- Total: 67
Chapter 1 ผ่อนคลายให้เพื่อน
วันหยุดสุดสัปดาห์ ภายในคอนโดฯ หรูแห่งหนึ่งตั้งอยู่ใจกลางเมือง เป็นแหล่งรวมตัวของนักศึกษาหนุ่มหล่อปีส
Chapter 2 เงินประกัน
เทวทิณณ์ เป็นลูกชายคนเดียวของตระกูลชลเทพ ที่ทำการค้า จนร่ำรวยติดอันดับของประเทศ ทว่าชาติกำเนิดของเขา
Chapter 3 คำขอร้อง
“นารีกับคณาธิปเขาทำตามที่เขียนไว้ในจดหมายแล้วล่ะ” สายตาคล้ายเสียใจของชัชพลเผยออกมาได้เพียงเสี้ยววินา
Chapter 4 สัญญาว่าจะดูแลอย่างดี
“ใจจริงผมก็จะปฏิเสธอยู่หรอกนะ ถ้าไม่ติดว่า...” ชายกลางคนหยุดพูดไปครู่หนึ่ง
“ถ้าไม่ติดว่าอะไรคะ” หญิงก
Chapter 5 ขอถ่ายรูป
กระทั่งถึงวันรับศพ ทั้งชัชพลและญาธิดาทำการจัดจ้างให้ขนส่งศพ ไปยังวัดห่างไกลในที่จังหวัดอ่างทอง สองสา
Chapter 6 เซ็นมอบอำนาจ
“ฉันอะนะ เพิ่งได้ข่าวจากรุ่นพี่ปีสาม ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นเสือผู้หญิง ดีกรีไม่ธรรมดาเป็นถึงลูกชายเจ้าข
Chapter 7 บรรพตต้องได้ทุกอย่าง
“ลูกชายฉัน มันคบผู้หญิงคนนี้จริงจังหรือเปล่า”
“อันนี้ผมไม่ทราบครับ เท่าที่พอจะหาแหล่งข่าวได้ ก็พูดเป็
Chapter 8 ปกป้องปุยนุ่น
“ฉันชอบใบนี้ค่ะ” น้ำเสียงของหญิงสาวเอ่ยกับพนักงาน คล้ายกับไม่เห็นว่าเธอยืนมองอยู่ก่อนแล้ว
“ขอโทษนะคะ
Chapter 9 ผลาญเงินประกัน
“เธอไม่รู้จริง ๆ เหรอ ว่าการที่ทิณณ์ทำแบบนี้ แสดงว่าเขามีใจให้เธอ”
“ยังไง”
“เขามองเธอมีค่าเกินกว่าจะเธ
Chapter 10 เสนอน้องสาวให้
“ทำไมล่ะ” เทวทิณณ์ยกแอลกอฮอล์ขึ้นดื่มแล้วเอ่ยถามเพื่อนรัก
“ถ้าฉันหาผู้หญิงบริสุทธิ์ให้นายได้ นายยังจะ
Chapter 11 ศักดิ์ศรีมันกินไม่ได้
“พิมพ์จะหาเงินจากที่ไหนมาช่วยพ่อกับแม่ พิมพ์ต้องทำไงดีคะ” ความใสซื่อของเธอ ทำให้ชนกันต์แอบยกยิ้มมุมป
Chapter 12 พาไปส่งถึงห้อง
“นี่น้องสาวของนายเหรอ” เขาถามทั้งที่มีดาราสาวเดินควงมาด้วย
“ใช่ แล้วเจอกันที่คอนโดฯ” ชนกันต์ตอบสั้น ๆ
Chapter 13 คิดว่าพ้นเหรอ
“พิมพ์...เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมอาบน้ำนานจัง” เสียงของเทวทิณณ์เอ่ยขึ้น ทำให้พิมพ์มาดาได้สติกลับมาแล้ว
Chapter 14 เอาเงินมาจากไหน
เขาทอดสายตามองดวงตากลมแป๋วของหญิงสาวที่สั่นไหว แล้วก้มหน้าลงไปใกล้
