- Total: 68
Chapter 1 ตอนที่ 1 สำนักหมิงเซียน
สำนักหมิงเซียน ตั้งอยู่บนยอดเขาสูงลิบปกคลุมด้วยหมอกจาง ๆ ตลอดฤดูกาล เร้นห่างจากโลกภายนอกไม่ยุ่งเกี่ย
Chapter 2 ขออยู่กับอาจารย์ต่อ
“อาจารย์ แม้พวกเราจะต้องขึ้นไปทำหน้าที่บนสวรรค์ แต่พวกเราจะไม่มีวันลืมสำนักแห่งนี้ อาจารย์อย่าได้เศร
Chapter 3 เหมยสวรรค์ปรากฎ
“อาจารย์” เสียงอ่อนหวานทำให้มู่เฉิงหนิงปล่อยยิ้มออก
“เจ้าเรียกข้าด้วยน้ำเสียงเช่นนี้ มีอะไรอยากรู้อีก
Chapter 4 ผ้าปักแทนใจ
“ฤา..นี่จะเป็นเพราะผ้าปักลายหงส์ขององค์หญิงเพคะ ดอกเหมยสวรรค์จึงปรากฏ” ฟางเหนียงก้มมองผ้าปักของตัวเอ
Chapter 5 อยากแต่งตั้งนางเป็นชายา
“ไม่ว่านานแค่ไหน ข้าก็จะรอ ข้ารอเจ้ามาตั้งแต่วัยเยาว์ เหตุใดจะรออีกไม่ได้” องค์ชายรองหลับตาลง สัมผัส
Chapter 6 บอกลาอาจารย์เป็นครั้งสุดท้าย
“เวลาช่างเดินไปอย่างรวดเร็ว หนึ่งพันปีก่อน พวกเขาทั้งเก้าคน ยังเป็นเด็กตัวเล็กที่ซุกซน ข้าใช้เวลาอยู
Chapter 7 ดินแดนแห่งสวรรค์
“เทพทุกองค์ที่ถือกำเนิดเป็นโอรสของราชาสวรรค์ จะมีดอกไม้ประจำตัวแสดงถึงคู่บารมี ยกตัวอย่างเช่น องค์รั
Chapter 8 ศิษย์ร่วมสำนัก
“หนิงเอ๋อเข้าใจแล้ว” เซียนน้อยค้อมตัวลงเล็กน้อย ก่อนที่ท่านเทพแห่งชะตาจะปล่อยยิ้มเมตตาออกมา แล้วทูลล
Chapter 9 แรกพบ
“จริงสิ ได้เวลาที่องค์หญิงจะเสด็จไปยังสวนบูรพาแล้ว เจ้าจงไปพร้อมข้า จะได้เรียนรู้ธรรมเนียนต่าง ๆ ไว้
Chapter 10 องค์รัชทายาทจะกลับมา
“สายตามั่นคงเช่นนั้น หากองค์หญิงได้แต่งงานกับองค์ชายรอง นางจะมีความสุขไปนิรันดร์”
“ไม่มีผู้ใด ล่วงรู้
Chapter 11 ไร้หนทางกลับไปหาอาจารย์
“ข้าร้องไห้ เพราะกลัวว่าผีเสื้อประหลาดนั่นจะบินหายไป แต่ก็ลืมคิด ว่าพลังเทพของท่านนั้นสูงส่งเพียงใด
Chapter 12 องค์รัชทายาทเสด็จกลับมา
“เจ้าปรับตัวได้บ้างแล้วฤาไม่” หนิงเอ๋อย่อตัวลงเคารพท่านเทพ ก่อนที่เขาจะเข้ามากระซิบบางอย่าง
“เห็นองค์
Chapter 13 ปฏิเสธรักขององค์ชายรอง
“ทูลราชาสวรรค์ เรื่องการอภิเษกนั้น หม่อมฉันเห็นว่ายังไม่ถึงเวลา และหม่อมฉันเองยังไม่พร้อมเพคะ” เหล่า
Chapter 14 ภายใต้อ้อมกอดองค์ชายรอง
“ลู่ฟาง เช่นนั้นเจ้าจะเลือกผู้ใด” เจี้ยนลู่ฟางค่อย ๆ เลื่อนสายตาตรงมายังเบื้องล่าง พบหนิงเอ๋อสบตาเขา
