- Total: 86
Chapter 1 ลิขิตแห่งโชคชะตา
ปัง! ปัง!
เสียงทุบประตูยามวิกาลดังสนั่น แก้วกัลยาหญิงสาววัยยี่สิบสองปีตระกรองกอดมารดาไว้แน่นเพื่อลดคว
Chapter 2 ลิขิตแห่งโชคชะตา
แก้วกัลยายกมือไหว้อีกครั้ง ก่อนจูงมือมารดามาที่ท่ารถเพื่อเข้ากรุงเทพ เงินในกระเป๋ามีอยู่สามพันบาทไม่
Chapter 3 ลิขิตแห่งโชคชะตา
จันลุกยืนกวักมือเรียกคนบ้านเดียวกัน แก้วกัลยาและแม่ยกมือไหว้คุณใหญ่อีกครั้งแล้วเดินตามป้าจันไปยังที่
Chapter 4 ลิขิตแห่งโชคชะตา
เจ้าสัวเหลียงเงยหน้าจากหนังสือมองดูผู้มาเยือน เห็นสาวใช้คนใหม่กำลังจ้องมองสีหน้าตื่นตระหนก ชายชราเลย
Chapter 5 ลิขิตแห่งโชคชะตา
๑ ปีผ่านไป...
ร่างเพรียวระหงส์สาวเท้าลงจากชั้นบน หลังจากอ่านหนังสือให้เจ้าสัวฟังก่อนเข้านอน ปีสุดท้าย
Chapter 6 ลิขิตแห่งโชคชะตา
แก้วกัลยาหยุดยืนหน้าห้องนอนคุณใหญ่ก่อนเปิดประตูเข้ามา ดวงตาเรียวกวาดมองรอบๆ เตียงไม้สีเสา ตู้ โต๊ะเค
Chapter 7 ลิขิตแห่งโชคชะตา
หนึ่งชั่วโมงรถเลี้ยวเข้าสู่รั้วบ้านสิทธิภาคย์จอดเทียบตรงบันไดด้านหน้า บ่าวไพร่พากันมายืนรอรับคุณชายท
Chapter 8 ลิขิตแห่งโชคชะตา
กรองกาญจ์สาวเท้าเดินมาสวนด้านหลัง เห็นบุตรสาวนั่งอยู่บนหินก้อนใหญ่ เลยสาวเท้าเข้ามาหาแล้วจับไหล่บางไ
Chapter 9 กับดักลวง
หกโมงเช้าแก้วกัลยาลุกจากเตียงนอน เธอต้องไปดูแลเจ้าสัวลงมารับประทานอาหารเช้า หญิงสาวกวาดสายตามองหาเขา
Chapter 10 กับดักลวง
เสียงฝีเท้าก้าวลงบันไดทำให้คนบนโต๊ะอาหารเงยขึ้นมอง ร่างสูงเดินเคียงคู่ควงลงมา คุณใหญ่หน้าถอดสีแสดงคว
Chapter 11 กับดักลวง
ธัญจกรอมยิ้มไม่ตอบ เพียงแต่ขับเคลื่อนรถไปยังหนทางข้างหน้าเท่านั้น บอกให้ปล่อยใครจะทำตาม ก็คนข้างๆ น่
Chapter 12 กับดักลวง
คนถูกขอร้องชั่งใจ จะเกิดเรื่องแบบวันนั้นหรือเปล่า แล้วแหม่มลิลลี่ต้องการพูดอะไรกันแน่ แต่จากสีหน้าเธ
Chapter 13 กับดักลวง
แก้วกัลยาได้สติดันตัวเองลุกอย่างรวดเร็ว ยกมือแตะริมฝีปาก สีหน้าตระหนกแล้วหันมองเขา ไม่อยากเชื่อว่าเธ
Chapter 14 กับดักลวง
เจ้าสัวเอนกายลงบนโซฟาตัวยาวในห้อง ธัญจกรโยนกายลงข้างบิดา แก้วกัลยาพยายามทำตัวปกติเหมือนเช่นทุกวันไม่
Chapter 15 กับดักลวง
ใบหน้าโน้มใกล้เข้ามา คนใต้ร่างดวงตาเบิกกว้างมือสองข้างผลักดันสุดแรง ชายหนุ่มรวบมือสองข้างเหนือศีรษะแ
Chapter 16 กับดักลวง
แต่ทว่าในเวลาต่อมา ป้าจันและสาวใช้วัยแรกรุ่นอย่างน้ำผึ้ง กลับก้มหน้ามองพื้น ไม่มีคำพูดในเชิงอธิบายเก
Chapter 17 กับดักลวง