“ไม่ต้องกลัวนะ” ชายหนุ่มกระซิบ ก่อ
Chapter 15 วันนี้วันอะไร
เช้าวันรุ่งขึ้นเทวทิณณ์ลืมตามา พร้อมกับร่างเล็กนอนขดกลมอยู่ภายใต้อ้อมกอด เขาเผลอยิ้มแล้วก้มลงหอมศีรษ
Chapter 16 จัดเลี้ยงวันเกิด
“แล้วคุณพ่อกับคุณแม่ฝากอะไรถึงพิมพ์ไหมคะ”
“อ่อฝากสิ...ท่านฝากบอกคิดถึงพิมพ์ด้วยนะ และก็ให้พิมพ์ดูแลตั
Chapter 17 จัดการคนที่มายุ่งกับเทวทิณณ์
“หวังว่าจะชอบมันนะคะ”
“ขอบใจนะ สำหรับของขวัญ” เทวทิณณ์ส่งยิ้ม พร้อมกับรับของขวัญนั้นมา
“มานั่งตรงนี้สิ
Chapter 18 ขอโทษที่ลืม
“แปะ” เสียงตบยุงดังขึ้น พร้อมกับร่างบางนั่งรอเทวทิณณ์อยู่ที่ป้ายรอรถจนท้อ ก่อนจะก้มหยิบมือถือ ที่แบต
Chapter 19 อยากเป็นอิสระเร็ว ๆ เหรอ
“ไม่โกรธพี่แล้วเหรอ” เทวทิณณ์เท้าคางแล้วเอ่ยถามหญิงสาว ด้วยน้ำเสียงราบเรียบเหมือนเคย ก่อนที่พิมพ์มาด
Chapter 20 จะเก็บเธอไว้
“ไม่เกี่ยวได้ไง พี่ปุยนุ่นของเธอต้องเสียใจแย่แน่ ๆ พี่ทิณณ์ยังทำนิสัยเจ้าชู้เหมือนเดิมอยู่เลย ฉันเคย
Chapter 21 ผู้หญิงที่คุณทิณณ์ซื้อมา
“ไม่ดีใจเหรอ ที่ได้เป็นข่าวกับพี่ เธอรู้ไหมใคร ๆ ก็อยากเป็นข่าวกับพี่ทั้งนั้นแหละ” เขาพูดขึ้นด้วยน้ำ
Chapter 22 ลองฟังเสียงธรรมชาติ
สายลมยังคงพัดโชยมาปะทะกายทั้งสอง ที่นั่งทานอาหารพร้อมกับทอดสายตามองไปยังสระน้ำขนาดใหญ่ตรงหน้า พิมพ์ม
Chapter 23 ปฏิบัติการช่วยนกน้อย
“พี่ทิณณ์คะ พี่ทิณณ์” เขาขมวดคิ้วเมื่อเห็นเธอทำบางสิ่งบางอย่าง อยู่ใต้ต้นไม้ ก่อนตัดสินใจลุกขึ้นไปยั
Chapter 24 ไลฟ์สด
“ขอบคุณนะคะ ที่ช่วยนกตัวนั้น”
“พี่ทำเพราะตัดรำคาญต่างหาก”
“แต่ถึงอย่างนั้น พิมพ์ก็ต้องขอบคุณพี่ทิณณ์อย
Chapter 25 เป็นครั้งแรกต่อว่าปุยนุ่น
“ท่าทางนางตอแหลเก่ง” แววดาวกลืนน้ำลายพร้อมกับเบิกตากว้างเมื่อเห็นคำวิจารณ์ต่าง ๆ หลั่งไหลออกมาพร้อมก
Chapter 26 ต้องการคนผิดมาลงโทษ
“ปกติทิณณ์ไม่เคยรู้สึกผิดกับสิ่งพวกนี้ไม่ใช่เหรอคะ ไม่ว่ากับผู้หญิงคนไหน ทิณณ์ก็ไม่เคยสนใจ แต่กับพิม
Chapter 27 ห่วงความรู้สึกตัวเองจะดีกว่า
“แล้วพ่อรู้ได้ไงว่าผมมีเพื่อนเป็นดารา” ฉัตรภพนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะทำเสียงเข้ม
“ฉันรู้ก็แล้วกัน
Chapter 28 ผิดหวังกับฉันมากไหม
