“Ambisyosa din naman kayong dalawa!” Umismid siya. “Bahala nga kayo. Hindi naman kayo nakikinig. Basta ayoko sa Lucian na iyon.”
“Good. Para mabawasan kami ng karibal.”
Napailing na lang siya habang masayang nagpaplano ang kambal ng gagawin para makuha ang atensiyon ni Lucian. Nagsasayang lang ng oras ang mga ito.
Lucian Montecillo was a heartless bastard. She knew his type. Any woman stupid enough to fall for him was in for a heartbreak.
LUCIAN keeped on flipping his fliptop cellphone. Iniisip niya kung dapat nga ba niyang tawagan na at pabalikin sa trabaho ang executive assistant na si Victoria. Pero kabibigay pa lang niya ng bakasyon dito. Sa loob ng dalawang taong pagtatrabaho nito sa kanya ay napaka-efficient nito. She was always at his beck-and-call whenever she needed her. Pero nagkasakit na ito nang nakaraang buwan kaya nagdesisyon siyang pagpahingahin ito. It would be cruel to ask her to go back right away. That would be too cruel.
Kung bakit kasi palpak ang sekretaryang nadampot niya. Maganda naman ang performance nito nang di pa niya hawak. Pero nang siya na ang boss, bigla na lang itong naging babaeng baliw sa pag-ibig. A recipe for disaster.
And that was the last thing he wanted. A disaster.
Bumukas ang pinto ay nagsipasok ang mga kaibigan niya. Averill, Deive and Sidney were not just his friends. They were his business partners in running the Pearl Cruises. Gusto nilang magkaroon ng isang cruise liner na maglalayag sa buong Pilipinas at maglalagay sa Pilipinas bilang isang cruising haven.
Three years ago, Hidden Pearl was born, a pirate ship which sails the islands of the Philippines. Dahil nkakaiba ang disenyo ng barko kaysa sa karaniwang modernong cruise ay nakaakit sila ng maramming turista. Mabilis na nadagdagan ang barko nila. Now they launched Pearl of the Orient Seas, a Spanish galleon inspired ship which sails different Southeast Asian Countries through South China Sea route. Sa loob ng isang taon ay fully booked na sila. Their fleet of holiday cruises were known for its splendour.
“Nagpahanda na kami ng early dinner,” sabi ni Deive. “There’s still time for the sunset. Di ka makakakain sa welcome party mamaya.”
“Do I really have to attend that one? Marami pa akong trabaho.”
May kanya-kanyang trabaho din na hinahawakan ang iba pa niyang kaibigan. While he devoted his whole life for Pearl Cruise. At mahirap ang walang sekretarya.
“Malas ang nagtatrabaho habang nakabakasyon,” sabi ni Deive. “Minamalas ka tuloy sa sekretarya mo.”
“You are not helping,” sabi niya at matalim itong tiningnan. “Sidney, ipahiram mo muna sa akin ang girlfriend mo. I really need a hand so badly.”
“Ayoko nga! Sisirain mo pati ang bakasyon namin? Kaya ko nga itinakas ‘yon dahil isa pa siyang workaholic.”
“Si Callea na lang, pare,” nakangising suhestiyon ni Deive. Asawa nito ang inire-recommend nito.
Umiling siya. “No. Wala ako sa mood na mag-Halloween sa gitna ng summer.” Isang horror writer ang asawa nito at naging libangan nang i-cosplay ang mga character nito sa horror books. Di maganda iyon sa imahe at mood niya. “Hindi ba pwedeng magtrabaho lang ako? Kundi lang ako sinubukang i-seduce ng sekretarya ko, pagtitiyagaan ko naman siya.”
Tinapik ni Sidney ang balikat niya. “Ang hirap sa iyo, puro ka trabaho. Di lang naman iyan ang pwede mong gawin sa mundo. Why don’t you consider relaxing? Nandito tayo para magkabakasyon. At maraming magagandang babae dito sa cruise.”
Ngumisi siya. That was the last thing he needed. Komplikasyon lang ang dala ng mga babae. “Masaya ako dahil may mga babaeng nagpatino sa inyo. Matino na ako. Di ko kailangan ng babae. Sakit lang sila ng ulo sa akin.”
Then she remembered that woman who came to her ex-secretary’s rescue. She unnerved him. Yet that flash of contempt in her eyes made her almost beautiful. Malakas ang loob nitong sagut-sagutin siya. Muntik na siya nitong mapaniwala na concern ito sa ex-secretary niya. Then she heard their conversation. Ginawa lang iyon ng babae para makuha ang atensiyon niya. Akala niya ay iba ito sa ibang kababaihan pero pare-pareho lang ang mga ito.
That woman was also trouble. A headache.
“Kailan ka ba magkakaroon ng normal na buhay?” tanong ni Averill. “May responsibilidad ka rin sa mga kababaihan.”
“Anong responsibilidad?” tanong niya.
Ngumisi si Sidney. “Tapunan mo sila ng atensiyon at pagmamahal. Tapos na kaming tatlo do’n. Faithful na kami sa mga girls namin. Pero ikaw? Wala ka pang naseserbisyuhan ng kakisigan mo.” Sabay naghalakhakan ang tatlo.
“Hindi ako escort service, trabahador sa host club o stud,” nanlilisik ang mata niyang sabi. “Lumabas na nga kayo! Sinisira lang ninyo lagi ang mood ko!”
Marami siyang mas importanteng responsibilidad. He must take something back for his father. At sa loob ng maraming taon ay iyon ang pinaghahandaan niya.
Minsan siyang nagkaroon ng pagkakataon na sagipin ang isang taong importante sa kanya. Hindi niya nagawa dahil wala siyang pera. Pero sa kabila ng pera niya ay di na niya ito mababawi pa.
Pero marami na siyang pera para makapaghiganti. Kaunting panahon na lang ay makakabawi na siya. He could smell the taste sweet of victory. Soon.