เสียงโทรศัพท์มือถือแก้วกัลยาดัง ในช่วงเวลาเก้าโมงเช้า เจ้าของเครื่องล้วงกระเป๋าหยิบออกมาดูเบอร์ แล้ว
Chapter 18 อดีตอันแสนเจ็บปวดกับแผนการอันแยบยล
รถสปอร์ตสีเหลืองจอดลง เจ้าของรถก้าวลงมา สาวเท้าเข้าสู่ตัวบ้าน เดินเลยไปยังสวนหย่อม ด้านหลังเรือนใหญ่
Chapter 19 อดีตอันแสนเจ็บปวดกับแผนการอันแยบยล
สินภพมองตามครู่หนึ่งแล้วหันกลับมา สักวันเขาอยากให้เธอคิดได้ แล้ววันนั้น จะบอกความรู้สึกที่มีให้ได้ยิ
Chapter 20 อดีตอันแสนเจ็บปวดกับแผนการอันแยบยล
คนตัวใหญ่ขบกรามความแค้นบังตา แม่ทำเรื่องบัดสี เพราะพ่ออายุมากกว่าแม่มาก คงไม่พอทำให้ความกระหายมันเบา
Chapter 21 อดีตอันแสนเจ็บปวดกับแผนการอันแยบยล
เสียงเพลงดังกระหึ่ม บรรดานักท่องราตรี ออกมาโยกย้ายส่ายสะโพกกันกลางฟลอร์ ร่างเพรียวระหงส์ในชุดเดรสรัด
Chapter 22 อดีตอันแสนเจ็บปวดกับแผนการอันแยบยล
เครื่องดื่มถูกส่งมาให้อีกเธอรับมา แล้วส่งผ่านริมฝีปากสู่ลำคอ ตอนนี้สติเริ่มเลือนรางแทบคิดอะไรไม่ออก
Chapter 23 คนที่ไม่ต้องการพบและความรู้สึกอันแสนบอบบาง
ร่างผอมบางยืนเกาะรั้วเหล็กอัลลอยด์ ชะเง้อมองด้านใน อีกครั้งที่เธอตั้งใจมาพบบุตรชาย อยากอธิบายเรื่องร
Chapter 24 คนที่ไม่ต้องการพบและความรู้สึกอันแสนบอบบาง
ร่างบางในชุดนักศึกษา สะพายกระเป๋าหอบหิ้วหนังสือ ออกจากห้องนอน ยกเรียวแขนดูเวลาเกือบเที่ยงแล้ว วันนี้
Chapter 25 คนที่ไม่ต้องการพบและความรู้สึกอันแสนบอบบาง
ร่างบางในชุดนักศึกษา สะพายกระเป๋าหอบหิ้วหนังสือ ออกจากห้องนอน ยกเรียวแขนดูเวลาเกือบเที่ยงแล้ว วันนี้
Chapter 26 คนที่ไม่ต้องการพบและความรู้สึกอันแสนบอบบาง
เธอหันมองแววตาหม่นเศร้า ความรู้สึกเจ็บปวดนี้มันคืออะไร นึกตำหนิตัวเองหลายครั้งเพราะดันโกรธแค้นบิดา แ
Chapter 27 สาวน้อยในกำมือมาร
แก้วกัลยายืนข้างรถเพื่อนสาว เมื่อมันจอดเรียบร้อยแล้ว นัฐนรินก้าวลง ในมือถือขนมมากมาย พร้อมกับหนังสือ
Chapter 28 สาวน้อยในกำมือมาร
แก้วกัลยาชะงักดวงตาเบิกกว้างด้วยความตกใจ จับท่อนแขนสินภพไว้เพื่อห้ามปรามไม่ให้พูดอะไรออกมากกว่านี้ แ
Chapter 29 สาวน้อยในกำมือมาร
ชายหนุ่มลุกยืนหรี่ตามองสาวใช้ นี่นะหรือคือสิ่งที่เธอต้องการแต่ทำไมสีหน้าถึงได้บ่งบอกอีกอย่าง ธัญจกรก
Chapter 30 สาวน้อยในกำมือมาร
ร่างกายเธอร้อนผ่าวได้กลิ่นสบู่อ่อนๆ ลอยมาแตะจมูก มันพาลให้นึกถึงรสจุมพิตอันแสนดูดดื่มสร้างความปั่นป่
Chapter 31 สาวน้อยในกำมือมาร
“ใครจะกล้าไม่พอใจเธอกัน ในเมื่อทุกคนในบ้านก็ชอบเธอทั้งนั้นแก้ว คนอย่างอีน้ำผึ้ง มันก็แค่หมาตัวหนึ่ง!