“พี่ทิณณ์เคยบอกกับพิมพ์ว่า พิมพ์ต้องอยู่กับพี่ทิณณ์จนกว่าพี่จะพอใจ เพื่อให้คุ้มกับเงินสามแสนที่จ่าย
Chapter 29 อยากยุติความสัมพันธ์
“ถ้าเธอไม่อยากเป็นเพื่อนฉันแล้ว ก็ไม่เป็นไรนะดาว ฉันเข้าใจว่าไม่มีใครอยากเป็นเพื่อนกับคนไร้ศักดิ์ศรี
Chapter 30 ให้เพื่อนช่วยคิด
เทวทิณณ์ลากหญิงสาวเข้ามาในห้อง พร้อมกับจับจ้องมองใบหน้าที่มีรอยแดงช้ำ พร้อมกับเก็บความคับแค้นใจไว้ไม
Chapter 31 ต้องคบพิมพ์ในฐานะแฟน
“พี่ทิณณ์จ้องพิมพ์แบบนั้นทำไมคะ”
“อยากจ้อง ซื้อมาสามแสนจะไม่ให้จ้องเลยเหรอ” หญิงสาวได้ยินดังนั้นจึงชะ
Chapter 32 อย่าเอาเรื่องดาหรัน
“พรุ่งนี้ พี่จะทำให้ทุกคนยอมรับในตัวเธอ เธอจะได้ไม่ต้องหลบซ่อนสายตาของคนพวกนั้นอีก” หญิงสาวขมวดคิ้วม
Chapter 33 ประกาศคบกัน
“ทิณณ์ว่าอะไรนะคะ” ปุยนุ่นเอ่ยถามเขาอย่างไม่แน่ใจนัก
“พรุ่งนี้ให้ดาหรัน ไปขอโทษพิมพ์มาดาต่อหน้าทุกคน”
Chapter 34 เพราะเขาชอบเธอจริง ๆ
“เบา ๆ อย่ากรีดร้องแบบนั้นให้ใครได้ยิน เธอจะเสียภาพพจน์เอาได้”
“ฉันมีอะไรต้องเสียอีก ตอนนี้คนที่กำลัง
Chapter 35 สองแม่ลูกปรึกษากัน
ภายในห้องทำงานของฉัตรภพ เขากำลังตรวจเอกสารต่าง ๆ ก่อนที่เสียงเปิดประตูจะดังขึ้นทำให้ชายกลางคนเงยหน้า
Chapter 36 ซื้อของแทนใจ
“อาหารไม่อร่อยเหรอ” ชายหนุ่มเอ่ยถาม
“เปล่าค่ะ พิมพ์แค่คิดถึงพ่อกับแม่ ป่านนี้ไม่รู้ว่าท่านเป็นไงบ้าง”
Chapter 37 พยายามกลับเข้ามา
“ทิณณ์ไปไหนแล้วล่ะ” น้ำเสียงของดาราสาวที่พึ่งกลับจากถ่ายละคร เอ่ยขึ้นอย่างเป็นมิตร หลังจากเธอหายหน้า
Chapter 38 ไปสวนสนุก
“ทิณณ์ล่ะ”
“พิมพ์หาพี่ทิณณ์ไม่เจอค่ะ ตอนนี้แบตพี่ทิณณ์หมด ถ้าไงพี่กันต์ค่อยโทรมาใหม่นะคะ” ว่าแล้วพิมพ
Chapter 39 พี่น่ะเหรอ เอาแต่ใจ
ไม่นานนักร่างของเทวทิณณ์ก็เดินลงมาอย่างคนหมดแรง โดยมีพิมพ์มาดาประคองไว้ พร้อมรอยยิ้มแสนสวยของเธอจะปล
Chapter 40 จำใจให้กำไล
“พี่ทิณณ์มีอะไรหรือเปล่าคะ ทำไมทำหน้าอย่างนั้น”
“พ่อกับแม่พิมพ์ติดต่อมาแล้วนะ” หญิงสาวได้ยินดังนั้นจึ
Chapter 41 ขอให้ชนกันต์ช่วย
“ฉันจะไม่ยุ่งกับผู้หญิงของแก แต่ถ้าแกผิดหวังหรือเสียใจเพราะผู้หญิงคนนี้เมื่อไหร่ อย่าอ่อนแอให้ฉันเห็
Chapter 42 ตกลงที่หนึ่งล้านบาท
