CHAPTER 4
Lorrain P.O.V
Pagkagising ko ay ngayon ko lang naalala na nandito pa pala ako sa may bodega. Nahulog ang isang Jacket kasabay nun pagtayo ko. Mukhang ito ang ginawang kumot habang tulog ako.
Wait! At sino namang maglalagay sakin ng kumot? Kaninong Jacket ito.
Agad ko itong pinulot at may nahulog na maliit na papel mula rito. Lagkakuha ko ay binasa ko kaagad ito.
Im the owner of this mini library. Ms. Trespassing
-DJ
Lagot! Nandito yung may ari kagabi? Ang malas nga naman kung kailan ngayon lang ako nakatulog rito ngayon pa ako nahuli ng may ari. Pero mukhang hindi naman atah siya galit lalo na at di niya ako ginising kagabi.
Tatalon na sana ako sa open window ng may nakapa ako sa loob jacket niya.
Isa itong susi. Tiningnan ko ang likod ng notes at may sulat pa nga.
Yan ang susi ng Bodega pwede kang makalabas pasok dyan. But please Ms. Trespassing wag na wag mong pupunitin ang mga lovely books ko. Nagamot ko narin yang hiwa mo sa hita nakakahiya naman sa makinis at maputi mong hita. At sa susunod mag ingat ka.
-DJ
Agad napako ang tingin ko sa hita ko. Kaya pala medyo mahapdi kagabi ginamot niya pala ako. Napangiti ako sa iniisip ko pero agad rin itong nawala ng.
Kahit isang lalaki ay walang nagtangkang humawak sakin siya pa kaya?
Kahit sa mga boyfriend ko ay lagi akong nag susuot ng hoodie kasi ayaw kung mahawakan nila ang balat ko lalo na at medyo may pagkamaarte rin itong si kutis.
Bigla nalang nangangati minsan rin namumula.
Alam kung lalaki siya lalo na sa amoy ng jacket at sa DJ na logo nito sa kaliwang dibdib.
Agad na akong lumabas at sinara ang bodega pagkalabas ko bago nagtungo sa bahay. Ngunit naalala ko yung si Daph. Nagpatuloy lang ako sa paglalakad at tinahak ang daan papunta sa bahay ng kaibigan ko.
Agad akong pumasok dahil kilala ko na yang si Daph hindi yan nag lolock ng pinto pero okay lang naman dahil secure naman ang Village.
Nakita ko ang gulo gulong buhok ni Daph pababa siya ng hagdan muntik pa siyang mahulog dahil sa gulat ng makita niya ako.
"You scare me" pansisisi niya.
"Masyado kasi akong maganda"
"No! nasobraan ka sa pagiging maputi mo kaya napagkamanlan ka niyang white lady" napatingin ako sa may pinto at pumasok roon si Jaycee.
Isa siyang Editor sa APC na pagmamay ari ng Kuya ni Daph. Dahil dun naging kaibigan rin namin siya. Pero pag work time na talaga naging focus na ito. Napaka workaholic niya talaga.
"Hey Jay!" tumakbo papunta sa kaniya si Daph at niyakap siya "Ang cute mo talaga" saka nito pinaglaruan ang bangs ni Jaycee at hanggang balikat nitong buhok na straight.
"Matagal kunang alam yan" mayabang na sabi nito "But i have a problem here my dear friend" mahina pero halatang kinakabahan ang boses nito
"What is it?"
"Nawala ko yung mga papers nandun yung ibang mga chapters ng story na babasahin ko palang"
"Panong you lost? Sa pagkakaalam ko your our trusted editor in APC"
"My lovely friend, i lost it sa train"
"Don't worry Jay" humarap si Jaycee sakin "May copy ako"
"Oh God! Thanks" saka niya ako niyakap ng mahigpit. "But yung iba ay wala"
"Okay fine" sukong sabi ni Daph "I convince kuya nalang na gumagawa ulit ng second copy but Jay kahit na you're cute hindi kuna papalampasin ito pag nangyari ito sa susunod" may halong pagbabantang sabi ni Daph
Tumawa lang ng malakas si Jaycee saka niya inakbayan si Daph.
"Napaka cute at inosente mo kaya hindi bagay sayo ang pagiging maldita my beautiful friend" tumingin naman sakin si Jaycee at inakbayan rin ako "At ikaw naman magpabilad karin sa araw nahiya naman ang color white dahil sa sobrang puti mo"
Napailing nalang ako sa kabaliwan ng babaeng toh. Kahit kailan talaga.
"Alam mo na ang nangyayari sa balat ko pag nagbilad ako sa araw ng ilang oras" pagpapaala ko sa kaniya.
"Ayh oo nga pala pupula ng sobra sobra ang kutis mo" kita ko pa ang palihim nitong pag irap.
Naalala ko pa dati ng sinabihan nila akong bumilad rin ako sa araw ng isang oras. Kaya dahil wala akong maisip nun na sunod na chapter ng kwento ay nakisabay narin ako sa trip nila.
Nagbilad ako nun sa araw naramdaman kung parang pinapaso ako at sobrang hapdi ng balat ko ngunit hindi ako umalis roon at nagpatuloy lang ako sa pagbilad. Ngunit napatingin ako kay Daph at Jaycee nun ng bigla nila akong hinila.
"Oh God!"
"Are you okay? May masakit ba sayo?"
"This is all your fault Jaycee"
"Hindi di ko kasalanan yan"
Hindi ko alam nun kung bakit sila nun sobrang OA. Dahil pala sobrang pula na ng kutis ko. Ang puting puti kung balat ay naging pink na.
Umupo nalang ako sa Sofa at kinuha ang cellphone ko sa bulsa. Bago ko pinindot ang Between The Cover App halos sabog yung notification ko. Lalo na sa message.
Pero naagaw nun ang atensyon ko sa DJ Sanchez na toh.
Darius P.O.V
Dahil wala akong ginawa pagkagising ko palang ay agad kunang binasa ang laman ng libro. Halos nakalinutan kunang maligo at kumain dahil sa nag enjoy akong basahin ang kwento.
Hindi lang ito tungkol sa pagmamahal niya sa isang lalaki pati narin sa pagmamahal niya sa pamilya.
"Gagi" agad kung pinunasan ang luha kung dumaloy.
Napaka bitter nga ng writer. Kaya pala My Last Cry ang title ng kwento dahil iyon na ang huling beses na iiyak siya at iyon narin ang huling beses na makikita niya ang mundo.
Nagpakamatay siya kasi pakiramdam niya nabuhay lang siya sa mundo para saktan ng mga tao.
Natutunan ko rito sa kwento na toh na pag masyado kang mabait e. T-take advantage nila iyon. Gagamitin nila iyong sandata sayo para madali ka nilang masaksak patalikod.
Kaya pala nasaktan ako nun dahil sa sobrang mahal ko siya at dahil sa sobrang bait ko sa kaniya.
Ng matapos ko ang kwento ay agad kung pinindot ang message. Siguro dahil sa sobrang raming nag memessage sa kaniya ay alam kung hindi niya ito mababasa.
DJSanchez: Sobrang napaka bitter mo nga. Akala ko ako na ang pinakabitter sa mundo mayroon pa pala. By the way Ms. Bitter Im DJ your new reader the boy version of yours.
Pinatay kuna ang phone ko saka na ako nagtungo sa banyo para maligo. Baka pag tinamad ako ay hindi na naman ako maliligo nito.
Gusto ko pang mabasa ang ibang kwentong gawa ni BitterNovelWrites.