"I HATE that Liam Aramis, Kuya Pierro. I hate him. Ininsulto niya ako. Ininsulto niya ang El Mundo. Sabi niya kahit daw ialay ko ang sarili ko sa kanya, di siya pipirma ng kontrata sa akin. So infuriating. So sure of himself. Huh! Hindi siya si Cristiano Ronaldo. Parang papatulan ko siyang kumag siya."
Sumabog na ang galit ni Cattleya habang kausap si Pierro sa webcam. Nasa hotel suite siya na di kalayuan sa stadium ng Hamburg. Nagpupuyos pa rin siya sa inis kay Liam. Marami na siyang nakasalamuhang professional football player. May nuknukan ng hambog at may mga bastos.
Si Liam lang ang bukod-tanging uminsulto sa kanya ng ganito at nakapagpagalit sa kanya. Ngayon lang may nagturing sa kanya na mababang babae. Samantalang sa Pilipinas ay nirerespeto siya.
"Cattleya, none of your complains please. Hindi iyan ang inaasahan kong resulta mula sa iyo. I want results. I want Liam Aramis," mariing wika ni Pierro.
Bumagsak ang balikat niya. "Pwede bang iba na lang? I am sure makakahanap pa tayo ng ibang player na kundi man kasing galing ay mas magaling pa sa kanya."
"I like him. He is really good. Bagay na bagay siya sa El Mundo. He is like Superman. Hahabulin niya ang bola at parang di siya napapagod o nasasaktan man lang. I could feel his passion. With that cool attitude of his, I am sure the fans will go crazy. He is very entertaining. Perfect for my vision. You got it?"
"Yes, Kuya."
Hindi na niya nagawang makipagtalo pa dito. Naabot ni Pierro ang kinalalagyan nito ngayon dahil sa vision na iyon. He was the CEO and President of Dantes Group of Companies. May pag-aari itong negosyo mula sa construction hanggang sa telecommunications at bagong venture nito ang binuong football club. Nagawa nitong palaguin ang maliit na perang pamana dito ng lolo nito at in-invest sa stock market hanggang lumago. Then he started buying companies at the age of twenty-three. Hindi sila makapaniwala sa bilis nitong umunlad. At ngayon ay treinta sais na ito at isa nang bilyonaryo subalit wala itong balak na tumigil doon. Marami pa itong ambisyon.
Kapag may maganda itong plano, gagawin ng pinsan ang lahat para maisagawa iyon. Hindi nito habol ang pinakamagaling o pinakamaganda. Naniniwala ito na may mga bagay na babagay sa isa't isa. And from that imperfection, he could create something great and genius. Tulad ni Liam. Tiyak may nakita si Pierro dito dahilan para di nito gustuhing isuko.
"Ayokong makarinig pa ng angal mula sa iyo. Maliwanag?"
Yumuko na lang siya. "Oo, Kuya."
"Ano pang hinihintay mo? Get your ass off your hotel suite and get Liam pronto!"
"Yes, Sir!" Animo'y sundalo siya na handang gawin ang lahat ng utos ng heneral niya. Pakiramdam tuloy niya ay ibabala siya nito sa kanyon.
Matapos ang tawag ay sinulyapan niya ang relo. Alas otso na ng gabi. It's about time. Matapos ang hapunan ay nagtutungo sa isang pub ang miyembro ng club nila Liam para mag-relax.
Sumilip siya sa bintana at nakita ang mas malakas na bagsak ng ulan. Hindi ito maganda pero di siya maaaring mag-aksaya ng oras. Hinablot niya ang coat at dinampot ang keycard. Hindi si Liam ang makakapagpaurong sa kanya. Siya ang inaasahan ni Pierro.
May limang minutong lakarin ang pub mula sa hotel. Mabuti na lang nakausap niya ang kaibigan ni Liam na si Bryant kanina kaya nakuha niya ang impormasyon. Nakakanginig ang lamig sa labas subalit desidido ang bawat hakbang niya. Maswerte na kung di siya tatamaan ng hypothermia.
Pagpasok sa pub ay sumalubong agad sa kanya ang tanawin ng mapuputing kalalakihan na nag-iinuman ng beer. Inapuhap agad ng mga mata niya si Liam.
Mula sa sulok ng pub ay may tumayong lalaki at kumaway. "Hey!" Si Bryant.
"Good evening," bati niya. At binati din niya ang iba ng magandang gabi sa German. "Where is Liam?" tanong niya nang mapansing wala sa mga ito si Liam.
"Over there. Brooding. He is not even drinking beer. All he wants is coffee," wika ni Bryant.
"Coffee?" bulalas ng kapitan ng team at humalakhak na parang nang-aasar. "Lame." At nagtawanan ang iba pa na parang iniinsulto ang pagkalalaki ni Liam dahil di ito umiinom ng beer.
Nasa kabilang mesa si Liam sa tabi ng salaming bintana at nakatanaw sa labas. Mukhang malalim ang iniisip nito. Good. Solo niya itong makakausap.
Tumayo si Cattleya sa harap ng mesa ni Liam. "Mind if I join you?"
Tiningnan lang siya nito na puno ng disinteres at kumunot ang noo. "Kung nandito ka na naman para sa kontrata, forget about it. I am not interested."
Umupo siya sa couch sa tapat nito. "Don't worry. I am just here for a drink." Kinawayan niya ang waitress. "Ich würd gern ein bier bestellen bitte," order niya ng isang mug ng beer.
Minsan ay kailangang ipakita sa mga kalalakihan na kaya din niyang tapatan ang ginagawa ng mga ito. Katulad ng pag-inom ng alak o kaya naman ay paglalaro ng golf. Marami siyang naiseselyong deal dahil kaya niyang makibagay sa mga ito. Nakukuha niya ang respeto ng mga kalalakihan sa aspetong iyon.
"You drink beer?" gulat na tanong ni Liam.
"Yes. At gusto kong subukan ang beer dito sa Germany. It is a must-try for tourists."
Puno ng disgusto nitong tinitigan siya sa ibabaw ng mug ng beer nang i-serve sa kanya ng sexy na waitress. "I am not really a fan of women drinking beer."
Natigilan siya pero sa huli ay nagkibit-balikat. Ano bang pakialam niya sa opinyon nito sa kanya maliban na lang kung makakatulong iyon sa misyon niya.
"Kapag ba di ako uminom ng beer pipirma ka ng kontrata?"
"In your dreams."
Itinaas niya ang mug ng beer. "Then cheers!"
Kinunutan lang siya nito ng noo habang umiinom siya ng beer. Iba ang lasa at amoy ng fresh na beer kumpara sa mga beer na nakabote at matagal na naiimbak. The foam was tantalizing. Manamis-namis iyon. She found herself enjoying it. At least may isang bagay siyang na-enjoy sa nagyeyelong Germany.