Chapter 32 สาวน้อยในกำมือมาร
รัฐดนัยได้ยินจึงรีบพาหญิงสาวเข้าห้องตรวจ เขาเกรงว่าเธอจะติดเชื้อที่ปอด หรือปอดมีปัญหา เมื่อเช็คสภาพร
Chapter 33 ความลับในอดีต
แก้วกัลยาก้าวลงจากชั้นสอง หลังจากเหตุการณ์ที่เธอถูกผลักตกน้ำ แม้อยากจะต่อว่าน้ำผึ้งมากเท่าไหร่ แต่จำ
Chapter 34 ความลับในอดีต
เธอรู้สึกถึงสายตารุกไล่มองมาไม่หยุดหย่อน หากไม่หาทางหลีกหนีคงต้องถูกเค้นเอาคำตอบจนได้ ไม่อยากตอบอะไร
Chapter 35 ความลับในอดีต
นุชนาถครุ่นคิดถึงเรื่องในอดีต วันนั้นเธอกลับมาหลังจากช็อปปิ้งนอกบ้าน เห็นนุพงษ์เพื่อนบุตรชายอยู่ในห้
Chapter 36 ความลับในอดีต
เสียงเครื่องยนต์ดังกระหึ่มด้านนอกทำให้สองคนชะงักครู่หนึ่งแล้วหันมอง ไม่นานเสียงเงียบลงติดตามด้วยร่าง
Chapter 37 ความลับในอดีต
ก้าวตรงบันได จวนถึงชั้นล่างได้ยินเสียงโทรศัพท์บ้านดังขึ้น ป้าจันยกหูโทรศัพท์รับสาย ส่วนเธอรีบลงมาเพื
Chapter 38 ความลับในอดีต
ชายหนุ่มชะงักเมื่อได้ยินคำพูดของสาวใช้ประจำตัวบิดา นี่เขาคิดกับแก้วกัลยาแบบไหนกันแน่ ทุกวันนี้การกระ
Chapter 39 คำสาปซาตาน
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ในเวลาเก้าโมงเช้า เจ้าของเครื่องขมวดคิ้ว มองเบอร์หน้าจอสีหน้าขรึมลง เขาชำเลืองม
Chapter 40 คำสาปซาตาน
สองร่างนั่งตรงข้ามกัน ในร้านอาหารญี่ปุ่นชื่อดัง หลังจากพบหน้ากันเมื่อครู่ นัฐนรินรู้สึกยินดีเป็นพิเศ
Chapter 41 คำสาปซาตาน
ร่างบางยืนนิ่งสับสนกับความรู้สึกตนเอง แต่การตัดไฟเสียตั้งแต่ต้นลมคือสิ่งที่เธอควรทำ ไม่อยากกระวนกระว
Chapter 42 คำสาปซาตาน
นัฐนรินระบายยิ้มแต่น้ำตากลับไหลรินออกมาไม่หยุด สินภพตรงใจกับภาพที่เห็นรีบตรงเข้ากุมมือเพื่อน
“เป็นอะไ
Chapter 43 คำสาปซาตาน
เสียงฝีเท้าแผ่วเบาดังแว่วสามคนในวงสนทนาหันมอง เห็นร่างบางเดินถือถาดน้ำผลไม้และคุกกี้มาเสริฟ์ แก้วกัล
Chapter 44 คำสาปซาตาน
แก้วกัลยาหยุดคำพูดเพราะยิ่งออกปากเท่าไหร่เหมือนเข้าตนเอง เธอช้อนมองชายหนุ่มตรงหน้า มีหลายเรื่องที่พู
Chapter 45 การตัดสินใจ
เสียงโทรศัพท์มือถือจันดังขึ้น แม่บ้านเก่าแก่กดรับสาย เมื่อเห็นเบอร์ปลายทาง แม้รู้สึกแปลกใจ ที่พี่ชาย
Chapter 46 การตัดสินใจ
