- Total: 48
Chapter 1 เข้าใจผิด
เผียะ
ฝ่ามือหนาตวัดลงใบหน้านวลอย่างแรง หัวใจเหมือนโดนกระชากออกจากอกถูกบดขยี้จนไม่เหลือชิ้นดี
“เธอทำก
Chapter 2 หย่าร้าง
“เธอ...ทำแบบนี้มากี่ครั้งแล้วหนูจ๋า!!! เธอสวมเขาให้ฉันมากี่ครั้งแล้ว!!! ฉันถามก็ตอบ
*!!” มือหนาบีบต้
Chapter 3 สิ้นสุดกันแค่นี้
“ฉันโอนคอนโดริมแม่น้ำเจ้าพระยาให้เธอพร้อมกับเงินสดอีกสิบล้าน อยู่ในซองเอกสารอันนี้”
ชายหนุ่มว่าพลางย
Chapter 4 ครั้งยังเคยรัก
สภาพจิตใจของหญิงสาวตอนนี้เริ่มดีขึ้นเรื่อย ๆ ไม่เหมือนวันแรก ๆ ที่มาอยู่เอาแต่ร้องไห้ โดยวันนี้กัลยา
Chapter 5 ข้อสงสัย
หลังจากหย่ากับไพลินทร์วันนั้น ชายหนุ่มก็ไม่กลับไปเหยียบที่บ้านอีกเลย ด้วยไม่สามารถทนมองดูภาพในอดีตได
Chapter 6 ตัวตนที่แท้จริง
สหราชอาณาจักร
ไพลินทร์และกัลยาเดินทางมาถึงอังกฤษในช่วงบ่ายของวัน โดยมีคนขับรถมารอรับที่สนามบิน บ้านขอ
Chapter 7 รู้ความจริง
ผ่านมากว่าห้าเดือนแล้วที่เมฆาหย่าขาดกับไพลินทร์ เหมือนเวลาเดินผ่านไปช้าเรื่อย ๆ เขากลับมาเป็นคนเดิมท
Chapter 8 รู้ความจริง 2
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูดังขึ้น ทำให้เมฆาที่กำลังนอนหลับอยู่ตื่น จากนั้นก็เดินไปที่ประตูเพื่อดูว
Chapter 9 ไร้ชีวิต 1
เมื่อได้รับรู้ความจริงทั้งหมด ชายหนุ่มก็หมกตัวอยู่แต่ในห้องไม่ยอมออกไปไหน พร่ำเพ้อหาแต่ไพลินทร์และกิ
Chapter 10 ไร้ชีวิต 2
“ตาเมฆ! มันจะมากไปแล้วนะ แกหลงนังแพศยานั้นจนโงหัวไม่ขึ้น มันไม่ได้ดีแบบที่แกเห็นหรอก” คุณหญิงรัตนาว่
Chapter 11 กำเนิดสาวน้อย
คุณหญิงรัตนาถูกหามส่งโรงพยาบาลแบบเร่งด่วน ทำให้เมฆาที่กำลังขับรถออกไปตามหาไพลินทร์ต้องเลี้ยวไปยังโรง
Chapter 12 คนใหม่ หัวใจดวงเดิม
หกปีผ่านไป
“คุณแม่ขา...ลูกแพรกลับมาแล้ว” เสียงหวานใสดังมาแต่ไกล พร้อมกับร่างป้อมที่วิ่งเข้ามาหามารดา
Chapter 13 คนใหม่ หัวใจดวงเดิม 2
ประเทศไทย
สองร่างเพรียวระหงส์กับอีกหนึ่งสาวน้อยเป็นที่สนใจของผู้คนในสนามบินเป็นอย่างมาก ทั้งสามเดินทา
Chapter 14 คนใหม่ หัวใจดวงเดิม 3
“สวัสดีครับทุกท่าน ผมในนามของผู้ช่วยรองประธานบริษัทอาร์ยูอาร์กรุ๊ป ทางเรายินดีมากที่ได้ร่วมลงทุนกับท
Chapter 15 ลูกแพร
เมฆารีบตามไพลินทร์ออกไปจากห้องทันทีเมื่อได้ยิน “คำว่าคนสำคัญ” ทำให้เขาเอะใจ จึงเดินตามออกไป เพื่อว่า
Chapter 16 ประกาศศึก 1
“สะใจแม่แล้วใช่ไหม!!! ที่ทำให้ผมเจ็บได้ขนาดนี้ แม้กระทั่งลูกตัวเองก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะได้อุ้มเหมือนพ่อ
Chapter 17 ประกาศศึก 2
“อยู่เฉย ๆ ปล่อยให้คนพวกนั้นลงมือก่อน ฉันมั่นใจเลยว่า....นางต้องมาประกาศศึกแน่นอน”
“โอเค แต่ตอนนี้แกไ
Chapter 18 หมดรักกันแล้วเหรอ...