Chapter 15 ให้ยอมรับความจริง
“พี่อิงอิง ข้าจะเป็นชายาขององค์ชายรองได้อย่างไร ในเมื่อข้าเพิ่งมาเป็นเซียน ที่แม้แต่ธรรมเนียมง่าย ๆ
Chapter 16 ความเสียใจขององค์ชายรอง
“เด็กโง่ เหตุใดเจ้าจึงคิดเรื่องเช่นนี้ออกมาได้ ก่อนมาบนแดนสวรรค์อาจารย์ต้องปวดหัวกับเจ้ามากใช่ฤาไม่”
Chapter 17 เมื่อแพ้ก็ต้องยอมรับ
ก่อนจะใช้พลังแห่งเทพ หายวับกลับไปยังตำหนักฉางชุน เหล่านางกำนัลพากันโค้งคำนับ เมื่อร่างขององค์ชายรองเ
Chapter 18 พาหนิงเอ๋อมาหาองค์ชายรอง
“องค์ชายรองเพคะ” น้ำเสียงของฟางเหนียงเอ่ยขึ้นพร้อมสองเท้าก้าวไปหาเขาด้วยความดีใจ หากแต่เมื่อนึกบางอย
Chapter 19 ในห้องตำรา
“...” หญิงสาวเบิกตากว้าง หันมองแผ่นหลังของเขาอย่างเงียบ ๆ เจี้ยนลู่ฟางยังคงแสดงท่าทีสุขุม ไม่มีคำพูด
Chapter 20 ได้ล่วงรู้ความคิดของฟางเหนียง
“ฟางเหนียงเจ้านั่งก่อนสิ” เจี้ยนลู่จินผายมือเชิญให้องค์หญิงฟางเหนียงนั่งลงด้านหน้า พร้อมสายตาหล่อเหล
Chapter 21 ตัดขาดสิ้นแล้ว
“ไม่ได้นะเพคะ ข้าไม่ไปไหนทั้งนั้น ข้าได้ยืนยันแน่ชัดแล้วว่าจะไม่รับตำแหน่งชายาขององค์ชายรอง ข้าประสง
Chapter 22 หนิงเอ๋อได้รับบาดเจ็บ
“องค์ชายรองเพคะ ดื่มสุราก่อนเช่นนั้น จะประชวรได้นะเพคะ” เซียนน้อยนางหนึ่งเอ่ยขึ้นด้วยความเป็นห่วง ก่
Chapter 23 ทำไมห้องตำราจึงมืดมิด
“ข้าผิดเองที่ทิ้งนางไว้ตามลำพังจนเกิดเรื่อง” ก่อนรอยยิ้มของเทพโอสถจะเผยออกมา แล้วกล่าวต่อด้วยสีหน้าผ
Chapter 24 เขาก็แค่ประชดข้า
“ข้าจะจับเจ้าไปขังด้วยเหตุใด”
“เพราะองค์ชายรองอาจคิดผิด ที่ประชดองค์หญิงฟางเหนียงด้วยการดึงข้าไปเป็นช
Chapter 25 ขอกลับตำหนักไท่จือ
“พระทัยเย็นก่อนดีฤาไม่พ่ะย่ะค่ะ เทพแห่งชะตาไม่เคยพูดความลับออกมา ไม่ว่ากับผู้ใดก็ตาม หากทำเช่นนั้นเก
Chapter 26 เขาไม่ได้ใส่ใจถึงเพียงนั้น
“อย่างน้อยชะตาของข้าก็ไม่มืดบอดเกินไปนัก ข้ามิได้อยู่ตัวคนเดียวบนแดนสวรรค์ ข้ายังมีศิษย์พี่ที่รักและ
Chapter 27 เทียบเชิญถูกส่งออกไป
“องค์ชายรองแสนดี ใส่พระทัยองค์หญิงทุกอย่าง ความรักของเขามั่นคงดังภูผา ข้าเชื่อเหลือเกินว่าความจริงแล
Chapter 28 ข้าได้ยินหมดแล้ว