ไม่อยากทำตามความต้องการของเขาเลย แต่เจ้าสัวเองก็มีบุญคุณกับเธอมากมาย ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเพราะคุณช
Chapter 47 การตัดสินใจ
กรองกาญจ์ชะงักเมื่อเห็นท่าทีบุตรสาวดูตระหนกตกใจกับการพูดปฏิเสธเรื่องที่สอบถาม ปกติลูกสาวไม่ใช่คนแบบน
Chapter 48 การตัดสินใจ
เจ้าสัวมองสาวใช้ก่อนมองบุตรชาย ความรู้สึกอัดแน่นในอก เมื่อไหร่ลูกจะเลิกเจ้าคิดเจ้าแค้นมารดาเสียที พ่
Chapter 49 การตัดสินใจ
อยากปฏิเสธแต่เหตุใดร่างกายกลับร้อนผ่าว ใบหน้าแดงซ่านรู้สึกได้ถึงลมหายใจของเขารินรดอยู่ตามผิวเนื้อ เธ
Chapter 50 การตัดสินใจ
ถึงเชียงใหม่อากาศไม่ค่อยหนาวสักเท่าไหร่ อาจเพราะช่วงนี้เป็นหน้าร้อน กรองกาญจ์ช่วยเจ้านายขนข้าวของเข้
Chapter 51 การตัดสินใจ
เดินออกมาจากห้องหมอเจ้าของไข้เธอจำต้องขอพึ่งพาประจวบอีกครั้ง มันจำเป็นในอำเภอนี้ไม่ค่อยสนิทสนมกับใคร
Chapter 52 การตัดสินใจ
สามทุ่มเสียงโทรศัพท์ของอังศนาดังขึ้นอีกครั้ง เจ้าของเครื่องรีบรุดมาดูคราแรกคิดว่าน้องชายอาจคิดถึงแล้
Chapter 53 การตัดสินใจ
“วันนี้คุณใหญ่จะกลับมาแล้วป้าจัน!”เสียงน้ำผึ้งตะโกน แก้วกัลยารู้สึกว่ามันแปลก ทั้งที่ก่อนหน้ายังเคยท
Chapter 54 เงามืดเริ่มคืนคลาน
“คืนนี้มาที่ห้องฉันด้วยแก้ว”เสียงเข้มกระซิบบอก ขณะยืนรออยู่หน้าห้องนอนบิดา แก้วกัลยาประหวั่นวิตกคุณใ
Chapter 55 เงามืดเริ่มคืบคลาน
หกโมงครึ่งเธอเข้าห้องเจ้าสัวเหลียง เห็นท่านลุกแล้วจึงรีบเข้าพยุงไปยังห้องน้ำ เมื่อเรียบร้อยพากันลงมา
Chapter 56 เงามืดเริ่มคืบคลาน
แก้วกัลยารับถุงอาหารและขนมนำมาจัดใส่จานเสริฟ์ไว้ให้เจ้านายได้ทาน พร้อมนำน้ำผลไม้ รวมถึงน้ำเปล่าในตู้
Chapter 57 เงามืดเริ่มคืบคลาน
ลมเย็นพัดผ่านกระจกเข้าสู่ห้องนอน แสงแดดลอดผ่านม่านสีชมพู ส่งผลให้เปลือกตาค่อยๆ เปิดออก เมื่อสายตาปรั
Chapter 58 เงามืดเริ่มคืบคลาน
สองร่างก้าวขึ้นรถแก้วกัลยานั่งเบาะหน้าคู่คนขับ ระหว่างทางเธอนิ่งเงียบครุ่นคิดในหลายเรื่อง เหมือนปัญห
Chapter 59 เงามืดเริ่มคืบคลาน
เสียงเครื่องยนต์ดังแว่วขึ้นถึงชั้นบน แก้วกัลยาชะงักในอกมันไหวชอบกล เจ้าสัวหันมองหน้าต่างแล้วสบตาสาวใ
Chapter 60 เงามืดเริ่มคืบคลาน
เอวบางกลับถูกรวบไว้ริมฝีปากหนากดลึกแทรกเรียวลิ้นเข้าหา แก้วกัลยาอึกอักแทบสำลักกับการกระทำอย่างรวดเร็
