- Total: 61
Chapter 1 The Beginning
ฉันหอบเฟรมผ้าใบสำหรับเขียนรูป อุปกรณ์การวาดรูป และกระเป๋าเสื้อผ้า มาถึงบ้านพักริมหาดแห่งนี้อย่างทุล
Chapter 2 The Beginning (2)
“นรีหอบของมาแล้วด้วย ไม่ยอมกลับหรอกนะ” ฉันพูดอย่างคนที่เคยถูกตามใจเสียจนเคยชิน ไม่มีทางหรอกที่ฉันจะย
Chapter 3 คนแปลกหน้า
สภาพอากาศของวันที่สองนั้นดีกว่าวันแรกมาก ฉันหอบเฟรมออกจากบ้านตั้งแต่เช้า เดินลงมาชั้นล่างพบว่าชายหนุ
Chapter 4 นรี
“นี่คืองานของผม” นายคีตาเปิดคอมพิวเตอร์และดึงข้อมูลที่เขาทำอยู่มาให้ฉันดู เขาบอกว่ามันเป็นการเขียนโป
Chapter 5 นรี (2)
“ขอสายคุณสองค่ะ”
เสียงเลขาฯ ของเขารับโทรศัพท์ พอฉันบอกว่าติดต่อเรื่องออกแบบเรือนหอของเขา เธอถามย้ำจนฉ
Chapter 6 คีตา
“สบายดีหรือนรี” พี่สะใภ้ของฉันพูดกับฉันตรง ๆ เป็นครั้งแรก
ฉันยิ้มจืดเจื่อน เราไม่เคยพูดจากันตรง ๆ มาห
Chapter 7 คีตา (2)
ฉันยักไหล่ “ขี้เกียจรอ มาเองได้ ฉันไปบอกป้าเนียมเรื่องราดหน้านะ” ฉันหันไปบอกพี่สะใภ้แล้วเดินเข้าครัว
Chapter 8 เรื่องแปลกใจ
ไม่ทันถึงชั่วโมงนายคีตาก็มาถึง ทันทีที่นายคีตาเจอหน้าฉัน เขารีบบอกว่าหิวข้าว ขอแวะร้านอาหารระหว่างทา
Chapter 9 เรื่องแปลกใจ (2)
กินข้าวเสร็จพี่ชายส่งกล่องของขวัญเล็ก ๆ กล่องหนึ่งให้ฉัน
ฉันมองอย่าง งง ๆ
“ของขวัญวันเกิดกับรับปริญญา
Chapter 10 เรื่องแปลกใจ (3)
วันรุ่งขึ้น เด็กส่งเอกสารจากบริษัทของพี่ชายมาส่งเอกสารถึงฉัน ข้างในเป็นเช็คหนึ่งฉบับ มีตัวเลขอยู่หนึ
Chapter 11 หนี…ไม่พ้น
เชียงรายอากาศเริ่มเย็นลงมากแล้ว แต่นักท่องเที่ยวยังไม่มากเหมือนช่วงเวลาเดียวกันนี้ของปีก่อน ปีนี้ภาว
Chapter 12 คนไม่สำคัญ
“หนิงรู้สึกว่าคุณสองเขาทำอะไรให้มากเหลือเกินจนไม่อยากให้เสียใจ อยากหาวิธีที่นุ่มนวลที่จะบอกเขา แต่ยั
Chapter 13 คนไม่สำคัญ (2)
นายคีตาต้องนอนอยู่เฉย ๆ กับเตียงอย่างน้อยหนึ่งอาทิตย์เพราะไม่สามารถเข้าเฝือกตรงกระดูกไหปลาร้าได้ หมอ
Chapter 14 คิดถึง
ผมนอนมองเพดานห้องพักคนป่วยคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอย่างไม่รู้จะทำอะไรดีไปกว่านี้แล้ว วันนี้นรียังไม่มา เธ
Chapter 15 คิดถึง (2)
จริง ๆ แล้วผมเคยมาค้างบ้านของนุภาพบ่อยเสียจนรู้สึกคุ้นเคย ตอนเช้าป้าเนียม แม่บ้านจะทำอาหารอร่อย ๆ มา
Chapter 16 คนไม่เคยมีความรัก?