“หยุดก่อนหนูจ๋าจะลากพี่ไปไหนเนี่ย” ปราบภพพูด เมื่อโดนไพลินทร์จูงมือให้เดินตามมาหลังจากปะทะกับคุณหญิง
Chapter 19 บุคคลที่สาม (เงาในความมืด)
“คุณหญิงจะกลัวอะไรคะ ในเมื่อเคยทำร้ายมันมาแล้วครั้งหนึ่ง อีกอย่างนังไพลินทร์มันไม่มีทางทำอะไรคุณหญิง
Chapter 20 นองเลือด 1
ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ทุกอย่างอยู่ในความสงบสุข คุณหญิงรัตนาหายหน้าหายตาไปตั้งแต่วันนั้น ส่วนเมฆาพยายาทำท
Chapter 21 นองเลือด 2
ทันทีที่ถึงโรงพยาบาลแพรประกายก็ถูกนำตัวส่งเข้าห้องฉุกเฉิน ทั้งกัลยา ปราบภพ ไตรรัตน์ และภาคภูมิรีบวิ่
Chapter 22 เจ็บจุก 1
พอกลับมาถึงคอนโดหญิงสาวนั่งคิดว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี เธอต้องตามล่าหาผู้หญิงคนนั้นให้ได้เพราะหลักฐานที
Chapter 23 เจ็บจุก 2
นี่แหละคือสาเหตุที่ทำให้เขาต้องบุกมาที่คอนโด เพื่อเคลียร์ทุกอย่างให้รู้เรื่อง
“แล้วไง ฉันจะไปสานสัมพั
Chapter 24 เอริณ 1
เช้ามาทั้งไพลินทร์และกัลยารีบมาโรงพยาบาลตั้งแต่ยังไม่เจ็ดโมงเช้า แพทย์ประจำตัวของแพรประกายได้แวะมาบอ
Chapter 25 เอริณ 2
พอคุยกันเรียบร้อยทั้งสองก็แวะไปทานอาหารที่แคนทีนของโรงพยาบาลเพราะว่าตอนนี้หมอห้ามไม่ให้ญาติเข้าเยี่ย
Chapter 26 ความจริงที่แสนเจ็บปวดของเมฆา 1
ด้านของกัลยาที่กำลังเดินวนไปวนมาด้วยความเป็นห่วงไพลินทร์ เป็นที่สุด ตอนนี้เธออยู่กับเมฆาและพี่ ๆ อีก
Chapter 27 ความจริงที่แสนเจ็บปวดของเมฆา 2
สิ้นเสียง ทุกอย่างเหมือนตกอยู่ในความเงียบ ได้ยินแม้กระทั่งเสียงลมหายใจของตัวเอง นัยน์ตากลมโตเงยหน้าม
Chapter 28 ชะล่าใจ 1
เมื่อได้บอกความจริงทั้งหมดให้กับเมฆาและปรับความเข้าใจกัน ทำให้ทั้งสองกลับมาคืนดีกันอีกครั้ง และดูท่า
Chapter 29 ชะล่าใจ 2
“ผมก็มืดแปดด้านไปหมดแล้วครับคุณพ่อ ทั้งคุณแม่และเอริณต่างซ่อนตัวเก่งจริง ๆ จนหมดหนทางตามหา “
นี่แหละค
Chapter 30 ต้นเหตุของเรื่องร้าย 1
“ฉิบ!”