Chapter 61 เงามืดเริ่มคืบคลาน
วงอาหารเงียบสนิทไม่มีคำพูดใดอีก แก้วกัลยามองเพื่อนร่วมงานเห็นน้ำผึ้งเบ้ปากใส่ หญิงสาวถอนใจเฮือกใหญ่จ
Chapter 62 เงามืดเริ่มคืบคลาน
แก้วกัลยาก้มหน้าหลุบตามองพื้นริมฝีปากเม้มแน่น ไม่กล้าพูดออกไปกลัวเพื่อนจะรู้สึกไม่ดี นัฐนรินชอบคุณชา
Chapter 63 เงามืดเริ่มคืบคลาน
วิภานีขบเขี้ยวเคี้ยวฟันมันอะไรกันเนี่ย ไอ้ท่าทางประหนึ่งคู่รัก กับสีหน้าของเจ้านายมีต่อนักศึกษาฝึกงา
Chapter 64 เส้นทางแห่งความเจ็บปวด
เสียงนาฬิกาบอกเวลาสี่ทุ่มตรง ธัญจกรลงจากรถ หลังจากงานเลี้ยงสังสรรค์ กับหุ้นส่วนคนสำคัญจบลง ความจริงเ
Chapter 65 เส้นทางแห่งความเจ็บปวด
มือใหญ่เริ่มเลื่อนไล้ตามร่างกาย ริมฝีปากจุมพิตทุกส่วนจนร่างบางสะท้าน คนใต้ร่างครางแผ่วมือยกขึ้นโอบรอ
Chapter 66 เส้นทางแห่งความเจ็บปวด
ตีห้าร่างบางหย่อนเท้าลงจากเตียง เมื่อคืนนอนไม่หลับเลย ในหูมันได้ยินคำพูดของเขาสะท้อนก้อง หัวใจเจ็บหน
Chapter 67 เส้นทางแห่งความเจ็บปวด
แก้วกัลยาเปิดประตูอีกฝั่งนั่งข้างเขา ระหว่างทางมีเพียงความเงียบงันแม้คนขับรถชำเลืองมองบ่อยครั้งเพราะ
Chapter 68 เส้นทางแห่งความเจ็บปวด
ห้าโมงเย็นแก้วกัลยาเก็บแฟ้มเอกสาร สุดท้ายวันนี้แทบไม่คุยกันเลย แม้แต่ตอนพักดูเหมือนท่านประธานจะทานอา
Chapter 69 เรื่องราวอันไม่คาดฝัน
แก้วกัลยาสาวเท้ามาหน้าประตู เธอได้ยินเสียงรถคุณชายคงกลับมาแล้ว มือกำลูดบิดเปิดออก สายตาเหลือบเห็นคุณ
Chapter 70 เรื่องราวอันไม่คาดฝัน
ร่างบางลุกยืนไปหยิบแฟ้มจากเขา มือบางแตะโดนมืออีกฝ่ายอย่างไม่ตั้งใจ หญิงสาวชะงักรีบดึงมือออกแต่ทว่ามั
Chapter 71 เรื่องราวอันไม่คาดฝัน
กลับมายังห้องทำงานยังคงเห็นเขาก้มหน้าก้มตากับกองเอกสารอยู่ แก้วกัลยานั่งลงประจำที่ตนเองแล้วชำเลืองมอ
Chapter 72 เรื่องราวอันไม่คาดฝัน
หกโมงเย็นแก้วกัลยารอเขาในห้องทำงาน ไม่นานนักคนตัวใหญ่วางมือจากเอกสาร แล้วลุกยืนหยิบสูทมาสวมหันมองมาท
Chapter 73 เรื่องราวอันไม่คาดฝัน
สองคนเดินมาถึงรถ ธัญจกรเปิดประตูแล้วทำหน้าที่สารถี แก้วกัลยานั่งเบาะหน้าคู่เขา รถเคลื่อนออกจากบริเวณ
Chapter 74 วิกฤติแห่งอันตราย
หกโมงเช้า ร่างสูงก้าวลงจากชั้นสอง โดยมีแก้วกัลยาตามมาติดๆ ธัญจกรเดินมาหยุดยังรถฟอร์จูนเนอร์สีขาว มัน
Chapter 75 วิกฤตแห่งอันตราย