ผมค่อย ๆ ลืมตาขึ้นเมื่อรู้สึกตัวว่ารถเริ่มชะลอจนจอดสนิท คนขับรถหันมาบอกว่าถึงที่หมายแล้ว
“ขับรถได้นุ่
Chapter 17 คนไม่เคยมีความรัก (2)
บ่ายวันนั้นผมโทร. ไปหาน้องสาวของนุภาพ เธอบอกผมว่ากำลังกินข้าวกับเอกพัฒน์ ผมรู้สึกหงุดหงิดจนอยากจะวาง
Chapter 18 เลขาฯ ของคุณนุภาพ
นายคีตาไปเรียนต่อต่างประเทศได้เดือนกว่าแล้ว ชีวิตของฉันยังดำเนินไปตามปกติ ทำงาน กินข้าวนอกบ้านกับเพื
Chapter 19 สงบศึก
งานเปิดตัวร้านอาหารและโรงแรมที่ราชบุรีจัดอย่างใหญ่โต ฉันได้รับเชิญไปร่วมงานด้วย เจ้าของโรงแรมให้ห้อง
Chapter 20 สงบศึก (2)
หลังจากส่งเมลเรียบร้อยแล้ว ฉันก็ชงกาแฟเพื่อเตรียมทำงานที่ค้างอยู่ การมีคอมพิวเตอร์อยู่ที่บ้านมันก็ดี
Chapter 21 ข่าวร้าย
สวัสดีค่ะคุณคีตา
ต้องขอโทษจริง ๆ ค่ะที่ไม่ได้ตอบอีเมลคุณเลย ฉันไม่ได้เข้ามาอ่านอีเมลเกือบสอ
Chapter 22 ข่าวร้าย (2)
เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นกลางดึกทำให้ฉันผวาขึ้นรับ เหลือบมองนาฬิกาจึงเห็นว่าเป็นเวลาตีสองแล้ว
“นรี”
เสีย
Chapter 23 คีเขากำลังเขินน่ะ
"พี่นรี พวกเราจะจัดทัวร์ไประยองกัน พี่สนใจไหม อาทิตย์นี้มีวันหยุดสามวันติดกัน ไอ้ระมันมีญาติทำบังกะโ
Chapter 24 เหตุผลที่ควรแต่งงาน
คีตาเพื่อนรัก
ฉันคิดอยู่นานเหมือนกันว่าจะเขียนอีเมลหานายดีหรือเปล่า เพราะกลัวนายจะตกใจว่าฉั
Chapter 25 เหตุผลที่ควรแต่งงาน (2)
"วันนี้ดูคุณอารมณ์ไม่ค่อยดีนะ ทะเลาะกับลูกค้ามาหรือไง"
"รถติดน่ะสิ รถของฉันเอาไปเข้าอู่ซ่อม ช่างบอกว่
Chapter 26 เหตุผลที่ควรแต่งงาน (3)
ในครัวมีโกโก้แบบชงสำเร็จที่ผมซื้อมาเก็บไว้ ผมจัดการชงมันสองถ้วย นรีกึ่งนั่งกึ่งนอนตามความยาวของโซฟา
Chapter 27 ถ้าไม่ดื้อคุณจะเอาใจผมใช่ไหม?
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขณะที่ฉันกำลังกดรีโมตเลือกรายการโทรทัศน์ที่ต้องการ แต่กดไปครบหมดทุกช่องแล้วก็พบว
Chapter 28 ถ้าไม่ดื้อคุณจะเอาใจผมใช่ไหม (2)
"อะไรนะ"
"เขาบอกว่าจะจีบฉัน" ฉันยักไหล่ "บอกตรง ๆ เลย แปลกดี ตอนแรกฉันยังว่าเขาพูดเล่น ๆ สนุกปากไปอย่
Chapter 29 ไม่เข้าใจ
นรีทายาให้ผมเสร็จ เธอก็จัดการเอาเสื่อผืนเล็กมาปูที่ระเบียงห้องพักเอาหมอนกับผ้าห่มมาให้ผมนอน เธอบอกว่
Chapter 30 ไม่เข้าใจ (2)
จากเกาะช้าง ผมกลับถึงกรุงเทพฯ ก็ตรงเข้าที่ทำงานและค้างที่นั่นโดยไม่กลับบ้าน
เมื่อก่อนยังไม่แต่งงาน กา