“ข้ามาหาหนิงเอ๋อ” เขาตอบสั้น ๆ แต่นั่นทำให้น้ำตาของอีกฝ่ายหยดลงอย่างไม่ทันตั้งตัว ก่อนนางจะรีบปัดออก
Chapter 29 บัวสีรุ้ง
“ดอกเหมยหยุดร่วงหล่นไปนานแล้ว เหตุใดจึงได้กลิ่นอยู่ตลอดเวลา” หนิงเอ๋อแย้มยิ้มแล้วล้วงเอาเหมยสวรรค์ชู
Chapter 30 ขนมบัวสีรุ้ง
“ลู่ฟางเจ้าแน่ใจฤาว่าตัดสินใจดีแล้ว”
“ท่านพี่หมายถึงเรื่องใด”
“เรื่องการอภิเษกกับเซียนน้อยผู้นั้น เจ้า
Chapter 31 เจ้าต้องได้รับโทษ
“เหตุใดเจ้าจึงเก็บบัวสีรุ้งของข้าไปจนหมด” สุรเสียงเย็นเยือก ที่พยายามสยบความโกรธเอ่ยถามหญิงสาว ก่อนน
Chapter 32 ขนมที่พี่สาวคิดค้นขึ้นมา
ภายในตำหนักฉางชุนเงียบสนิทไร้วี่แววขององค์ชายรองและหนิงเอ๋อ เมื่อเหล่าเซียนน้อยเห็นองค์หญิงฟางเหนียง
Chapter 33 สวนท้อด้านใน
“อาจารย์หญิงของเจ้าคงใจดีมาก เจ้าถึงได้รักเคารพนางถึงเพียงนี้”
“อาจารย์หญิงของข้าใจดีที่สุด” หนิงเอ๋อ
Chapter 34 เริ่มคุ้นเคย
“ตอนนั้นพวกเราสามคนยังเด็กมา พากันวิ่งเล่นกันบริเวณสวนบูรพา จนกระทั่งฟางเหนียงให้ข้าและองค์รัชทายาทร
Chapter 35 คำพูดอ่อนหวานของหนิงเอ๋อ
“ไม่ใช่” หญิงสาวรีบกลืนผลท้อที่อยู่ในปาก พลันเลื่อนเท้าเข้ามาใกล้ชายหนุ่มด้วยความอยากรู้
“เมื่อครู่อง
Chapter 36 องค์ชายปฏิบัติกับท่านอย่างดี
“อีกไม่กี่วันก็ถึงวันแต่งตั้งชายาแล้วเพคะ พูดเช่นนี้ดีแล้ว ไม่มีผู้ใดกล้าทักท้วงหรอกเพคะ” หนิงเอ๋อพย
Chapter 37 รายงานมู่เฉิงหนิง
“ข้า...” องค์ชายรองก้มมองดอกเหมยสวรรค์ในมือ แล้วอ้ำอึ้ง พร้อมกับเทพแห่งชะตา กล่าวขึ้นอีกครั้งด้วยน้ำ
Chapter 38 ฝากปิ่นทองให้หนิงเอ๋อ
“หาใช่นาง” มู่เฉิงหนิงได้ยินดังนั้นจึงขมวดคิ้ว
“แล้วเป็นผู้ใด เป็นธิดาของเทพองค์ใดงั้นฤา”
“ชายาขององค์
Chapter 39 พิธีแต่งตั้งชายา
“อาจารย์หญิงยังคิดถึงและเมตตาข้าอยู่เสมอ” เจี้ยนลู่ฟางเหลือบมองน้ำตาของอีกฝ่าย ที่หยดลงบนปิ่น เขาจึง
Chapter 40 หลบในห้องสรงน้ำ
“ข้าดีใจที่อาจารย์หญิงได้รับรู้ถึงความเป็นไปของข้า และส่งปิ่นทองอันนี้ฝากเทพแห่งชะตามาร่วมยินดี อาจา
Chapter 41 ร่วมหอ
“ถ้าหากข้าไม่ได้อยู่ในตำแหน่งชายาองค์รัชทายาท ข้าจะไม่มีความสุขได้เช่นกัน จะเจ็บปวดที่ได้เห็นหญิงอื่
Chapter 42 ข้าจะขึ้นรับตำแหน่งองค์รัชทายาท