โชคดีแล้วที่เจ้าสัวไม่ได้ลงมาเห็นเหตุการณ์ หากท่านมาร่วมด้วยคงทุกข์ใจ เห็นพี่น้องทะเลาะกันแถมคุณชายเ
Chapter 76 วิกฤตแห่งอันตราย
แก้วกัลยาพาเจ้าสัวมาถึงห้องแล้ววางท่านลงบนโซฟาตัวยาวโดยมีคุณนุชนาถคอยดูแล ความจริงเธออยากอ่านหนังสือ
Chapter 77 วิกฤติแห่งอันตราย
ได้ยินเสียงแผ่วเบาชายหนุ่มลุกยืนระบายยิ้ม รุดไปยังเตียงคนป่วยแล้วนั่งลงบนเก้าอี้ เห็นเปลือกตาขยับแล้
Chapter 78 วิกฤติแห่งอันตราย
เหตุการณ์ซ้ำสองงั้นเหรอ น้องชายหมายความถึงเรื่องอะไร
“เล็กหมายความว่ายังไง!”
“ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมขอตั
Chapter 79 ความจริงอันซับซ้อน
คนโดนตำหนิก้มหน้า เธอไม่อยากให้มีคนอื่นมาเดินตาม มันน่ารำคาญแถมเป็นผู้ชายอีกด้วย
“คงไม่มีอะไรหรอกค่ะ
Chapter 80 ความจริงอันซับซ้อน
สองอาทิตย์ถัดมา...
แก้วกัลยาก้มหน้ากับกองเอกสารที่ตนเองต้องรับผิดชอบหลังจากคุณอรวรรณสอนงานให้เธอจนหมด
Chapter 81 ความจริงอันซับซ้อน
นุพงษ์ทรุดลงนั่งกับโซฟายกมือขึ้นกุมขมับกัดฟันแน่น อดทนมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา ทุกอย่างมันผิดพลาดและเขา
Chapter 82 ความจริงอันซับซ้อน
มืออันสั่นเทาเร่งกดโทรศัพท์ ชนักติดหลังทำให้นอนไม่หลับหลายวัน ยิ่งคำพุดน้องชายพลันตอกย้ำให้ตื่นกลัว
Chapter 83 ความจริงอันซับซ้อน
เสียงโทรศัพท์ชายหนุ่มดังขึ้นในรุ่งเช้าวันถัดมา ธัญจกรมองเบอร์หน้าจอแล้วกดรับ
“คุณธัญ นังน้ำผึ้งมันพูด
Chapter 84 สองใจรวมเป็นหนึ่ง
เรื่องเล่าออกจากปากทำให้คนในห้องนิ่งเงียบ ธัญจกรแทบทรุดยิ่งฟังยิ่งเสียดแทงในหัวใจ ขอบตามันผ่าวร้อนใค
Chapter 85 สองใจรวมเป็นหนึ่ง
รถสปอร์ตสีเหลืองจอดเทียบหน้าบ้าน ร่างสูงก้าวยาวถึงโถงกลางคิ้วเข้มขมวดด้วยความสงสัย เหตุใดในบ้านจึงดู
Chapter 86 สองใจรวมเป็นหนึ่ง
คนฟังหัวใจเต็มตื้น น้ำตามันพากันไหลออกมาไม่หยุด เรียวไหล่ถูกดันออกห่างธัญจกรจ้องมองใบหน้าของหญิงสาวท
ยอดเยี่ยมเลยค่ะ สนุกมาก
26/08
0ดีมากแล้วของผมไม่ค่อนมีโฆษณา
8d
0สนุกคะ
10d
0สนุกจ้า
11d
0หูววสนุกมากเลยอ่ะดีมากค่ะเรื่องนี้
14d
0สนุกๆ
14d
0ดีมากอ่านเพลินนนนสุด
15d
0เนื้อเรื้องอ่านเข้าใจง่ายย
26d
0แต่งดีมากฆร่ะะะ
27d
0สนุกมากค่ะ อ่านเพลินสุดๆ
27d
0