Chapter 31 มันยังไม่รู้ใจตัวเอง
ฉันกลับมาจากเกาะช้างหลังจากคุณคีตากลับวันเดียว ไปทำงานด้วยผิวสีน้ำผึ้งแบบที่น้อง ๆ ในที่ทำงานต่างอิจ
Chapter 32 มันยังไม่รู้ใจตัวเอง (2)
“อะไรนะ ห้องพักไม่เหลือเลย” ฉันร้องเสียงหลงเมื่อเพื่อนบอกว่าห้องพักเหลือเพียงห้องเดียว “บ้าน่าดวง ร
Chapter 33 นรีกำลังเป็นโรคหัวใจ
ผมไม่เปิดน้ำอุ่น เลือกอาบน้ำเย็นเพราะอยากให้ความเย็นช่วยให้รู้สึกสดชื่นขึ้น แต่มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรมา
Chapter 34 นรีกำลังเป็นโรคหัวใจ (2)
ผมพยักหน้า “อยากเคลียร์ทุกอย่างให้มันจบ ๆ ไปเสียที จะได้มาทำอย่างอื่นเสียบ้าง แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่
Chapter 35 ภาระ
ฉันตื่นขึ้นมาเพราะรับรู้ถึงการสัมผัสเพียงบางเบาที่ริมฝีปาก หน้าผาก ไล่ลงไปที่ข้างแก้ม ซอกคอ แล้วทำท่
Chapter 36 เรื่องบนเตียง
นรีกับคีตาอยู่ที่สนามบิน ทั้งคู่มาส่งเนลิชซึ่งถึงกำหนดกลับก่อนหน้านี้หนึ่งอาทิตย์ แต่ก็ขอเลื่อนตั๋วอ
Chapter 37 เรื่องบนเตียง (จบภาคแรก)
บ้านพักตากอากาศหลังนั้นยังอยู่ในสภาพดี คีตาไม่รู้ว่าเขาคิดถูกหรือผิดกันแน่ที่ตัดสินใจขอกุญแจบ้านพักจ
Chapter 38 รักที่ต้องการเวลา
หลายปีต่อมา....
ผู้ชายร่างสูง ผิวขาว ผมหยักศกสีน้ำตาลเข้มตัดเข้ารูป สวมเสื้อเชิ้ตเข้ารูปสีขาว กางเกงส
Chapter 39 รักต่องการเวลา (2)
วันต่อมาฝาแฝดคนโต ลูกชายของสริสาป่วยกะทันหัน เธอต้องขับรถพาลูกไปโรงพยาบาลตั้งแต่เช้ามืด ปล่อยให้แฝดอ
Chapter 40 รักต้องการเวลา (3)
สริสาโทรศัพท์ถามอาการของลูกตลอดเวลาที่อยู่บนรถเช่าส่วนตัวของไรอัน เกือบถึงโรงพยาบาลเธอจึงนึกได้ว่ามี
Chapter 41 รักต้องการเวลา (4)
อีกเกือบหนึ่งอาทิตย์หลังกลับจากอเมริกา นรีและคีตาจึงมีเวลาแวะเอาของเล่นมาฝากหลานสองคน
“บริษัทเป็นยังไ
Chapter 42 รักต้องการเวลา (5) จบภาค 2 เรื่องของสริสา
สริสาหน้าแดง รีบปัดความคิดบ้า ๆ ในหัวของตนเองออกไป เขาคงหมายความว่าอยากมาตอบแทนบุญคุณ ไม่ใช่เรื่องอื
Chapter 43 เมื่อคีตาเปลี่ยนไป
“อยู่ไหนแล้วครับ” ประโยคสั้น ๆ จากเสียงทุ้ม ๆ เอ่ยขึ้นมาทันทีที่หญิงสาวร่างเล็กรับสาย
“กำลังจะกลับค่ะ
Chapter 44 เมื่อคีตาเปลี่ยนไป (2)
“หืม”
“เค้กก้อนนิดเดียว เรากินกันก่อนนะ ฉลองวาเลนไทน์กัน แล้วเดี๋ยวค่อยกินข้าวก็ยังได้” คนตัวโตกว่าหย
Chapter 45 เรื่องเซอร์ไพรส์...กว่า
หกเดือนต่อมา...