“เธอคงไม่พูด เพราะเธอน่าจะเห็นใจเราอยู่บ้าง” ชนกันต์ได้ยินดังนั้น จึงนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง พร้อมกับถอ
Chapter 43 เริ่มเป่าหู
“ฉันรู้จักกับพิมพ์มาดามานาน น้องสาวฉันตอนนี้กำลังตกต่ำเพราะ พ่อกับแม่ของเธอเสียชีวิตหมดแล้ว เธอต้องท
Chapter 44 พยายามเชื่อใจเขา
“พิมพ์มีอะไรจะพูดกับพี่เหรอ” ท่าทางจริงจังและใส่ใจของเขาทำให้หญิงสาวอ้ำอึ้งครู่หนึ่ง ทว่าเสียงเคาะกร
Chapter 45 รู้ความจริงเรื่องกำไล
“ถ้านายไม่ดื่ม ฉันก็ไม่บังคับ แต่...ฉันถามอะไรอย่างหนึ่งสิ” ชนกันต์เหลือบมองพิมพ์มาดาที่เดินลับเข้าไ
Chapter 46 เลิกกันแล้ว
“พี่ลืมไป ว่าเธอขายตัวให้พี่เพราะเงิน” พิมพ์มาดานิ่งอึ้งกับคำพูดห่างเหินของชายหนุ่ม เธอค่อย ๆ เลื่อน
Chapter 47 ต่างคนต่างใช้ชีวิต
“โธ่โว้ย” ชายหนุ่มกวาดทุกอย่างตรงหน้าลงบนพื้น แล้วก้มหน้าร้องไห้ออกมาด้วยความอัดอั้นใจ ภาพรอยยิ้มและ
Chapter 48 ตั้งแต่เลิกเขาก็เปลี่ยน
“เธอชอบเงินไม่ใช่เหรอ ถือว่าเป็นค่าเหนื่อยที่ต้องมาบริการฉันไง รับไปสิ” คำดูถูกจากชายหนุ่มทำให้พิมพ์
Chapter 49 สี่ปีผ่านไป
4 ปีผ่านไป....
“ทิณณ์คะ ทางนี้ค่ะ” ร่างของปุยนุ่นยกมือขึ้นโบกไปมาในสนามบิน เมื่อเห็นเทวทิณณ์เดินออกมา
Chapter 50 ขอแต่งงานกับปุยนุ่น
“ขอบใจนะหนู”
“ไม่เป็นไรค่ะ” พิมพ์มาดายืนส่งชายกลางคน พร้อมส่งยิ้มหวานให้ ก่อนที่เธอจะเบี่ยงตัวไปทำหน้
Chapter 51 ลองใจหญิงสาว
“ท่านเรียกดิฉันมา มีอะไรเหรอคะ” น้ำเสียงอ่อนน้อมเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“เงินเดือนในบริษัทของผม อาจจะน้อ
Chapter 52 เลิกยุ่งแล้วจะเอาอะไรกิน
“แกไม่ต้องมาปากหวานกับฉันนักหรอก” เทวทิณณ์รับคำชมจากบิดา พลันเบี่ยงตัวมานั่งที่ประจำของเขา ทบทวนสิ่ง
Chapter 53 ผู้ช่วยคนใหม่
ปุยนุ่นเดินตามเทวทิณณ์เข้ามาในห้องทำงาน เป็นครั้งแรกที่ได้พบกับฉัตรภพ ทำให้เธอเกิดอาการประหม่าอยู่บ้
Chapter 54 เล่น ๆ ไม่ได้จริงจัง
“พี่ทิณณ์คะ เรื่องเงินเจ็ดแสนที่พิมพ์เคยเอาไป พิมพ์จะพยายามหามาคืนให้ตามที่เคยบอกไว้นะคะ อีกไม่นานคุ
Chapter 55 มองหน้าเหยื่อได้แล้วเหรอ
“คุณไม่รู้สึกอะไรเหรอ” ชายหนุ่มทำหน้าเหวอ แล้วเอ่ยทักด้วยน้ำเสียงผิดปกติ
