIWATA'S POV
SA KABILANG banda, nakatingin ako sa Batis ng Kapalaran.
"H-hindi!"
"Bakit, Punong Diwata?" Anang alalay kong palaka na tumalon galing sa Batis.
"N-nagkamali ako ng iniisip. May ibang plano ang magkapatid na Wennie't Wendy na hindi ko namalayan."
"Bakit, Punong Diwata? Nagawa naba nila ang sinasabi mong plano nila?"
"Oo... Hindi kona sila pang kayang pigilan. Ang akala ko'y walang mangyayaring masama kay Freddie. Pero tiyak kong siya ang mapapahamak sa gagawin ng magkapatid na iyon. Ang akala nila'y si Freddie ang Prinsipe kung kaya't ang Buhok niya ang nakuha ng mga ito."
"Anong gagawin nila sa Buhok, Punong Diwata?"
"Isang Mahika. Isang masamang mahika. Nakita ko sa aking Balintataw ang pag-itim ng mga mata ni Freddie. Na ang ibig sabihin lang ay Kasamaan."
"Aanib siya sa Kasamaan?"
"Iyon ay dahil kay Wennie at Wendy. Kailangan kong umalis."
"Ngunit saan ka pupunta?"
"Kung hindi ko sila mapipigilan. Dapat makuha kona ang Lunas para di tuluyang mapahamak at masakop ng Kasamaan si Freddie."
"Sa mga Sirena ka ba hihingi ng tulong, Punong Diwata?"
"Oo. Ang Kabibeng pinakaingat-ingatan nila ang siyang makakapag-alis sa isang masamang mahika."
"Pero alam mong di sila tumutulong ng walang kapalit!" Nag-aalang aniya. Ngumiti ako.
"Kailangan kong sumugal." Sabi ko bago naglaho. Naiwan namang nangangamba ang Palaka.
JEVRU'S POV
NATAGPUAN ko ang Kapatid kong si Zafe sa isang Kuweba. May mga kasama ito roon na siyang tumulong dito para paalisin ang mga Lobong lumapa dito, sabi ng isang paru-parung napagtanungan ko.
Dinala ko si Zafe sa labas ng Kuweba para dalhin na sana sa Palasyo pero pinalilibutan kami ng mga kaaway! Isang Grupo ng Tulisang Uwak. Mga taong nagiging uwak kung kailan nila gustuhin. Wala na akong pagpipilian kundi ang makipagbuno sa mga ito. Hinugot ko ang Espada ko saka sinugod ang isa.
Pero magagaling ang mga ito sa pakikipag-away kung kaya't dehado ako. Ni wala akong napapatay dahil sa liksi ng mga ito. Hanggang pagsugat lang ang nagagawa ko.
Dahil naging abala sa pakikipag-away. Di ko namalayang nahulog ang Mahiwagang Pulseras na magbubukas sa lagusan. Isang Diwata naman ang biglang nagpakita at tinulungan kami ni Zafe. Hinawakan niya kami saka pareho kaming naglaho doon.
Agad ding umalis ang Grupo ng Tulisang Uwak.
Naging tahimik ang paligid... Isang babae ang tumatakbo dahil sa Takot, iniisip nito na dapat itong makalayo roon.
Nadapa ito at saktong nasa harap na nito ang mahiwagang Pulseras. Agad nito iyong isinuot saka nagpatuloy sa pagtakbo. Walang kaalam-alam kung para saan ang napulot na pulseras.