คีตารู้สึกเหมือนถูกหินหรือก้อนเหล็กน้ำหนักหลายกิโลกรัมมาถ่วงไว้ทั่วร่าง ร่างกา
Chapter 46 เรื่องจำใจ
- - Naree Part - -
ความรู้สึกของฉันหลังจากรู้ความลับของคุณคีตาโดยบังเอิญเรียกได้คำเดียวว่า…พัง
Chapter 47 ไม่ใช่...ไม่รัก
- - Keeta Part - -
ตอนแรกผมหงุดหงิดชะมัดที่จู่ ๆ เจอนรีอยู่ที่บ้าน เจตน์และเก๋ไม่ได้บอกเรื่องน
Chapter 48 เส้นขนาน
เสียงกระทะหรือหม้อตกดังมาจากครัว เสียงสบถแล้วก็เงียบไปพักใหญ่ กลิ่นหอมของบะหมี่ก็ลอยเข้าจมูก พักใหญ่
Chapter 49 เส้นขนาน (2)
ระหว่างที่เรากำลังพูดคุยและเตรียมของว่าง ไรอันพยุงคุณคีตาเดินออกมานั่งเล่นในสวนเล็ก ๆ ข้างบ้าน ตอนที
Chapter 50 มากกว่า...คำว่ารัก
- - Keeta Part - -
เสียงสะอื้นของร่างเล็กในอ้อมกอดของผมเงียบลงแล้ว แต่เจ้าตัวยังตัวยังสั่นนิด
Chapter 51 มากกว่าคำวา่รัก
“พี่ขอโทษนะ พี่อยากพูดคำนี้มาตลอด อยากขอโทษแต่ก็พูดไม่ออก ตอนทำพี่คิดง่ายไปว่าทุกอย่างน่าจะเรียบร้อย
Chapter 52 แค่มี...
- - Naree Part - -
แสงแดดอุ่น ๆ ส่องผ่านหน้าต่างที่มีม่านผืนบางสีอ่อนมาถึงเตียงนอนกว้าง ภายในห
Chapter 53 ระยะทำใจ
สวัสดีค่ะ
นรีถึงอเมริกาแล้วนะคะ ได้ที่พักใกล้ ๆ ที่พักของเพื่อนและไม่ไกลจากที่เรียนเลย แต่ตลาดกับที่ซ
Chapter 54 ระยะทำใจ (2)
นรีครับ
พี่เขียนหนังสือเองได้แล้วนะ ดีใจสุด ๆ ตอนเจตน์มันพิมพ์ให้โคตรอึดอัด จะหยอดเมียหวาน ๆ ก็อายน้อ
Chapter 55 ไม่ใช่...ไม่เจ็บ
ทันทีที่ถึงหน้าอะพาร์ตเมนต์ฉันตรงไปเปิดดูตู้จดหมายทันทีเหมือนที่ทำทุก ๆ วัน ทั้ง ๆ ที่จดหมายจะมาประม
Chapter 56 ความหึงมันห้ามกันได้ที่ไหน
จีน่าไปแล้ว เอ็ดมันด์ก็ขอตัวกลับห้องไปอีกคน ที่ตรงนั้นจึงเหลือแค่ฉันกับ...พี่คี
สามีของฉันสวมเสื้อยืด
Chapter 57 ความหึงมันห้ามกันได้ที่ไหน (2)
ภายนอกคนจะคิดว่าครอบครัวเราอบอุ่นน่ารัก
ผมติดนรี และ นรีก็ติดผม
แต่...ก็ยังมีอะไรอีกหลายอย่างที่ดูเหมื
Chapter 58 เรื่องรักธรรมดา
ผมค่อย ๆ ลืมตาพร้อมปรับสายตากับความสลัวรอบตัว มองเลยไปยังนาฬิกาดิจิทัลที่วางไว้ใกล้เตียง เวลานี้เพิ่
Chapter 59 เรื่องรักธรรมดา (2)
... Naree Part...
พี่คีต้องเป็นปลาหมึกแปลงร่างมาเกิดแน่ ๆ ตั้งแต่นั่งรถมาก็ขยับมานั่งเบียดแถมยังไม่ย
Chapter 60 เหตุผลที่ไม่มีเหตุผล
โต๊ะที่เนลิชและจีน่าเลือกใช้เป็นที่ทานอาหารเป็นโต๊ะนั่งที่แยกออกมาจากกลุ่มนักท่องเที่ยวและคนที่มาเดิ
Chapter 61 ดาวดวงนั้น (จบ)
นรีเบิกตากว้างกับภาพตรงหน้าที่เห็น หันมาหาคนใกล้ตัวซึ่งเป็นคนเปิดประตูให้และอมยิ้มอยู่ตรงนั้น
“พี่คี”
ดีมากกก
15h
0ดียุเด้อออ
18h
0ใช้ได้กำลังสนุกก
1d
0ชอบๆฟฟ😍😍🫠
2d
0ดีมาก เป็นเรื่องที่ดี
3d
0ดีมากครับ
5d
0ดี~~~~
5d
0สนุกมาค่ะ
5d
0ดีมาก
5d
0ดีมากกก
5d
0