เมฆาสถบอย่างหัวเสีย เมื่อได้ข้อความจากมารดาว่าท่านจับตัวไพลินทร์ไป แต่ไม่ยอมบอกว่าจับไปไว้ที่ไ
Chapter 31 ต้นเหตุของเรื่องร้าย 2
เมฆาเหยียบคันเร่งเต็มที่เพื่อให้ถึงจุดหมายโดยเร็ว เขาไม่รู้ว่าสิ่งที่กำลังเผชิญอยู่ข้างหน้าเป็นยังไง
Chapter 32 ความเจ็บปวดของเอริณ 1
“เอริณ!!!” เสียงปริศนาดังขึ้น ทำให้ทุกคนหันไปมอง ก็พบชายหนุ่มร่างใหญ่เดินเข้ามา โดยมีลูกน้องของคุณหญ
Chapter 33 ความเจ็บปวดของเอริณ 2
“เธอเกลียดฉัน ทำไมไม่มาลงที่ฉัน จะไปทำร้ายน้องสาวกับหลานฉันทำไม”เพชรพิรุณถามกลับด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวโ
Chapter 34 จบสิ้นทุกอย่าง 1
“คุณหญิง! หยุดทำแบบนี้ซะเถอะ!” คุณอานนท์เดินเข้ามาพร้อมกับสายฟ้า สีหน้าและแววตาสื่อถึงความผิดหวัง เช
Chapter 35 จบสิ้นทุกอย่าง 2
ระหว่างเธอกับรุ่นพี่ ถ้าถามว่าใครเจ็บมากกว่ากันคงต้องเป็นรุ่นพี่เอริณ ถ้าเทียบกับเธอแล้ว ถือว่าเรื่อ
Chapter 36 บอบช้ำ 1
งานศพของคุณรัตนาถูกจัดที่วัดแห่งหนึ่งโดยไม่รอให้เมฆาฟื้น เพราะกลัวชายหนุ่มจะดื้อรั้นมางานศพให้ได้ หา
Chapter 37 บอบช้ำ 2
คุณหญิงรัตนาถูกเผาเมื่อสองวันก่อนซึ่งก็ครบเจ็ดวันพอดี ตอนนี้ทุกคนต่างอยู่ในช่วงไว้ทุกข์ ทุก ๆ คนของบ
Chapter 38 เคลียร์ทุกอย่างลงตัว 1
ความบอบช้ำในใจของเมฆาถูกนางฟ้าตัวน้อยช่วยเยียวยาจนหายดี เป็นเวลาเพียงสองวันเท่านั้นที่เขาจมปลักอยู่ก
Chapter 39 เคลียร์ทุกอย่างลงตัว 2
หลังเมฆาออกโรงพยาบาลได้หนึ่งสัปดาห์ เพชรพิรุณที่ยังนอนฟักฟื้นอยู่อาการก็เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ ทำให้แพทย
Chapter 40 บททดสอบ 1
กว่าทุกอย่างจะเข้าที่เข้าทางก็ปาไปหลายสัปดาห์ เนื่องจากเพชรพิรุณทำเรื่องให้เอริณเรียนต่อโทที่อังกฤษแ
Chapter 41 บททดสอบ 2
“หนูไปก่อนนะคะคุณปู่ พี่ไปก่อนนะหนูจ๋าน้องกุล” เอริณยกมือไหว้ลาคุณปู่ แล้วหันไปลาสองสาว
“เดินทางปลอดภ
Chapter 42 ด้วยรัก
ช่วงเวลาที่เมฆาและไพลินทร์รอคอยก็มาถึงนั่นก็คืองานแต่งงาน กว่าจะผ่านมาจนมีทุกวันนี้มันลำบากยากเย็นแค
Chapter 43 ตอนพิเศษ 1
เมื่อทุกอย่างคลี่คลายกลับสู่ภาวะปกติ เอริณและเพชรพิรุณได้จัดการแต่งงานกันอย่างสมบูรณ์ กว่าทุกอย่างจะ
Chapter 44 ตอนพิเศษ 2
“หนูจ๋าช่วยพี่ด้วย!!!” เสียงร้องตะโกนของเมฆาดังลั่นบ้าน เมื่อโดนเจ้าตัวแสบฝาแฝดกระโดดทับอย่างไม่อ้อม
Chapter 45 ตอนพิเศษ 3
บ้านไพรเลิศทองกุล
“คุณปู่ขา...ลูกแพรมาหาแล้วค่ะ” สาวน้อยวิ่งแจ้นเข้าไปหาคุณปู่ที่ยืนรอรับอยู่หน้าประต
Chapter 46 ตอนพิเศษ 4.1
ทางด้านของเพชรพิรุณเล่นไปเล่นมาท่าไหนไม่รู้ถึงเผลอนอนหลับอยู่บนพื้นพรม โดยไม่รู้ตัวเลยว่าหายนะกำลังม
Chapter 47 ตอนพิเศษ 4.2
“ลุงเพชรฮ่ะ เห็นผลงานวาดรูปของพวกเราหรือยัง” เพลิงฤทธิ์ส่งเสียงถามคุณลุงเมื่อเห็นท่านเดินลงมาจากบนห้
Chapter 48 ตอนพิเศษ 4.3
“ลูกแพรยิ่งโตยิ่งสวยนะไอ้เมฆ” ปราบภพพูดขึ้นเมื่อนั่งรอเด็ก ๆ แต่งตัว
“ใช่ กูน่ะหวั่นว่าหนุ่ม ๆ จะมาต
ชอบค่ะ
24/05
0DD you
19/05
0ดีๆๆๆ
17/02
0ดีๆ
22/11
0