“คะ” พิมพ์มาดายังคงทำหน้าฉงน
Chapter 56 ตามสืบประวัติของพิมพ์มาดา
“แม่ไม่ต้องห่วงหรอก ผมมีวิธีที่พวกนั้นไม่มีทางสาวถึงตัวเรา” บรรพตพูดด้วยสายตาแข็งกร้าว
“เราจะต้านมันไ
Chapter 57 ความฝัน
“หลายปีแล้วนะคะ ที่พิมพ์ไม่ได้คุยกับพ่อและแม่เลย เมื่อก่อนแค่พ่อกับแม่ไปทำงานต่างจังหวัดสามสี่วัน พิ
Chapter 58 ยอมรับผิดคนเดียว
“คุณทิณณ์ ขึ้นมาทำไมคะ” พิมพ์มาดานึกแปลกใจในท่าทีของอีกฝ่าย จึงเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ ก่อนที่ชายหนุ่ม
Chapter 59 รู้ว่าจะชดใช้ยังไง
“จริงอยู่ข้อผิดพลาดทั้งหมดบรรพตเป็นต้นเหตุให้เกิดช่องว่างในการทุจริต แต่ที่เขาทำก็เพื่อบริษัททั้งนั้
Chapter 60 ทำเพื่อชดใช้ให้เขา
“พอดีว่าฉันแอบได้ยินคุณบรรพต คุยกับคุณปรางทิพย์เรื่องจะจัดการคุณฉัตรภพ” บรรพตเบิกตากว้างแล้วหันมายัง
Chapter 61 คำบอกรักสุดท้าย
“จะออกก็ออกไป แต่อย่ายุ่งกับบรรพต” น้ำเสียงเข้มข่มขู่ไร้เยื่อใย ทำให้พิมพ์มาดาปล่อยยิ้มทั้งน้ำตา ก่อ
Chapter 62 หลังจากรู้ความจริง
“มันก็ไม่ต่างกันหรอกครับ สุดท้ายพวกผมก็คงต้องนอนคุก พิมพ์มาดาไม่มีวันยอม” เขาเงยหน้าตอบพร้อมน้ำตาไหล
Chapter 63 ไม่ใช่คนเดียวที่รู้เรื่องนี้
“ลูกคุณ ทำเราเดือดร้อนอีกแล้ว ได้พากันเข้าคุกหัวโตแน่” หญิงกลางคนกำมือแน่น หันไปหาสามีด้วยสายตาหวาดห
Chapter 64 ตัดขาดปุยนุ่น
“ถ้างั้น จากนี้ไป ผมจะให้ตำรวจตามดูแลคุณฉัตรภพอย่างใกล้ชิด”
“ขอบคุณมากนะครับคุณตำรวจ” ว่าแล้วฉัตรภพก็
Chapter 65 จับกุมบรรพตกับมารดา
“ในตอนนั้นชนกันต์ยืนยันกับพี่ว่า พ่อแม่ของพิมพ์เสียแล้ว พิมพ์อยู่ตัวคนเดียวโดยมีบ้านเขาดูแล และเขามั
Chapter 66 ทดแทนให้ครอบครัวพิมพ์มาดา
“พี่พร้อมรับโทษแล้ว”
“กระดูกพ่อกับแม่พิมพ์อยู่ที่ไหนคะ พิมพ์อยากเก็บไว้ค่ะ”
“พวกเราเผาพ่อกับแม่เธอที่ว
Chapter 67 ตอนจบ
“คอนโดฯ นี้ ฉันให้นาย ตอบแทนที่นายทำให้ธุรกิจของเราเติบโตขึ้นอย่างต่อเนื่อง รับไปสิ” บรรพตก้มหน้ามอง
สนุกเดียวกลับมาอ่านอีก
8h
0ดีเยี่ยม
1d
0ดีๆ👍🏻👍🏻
3d
0Very Good
6d
0🤍🤍
7d
0สนุกมาาากกกค่าา
9d
0👍🏻👍🏻👍🏻
10d
0อ่านเพลินมาก
10d
0ชอบนิยายเรื่องนี้มากอ่านแล้วรู้สึกชอบมีความภูมิใจมาก
10d
0ชื่นใจสุดๆ
10d
0