“ชาที่ท่านนำไปให้ข้ากับหนิงเอ๋อดื่ม...” ชายหนุ่มยังกล่าวไม่จบ เสียงของเทพแห่งชะตาก็สวนขึ้นทันทีพร้อม
Chapter 43 หลบหน้าองค์ชาย
ก่อนจะเรียกประชุมเหล่าเทพทั้งหลายครั้งใหญ่อีกครั้งเป็นการส่วนตัว เสียงกลองตีให้สัญญาณดังมาถึงตำหนักไ
Chapter 44 กฎในอดีตที่ถูกยกเลิกไป
“ข้าไม่แปลกใจว่าทำไมอาจารย์หญิงของเจ้าจึงโปรดเจ้านัก เพราะนิสัยเหมือนกันราวคนเดียว”
“ท่านรู้ได้อย่างไ
Chapter 45 แตกต่างจากฟางเหนียง
เวลานี้พวกเขาปลีกตัวออกจากความวุ่นวาย มุ่งตรงเข้าไปยังใจกลางสวนบูรพา ซึ่งเป็นสถานที่หวงห้าม มีเพียงเ
Chapter 46 พิธีแต่งตัั้งองค์รัชทายาท
“องค์ชายลู่จินล่ะ” ฟางเหนียงเดินมาถึง หยุดมองหาเขาแล้วขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ
“ข้ากำลังมองหาอยู่เช่นกั
Chapter 47 ฟางเหนียงกลับมาอีกครั้ง
ลู่ฟางก้มมองป้ายแสดงฐานะในมือ ท่ามกลางศาลากลางน้ำที่ดาษดื่นด้วยบัวสีรุ้ง นับจากนี้เขาคือองค์รัชทายาท
Chapter 48 อย่ามอบใจให้องค์ชายลู่ฟาง
“พระชายาเก่งที่สุดเพคะ จำไว้นะเพคะ บนแดนสวรรค์ไม่มีอะไรสำคัญเท่ากับกฎระเบียบ ในตอนนี้ท่านเป็นถึงชายา
Chapter 49 ไปหาองค์ชายที่สวนบูรพา
“เจ้าควรอยู่ข้างกายข้า มิควรหนีออกมาเช่นนั้น” หญิงสาวนิ่งเงียบ เก็บงำความรู้สึกไว้ภายใน ก่อนที่ชายหน
Chapter 50 ภาพบาดใจ
“ย้อนกลับไปนานแสนนาน ผีเสื้อสวรรค์เป็นจุดสนใจของเทพโอสถ เพราะเขาทดลองรังของมัน เพื่อไปทำยาสมุนไพร หา
Chapter 51 ตามหาหนิงเอ๋อ
“เหตุใดต้องร้องไห้เสียใจด้วย ในเมื่อข้ารู้อยู่เต็มอก ว่าแรกเริ่มเดิมที ความสัมพันธ์ขององค์รัชทายาทกั
Chapter 52 บอกชอบเขา
ภายในห้องบรรทม ชายหนุ่มจับร่างหนิงเอ๋อตั้งตรง แล้วรินน้ำอุ่นใส่ถ้วย พร้อมยื่นให้นางดื่มซ้ำ ๆ เพื่อไล
Chapter 53 เหตุใดจึงทำโทษรุนแรง
“เช่นนั้น องค์หญิงล้มเลิกความคิดเถอะนะเพคะ”
“ล้มเลิกงั้นเหรอ หากล้มเลิกความคิดนี้ แล้วเจ้ามีวิธีอื่นท
Chapter 54 อิงอิงมาเตือน
“พี่อิงอิง ข้าอยู่นี่” เสียงใสของพระชายาทำให้อิงอิงยกมือขึ้นกล่าวห้าม
“เบา ๆ เพคะ” ท่าทางของศิษย์พี่ท
Chapter 55 เล่นพิษ
“ข้าฤา บอกชอบท่าน บอกชอบตอนไหนเพคะ” หญิงสาวทำท่าเลิ่กลั่ก ก่อนชายหนุ่มจะกัดผลท้องในอิริยาบถสบาย
“ตอนเ
Chapter 56 ฟางเหนียงถูกพิษ
“ทูลพระชายาเพคะ ตอนนี้เกิดเรื่องใหญ่แล้ว ที่ตำหนักไท่จือองค์หญิงฟางเหนียงประชวรอย่างกะทันหัน ได้ตามเ
Chapter 57 รับผิดแทนอิงอิง
“หึ..เจ้าจะให้ข้าเชื่ออย่างนั้นฤา ว่าฟางเหนียงนำเถาจือมาทำร้ายตัวเอง ข้าเป็นถึงราชาสวรรค์เหตุการณ์เช
Chapter 58 ตำหนักมืด
“ทูลราชาสวรรค์ จะปลดตำแหน่งพระชายาฤาไม่ตอนนี้ไม่ใช่สิ่งสำคัญพ่ะย่ะค่ะ สิ่งสำคัญที่สุดคือการรักษาชีวิ
Chapter 59 คิดถึงองค์ชายรอง
“ข้าเชื่อว่าทุกอย่างจะผ่านพ้นไปด้วยดี ข้าเชื่อว่าความดีของท่านจะเป็นเกราะคุ้มภัย องค์หญิงฟางเหนียงจะ
Chapter 60 เร่งรักษาฟางเหนียง
“ใครนำอาหารมาส่งพวกเราฤา”
“ข้าเองไม่คุ้นหน้าเซียนพวกนั้น ไม่รู้ว่าเป็นเซียนตำหนักใด” คำตอบของหนิงเอ๋อ
Chapter 61 รักษาฟางเหนียงเสร็จสิ้น
“ข้าเพียงให้ท่านกลับไปในฐานะ อาจารย์ของหนิงเอ๋อกับอิงอิง ตอนนี้พวกนางทั้งสอง ถูกจองจำอยู่ที่ตำหนักมื
Chapter 62 องค์รัชทายาทมาหา
“ขอบพระทัยเพคะ” ฟางเหนียงได้ยินดังนั้นจึงรีบน้อมกายลงพร้อมหยดน้ำตาร่วงหล่น ไม่นานนักร่างของราชาสวรรค
Chapter 63 หัวใจข้าไม่ได้มีเจ้านานแล้ว
หลังจากเหล่าเทพพากันเดินทางกลับออกจากตำหนักไท่จือ ฟางเหนียงนึกบางอย่างได้ นางจึงเปลี่ยนเสื้อผ้าพร้อม
Chapter 64 ร่วมไต่สวน
“ทูลราชาสวรรค์เพคะ ข้าขอยืนยันคำเดิมว่าข้าไม่ได้ใส่เถาจือลงในถ้วยอาหารขององค์หญิงฟางเหนียง ย้อนไปก่อ
Chapter 65 ใช้วิชามารตัดสินความ
“ไหนเจ้าลองพูดมา ว่าศิษย์ทั้งสองของข้า ทำเช่นไรกับเจ้า” ฟางเหนียงได้ยินดังนั้นจึงจับมือที่กำลังสั่นเ
Chapter 66 ฝากหนิงเอ๋อ
“ตกลง ที่แท้เจ้าใส่ร้ายหนิงเอ๋องั้นฤา” ฟางเหนียงก้มหน้าลงพร้อมน้ำตาอาบแก้ม หมดทางแก้ตัว
“เจ้าหลอกลวงก
Chapter 67 สารภาพรักกับหนิงเอ๋อ
“องค์รัชทายาทเพคะ ข้าพูดมากไปแล้ว”
“พึ่งรู้ตัวฤา” หญิงสาวก้มหน้าลง
“พูดต่อสิ”
“ไม่ ไม่รู้จะพูดอะไรแล้วเ
Chapter 68 ตอนจบ
“นานมาแล้วที่ข้าไม่ได้กินผลท้อ ท่านพาข้าไปเก็บท้อสวรรค์ได้ฤาไม่” เพียงเท้าทั้งสองเหยียบพื้น ที่ดาษดื
สนุกดี ทำออกมาเรื่อยๆนะ
25/08
0ดีมากเลยค่ะ อ่านสนุกมาก
20/08
0อ่านสนุกดีงับ
2d
0สนุกมากกกก
2d
0ดีมาก
3d
0ดีมากค่ะ
3d
0มีสาระ
5d
0ดีดี
5d
0สนุกมากเลยจ้า
8d
0ดีมากๆ
12d
0